Το επιτόκιο το καλό

Μόλις έφτασα στη δουλειά. Στο γραφείο μου επικρατεί χάος, γιατί έχω βγάλει δεκάδες χαρτιά για επεξεργασία. Ετοιμάζομαι να πιω την πρώτη γουλιά από τον καφέ. Ο συνάδελφος δίπλα, επιμένει ότι την πρώτη γουλιά του καφέ πρέπει να την πίνουμε ρουφηχτά. Να κάνουμε ένα ουφφφφφφφφφ και να ρουφούμε.

Και τότε παίζει το τηλέφωνο. Άγνωστος αριθμός αλλά κάτι μου θυμίζει. Επειδή η αδελφή και η ξαδέλφη παίρνουν από διάφορους άγνωστους αριθμούς το απαντώ.

Γεια σας από τη Λαϊκή Τράπεζα. Να σας απασχολήσω για λίγο;

Δέχθηκα, είπα να κάμω την καλή μου πράξη πρωί πρωί. Στο κάτω κάτω μπορεί μέχρι το τέλος της ημέρας να μην βρω καμιά γιαγιούλα να τη βοηθήσω να διασταυρώσει και σίγουρα δεν θα βρω κανένα πορτοφόλι να το παραδώσω.

Και αρχίζει ο τύπος μπλα μπλα μπλα, έχουμε ένα νέο λογαριασμό μπλα μπλα μπλα με πολύ καλό επιτόκιο μπλα μπλα μπλα. Απαραίτητη προϋπόθεση μια αρχική κατάθεση 15 χιλιάδων ευρών.

Εδώ άρχισα να χαχανίζω. Όχι απλά να γελώ, να χαχανίζω.

Σου φαίνομαι, του λέω, να έχω 15 χιλιάδες ευρώ διαθέσιμα για κατάθεση; Έτσι να τα βγάζω βόλτα από τον ένα λογαριασμό στον άλλο για να κερδίζω στα επιτόκια;

Η απάντησή του ήταν όλα τα λεφτά. Ε, λοιπόν, όταν τα βρείτε να επικοινωνήσετε με την τράπεζά μας, για να επωφεληθείτε από το νέο μας σχέδιο.

Μουαχαχαχα. Κάτσε περίμενε Λαϊκή Τράπεζα να μου περισσέψουν 15 χιλιάδες ευρώ και να έρθω να σου τα καταθέσω για να επωφεληθώ από το ψηλό (μίσσιμου) επιτόκιο. Για μισό λεπτό όμως, θέλω 60 ευρώ (χωρίς να υπολογίσω την τελευταία αύξηση) να γεμίσω το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου. Άλλα 80 ο πατέρας φαμίλιας, σύνολο 140, σύνολο 630 το μήνα. Αν κάτσουμε σπίτι για 24 μήνες, χωρίς να μετακινηθούμε τα μαζεύουμε τα λεφτά. Άτε πάλε βρήκα τη λύση την καλή.