Ξεπέρασα εαυτόν σήμερα. Έφερα στη δουλειά παστά σύκα. Σχεδόν
έλειψε το κουτί. Να χαμε και κανένα ποτηράκι ζιβανία να το συνδυάζαμε ωραία θα ήταν.
Θα κυλούσαν και πιο χαρούμενα οι ώρες.
Και πιο εποικοδομητικά. Οι αρχαίοι Πέρσες, διάβασα κάπου, όταν
είχαν να πάρουν σοβαρή απόφαση, έπιναν και σκέφτονταν τι έπρεπε να κάνουν. Μετά
σκέφτονταν και νηφάλιοι και σύγκριναν τις δύο αποφάσεις.
Τα σύκα ήταν πολλά ωραία. Με την πρώτη ευκαιρία θα φέρω και
δαμάσκηνα. Πέρσι δεν θυμάμαι που τα ξετρύπωσα, βρήκα παστά κεράσια. Όνειρο. Μειονέκτημα
τα κουκούτσια. Έπεσε πολύ φτου. Φτου ο ένας, φτου ο άλλος. Φτου και βγαίνω.
Προσπαθώ να θυμηθώ το πιο ακραίο που φέραμε στη δουλειά να φάμε.
Γενικά, είμαστε κοιλιόδουλο γραφείο. Μάλλον όχι. Οι μισοί συναγωνιζόμαστε τον
Κοτσιάτη (κοινώς τρώμε τα πάντα) και οι άλλοι μισοί τη βγάζουν με καρότα και μήλα.
Νομίζω το πιο ακραίο πρέπει να είναι ο ανανάς που τον φέραμε σωστό και τον κόψαμε
στο γραφείο μου. Ακόμη πρέπει να στάζουν τα ζουμιά.
Τα ξηρά φρούτα, πάντως, είναι καλή επιλογή. Και σε χορταίνουν και νόστιμα είναι. Δεν συναγωνίζονται όμως με τα φρέσκα φρούτα. Από την άλλη όμως τα χειμωνιάτικα τα φρούτα δεν συναγωνίζονται με τα καλοκαιρινά. Κεράσια, φράουλες (μην ακούω αηδίες ότι φράουλες βρίσκω και τώρα, αυτές δεν είναι φράουλες, είναι κάτι κόκκινα πράγματα σε σχήμα φράουλας και με γεύση γρασίδι), δαμάσκηνα, ροδάκινα, καρπούζι, πεπόνι… Χορός χρωμάτων, γεύσεων και αρωμάτων.
Πράγμα που οδηγεί στο ερώτημα πόσο ηλίθιοι πρέπει να είμαστε που τα σκατέψαμε έτσι τα πράγματα και αντί να χαιρόμαστε κάθε φρούτο και λαχανικό στην εποχή του, τα έχουμε ολόχρονα; Υπάρχει λόγος να αγοράζουμε κεράσια το χειμώνα και μάλιστα 10 ευρώ το κιλό; Αφού η γεύση τους δεν θυμίζει κεράσια. Με τις ντομάτες ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Τις βλέπεις κόκκινες, όμορφες και τίποτα στη γεύση τους δεν είναι ντομάτα.
Τα ξηρά φρούτα, πάντως, είναι καλή επιλογή. Και σε χορταίνουν και νόστιμα είναι. Δεν συναγωνίζονται όμως με τα φρέσκα φρούτα. Από την άλλη όμως τα χειμωνιάτικα τα φρούτα δεν συναγωνίζονται με τα καλοκαιρινά. Κεράσια, φράουλες (μην ακούω αηδίες ότι φράουλες βρίσκω και τώρα, αυτές δεν είναι φράουλες, είναι κάτι κόκκινα πράγματα σε σχήμα φράουλας και με γεύση γρασίδι), δαμάσκηνα, ροδάκινα, καρπούζι, πεπόνι… Χορός χρωμάτων, γεύσεων και αρωμάτων.
Πράγμα που οδηγεί στο ερώτημα πόσο ηλίθιοι πρέπει να είμαστε που τα σκατέψαμε έτσι τα πράγματα και αντί να χαιρόμαστε κάθε φρούτο και λαχανικό στην εποχή του, τα έχουμε ολόχρονα; Υπάρχει λόγος να αγοράζουμε κεράσια το χειμώνα και μάλιστα 10 ευρώ το κιλό; Αφού η γεύση τους δεν θυμίζει κεράσια. Με τις ντομάτες ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Τις βλέπεις κόκκινες, όμορφες και τίποτα στη γεύση τους δεν είναι ντομάτα.
Προσωπικά αποφεύγω οτιδήποτε δεν είναι στην εποχή του. Εκτός
από τον ανανά, που ποτέ δεν κατάλαβα πότε είναι η εποχή να τον τρώμε. Και οι
πατάτες επίσης, δεν έχω ιδέα αλλά δεν τρώω πατάτες έτσι δεν ασχολούμαι ιδιαίτερα.
