Οι άντρες είναι από τον Άρη, οι γυναίκες είναι από τη Γη.
Είμαστε διαφορετικοί, σκεφτόμαστε διαφορετικά και σε γενικές γραμμές, γιατί να
το κρύψουμε άλλωστε οι γυναίκες είμαστε καλύτερες σχεδόν σε όλα, εξαιρούνται οι
όπισθεν με το αυτοκίνητο και οι ρυθμίσεις του ασύρματου wifi.
Για αυτό, διαφορετικά περνά την ώρα του ένας πατέρας με τα
μωρά του, διαφορετικά η μάνα. Όταν είμαι με τις κόρες, για παράδειγμα θα
δημιουργήσουμε, θα ζωγραφίσουμε, θα μιλήσουμε, θα πάμε βόλτα στη γειτόνισσα.
Όταν είναι με τον πατέρα τους θα πάρουν τα ποδήλατα να τρέχουν, θα κάνουν
τούμπες ή θα παίζουν το αλογοπαιχνίδι, όπου στη θέση του αλόγου βάλτε το
Μοτορτζή.
Ακούω πολλές γυναίκες να παραπονιούνται ότι δεν έχουν χρόνο,
ότι κάνουν τα πάντα μόνες τους, ότι οι σύζυγοί τους δεν ασχολούνται με τα μωρά
τους. Και την ίδια στιγμή, όταν οι πατεράδες αποφασίσουν να κάμουν κάτι, στέκονται μπάστακες πάνω από το κεφάλι τους, διορθώνοντας συνεχώς και κάνοντας
παρατηρήσεις.
Πόση μουρμούρα και καταπίεση να αντέξουν; Στο τέλος
βαριούνται να ασχολούνται, λείψε που το ψυσσικό να μεν σε βρει το κρίμα, λαλεί
μια παροιμία.
Εννοείται, πως οι μητέρες φροντίζουμε καλύτερα τα μωρά μας.
Αυτός όμως δεν είναι λόγος, να αφήνουμε τους πατέρες στην άκρη. Αφήστε τους
μόνους τους και θα βρουν τρόπους και να περάσουν καλά και να κάνουν αυτά που
πρέπει. Απλά δεν θα τα κάνουν όπως τα κάνουμε εμείς.
Θυμάμαι πριν καναδυό χρόνια, ένα απόγευμα ο Μοτορτζής
πρόσεχε τις κόρες. Για κάποιο λόγο το μικρό έπρεπε να αλλάξει ρούχα. Από δύο
ερμάρια κυριολεκτικά, γεμάτα με ρούχα, φούστες, ολόσωμα, παντελόνια, φόρμες,
μπλούζες, έντυσε το στερνοπαίδι με την καρναβαλίστικη στολή του Winnie. Πέρασε
τη στολή για φορμάκι ολόσωμο… Έπαθε τίποτε το μωρό; Όχι. Μετά έμαθε και ο
Μοτορτζής πώς να ξεχωρίζει τα ρούχα.
Δεν γίνεται να θέλουν οι μανάδες να κάνουν μια
δουλειά, δύο τρεις ώρες και να μην εμπιστεύονται τον πατέρα και να φωνάζουν τη
γιαγιά για ενίσχυση.
Μανάδες άστε τους ήσυχους να κάνουν τα δικά τους,
να ταΐσουν τα μωρά smarties αντί για φρούτο, να κυκλοφορούν με λερωμένα από
τις smarties ρούχα, να κάνουν μπάνιο και να μην τους βάλουν
μαλακτικό στα μαλλιά, να τα βάλουν για ύπνο χωρίς να βουρτσίσουν τα δόντια τους.
Και σταματάτε να επιμένετε πως τα κάνουν όλα λάθος. Απλά τα κάνουν διαφορετικά.
Μην ευνουχίζετε τους πατεράδες για να έχετε περισσότερο χρόνο στη διάθεσή σας. Το κυριότερο όμως θα έχουν την ευκαιρία οι πατεράδες να κτίζουν υγιείς, χαρούμενες σχέσεις με τα παιδιά τους.
Είναι απλό το θέμα. Αντί κυρία μου να παραπονιέσαι ότι
κανένας δεν σε βοηθά για να πας καφέ με τις φίλες σου, εμπιστέψου τον πατέρα
των παιδιών σου, κάμε το μεγάλο βήμα, άφησε τα και πήγαινε.
