Tuesday 10 May 2011

Θα αλλάζαμε τον κόσμο

Έχουμε την τάση να κοιτάζουμε το παρελθόν απολογητικά. Κυρίως για πράγματα που δεν μας βγήκαν όπως θα τα θέλαμε. Να κουνάμε το κεφάλι και να σκεφτόμαστε στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτη.

Χαίρω πολύ. Piece of cake να ξέρουμε τι θα είχε συμβεί και να παίρνουμε τις πιο καλές αποφάσεις. Ούτε ρίσκο, ούτε προβληματισμός, ούτε τίποτε. Είναι όπως όταν θέλεις να πας εκδρομή, κοιτάζεις το Accu Weather ξέρεις τι καιρό θα κάνει και προσαρμόζεσαι ανάλογα.

Η ζωή όμως είναι απρόβλεπτη. Και όχι μόνο είναι απρόβλεπτη, είναι και περίπλοκη. Παίρνουμε αποφάσεις για το σήμερα και με αυτές καθορίζουμε το αύριο. Ένα θολό πράμα. Τα πράγματα είναι τόσο ρευστά και διαφοροποιούνται από μέρα σε μέρα. Πως μπορούμε να είμαστε σίγουροι για κάτι που θα συμβεί στο μέλλον; Ρωτήστε για παράδειγμα αυτούς που σπούδασαν ασυρματιστές. Περιζήτοι. Ώσπου ήρθε μια μέρα το GPS, οι δορυφόροι και τα κινητά και επάγγελμα πάπαλα.

Τα θέλω μας, τα αγαπώ μας, τα γούστα και τα καπέλα μας αλλάζουν κάθε μέρα. Όπως τα κύτταρα μας. Δεν είμαστε ο ίδιος άνθρωπος που γεννηθήκαμε, ούτε σωματικά, ούτε πνευματικά, ούτε συναισθηματικά. Αγαπάς για παράδειγμα τα μαθηματικά. Πας να τα σπουδάσεις, ξεκινάς με ενθουσιασμό. Στην πορεία εξακολουθείς να αγαπάς τα μαθηματικά, αλλά δεν θέλεις να ασχοληθείς άλλο μαζί τους. Είναι αποτυχία να τα παρατήσεις στη μέση; Είναι λάθος να ανακαλύψεις ότι υπάρχει κάτι άλλο που σε γεμίζει;

Κοιτάζουμε αποφάσεις που πήραμε και ευχόμαστε τα πράγματα είχαν πάει αλλιώς. Αυτές οι αποφάσεις ήταν ίσως το καλύτερο που μπορούσαμε να κάνουμε, υπό τις περιστάσεις. Ας δώσουμε πίστωση σε αυτά που κάναμε. Και ας τα δούμε με αγάπη και όχι με κατάκριση.

Βεβαίως και να μην από ενοχοποιούμε κάθε μαλακία που κάναμε και σκεφτήκαμε. Βεβαίως και να μετανιώνουμε για πράγματα που κάναμε ή δεν κάναμε. Αλλά δεν αξίζει να είμαστε τόσο σκληροί με τον εαυτό μας. Κυρίως με τον εαυτό μας των 17, 18, των 20 μας χρόνων. Τότε βλέπαμε τον κόσμο αλλιώς. Τότε ήμασταν αλλιώς.

Δεν λέω πως αν ήμουν τώρα 18 θα έκανα ακριβώς τα ίδια πράγματα που έκανα τότε. Άλλο είναι να είσαι 18 στη δεκαετία του ’90 και άλλο στη δεκαετία του ’00. Εμείς δεν είχαμε ίντερνετ, δεν είχαμε κινητά. Κανένας στην παρέα δεν είχε αυτοκίνητο. Σχεδόν κανένας στην παρέα δεν είχε κάνει σεξ. Και κανένας δεν είχε κάνει ναρκωτικά.

