Σήμερα ιγιορτάζεται ο αποκεφαλισμός του Πρόδρομου. Μεγάλη γιορτή έλεγε η γιαγιά μου. Η οποία διά πυρός και σιδήρου απαγόρευε σε όλους μέσα στο σπίτι να «αποκεφαλίζουν» κρεμμύδια αυτή τη ημέρα. Δεν κάνει, μας έλεγε, να κόβουμε την κεφαλή του κρεμμυδιού τέτοια μέρα. Γιατί τι έχει η ημέρα, την ρωτούσαμε, επίτηδες, για να πάρουμε πάντα, μα πάντα την ίδια απάντηση. Δεν κάνει, έκοψαν την κεφαλή του Πρόδρομου...
Και οι δυο μου οι γιαγιάδες ήταν γυναίκες του χωριού. Υπήρχαν πράγματα που τα τηρούσαν με ευλάβεια, δοξασίες που τις πίστευαν και τις εφάρμοζαν, παραδόσεις που τις συνέχιζαν. Θα μου πεις, εδώ άνθρωποι, υποτίθεται μορφωμένοι και τρέχουν σε χαρτορίχτρες ή διαβάζουν και πιστεύουν στα ζώδια μετά μανίας.
Τις αγαπούσα και τις δυο πάρα πολύ. Θέλοντας και μη κόλλησα κάποιες από τις συνήθειές τους. Για παράδειγμα και οι δυο πίστευαν ότι δεν είναι καλό τα νύχτα να αφήσεις ερμάρια ανοιχτά. Ανοιχτά ερμάρια σημαίνει ότι αφήνεις πόρτες ανοικτές. Για πού; Αν κατάλαβα καλά για τον κάτω κόσμο... Ό,τι είχε σχέση με το θάνατο, για τους παλιούς δεν ήταν ποτέ καλό. Με τόση θέρμη μας έβαζαν να κλείνουμε τα ερμάρια, που ακόμη και σήμερα δεν μου κάθεται ύπνος αν ξέρω ότι υπάρχον πόρτες ανοιχτές. Φυσικά και ξέρω ότι πρόκειται για μυθοπλασίες, αλλά κάτι μέσα μου με κάνει να σηκωθώ, να τα κλείσω και μετά να κοιμηθώ.
Η μια μου η γιαγιά, τα είχε με τα γυάλινα ποτήρια που τις έπεφταν κάτω αλλά δεν έσπαζαν. Δεν θυμάμαι τώρα γιατί, αλλά θύμωνε πάρα πολύ. Έτσι, τα ποτήρια που της έπεφταν και δεν έσπαζαν, τα έσπαζε μόνη της! Μπαμ και κάτω. Έβγαινε έξω στην αυλή, έβρισκε μια πέτρα και τα τσάκιζε, μουρμουρίζοντας κάτι.
Η άλλη πάλι, θύμωνε αφάνταστα όταν με έβλεπε να χύνω τον καφέ ή το νερό με το αριστερό χέρι ή ανάποδα. Φωτιές έπαιρνε. Τους πεθαμένους, τους βάζουμε το νερό ανάποδα, με διόρθωνε ταραγμένη, δίνοντας προσταγή να μην το ξανακάνω. Αμ δε σιγά που θα έχανα την ευκαιρία.
Αυτά μπορώ να θυμηθώ, ίσως και να υπήρχαν και άλλες δοξασίες, που με το πέρασμα του χρόνου, το μυαλό τις διέγραψε. Γενικά όμως στο σπίτι μας δεν είχαμε πολλές. Α, είναι και αυτή με το μαχαίρι, την οποία όμως την άκουσα από μια μακρινή θεία. Αν κάποιος σου ζητήσει μαχαίρι δεν του το δίνεις απευθείας. Το βάζεις στο τραπέζι και το παίρνει από εκεί. Όχι για λόγους προστασίας, ότι τάχα μου μπορεί να κοπεί κανένα δάχτυλο. Αλλά γιατί, αν το πάρε δώσε γίνει απευθείας, τότε θα διακοπούν οι σχέσεις. Αν πιάνει, πάντως το κόλπο, έχω να δώσω πολλά μαχαίρια σε ανθρώπους, που δεν θα ήθελα να τους ξαναμιλήσω.
