Πληρώνω, πληρώνεις, πληρώνει

Σε κανένα δεν αρέσει να πληρώνει φόρους. Όμως επίσης σε κανένα δεν αρέσει να μην υπάρχουν καλοί δρόμοι, να μην υπάρχουν ιατρικές υπηρεσίες, τα σχολεία να είναι ένα χάλι και μισό, να μην υπάρχουν υπηρεσίες. Γενικώς θέλουμε ποιότητα ζωής. Και η ποιότητα ζωής δεν είναι μόνο θέμα δουλειάς και καλού μισθού, είναι και θέμα κράτους.

Για αυτό και φόροι πρέπει να υπάρχουν, εκτός αν είμαστε Ομάν ή Σαουδική Αραβία, όπου το πετρέλαιο ρέει άφθονο. Εδώ και στην πλούσια Νορβηγία υπάρχει φορολογία και μάλιστα ψηλή. Το κράτος χρειάζεται τα λεφτά (εκτός από το φαγοπότι που πέφτει δεν το συζητώ) για να μπορεί να λειτουργεί.

Σε κανένα δεν του αρέσει να τον παίρνουν κορόιδο. Αν με φορολογείς και αντί να βλέπω να υπάρχουν σχολεία στη γειτονιά μου, βλέπω ότι γίνεται παρακαμπτήριος στον Καλοπαναγιώτη, μέσα στο βουνό γιατί κάποιοι έχουν οικόπεδα εκεί, ναι θα εκνευριστώ και θα προσπαθήσω να βρω τρόπους να μην πληρώσω. Αν όμως ξέρω ότι τα λεφτά που δίνω έχουν αντίκρισμα και να μην μου αρέσει, θα σιωπήσω.

Τώρα που έχουν σφίξει, ελέω κρίσης τα ζωνάρια, όλοι πιπιλούν ότι πρέπει παταχθεί η φοροδιαφυγή. Να ζητούμε αποδείξεις από γιατρούς, κομμώτριες, αισθητικούς, μηχανικούς.

Να δούμε ποιος θα το κάνει. Αποτρίχωση πόδια μπικίνι 20 ευρώ, συν χέρια πάμε στα 28, συν φρύδια πάμε στα 30 ευρώ. Έχω δώσει άπειρα 30ευρα της αισθητικού μου ποτέ δεν πήρα απόδειξη. Και σαν εμένα όλες οι πελάτισσες, υποθέτω. Αντίθετα, εγώ φορολογούμαι και για το τελευταίο ευρώ που παίρνω. Φυσικά και φταίω και το αναγνωρίζω.

Δεν λέω, πολύ καλή κοπέλα η αισθητικός. Έχει όμως το δικαίωμα να παραπονιέται ότι στην τάξη της κόρης της είναι 26 παιδιά και ότι ο δάσκαλος δεν προλαβαίνει να τους δώσει την απαραίτητη σημασία; Ασφαλώς και όχι. Και όμως μονίμως, με το παράπονο στο στόμα είναι.

Όποιος δεν πληρώνει τους φόρους που του αναλογούν διαφθείρει την κοινωνία και καταστρέφει το κοινό καλό. Οι φοροφυγάδες ληστεύουν την κοινωνία. Αυτό πρέπει να γίνει κοινή αντίληψη, είπε μιλώντας στην εφημερίδα ΤοΒήμα ο Ούλρικ Τίλμαν, καθηγητής στο Baltic College του Πότσδαμ, και από τις αυθεντίες στην Ηθική της Οικονομίας.

Το πρόβλημα που προέκυψε τώρα, είναι επειδή το κράτος έχει ανάγκη από ρευστό θα μας ταράξουν στους φόρους. Και φυσικά θα την πληρώσουμε όσοι (θέλοντας και μη δηλώνουμε) τα εισοδήματά μας, δηλαδή το μισθό μας.

Φυσικά είναι και το σύστημα ηλίθιο. Πάρτε για παράδειγμα τη φορολόγηση κατοικίας. Μέχρι τώρα τα πράγματα ήταν πολύ χαλαρά. Αν είχες τελική έγκριση πλήρωνες φορολογία επί ακίνητης περιουσίας. Αν δεν είχες πλήρωνες φορολογία για οικόπεδο ή χωράφι, τουτέστιν σχεδόν τίποτα. Και οι περισσότεροι δεν έχουν τελική έγκριση.

Η μάνα μου για παράδειγμα, τριάντα χρόνια ζει εκεί. Δεν το ξέρουν οι αρχές ότι είναι σπίτι και όχι οικόπεδο; Αφού κανονικά ήρθε η ΑΗΚ έβαλε το ρεύμα, ήρθε η ΑΤΗΚ έβαλε τηλέφωνο. Πληρώνει σκύβαλα, αποχετευτικό. Θέλω να πω είναι φανερό πως το νούμερο 10 όχι της Ντάουνινγκ Στριτ, αλλά της οδού που μένει είναι ένα σπίτι, δεν είναι ένα οικόπεδο.

Η φοροδιαφυγή πρέπει να παταχθεί για το καλό όλων μας. Αλλά δεν θα γίνει άμπρα κατάμπρα παλιοφοροδιαφυγή εξαφανίσου. Θα παταχθεί όταν όλοι αποφασίσουμε να κάνουμε αυτό που πρέπει. «Πρώτον, οι πολίτες πρέπει να αποκτήσουν πραγματική δημοκρατική συνείδηση, να καταλάβουν ότι το δημόσιο, που χρειάζεται τους φόρους τους για να λειτουργήσει αποτελεσματικά, είναι δικό τους όργανο, που εξυπηρετεί το δικό τους συμφέρον. Είναι ένα όργανο επ' ωφελεία του κοινού καλού, που υπηρετεί την δικαιοσύνη στην κοινωνία και στην οικονομία. Πρέπει να καλλιεργηθεί ένα κλίμα, όπου η φοροδιαφυγή από έναν συμπολίτη δεν θα γίνεται ανεκτή σιωπηλά, αλλά θα θεωρείται αηδιαστική», είπε ο ίδιος καθηγητής.