Δεν είναι εύκολο για ένα και μόνο λόγο. Γιατί
είναι παραχώρηση εξουσίας. Το να παραδεχτείς ότι και ο άλλος τα καταφέρνει
εξίσου καλά μαζί σου, σημαίνει ότι δεν είσαι αναντικατάστατη. Σημαίνει ότι
μπορούν και χωρίς εσένα.
Μου αρέσει να μπορούν χωρίς εμένα. Ουδέποτε είχα το δίλημα να του αφήσω τις κόρες, μπορεί να με αντικαταστήσει μια χαρά. Για παράδειγμα όταν είναι νύκτα σπίτι και την άλλη μέρα δεν έχει σχολείο, τους αφήνω να περάσουν το βράδυ μόνοι και αποχωρώ και, μια χαρά! Αυτές περνούν χρόνο με τον παπά τους και εγώ απολαμβάνω στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας.
ReplyDeleteΣιουρα! Αμαν εν για 2-3 ωρες, δεν ειμαστεν αναντικαταστατες :Ρ
ReplyDeleteΔεν έχω μωρό αλλά από φίλες και γνωστές βλέπω ότι τα αναλαμβάνουν όλα από την αρχή, ακόμα και άτομα που δεν το περίμενα.Μετά ο άλλος συνηθίζει να μην κάνει τίποτα εκτός από το να είναι ο "διασκεδαστικός γονιός" και όταν κάνει κάτιτις θεωρεί ότι εκπλήρωσε το καθήκον του.
ReplyDeleteΕκείνες φρικάρουν και φτάνουν στα όρια τους και όταν τους πεις "Εσύ οδήγησες τα πράγματα εδώ που έφτασαν γιατί δεν τον άφηνες να αναλάβει τίποτα", μένουν και σε βλέπουν χάσκοντα.
Η ατάκα "Εσύ δεν έχεις παιδιά και δε μπορείς να καταλάβεις" δε χρησιμοποιείται σε αυτές τις περιπτώσεις γιατί δεν έχει θέση.
Νευριάζω με τούτο το μεντάλιτι, όντως. Τζαι ευνουχίζουν τζαι τους γιούς τους έτσι. Ο άλλος ήταν 18 χρονών γομάρι τζαι έρπεπε να του σάσει η μάμμα του τη τσέντα του στρατού, ΄σαμπως τζι εν ξέρει τι χρειάζεται ο ίδιος.
ReplyDeleteΑλλά φταιν τζαι οι πατεράδες οπυ δεν διούν σημασία. Μερικά πράματα εν απλά κοινή λογική.
Άσχετο αλλά ήξερα κάτι μωρά που όταν έπεφταν χάμω φώναζαν "παπάαααα" αντί "μάμααααα". Τα χνάρια αυτής της οικογένειας προτίθεμαι να ακολουθήσω!:-Ρ
ReplyDeleteΜάλλον εν τα μωρα μου που δες
Deletefilenada
ReplyDeleteposo dikaio exis! ma poso omos!
she
Σμιλί και εμένα μου αρέσει που μπορούν χωρίς εμένα. πες μη κάκο ένα πρωί πεθάνουμε. γίνεται να μην ξέρει η οικογένεια να ζήσει χωρίς εμάς;
ReplyDeleteΓρούτα άφησα τες δέκα μέρες το καλοκαίρι του Μοτορτζή. πέρασαν μια χαρά, τα έβρισκαν μεταξύ τους και περνούσαν καλά. Τους έκανε καλό. απλά έτρωαν κάθε μέρα smarties.
Ίνα ακριβώς έτσι είναι. δυστυχώς εκεί οδηγούν τα πράματα μόνες τους.
Brenda το δικό μας παράδειγμα να ακολουθήσεις. άμαν πέσουν χαμέ γυρίζουμε που την άλλη έτσι όταν βλέπουν πως δεν τις βλέπουμε συνεχίζουν να πάιζουν :)) χωρίς κλάματα και φωνές.
She το έχω το δίκαιο, το έχωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω. θα σου στείλω μήνυμα.