Τετάρτη και Παρασκευή
ReplyDeleteτα νύχια σου μη κόψεις
και Κυριακή να μη λουστείς
αν θέλεις να προκόψεις!
Μην αφήνεις τα ρούχα του μωρού να τα δει το φεγγάρι!
Κάποια που θυμάμαι από τη μάνα μου...
Καλημέρα κοριτσάκι!
Μάνα καλωσόρισες! Αυτό με τα ερμάρια κι εμένα μου έμεινε από μικρή και δεν με πιάνει ύπνος αν δεν είναι κλειστά! Όντως κάτι ότι με νεκρούς θυμάμαι κι εγώ αλλά όχι πολλές λεπτομέρειες, ευκαιρία να το ψάξω!
ReplyDeleteΑυτό με το μαχαίρι εγώ το ξέρω με το αλάτι, ότι θα γίνει καβγάς, και με το εκρηκτικό ταμπεραμέντο μου δεν το διακινδυνεύω :)
Μπρέντα
Να μεν λουθείς το Σάββατον του Λαζάρου (γοτ δε φακ ας πούμεν!)
ReplyDeleteΝα μεν φκάλεις/βάλεις λάδι σπίτι νύχτα
welcome back.
ReplyDeleteεγω δεν κοιμαμαι με ντουλαπες ανοικτες, αλλα αυτο επειδη εχω κολλημα με τον μπαμπουλα που βγαινει απο τις ντουλαπες να μας φαει...
χρονια τωρα.
what to do...
μισ,λεμε.
Welcome back. Το κόλπο με το μαχαίρι δεν πιάνει, στο λέω εγώ.
ReplyDeleteΚαλημέρα γιαγιά Αντιγόνη. αυτό με το φεγγάρι το έχω ακούσει από τη γιαγιά μου. αλλά δεν το τηρώ. μόνο νύχτα απλώνω ρούχα. φιλιά.
ReplyDeleteΊνα με απογοητεύεις. πραγματικά έλπιζα να δούλευε το κόλπο.
Μπαμπούλας ε; Μις μόνο τη νύχτα κυκλοφορεί ο μπαμπούλας;
Ινβίκτους με το Σαββατο του Λαζάρου makes some sense. ήταν για να λούνονται το επόμενο Σάββατο που πλησιάζε το Πάσχα.
το θέμα με το αλάτι ήταν να μην πέσει κάτω αν δεν κάνω λάθος. Μπρέντα είναι και μια άλλη φάση που το ρίχνεις πίσω σου και φτύνεις.
"Τους πεθαμένους, τους βάζουμε το νερό ανάποδα". Για να ξέρω δηλαδή αν μου ζητήσει νερό κανένας πεθαμένος να του το βάλω ανάποδα...
ReplyDeleteΈχουμεν πολλές δυσδαιμονίες γενικά σαν λαός.
she
ReplyDeletekori, ma pou exathikes?? a? a? a? pote na vrethoume?
stou koufou tin porta, prin pinasoun magireuoun
en kolla, alla touto mou irte
@defiance..το νερό παιδί μου βάλεις το την ώρα της ταφής μες τον τάφο (πτού πτού πτού)..εν σου το ζητά να το πιεί!!!
ReplyDeleteτούτο με τα ερμάρια έχω το και εγώ..εν πιστεύκω στις δυσδαιμονίες αλλά φακκά μου να βλέπω ανοιχτές πόρτες γενικώς!
η μάνα μου λαλεί αν πεταχτεί το φαί έξω που την κατσαρόλα σαν μαειρεύκεις εννά έρτουν ξένοι!
Αααααα. Τωρά το έπιασα. Τζαι αν του το βάλεις ίσια τζαι όι ανάποδα, παθαίνει κρίση ταυτότητας τζαι εν ξέρει αν εν ζωντανός ή πεθαμένος. Είδες ήνταλως γίνουνται τα ζόμπι;
ReplyDeleteΌταν σου ζητήσει νερό κανένας πεθαμένος Defiance δώσε του ένα ποτήρι να βάλει μόνος του να μεν έσσιεις πρόβλημα :))
ReplyDeleteδεν εχάθηκα She ήμουν σε διακοπές. όποτε θέλεις κοπέλα μου να βρεθούμε. δες ποιο απόγευμα σε βολεύει και στείλε μήνυμα.