Κοιλιόδουλο γραφείο...μμμ.. εμείς σε κάποια φάση καθιερώσαμε "πρόγευμα στο γραφείο" τις Πέμπτες, εκεί να δεις, ψωμί, χαλούμι, ντομάτες, λούτζα κλπ κλπ ... και δεν έλειπε ούτε η ζιβανία...το ξέρω είμαστε πολύ προχωρημένοι :) Πάντως αυτή τη στιγμή έχουμε στο ψυγείο σουτζούκο (ελπίζω να το λέω καλά)! Καλή όρεξη!
ReplyDeleteΆμαν δεν επήρετε μαχαλλεπί, δεν δικαιούστε να μιλάτε :)
ReplyDeleteεθυμησές μου ανανά και χρυσόμηλο παστό...άυριο να παώ στο mall να πιάσω..(αγαπώ ανανά,το καλοκαίρι ήμουν Μαυρίκιο έφα και έσπασα,πρώι μεσημέρι νύχτα,σε ούλλα τους τα φαγήτα και γλυκά εβάλλαν ανανά..)
ReplyDeleteΜαρία
Παστόν σύκο - αθασόκουννες (να τες τυλίεις με παστόσυκο) τζιαι λλίη ζιβάνα. Μάνα τούτον που κάμνεις ονομάζεται Ψ.Π. ψυχολογικός πόλεμος!!
ReplyDeleteΣουσιούκκο Δέσποινα φέραμε πέρσι. μαζί με ζιβανία αλλά ήταν προς απόγευμα μεριά χαχα χαχα.
ReplyDeleteΜαχαλεπί το καλοκαίρι Ινβίκτους. όπως επίσης κρέμα τζαι τζέλλι. μα νομίζεις...
Μαρία σε καταλαβαίνω. όταν πήγα Ν. Αφρική πρέπει να έφαα μια φυτεία ανανάδες. και τώρα που το λες θα κάμω ένα google search αν μπορώ να φυτέψω Κύπρο.
Ας το καλό ανώνυμε. ειχα τζαι αθάσια μέσα στο συρτάρι τζαι ξέχασα να τα φκάλω πάνω.
Έσhιεις απόλυτο δίκαιο Μάνα. Περισσότερο με γρασίδι παρά με φράουλες θυμίζουν στην γεύση. Ένας που τους κύριους λόγους που μου αρέσεκι η μάνα Ίνγλαντ εν για τα φρούτα του δάσους τους που έχουν, τζιαι τζιαμέ επειδή το κλίμα εν πάντα κρύο βρίσκεις τα όποτε θέλεις: strawberries, rasberries, cranberries, blackberries, blackcurrants and all kinds of berries. Μμμμμ μιαμ μιαμ επεθύμησα πολλά τωρά που τα εσυνάφερα. Μπούχου μπούχου, τζιαι δεν ηβρίσκω που τούτα στην μεγαλόνησο.
ReplyDeleteΒρίσκω νοστιμότατο το ποστ σου σήμερα Μάνα. (πάλε έκαμες τον κόδωνα της κοιλιάς να χτυπήσει). Καλή σου μέρα :)
Εμεις πάλι όταν θέλουμε να φάμε κάτι, παραγγέλουμε μπουγάτες!
ReplyDeleteΑλλά έχεις δίκαιο, σαν τα φρουτα στην εποχή τους δεν έχει.
Μπουγάτσες εννοώ!
ReplyDeleteκαι μόλις είχα τηλεφώνημα από το αδέρφι. στο δικό τους γραφείο πήραν μηχανή και ψήνουν waffles... Νομίζω ξεπερνά τζαι τον ανανά τζαι το μαχαλεπί.
ReplyDeleteΙντα που μου θυμησες τωρα... πφφφφφ
ReplyDeleteΗ φιλτατη συναδελφος με την οποιαν εμοιραζουμουν το γραφειο, αρεσκετουν στο να τρωει κουλλουρουθκια "Ελενας". Εν πολλα ωραια αλλα καθολου φρουγια...
Εμενα που μου φακκα στα νευρα το κοκκαλισμα?... Οσην ωρα εκοκκαλιουν τζι εγω εν μ' εκοφτε. Αλλα τζεινη ετρωεν τα σιγα σιγα, ως το μεσημερι εκοκκάλιεν!!! Ελιουσαν τα νευρα μου ωσπου τζι εβαλα της χρονικο περιορισμο... να τρωει οσην ωρα τρωω εγω... χαχαχχαχαχα
καλά η μηχανή για waffles ξεπερνά κάθε προσδοκία!:) μάνα μα να μεν τρώεις πατάτες???
ReplyDeleteσε ούλλα τα γραφεία τα ίδια...έχεις τόσα πολλά γενέθλια, γιορτές, γέννες που στο τέλος που τα πολλά κεράσματα εν μπορείς να θυμηθείς πότε ήταν η τελευταία φορά που ένιωσες οτι πεινάς!
