Αστυνομία στα σχολεία

Παίρνω πάσα από την Αχάπαρη. Πάσα είπαμε, δεν ανταλλάζουμε συνταγές για αυτό μην τρέχετε να καλυφτείτε. Έγραφε για ένα περιστατικό όπου η μάνα μιας μαθητρίας τρομοκρατεί μια άλλη μαθήτρια και ολόκληρη την τάξη.

Στην Αμερική το θέμα bullying έχει πάρει διαστάσεις. Καταγράφονται άσχημα περιστατικά συναισθηματικής, ψυχολογικής, σωματικής ακόμη και σεξουαλικής βίας. Θεωρούν πως βρήκαν την ιδανική λύση για να λύσουν το πρόβλημα. Όχι δεν προσέλαβαν ψυχολόγους και ειδικούς, δεν καλούν τους γονείς για σεμινάρια, δεν προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το κάθε περιστατικό ξεχωριστά φτάνοντας στην ρίζα του κακού.

Πολλά δημοτικά και γυμνάσια έχουν προσλάβει είτε ειδικούς φρουρούς, είτε φρουρούνται από κανονικούς αστυνομικούς οι οποίοι αναλαμβάνουν να «συνετίζουν» τους εφήβους, γράφει το Βήμα σήμερα. Έτσι στους διαδρόμους των σχολείων βρίσκεις αστυνομικούς να κάνουν περιπολίες και να επιβάλλουν την τάξη.

Δεν μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το θέμα. Σε μια χώρα όπου οι φυλακές έγιναν ιδιωτικές, όπου οι υπηρεσίες ασφαλείας είναι κερδοφόρα βιομηχανία γιατί να μην ανατεθεί και το θέμα bullying σε φρουρούς και αστυνομικούς;

Σε αρκετές περιπτώσεις οι άνδρες των εταιρειών σεκιούριτι και οι αστυνομικοί επιδεικνύουν τόσο μεγάλο ζήλο στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, ώστε στα δικαστήρια της πολιτείας του Τέξας παρελαύνουν εκατοντάδες μαθητές συνοδεία των γονιών τους, προκειμένου να παραστούν σε μια δίκη επειδή πέταξαν ένα μπουγέλο με νερό ή απλώς αντιμίλησαν στον δάσκαλο. Μόνο το 2010, η αστυνομία του Τέξας έδωσε 300.000 κλήσεις για σχολικά παραπτώματα σε μαθητές δημοτικού, 1.000 εκ των οποίων ήταν σε μαθητές της πρώτης τάξης, δηλαδή παιδιά έξι ετών.

Αν δεν ήταν γελοίο θα έλεγα ότι είναι ένας καλός τρόπος να λύσουμε όλα τα προβλήματα από την οικονομική κρίση. Βάζουμε πρόστιμο στους άταχτους και ξεμπερδέψαμε. Αν βέβαια ισχύει κάτι τέτοιο μας βλέπω με το Μοτορτζή να κάνουμε κατάθεση τους μισθούς μας απευθείας στα δικαστήρια και στην αστυνομία...

Ευτυχώς υπάρχουν και αυτοί που αντιδρούν. «Καταντήσαμε να θεωρούμε την απλή εφηβική συμπεριφορά ως παραβατική», δήλωσε η Κέιντι Σίμπκινς, δικηγόρος από το Τέξας που εκπροσωπεί μια 12χρονη μαθήτρια η οποία δέχτηκε χρηματικό πρόστιμο από την αστυνομία του σχολείου της δια… ασήμαντη αφορμή. «Οι συμμαθητές μου με κοροϊδεύουν επειδή είμαι περίεργη και μου λένε πως βρωμάω», λεει εμφανώς στεναχωρημένη η συγκεκριμένη μαθήτρια, η Σάρα Μπουσταμάντες, η οποία πάσχει από το σύνδρομο ADHD, δηλαδή Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα, ενώ είναι και παχύσαρκη. «Για αυτό ψέκασα τον εαυτό μου με πολλή κολόνια. Αλλά τότε ήρθε η καθηγήτρια και μου είπε να εξαφανίσω το μπουκαλάκι με την κολόνια, λέγοντας πως είναι η πιο άσχημη μυρωδιά που έχει μυρίσει. Και μετά φώναξε την αστυνομία».

Την κατηγόρησαν για διατάραξη της αίθουσας και της έβαλαν χρηματικό πρόστιμο και φυσικά την στάμπαραν για το υπόλοιπο της ζωής της. Με την παρούσα κατάσταση λέει η Κέιντι Σίμπκινς, «κάτι που παλιότερα αντιμετωπιζόταν με μια απλή παρατήρηση και ένα τηλεφώνημα στους γονείς, πλέον τιμωρείται με κάτι χειρότερο που μπορεί να μπει στο ποινικό μητρώο του μαθητή και να τον εμποδίσει μελλοντικά να εισαχθεί στο πανεπιστήμιο».

Προσπαθώ να φανταστώ κάτι ανάλογο στην Κύπρο. Σταματά ο αστυνομικός τον μαθητή που παρενοχλεί το συμμαθητή του. Ετοιμάζεται να του γράψει πρόστιμο. Εντάξει, ξέρετε τι ακολουθεί. «Ξέρεις ποιος είναι ο παπάς μου εμένα; Κάτσε να τον πάρω τηλέφωνο». «Ξέρεις τι θα πάθεις αν μου γράψεις πρόστιμο;» «Η μάμα μου είναι αστυνομικός, γίνεται να μην με γράψεις;» «Ρε φίλε μην μου γράψεις το πρόστιμο και θα σου δώσω 50 ευρώ».