Εμείς οι Σολιάτες, είμαστε πεπεισμένοι ότι η περιοχή μας
είναι η πιο όμορφη, έστω από τις πιο όμορφες της Κύπρου. Έχουμε ποταμό που
τρέχει χειμώνα καλοκαίρι, έχουμε πράσινο, έχουμε παράδοση. Οι άνθρωποι της, είμαστε ήσυχοι σε
γενικές γραμμές, ευγενικοί, όμορφοι (το τελευταίο δεν το πολυδιαφημιζουμε να μην μας πιάσει το μάτι).
Και επίσης έχουμε σε μεγάλη περιωπή τους αθθούς, μετάφραση
για τους ανθούς της κολοκυθιάς μιλώ, αλλά δεν μου πάει να το γράψω έτσι, το
έγραψα όπως τους λέμε. Αθθούς, να γεμίζει το στόμα σου με τη λέξη.
Στα πλείστα χωράφια, όπου οι άνθρωποι καλλιεργούν δέντρα,
φυτεύουν και μερικά φυτά κολοκυθιάς. Όσοι δεν έχουν χωράφια (yeah right), φυτεύουν στις αυλές τους. Και μπορεί στο τέλος τα κολοκύθια να τα πετάξουν, πόσα
άλλωστε να αντέξουν να φάνε, αλλά τους αθθούς, τους τιμούν ιδιαιτέρως.
Υπέροχο φαί, υπέροχος μεζές, γενικά υπέροχη γεύση όπως και
να τους μαγειρέψεις. Στην οικογένειά μου, συνήθως τους παραγεμίζουμε, με
ρυζάκι, μυρωδικά και φυσικά μπόλικο λεμονάκι. Είναι άλλοι που βάζουν και κιμά,
αλλά ποτέ σε μας. Είναι όρος απαράβατος ότι στους αθθούς δεν βάζουμε κιμά.
Επίσης, όταν περισσέψουν, που τις περισσότερες φορές
περισσεύουν τους κάνουμε με αυγά. Γιαμ γιαμ. Και αυτό πολύ νόστιμο. Όπως επίσης
και η τύπου ομελέτας με αθθούς. Γενικά, φαντασία να υπάρχει και με όποιο τρόπο
και να τους μαγειρέψεις νόστιμοι είναι.
Την περασμένη Κυριακή, περίμενε, Δευτέρα ήταν δοκίμασα μια
νέα εκδοχή που με κατενθουσίασε. Πήγαμε για ψάρι στο Ζύγι και κάτσαμε στην
ταβέρνα Λάπηθος του κ. Μελί. Τη συνιστώ πάντως ανεπιφύλακτα. Εκεί θα βρείτε
καλό, φρέσκο ψάρι. Στα συν οι ελιές οι τσακιστές του.
Και στα ακόμη πιο συν οι αθθοί, όπου τους παραγέμισε με χαλούμι
και μετά τους έριξε στο τηγάνι… Μόλις τους δοκίμασα, ξετρελάθηκα. Μου άρεσαν
πάρα πάρα πάρα πολύ, ήταν ζεστοί, μυρωδάτοι.
Μπορώ να πω ότι γράφοντας το post για τους
αθθούς, τους πεθύμησα. Μου φαίνεται μια εκδρομή στη Σολιά είναι ότι πρέπει. Θα
πέσει κιόλας η θερμοκρασία το σαββατοκυρίακο, θα είναι μια ωραία φθινοπωρινή
εκδρομή. Α, επίσης στη Σολιά, καταλάβουμε από τα μηναλλαϊα, και έτσι αύριο θα
σας γράψω τις προβλέψεις μέχρι και το Μάρτιο.
ούτε εμείς δεν κάμνουμε ποτέ ανθούς με κιμά.
ReplyDeleteρύζι, άνηθοπ, λεμόνι, κλπ-όπως λές δηλαδή.
