Monday 16 January 2012

Μια ιστορία απ’ τα παλιά


Η μάνα μου, προχθές που ήρθε να φάμε μου θύμισε μια ιστορία που έγινε πριν από πολλά χρόνια. Εγώ δεν τη θυμόμουνα καθόλου.

Εκείνη την εποχή ζούσαμε σε ένα χωριό στο Τρόοδος και κτίζαμε το σπίτι μας κάτω στη Λευκωσία. Ο πατέρας μου ήταν στο εξωτερικό, έτσι όλα τα έτρεχε η μάνα μου. Δεν θυμάμαι στο οικογενειακό κάδρο την αδερφή, άρα πρέπει να ήμουν μεταξύ 4 και 5 χρονών.

Παίρναμε το λεωφορείο και κατεβαίναμε κάτω στην πόλη για δουλειές. Το συγκεκριμένο πρωί, φτάσαμε σχετικά νωρίς και μέχρι να ανοίξουν τα καταστήματα και να πάνε στις δουλειές τους αυτοί που είχαμε να δούμε, πήγαμε στο πάρκο εκεί που τώρα στήνουν την Παραμυθούπολη. Δεν ήταν η πρώτη φορά που τη βγάζαμε εκεί. Η μάνα μου έπαιρνε ανάσες και εγώ ξεθεωνόμουνα στο παιχνίδι.

Όταν φτάσαμε δεν υπήρχε ψυχή. Σε λίγο όμως έφτασε ένας κορμαλιάς. Βεβαίως με τη μάνα μου να αγωνίζεται να φτάσει το 1.56, παίζεται κατά πόσο ήταν όντως κορμαλιάς. Τέσπα. Τον περιγράφει ότι είχε μάτια κατακόκκινα, φωτιά και ότι πηγαινοερχόταν πάνω κάτω. Μύριζε από μακριά ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

Εγώ φυσικά δεν πήρα είδηση. Ο τυπάς όμως με έβαλε στο μάτι και σε κάποια φάση άρχισε να με ακολουθεί. Η μάνα μου τα χρειάστηκε. Λες και τη φώτισε ο Θεός, δεν αγχώθηκε. Με πολύ ήρεμο ύφος με φώναξε κοντά της και μου είπε να ανεβώ μόνη μου πάνω τη σκάλα, χωρίς να με ακολουθήσει.

Το περίεργο ήταν πως έκανα αυτό που μου είπε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ήμουν παιδί πνεύμα της αντιλογίας. Ό,τι μου έλεγαν το αντίθετο έκανα. Ανέβηκα πάνω όμως λες και ήμουν το πιο υπάκουο παιδί του κόσμου. Η μάνα μου, αφού έφτασα σχεδόν ως πάνω, αποφάσισε να με ακολουθήσει. Όταν μου διηγήθηκε την ιστορία δεν έδωσα πολλή σημασία. Μετά κατάλαβα γιατί. Προέταξε τη δική μου ασφάλεια αντί για τη δική της. Με έστειλε μακριά να είμαι καλά και έμεινε μπας και συμβεί κάτι για να την πληρώσει αυτή.

Δεν συνέβη κάτι εκείνη την ημέρα, τουλάχιστον. Γιατί την επόμενη, στο ίδιο πάρκο, ο τυπάς, που το είχε σκάσει από το φρενοκομείο σκότωσε ένα 9χρονο κορίτσι...

26 comments:

  1. Φύλακας άγγελος η μάνα...πάντα...
    Καλημέρες φίλη μου!

    ReplyDelete
  2. :00000

    ό,τι τζαι να πούμε εν λίο μπροστά στο μεγαλείο της μάνας...
    φύλακας άγγελος, όπως λέει και η ευαγγελία...

    http://users.sch.gr/mstamati/MANA/_____2.html

    ReplyDelete
  3. καλημερα.
    κορμαλιάς είναι ο ανώμαλος;δεν καταλαβα ακριβως....

    στην Αθήνα μου εχουν τυχει διαφορα, και οχι στην ηρεμια ενος πάρκου, αλλα μες στον κοσμο.
    ειναι περιεργο συναισθημα, αλλα αμα σου τυχει κατι μια φορα μαθαινεις να τους αναγνωριζεις απο το μιλι.

    μολις εμαθα να αναγνωριζω τους περιεργους στην Αθηνα σταματησα και να φοβαμαι να περπατω μονη μου στην πόλη.

    ReplyDelete
  4. Κορμαλιάς είναι ο σωματόδης, ο γεροδεμένος.

    ReplyDelete
  5. Πω πω.. ανατρίχιασα!
    Το ένστικτο της μάνας, ποτέ δεν είναι λάθος.

    ReplyDelete
  6. Εσηκωστηκεν η πετσα μου!

    ReplyDelete
  7. νομίζω οι μανάδες έχουν την 6η αίσθηση when it comes to their kids..το ένστικτο τους ποττέ εν πέφτει έξω. εν πολλά περίεργο..

    ReplyDelete
  8. φαααααααααααααααακκκκκκκκκκκ :0

    ReplyDelete
  9. Ένας φύλακα άγγελος που όλα τα ξέρει και όλα τα ελέγχει Ευαγγελία μου. καλή σου μέρα.

