Αναζητούνται κακοί

Ο Μαύρος Πιτ ήταν ο ορκισμένος εχθρός του Μίκι Μάους. Ανοίγω παρένθεση για να πω ότι ο Μίκι ήταν αρκετά ξενέρωτος ως χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων. Πάντα καλός, πάντα έτοιμος να βοηθήσει, να υποδείξει το σωστό. Δεν έκανε λάθη. Σε αντίθεση με τον Ντόναλντ, τον οποίο λάτρευα και που τα έκανε αιωνίως μαντάρα και σκατά.

Αγοράζαμε τα Μίκι Μάους, πόσο κόστιζαν τέλη της δεκαετίας του ’80; 30 , 40 σεντ αν δεν κάνω λάθος; Σήμερα ακουμπήσαμε τα δυόμισι ευρώ. Τα αγοράζαμε με τον κολλητό μου ή τα δανειζόμαστε από άλλα παιδιά. Επίσης μας άρεσε και ο λοχαγός Μαρκ.

Στις περιπέτειες του Μίκι Μάους, ο Μαύρος Πιτ ήταν πάντα ένα τσογλάνι. Ταλαιπωρούσε αφάνταστα τον ποντικό, ήθελε το κακό του. Φυσικά, στο τέλος έπεφτε μέσα στις ίδιες του τις παγίδες, αλλά αυτό δεν είχε σημασία. Σημασία είχε ότι ο Μαύρος Πιτ ήταν ο κακός της υπόθεσης.

Φανταστείτε τη ματαίωση που έπαθα παρακολουθώντας προχθές στο DVD με τις κόρες μια περιπέτεια του Μίκι Μάους. Όπου ο Γκούφη μπαίνει στη μηχανή του χρόνου και αντί για ιππότης βγαίνει μωρό. Σε κάποια φάση ο Μίκι και ο Ντάναλτ τον παίρνουν βόλτα, του αλλάζουν το πανί του, τον ταΐζουν, αλλά ο Γκούφη μωρό κλαίει. Όχι απλά κλαίει, ουρλιάζει.

Και τότε εμφανίζεται ο Μαύρος Πιτ, τον παίρνει αγκαλιά και λέει στο Μίκι και τον Ντόναλντ ότι θέλει να ρευτεί το μωρό. Του χτυπά την πλάτη και αρχίζει να του τραγουδά: τιπ ταπ στην πλατούλα και καν΄ το να ρευτεί. Τιπ ταπ στην πλατούλα και καν’ το να ρευτεί...

Α ρε Πιτ, πως σε κατάντησαν. Από αλήτη και νταή να ξεσκατίζεις παιδιά και να τους τρίβεις την πλατούλα. Έχει ο καιρός γυρίσματα. Όπως πάμε δεν θα παραξενευτώ καθόλου να δω το χέρι στον Αστυνόμο Σαϊνι να κρατά ξεσκονόπανο και να καθαρίζει και τον Δρακουμέλ αντί να κυνηγά τα Στρουμφάκια να τα παίρνει εκδρομή με το καινούριο του λεωφορείο.

Δεν υπάρχουν κακοί στα σημερινά κινούμενα σχέδια; Τι στο καλό τους πάτησε το τρένο;