και εννοείται ότι και πατέρας-πιο κρεατοφάγος της οικογένειας θεωρεί ότι είναι τόσο νόστιμοι "εν καταλάβεις ότι εν έχουν κρέας μέσα".
γιάμ ρε!
Εσεις που τρωτε τους αθθους χωρις κεϊμα εν ιξερετε τι χανετε :Ρ
ReplyDeleteλάικ
DeleteΕν θα ρωτήσω ποιος τους μαϊρέφκει τους αθθούς. Όι μεν με πιέζεις εν θα ρωτήσω.
ReplyDeleteΧα χα Moonlight το ίδιο λαλεί τζαι ο θείος μου. εν καταλάβεις ότι εν έχουν κρέας μέσα και πραγματικά τρώει μια κατσαρόλα μόνος του.
ReplyDeleteΓρούτα οι αθθοί εν χωρίς κεϊμά.
Αχάπαρη μπορείς να φυρτείς ελεύθερα. εγώ τους μαειρεύκω. Εντάξει ομολογώ ούτε να τους πλύννω ένι ξέρω. Ας εν καλά η μάνα μου τζαι η θεία μου και όσο ζούσε η γιαγιούλα μου.
Καλάν κόρη, τα μηναλλάια εν τον Αύγουστο, εσύ τωρά εθυμήθηκες να τα θκιαβάσεις; Τζιαι μάλιστα μόνο ως τον Μάρτη; Εν καταλάβετε τίποτε που μηναλλάια τζειπάνω νομίζω.
ReplyDeleteΚατά τα άλλα μιαμ αθθοί
τρέχουν τα σάλια μου πρωί πρωί!
ReplyDeleteΑκόμα σκέφτομαι την χθεσινή σου ανάρτηση και δεν ξέρω προς τα που να τοποθετηθώ, νομίζω μια φορά τον χρόνο το παθαίνω τούτο. Για τους ανθούς (εμείς στο Πλατύ έτσι τους λέμε) είχα κι εγώ την απορία ποιος τους μαγειρεύει και φαντάζομαι όταν λες εσύ εννοείς πιάνεις τους κατεψυγμένους/προμαγειρεμένους και βράζεις τους, right?
ReplyDeleteEolica καταλάβουμε που μηναλλάια εντάξει;
DeleteDaffofil καλή μας όρεξη.
Brenda στην χτεσινή ανάρτηση να συμφωνήσεις με τον καλό σου ότι έχω δίκαιο :). Όσο για τους αθθούς, άκου μου τζει ανθούς, πόθεν σε εφέραν κυρία μου, δεν εννοώ ότι τους πιάνω και τους βράζω. εννοώ ότι πάω στη μάνα μου τζαι στη θεία μου τζαι τους τρώω ολόφρεσκους (και μετά δεν έχω ούτε πιάτα να πλύνω ούτε τίποτε).
Καλά μεν φωνάζεις! Για τους ανθούς εννοώ...για το άλλο έχεις και τα δίκια σου αλλά από κοντά θα σου επισημάνω και τη διαφωνία μου:)
DeleteΡε κοπελλες, μα υπαρχει περιπτωση να πουλουν αθθους... κατεψυγμενους?
DeleteΟϊ αν εσχει ετσι τσιανς να παω να παιχτω, διοτι σιγα μεν τρωουνται!
Με κίνδυνο να χάσουμε μια καλή μας φίλη και μπλόγκερ σε ενημερώνω ότι έχει και κατεψυγμένους για ανθρώπους που δεν το'χουν όσο η Αχάπαρη και η Μάνα.
DeleteΠοσο χαιρομαι που δεν με κατεταξες στην ιδια συνομοταξια με την Μανα τζαι την Αχαπαρη!!!
DeleteΓιατι τζεινες νομιζουν οτι εν ιξερω να καμνω αθθους τζαι κουπεπια! Ακου ρε πραματα!
Τι εννοείς νομίζουν?
DeleteΕ τζαι πίου ρε Γρούτα που ξέρεις να κάμνεις αθθούς.