    Καλή μέρα και σε σένα Νόνη.

    Μις παίζει και αυτό. Όταν την πάθεις μια φορά ξέρεις να φυλάγεσαι.

    Ανατριχίλες Daydreamer και Γρούτα.

    Ράνια δυστυχώς δεν πέφτει έξω και με την πρώτη ευκαιρία σου το φακκούν. Στο έλεγα εγώ…

    Φακ indeed Sike.

    ReplyDelete
  10. spooky! το καλύτερο είναι ότι δεν το θυμόσουν καν!

    ReplyDelete
  11. Τώρα που είμαστε μάνες μπορούμε να τις καταλάβουμε επιτέλους. Ανατρίχιασα διαβάζοντας την ιστορία σου, μου διηγήθηκε κάτι παρόμοιο η μάνα μου που μου έκαναν όταν με είχε μικρη (μου έκλεψαν το δακτυλίδι που φορούσα μέσα στον πλήθος).

    Λέμε για την εποχή μας ότι αγρίεψε αλλά και τότε δεν πήγαιναν πίσω. Άγιο είχες μάνα εκείνη τη μέρα, στη μορφή της μάνας..

    ReplyDelete
  12. Τι είπες τώρα; Μα καλά δε μπορούσε η μάνα σου να κάνει μια αναφορά στην αστυνομία για τον περίεργο τύπο;;;;

    Ανατρίχιασα....

    ReplyDelete
  13. είσαι μάνα τώρα και ξέρεις...

    όπως είπε και η Coula τώρα στους καιρούς μας ειδικά
    καλο είναι να κάνουμε αναφορά στην αστυνομία γι ότι περίεργο...

    ReplyDelete
  14. Δέσποινα δεν υπήρχε περίπτωση να το θυμόμουνα γιατί είχα απορροφηθεί από το παιχνίδι. μα και να τον έβλεπα ίσως να μην καταλαβαίνα πόσο επικινδύνος ήταν.

    Σμιλί έτσι είναι. τώρα ξέρουμε :))

    Coύλα δεν πιστεύω να της πέρασε καν από το νου να κάνει αναφορά.

    Moonlight. Oh yes...

    ReplyDelete
  15. ElenaG διερωτούμαι όμως και η αστυνομία τι μπορεί να κάνει. εδώ την καλούμε όταν υπάρχουν σοβαρά περιστατικά και δεν υπάρχει η πρέπουσα ανταπόκριση.

    ReplyDelete
  16. Ti les twra..Anatrixiasa :( San mana katalavainw kai san korh kurieuomai apo deos..

    ReplyDelete
  17. Ο Χριστός...! Τώρα τα χρειάστηκα κι εγώ!

    ReplyDelete
  18. Μάνα μώλις που εξετίναξες ίσhια πάνω την τρίχα μου. Μεν με πάρεις για διαστροφική ή καμιά σάικο αλλά μήπως ξέρεις περισσότερα γι' αυτόν τον άνθρωπο ή το περιστατικό; Θα ήθελα να ψάξω την ιστορία τούτη απο δημοσιογραφικής/σεναριογραφικής πλευράς. Λετ μι νόου τζιαι σε πράιβεϊτ ήμεϊλ άμα θέλεις!

    Καλό απόγευμα να έχεις, και δόξα στη δικιά σου τη μάνουλα που σε προφύλαξε!!! :)

    ReplyDelete
  19. Μάνα κι άγγελος,δεν εξηγείται αλλιώς,ειδικά για ένα παιδί αντιλογία.
    Άκουσες τον λογισμό που σου ψιθύριζε να την υπακούσεις,ευτυχώς.

    Κι αν μεγαλώσεις με τέτοια μητέρα,είσαι αυτομάτως σούπεργουμαν για τα δικά σου παιδιά.

    ReplyDelete
  20. Κάπου εκεί παθαίνουμε το τραλαλά Evita στο ανάμεσα :))

    Δέσποινα η μάνα μου συνεχώς αυτό λέει. ότι ήταν φώτιση θεού να κάμει ό,τι έκαμε.

    Lucrezia από τα δεξιά να με φωτογραφίσετε που είναι η καλή μου η πλευρά. εντάξει ξύπνησε το ψώνιο μέσα μου. θα ρωτήσω και θα μάθω ημερομηνία για να μπορέσω να βρω περισσότερες λεπτομέρειες.

    Θάλασσα δεν μπορώ να πω. η μάνα μου είναι το μεγαλύτερο πρότυπο. θέλοντας και μη.

    ReplyDelete
  21. μανα , μια ρατσα αναντικαταστατη.

    ReplyDelete
  22. τούτος έννεν ο τύπος που λαλούν ο δράκος; ο ορίτζιναλ, όι ένα που τους μετέπειτα... έννεν τούτος;;; :S

    ReplyDelete
  23. ΕΝδιαφέρει με τζιαι μένα μάνα από δημοσιογραφικής άποψης, στείλε λεπτομέρειες!
    Ανατρίσιασα όταν το θκιάβασα πάντως...

    ReplyDelete
  24. εμέναν ενδιαφέρει με απλά που περιέργειαν!

    Ο Θεός να βλέπει τζαι να shέπει... :S

    ReplyDelete