ReplyDeleteσυμφωνώ οτι πρέπει να τα τρώεις στον καιρό τους..
polla swsti! stin kypro eshei kathe epoxi ta kala ths...
ReplyDeletedamesa ti na poumen?
na men annoiksw to vothro gia ta stafilia pou ti Xilh pou ivra sthn kypro maio. Karterate 2 mines na fate stafylin na spasete sior, pate tziai fernete ta pou ta pouttara (eksw oi pezines pou kataliountai wsti na rtoun) tziai ta dika mas na sapizoun pas ta dentra...
en pamen kala.
O ananas nomizw en eshei epoxi mana giati en eisagomenos. Tziame tha kamoumen mian ekseresi gia sena (tziai mian gia mena pou simera egorasa politically incorrect mango...
Εμένα αρέσαν μου πολλά οι αρχαίοι Πέρσες! Πολλά έξυπνοι, πιστεύκω οι αποφασίσεις που εφκαλαν μεθυσμένοι ήταν πιο νουσιμές που τζίνες που εφκάλαν νηφάλιοι.
ReplyDeleteΚάμετε μου τόπο τζιαι εξεπέρασα σας! Τραχανάν ολόφρεσκο. Eat our dust :p
ReplyDeleteΠολύ καλοί οι Πέρσες, να την εφαρμόσουμε τη συνήθεια τους.
ReplyDeleteΑποξηραμένο κεράσι με κουκούτσι πρώτη φορά ακούω πάντως! Εδώ προτιμώ τα αποξηραμένα κράμπερις και τις αποξηραμένες φράουλες. Στην Κύπρο τα χρυσόμηλα και τα παστόσυκα βεβίως.
Ποστ μου, γιατί στην Παγόχωρα πάμε πίσω που κυκλοφορεί τώρα στην αγορά μαροκινή φράουλα και αβοκάντο πέτρα;
Μάνα, ζηλεύω το γραφείο σας! Σαν πάρτυ ακούγεστε! Μα ολόκληρο ανανά;χαχαχα :)))))))))) την τελευταία φορά που πήγα ν κόψω ανανά τον έτρεχα στο διαμέρισμα.
Προσοχή με τα χρυσόμηλα τα παστά....έχουν συνέπειες!
ReplyDeleteΚατά τα άλλα, συμφωνώ 100% μαζί σου! Εκουράστηκα να λαλώ στους δικούς μου να σταματήσουν επιτέλους να αγοράζουν τομάτες, αφού παραπάνω γεύση αγγούρι έχουν παρά τομάτας. Τζιαι νευριάζω να αγοράζουσιν λλίες φράουλες "για τα μωρά". Γιατί δηλαδή, αν δεν είχαν φράουλες τωρά τα μωρά, ήταν να πάθουν τίποτε;
@Λουκρέζια: είσαι σίγουρη ότι βρίσκεις ολόχρονα φράουλες στην Αγγλία; Το ίδιο καλές; Γιατί εγω θυμούμαι ότι οι φράουλες τους βγαίνουν Μάιο-Ιούνιο, εξ ου και το παραδοσιακό έδεσμα του γουίμπλετον, φράουλες με σαντιγί! Κατεψυγμένα βρίσκεις τα σίουρα πάντως (για να πω την αμαρτία μου τζι εγώ που τζείνα αγοράζω)
Σαν ένα γραφείο που σέβεται τον εαύτο του μπορώ να πώ ότι κουβαλούμεν διάφορα- αλλά πάντα στην εποχή τους-
ReplyDeleteΦρούτα: σύκα, παπουτσόσηκα, μέσπιλα, ολόκληρα καρπούζια και πεπόνια.
Τα κλασσικά: Ποξαματούθκια σε όλες τους τις μορφές, πισκόττα και διάφορα είδη αρτοποιίου.
Τα παραδοσιακά: Μαχαλλεπί, παγωτό τριαντάφυλλο, κρέμα κκάσταρ τζαί τζέλλι κκεράζιν, σουτζιούκκον και κκιοφτέρκα.
κ.λ.π. κ.λ.π.
Εν θα συνεχίσω γιατί θα νομίσετε σε μπακκάλικο.
Ωραίο το γραφείο σας! Μικρό εστιατόριο, ε!
ReplyDeleteΓια την εποχή έχεις δίκιο, κάθε πράγμα στον καιρό του όπως λέμε!
Χαιρετισμούς!
Που δουλεύεις να έρθω για επίσκεψη;
ReplyDeleteΜέχρι τότε θέλω να λάβεις ένα δωράκι!
http://mammael.blogspot.com/2012/02/music-award-with-love.html
Με πολύ αγάπη!
Δοκίμασε τα παστά χρυσόμηλα από τον Αθηαινίτη! Όνειρο!
ReplyDelete