κόλπο ήταν Ράνια για να κλείνουν τις πόρτες και να μην σκονίζονται τα ρούχα. τα ράφια του Μοτορτζή που τα αφήνει ανοιχτά είναι γεμάτα σκόνη. μα ίντα ανοικοτζήρευτη που είμαι, όϊ εν τα καθαρίζω.
Μου είπαν κάποτε για μια θεία η οποία έλεγε ότι το νερό του αγιασμού είναι θαυματουργό γιατί κάτι κάνει με το προζύμι (δεν θυμάμαι τι, το φουσκώνει ίσως;). Ρώτησα αν η θεία το έχει δοκιμάσει και με απλό νερό και μου απάντησαν: "πιστή είναι η θεία, όχι χημικός να κάνει πειράματα".
ReplyDeleteΤζαι εγω θυμούμαι έτσι πράματα που τες γιαγιάδες μου. Η μια μάλιστα για το θέμα με το μασhαίριν ελάλεν μου, "μάχαιραν έδωσες, μάχαιραν θα λάβεις", γιαυτο εν το διάς απευθείας στον άλλο.
ReplyDeleteΕπίσης ελάλεν μου να μεν τρωω με τα πόθκια μου "πάνω στ'αλλου" κατω που το τραπέζι αμαν τρώω...(ακόμα παραβιάζω του τουτο καμια φορα) τζαι πολλά άλλα.
μπραβο μανα, βαλε μου ιδεες.....
ReplyDeleteΗ γιαγια μου η καλη ελαλεν μου να μεν τρωω που τη κατσαρολα γιατι εν να βρεχει στο γαμο μου (εν επαντρευτηκα ακομα να το επιβεβαιωσω)
ReplyDeleteΕπισης να μεν σουζω τα ποδια μου αμα καθουμαι γιατι εν να ερτουν τζινοι που τους χρωστουμε.
και τα ερμαρια μου παντα εκλειε τα και εμουρμουρα αλλα εν εκαταλαβα ποττε γιατι. τουτα θυμουμαι τωρα!
Σήμερα το πρωί μου τηλεφωνεί η μάνα μου, και μου λέει:
ReplyDelete- μην τολμήσεις και βέλεις σήμερα κρέας στην κατσαρόλα.
- γιατί ρε μάνα:;
- γιατί θα βγει από μέσα το κεφάλι του Προδρόμου!
α γι αυτό νήστευε η μάνα μου σήμερα!!!!
ReplyDeleteεγώ είμαι με την Πρας στο δεύτερο που λαλεί.
ReplyDeleteΚατά τα άλλα ούτε οι γιαγιάδες μου, ούτε οι γονείς μου είχαν ποττέ ετσι κολλήματα...
Το μόνο που μου είπε μια φορά η μάνα μου ήταν στη δουλειά τους που έκανα καφέ ενός πελάτη και πήγα να τον χύσω από το μπρίκι στο φλυτζανάκι με το αριστερο (άρα ανάποδα)-επειδή ΕΤΣΙ ΒΟΛΕΒΕΙ!!!- να μην το κάνω έτσι, κι αυτό γιατί μπορεί να με δει κάποιος και "είναι κόσμος προληπτικός", χωρίς να μου εξηγήσει ΚΑΝ την πρόληψη τη συγκεκριμένη....
:S Κατά τα άλλα με εκνευρίζουν αυτά όλα...
Τώρα θυμήθηκα όταν μου θύμωνε η γιαγιά μου να μεν βάζω το καρβέλι του ψωμιού ανάποδα στο τραπέζι...
ReplyDeleteχα χα χα ΚΑΛΗΜΕΡΑ! ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΧΕΙΡΑΣ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΦΕ; ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΗ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΣ ΕΓΩ ΞΕΡΩ ΔΕΝ ΚΟΒΕΙΣ ΚΑΡΠΟΥΖΙ ΣΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΟΜΗΣ ΤΟΥ.ΦΙΛΑΚΙΑ.
ReplyDelete