Ήμασταν ξέγνοιαστοι και είχαμε μια σιγουριά απίστευτη. Θα αλλάζαμε τον κόσμο. Δεν το κάναμε. Πειράζει;

Υγ 1. Το έχω βάλει ξανά το τραγούδι ή μου φαίνεται;

Yγ2. Ευχαριστώ την Ίνα για την έμπνευση αυτού του post.

25 comments:

  1. Ούτε εμείς αλλάξαμε τον κόσμο αν και έτσι λέγαμε... προσπαθούμε τουλάχιστον να μην τα κάνουμε χειρότερα.

    ReplyDelete
  2. Νομίζω όλοι σε αυτή την ηλικία είναι το ίδιο ξέγνοιαστοι και σίγουροι..έχει να κάμει πιο πολλά με την φάση που είσαι όχι τα conditions που περιγράφεις. I was 18 in the '00s. Και νομίζω αυτή η σιγουριά πηγάζει απο το ότι έχεις όλη την ζωή μπροστά σου και δεν σε νοιάζει να κάνεις λάθη αφού έχεις τον χρόνο to make them right. Απλά οι 18ρήδες πλέον είναι πιο υποψιασμένοι για τα πάντα και ξέρουν πιο πολλά πράματα και περιμένουν πιο πολλά και θέλουν να τα ζήσουν όλα.

    I sometimes wonder..πως μπορεί κάποιος να είναι φοιτητής χωρίς κινητό και χωρίς internet!!

    ReplyDelete
  3. μανα νομιζω πως σημερα "εσκισες" με αυτη σου την αναρτηση! προσκυνω!!

    ReplyDelete
  4. Και τελικά αποδεικνύεται πως καλά έκανα και δεν σπούδασα μαθηματικά. παίδες 18 ήμουν τη δεκαετία του '90 χαχαχαχα.

    ReplyDelete
  5. χχαχαχαχαχαχαχα

    ετσι..... ;)

    ReplyDelete
  6. Ωραίο το τραγούδι... Εξακολουθώ να πιστεύω πως, άν προσπαθήσουμε όλοι μαζί, με αγάπη, αφήνοντας στην άκρη τον εγωϊσμό μας, θα τον αλλάξουμε τον κόσμο!...
    Ίσως, κάποτε, κι εγώ ξυπνήσω...(μα νομίζω πως αν συνειδητοποιήσω πως δεν τα καταφέρνω να κάνω έστω κι ενα άνθρωπο να δεί με τα δικά μου μάτια, θα πηδήξω απ' το μπαλκόνι!...)

    ReplyDelete
  7. Αχάπαρη10 May 2011 at 12:06

    Oh δαμέ αφήνει με να μπω! Εννα κάτσω, φέρε τζιαι ένα φραπέ να πίνουμε..

    Εγώ το 90 ήμουν αγέννητη :p

    ReplyDelete
  8. ε όχι και από το μπαλκόνι. είπαμε να αλλάξουμε τον κόσμο, όχι να πεθάνουμε κιόλας για αυτόν Ευαγγελία.

    Τζαι την κόρη που γιορτάζει πότε είπαμε ότι την έκαμες Αχάπαρη ντίαρ;

    ReplyDelete
  9. Αχάπαρη10 May 2011 at 12:13

    εν κόρη μου που άλλη μάμα :p

    το φραπέ εν το θωρώ κόμα

    ReplyDelete
  10. Σκέττο μαύρο το φραπέ μου εμένα. Θενξ.

    ReplyDelete
  11. * εν σκέπω τίποτε. Εν σκέτο το φραπέ πάντως...

    ReplyDelete
  12. Φραπε; Φραπεεεεεεεεεεεεεεεε; δαμέ μόνο φρέντο εσπρέσο κάμνουμε.