“Εννοείται, πως οι μητέρες φροντίζουμε καλύτερα τα μωρά μας.” Γιατί το λες; Ο δικός μου τα κάνει ΌΛΑ εξίσου καλά. Έχει απίστευτο ένστικτο, ξέρει να ταΐσει όπως πρέπει, να λούσει όπως πρέπει και είναι και λιγότερο πιεστικός οπότε όλα γίνονται πιο ομαλά στη βάρδια του. Και έχει δίκαιο πως αυτό μου δίνει χρόνο. Χρόνο να σχολάσω και να πάω γυμναστήριο ας πούμε γιατί ξέρω ότι το΄χει και πως όλα θα είναι οκ μέχρι να πάω σπίτι για να μπορέσει να πάω εκείνος να κάνει κάτι που θέλει.
ReplyDeleteΟ πατέρας μου, είναι ακριβώς όπως αυτό που περιγράφει η ανώνυμη πιο πάνω. Πιο εύκολα αφήνω να μωρά με τον παππού τους λοιπόν παρά με τη γιαγιά τους. Ο άντρας μου δε, είναι ακριβώς όπως περιγράφεις το δικό σου. Έχει άλλο τρόπο. Είναι πιο "διασκεδαστικός", αλλά είναι εκεί και είναι μια χαρά.
ReplyDeleteΕγώ θα κατακρίνω μόνο εκείνο τον πατέρα, ο οποίος όταν μείνει μόνος με τα μωρά, επιστρατεύει τις γιαγιάδες ή τις κουνιάδες γιατί βαρκέται ή νεκατσιά να αλλάξει το πανί του μωρού. Με έτσι άντρα τι να κάνει μια γυναίκα. Να υποχρεώνει συνέχεια άλλους για ευθύνες του άντρα της. Τελικά αναγκάζεται να μην τον "εμπιστευτεί" και δικαιολογημένα μπορεί να παραπονιέται πιστεύω.
Χμ...εξαρτάται κι από τα ωράρια εργασίας,δηλαδή αν ο ένας από τους 2 γονιούς εργάζεται λιγότερες ώρες θα περνάει και περισσότερο χρόνο με τα παιδιά του.Αν αυτός είναι ο πατέρας συνήθως θα παραγκωνιστεί από τη μάμα του ή την πεθερά του.
ReplyDeleteΟι προηγούμενες γενιές μανάδων ήταν αναγκασμένες να δίνουν όλο τον χρόνο στα παιδιά τους,οι σημερινές μοιάζουν να φέρουν ενοχές κληρονομικές "μα ν΄αφήσεις τον άδρωπο μόνο με τα κοπελλούθκια κι εσύ να βγεις στον γυρό;".Αλλά στο χέρι μας είναι να σταματήσουμε την κριτική των παλιών και δώσουμε ευθύνες στον σύντροφο από την αρχή αρχή. Στο σπίτι πρώτα,στα παιδιά μετά.
Αλλιώς,καλό τράβηγμα μαλλιών και υπερκόπωση χωρίς καμιά κατανόηση,αφού στο σπίτι θα έχεις τα 2-3 παιδιά σου και το μεγαλύτερο απ΄όλα,αυτόν που έπρεπε να ήταν σύντροφος σου.
Υπάρχει σοβαρός ευνουχισμός του Κυπρίου πατέρα, ο οποίος έχει πολλά αίτια: οι άντρες βαρκούνται, οι γυναίκες εν φάουσες, βουρά τους ακόμα η μάνα τους, περιπέζουν τους οι παρέες τους κλπ. Πρέπει όμως όλοι να καταλάβουμε ότι οποιος δεν συμμετεχει στην ανατροφη ενός παιδιού είτε ονομαζεται μητερα, πατερας, παππους, γιαγια, και παει λεγοντας, αυτος ειναι ο χαμενος. Αυτος δεν οικοδομει μια σωστη και υγιή σχεση με το παιδι. Ο καθένας στην οικογένεια έχει τη θέση του στην ψυχή και στην καθημερινόητα ενός παιδιού με πρωταγωνιστές βέβαια τους γονείς! Εν μπορείς ρε κύριε που τον καφενέ να αναγιώσεις κοπελλούι ούτε κοκόνα που τη νυχού να κόφκεις διαταγές. Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν ότι ο καθένας την ώρα που ασχολείται με τα μωρά κάμνει τα δικά του και να μην έχουμε την απαίτηση να τα κάμνει όπως εμείς που ένας θεός ξέρει αν κάμνουμεν καλά! Η αλήθκεια εκαταντήσαμεν αηδία, ούλλοι ούλλα ξέρουμεν τα τζαι κατά τα άλλα κλατάρουμεν τζαι ζητούμε βοήθεια. Τζαι μετά εν μας αρέσκει ούτε ο τρόπος που μας βοηθούν. Ας αποφασίσουμε τι θελουμε για να μπορούμε επιτέλους να το δουλέψουμε...το μάθημα τζαι το ξιμάθημα εν πολλά κοντά!
