Το γκρι του σεξ και της καταπίεσης

Θα ξεκινήσω λέγοντας πως δεν το έχω διαβάσει. Αν το αγοράσει καμιά κολλητή και μου το δανείσει ευχαρίστως να το διαβάσω. Να δώσω 17 ευρώ για τις 50 αποχρώσεις του γκρι αποκλείεται. Όμως πέφτουν στην αντίληψή μου πολλές κριτικές για το βιβλίο, από ειδικούς και μη.

Να σας κατατοπίσω λέγοντας πως αυτό το βιβλίο έχει χαρακτηριστεί το εκδοτικό φαινόμενο όλων των εποχών.

Το βιβλίο μιλά για την Αναστάζια μια νεαρή και όμορφη (φυσικά) και λίγο αφελή (ο απόλυτος συνδυασμός) φοιτήτρια λογοτεχνίας που ερωτεύεται τον επιχειρηματία Κρίστιαν Γκρέι. Αρχίζουν να βγαίνουν παρόλο που εκείνος τη συμβουλεύει να μείνει μακριά του και στο τέλος τη βάζει να υπογράψει «συμβόλαιο» με το οποίο την κάνει σεξουαλική σκλάβα του.

Η Αναστάζια συμμορφώνεται με τις εντολές του χωρίς κανένα δισταγμό. Δεν μπορεί ούτε καν να τον κοιτάξει εάν δεν της το επιτρέψει. Όταν παραβαίνει οποιονδήποτε από αυτούς τους κανόνες ο Κρίστιαν έχει το δικαίωμα να την «τιμωρήσει» με κάποιο από τα εργαλεία πόνου (μαστίγια, ζώνες και μπαστούνια) που διαθέτει εν αφθονία

Διάβαζα στα Νέα ότι το βιβλίο είναι γεμάτο με περιγραφές σοφτ πορνό. Τη δένει με τη γράβατά του και τη γαμεί, την πλακώνει στο ξύλο και πάλι τη γαμεί, αυτή δεν θέλει αλλά πάλι τη γαμεί. Γενικά τη γαμεί όλους τους τρόπους, που μπορεί να σκεφτεί μια παραδοσιακή εργαζόμενη, όπως η E.L. James, που το έγραψε.

Γενικά η Αναστάζια δέχεται και αποδέχεται ότι προστάζει ο Κρίστιαν με μια απάθεια, που ούτε οι δύσμοιρες οι γυναίκες στο Αφγανιστάν δεν το αποδέχονται, αλλά καλά εκεί επιλογή δεν έχουν. Όπως έγραψε η Έυα Στάμου στο www.protagon.gr «η άβουλη, χωρίς ίχνος φαντασίας, γοητείας, και αυτοπεποίθησης ηρωίδα, πάντα πρόθυμη να εκτελέσει τις εντολές του άντρα, εγκλωβισμένη σε καταστάσεις όπου η ψυχοπαθολογία παρουσιάζεται ως μία ερεθιστική διαδικασία, όπου η σύμβαση θέλει την γυναίκα να είναι πάντα το θύμα και ποτέ ο θύτης, οδηγεί στην αναπαραγωγή άβουλων, ερωτικά κακοποιημένων γυναικών».

Το σεξ πάντα πουλάει. Αυτό είναι γεγονός. Ακόμη και όταν πρόκειται για ένα κακογραμμένο βιβλίο, στο οποίο το συντακτικό και η γραμματική πήγε περίπατο, όπως ανάφερε στην παρουσίασή της η εφημερίδα Guardian.

Σε μια από τις περιγραφές του βιβλίου, ο Κρίστιαν δένει την Αναστάζια με την γκρι γραβάτα του. Αν θέλετε το πιστεύετε σε καταστήματα που πουλούν γραβάτες παρουσιάστηκε ζήτηση τον τελευταίο καιρό… ω ναι για γκρι γραβάτες. Πας να κάνεις την αναπαράσταση ένα πράμα και δεν κάνεις κέφι με την καφέ ή τη μαύρη που έχεις στο ντουλάπι. Εκεί, να πας να αγοράσεις τη γκρι γραβάτα του Κρίστιαν…

Τέλοσπαντων, ίσως να έπρεπε να διαβάσω πρώτα το βιβλίο πριν εκφέρω τόσο έντονα γνώμη. Δεν ξέρω. Μπορεί και να είναι η ιδέα μου, αλλά έχω την εντύπωση πως σε πολλούς τομείς τα δικαιώματα των γυναικών δέχονται πολλές επιθέσεις. Και δεν είναι μόνο σε χώρες όπου οι γυναίκες είναι πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Και ένα βιβλίο που προάγει την υποταγεί μου κάνει κάτι. Δεν το δέχομαι. Νιώθω ότι προσβάλλει τις γυναίκες η ιδέα ότι μια γυναίκα κάθεται να της κάνει ό,τι θέλει ένας άντρας απλά και μόνο επειδή τον γουστάρει.

Παρόλα αυτά μέχρι να τελειώσω το ποστ άλλαξα γνώμη και θέλω να το διαβάσω, έστω και αν θα πεταχτώ σελίδες, όπως έγραψε η Monde στην κριτική της. Θα μπορώ να είμαι ακόμη πιο έντονη.