    ReplyDelete
  13. Βαλεντίνα Τσίγκη10 May 2011 at 13:15

    Ε πες το ντε! Το δικό μου σε ποτήρι versace παρακαλώ. Μιας και βρέθηκα τυχαία στο event σας, ας πιο κάτι πριν πάω στη δεξίωση του κύριου Πρέσβη (που μας κακομαθαίνει με τα σοκολατάκια του μακαρίτη του Ferrero)

    ReplyDelete
  14. @invictus: j sto frape symfwnoume syn-blogger.
    @Mana: to freddo-espresso apla evarh8hka to. epishs 8elw kafe kypriako j damesa oute brikkia en eshei.

    Y.G: allo ena post se blog gia ton xrono. H h bloggosfaira "ypar3iazetai" teleutaia....

    ReplyDelete
  15. Πολύ καλό τραγούδι και όσα έγραψες...
    Και όπως είχα ακούσει και σε μια σειρά που μου αρέσει πολύ (δε λέω ποια, γιατί θέλω να έχει κύρος αυτό που θα πω), "our life is our mistakes".

    ReplyDelete
  16. Βαλεντίνα έφτασε το φρέντο εσπρέσο σε ποτήρι Versace. ες ε ματερ οφ φακτ μόνο που τούτα έχουμε.

    Evroskarseras έτσι για να δεις ίντα υψηλού επιπέδου μπλοκόσφαιρα είμαστε. να σου πέψουμε μπρίκι τζαι καφέ του λαϊκού. εκτός αν πίνεις του Χαραλάμπους δώκε παραγγελία.

    Σκουλουκούι υποψιάζομαι θωρείς Brothers and Sisters.

    ReplyDelete
  17. εν μούφα η πιο πάνω βαλεντίνα - πάντως εν είμαι εγώ!

    μάνα τζι εγώ διαφωνώ να κρίνουμε το παρελθόν εκ των υστέρων, με δεδομένα του παρόντος, τότε τζείνα ήταν τα δεδομένα μας τζαι τζείνες οι επιλογές μας, αν μας εξαναστέλλαν στο παρελθόν μάλλον τα ίδια λάθη θα εκάμναμεν

    γι αυτόν νευριάζω άμαν λαλούν ότι έκαμεν τα θάλασσες ο μακάριος (άσχετο)

    ReplyDelete
  18. Βαλεντίνα Τσίγκη10 May 2011 at 14:56

    i-μωρή που θα με πεις και μούφα! Λαϊκιά!

    ReplyDelete
  19. Αστα αστεία κόρη Neerie. πόθεν ως τα πόθεν να αμφισβητείς τη Βαλεντίνα; Άτε Βαλεντίνα μου δείξε της τα Dior που φορείς να κρύψει.

    ReplyDelete
  20. Βαλεντίνα Τσίγκη (avec le namin)10 May 2011 at 15:20

    πφφφφ! Dior φορώ όταν ξεσκονίζει η κοπέλα.
    Λίγο φουαγκρά υπάρχει; Έτσι, ξεροσφύρι θα τη βγάλουμε;

    ReplyDelete
  21. πολλές απαιτήσεις επέσαν Βαλεντίνα τζαι εν μου αρέσκει.

    ReplyDelete
  22. hrta twra na pw... to sxolio mou epiennen gia post tziai etsi evala to potzei

    ReplyDelete
  23. Απορία πρώτη: Ο Κυπριακός καφές τί διαφορά έχει απο τον ελληνικό;
    Απορία δεύτερη: Δεν κατάλαβες οτι τον κόσμο τον αλλάξαμε; (γέρνει λίγο προς τα κεί που τον φέραμε, αλλά πού θα πάει, θα σιάσει!)

    ReplyDelete
  24. καμία διαφορά δεν έχει alexnder, κυπριακός ελληνικός τούρκικος όλοι είναι απομίμηση του αραβικού :)
    νέα προοπτική αυτή. όντως τον αλλάξαμε τον κόσμο τον κάναμε λίγο πιο ζαβό.

    ReplyDelete
  25. βαλεντίνα τωρά που σε έκοψα, εσύ παραγγέλλεις ρούχα που το ίντερνετ?

    ReplyDelete