Deleteχαχαχαχχα
DeleteΠροκαλεις με! Θα σου καμω το τραπεζι με κουπεπια! Για επιδορπιο, ξερεις... μηλοπιττα ;)
Όι να χαρείς! Προτιμώ να πάω για ψητό στη χούντα.
DeleteΈτο εν κατεψυγμένα που θα πάει να αγοράσει. Νομίζεις ξέρει να τυλίει?
DeleteΣολιάτισσα που τον παπά εδώ! Εν το "εθνικό" του φαγητό, αθθοί!! γιααααμ
ReplyDeleteΚαλά να μας κάνεις! Πολύ καλά να μας κάνεις!!! (Πέρσι πρόπερσι ρώτησα τον τουρκομπακάλη αν θα φέρει ανθούς και πρέπει να γελούσε καμιά εβδομάδα)
ReplyDeleteΌμορφη η Σολιά αλλά για πηγαίνετε και στα κρασοχώρια της Λεμεσού παρακαλώ πολύ! :ΡΡΡ :))))))))
Τους αΝθούς χωρίς κιμά,μόνο σε μέρα νηστείας.Πάντα με λεμόνι και μπόλικα βότανα...
Με χαλλούμι και τριμμένη ντομάτα τους έκανε η γιαγιά "του κάμπου",και εκεί ήτανε "αθθοί".
Έχεις δίκαιο,κι έτσι είναι πολύ νόστιμοι.
Θάλασσα εν είπαμε ότι εν έσσει άλλους όμορφους τόπους, απλά η Σολιά εν η καλύττερη :))))).
ReplyDeleteRaindrops για σου χωρκανή. κοίτα να δεις που στο τέλος θα βγούμε συγγενείς. Μην γελάς μου έχει συμβεί στη μπλογκόσφαιρα.
Ετρέξαν τα σάλια μας μεσομερκάτικα!
ReplyDeleteΦτανω και που 2-3 χωρκα τζιπάνω χωρκανή..οι πιθανότητες συγγενολογιού αυξάνονται δραματικά! :))
ReplyDeleteΑν σκεφτείς ότι τζαι εγώ κόφκω που δκυο χωρκά, ε γεία σου καλό συγγένισα.
Deleteαπαναγία μου εν λατρεμμένο φαι και δεν έχω κανένα μα κανένα να μου τα κάμνει σπιτικά...κλαψ, που εν να έσσιετε καλέστε με!
ReplyDeleteΤέλειοι οι αθθοί. Έκαμα την προηγούμενην εφτομάδα με τα αφκά! (ευτυχώς βρίσκω στη λαϊκή της γειτονιάς μου)
ReplyDeleteΗ αλήθκεια ένει ότι άμαν τους κάμνει η θκειά μου με κειμά σαννα χαλά η γεύση , μόνο με ρίζι, μυρωδικά και κάμποσο λεμόνι εν έχουν λάθος!!
και πεινώ, και έχει και καιρό να φάω, η γιαγιά μου κάμνει τους και με χυλό τηγανητούς παναγία μου μεζές.
ReplyDeleteΚαι εσύ εν που τρια χωρκά της Σολίας που φτάνεις μάνα
ReplyDeleteAχ τζαι εγω αγαπώ τους αθθούς!!!!
ReplyDeleteΠατιχακι που ηβρες τα τρια;
ReplyDeleteΑπαναϊα μου. Αγαπημένο φαΐ οι αθθοί, ναν καλά η μάνα μου. Τούντο φαί έσιει τζαι τη δυσκολία του, αφού η γέμιση πρέπει να γίνει το πρωί πριν να κλείσουν οι αθθοί.
ReplyDeleteΓια φρέσκο ψάρι στο Ζύγι, βρίσκει και στη μικρή ψαροταβέρνα "Το ξέφωτο", που είναι κοντά στην εκκλησία. Τζείνος που το έχει είναι ψαράς.