ReplyDeleteΠερά από ωράρια και άλλες πρακτικές δυσκολίες, μου κάνει εντύπωση πως ο άντρας στην Κύπρο σ αυτό το θέμα δεν έχει αλλάξει σχεδόν καθόλου από την προηγουμένη γενιά. Ο δικός μου έχει ανάβει σχεδόν ισότιμα τα πάντα που αφορούν το μωρό, παρόλο που πολλές φόρες νιώθω ότι σε θέματα επαγγελματικών ταξιδιών, υπερωριών κτλ, η μάνα είναι που έχει την μεγάλη έννοια τι θα γίνει το σπίτι της, ενώ ο άντρας τα διπλώνει απλώς και πάει δουλεία.Εντούτοις, βλέπω πως το πρόβλημα το έχουν οι γυναίκες. Γυναίκες με μόρφωση, νέες και απελευθερωμένες στην Κύπρο στο θέμα του μωρού ξαναγίνονται σαν την γιαγιά μου και νιώθουν τύψεις για κάθε τι που κάνουν για τον εαυτό τους. Δεν νοείται κυρία μου να εμπιστεύτηκες αυτόν τον άνθρωπο για να κάνεις οικογένεια αλλά να μην τον εμπιστεύεσαι για να προσέχει το μωρό 2 ώρες. Δεν νοείται κύριε μου να λές πως ήθελες παιδία αλλά η συμμέτοχη σου να περιορίζεται στο σηκώνω το τηλέφωνο και καλώ τη baby sitter/ γιαγιά. Από την άλλη ίσως φταίει που κάποιοι δεν έχουν μεγαλώσει με τέτοια πρότυπα.
ReplyDeletesorry για το σεντόνι αλλά πρόσφατα κατακρίθηκα σε φιλικό σπίτι για την δήλωση μου ότι σπάνια κάνω μπάνιο το παιδί μου γιατί το έχει αναλάβει ο άντρας μου από την αρχή, και ήθελα να τα πω!:)
Ανώνυμη ένα δίκαιο το έχεις. Αυτό που εννοούσα ήταν πως οι μανάδες έχουμε μεγαλύτερη υπομονή με τα μωρά μας. Στη δική μου οικογένεια τουλάχιστον.
ReplyDeleteΚολόνα το φαινόμενο μόλις μείνει μόνος να επιστρατεύει γιαγιάδες νευριάζει με τζαι μένα πολλά. Το μόνο που θα το δικαιολογούσα είναι αν μια ζωή δεν έμαθε να σάζει τα μωρά του τζαι ξαφνικά μια μέρα βρεθεί να σάζει κοπελούθκια…
Thalassa η μάνα μου στην αρχή ακριβώς αυτό έλεγε. Μα θα αφήσεις τον άντρα μόνο του με τα μωρά; Τελικά απόδειξε πως μπορεί μια χαρά να τα βγάζει πέρα. Τζαι στο κάτω κάτω ναι είναι κουραστικό, αλλά το να προσέχεις μωρά δεν είναι αλγόριθμοι ή πυρηνική φυσική.
Neria ακριβώς τζαι εγώ τούτο λέω. Χαμένος είναι όποιος δεν κτίζει σωστά τη σχέση με το παιδί του. Θα ξυπνήσει ένα πρωί και θα καταλάβει πως είναι αργά για οτιδήποτε.
Ανώνυμη πιστεύω ότι αρκετά πράγματα έχουν αλλάξει. Οι άντρες έχουν σαφώς περισσότερη συμμετοχή στην ανατροφή των μωρών τους δεν είναι ο σιωπηρός παρατηρητής. Αλλά ναι σαφώς It’s a man’s world και είναι πιο εύκολο για ένα άντρα και να κάνει επαγγελματικά ταξίδια και να λείψει για υπερωρίες.
Το πρόβλημα όντως το έχουν οι γυναίκες. όπως κυρία μου απαιτείς που τη νυχού σου τέλεια νύχια, απαίτα τζαι που τον άντρα σου να προσέχει τα κοπελούθκια του.
νομιζω εξαρταται και που τον χαρακτηρα του καθε ατομου,αντρα η γυναικας.Ο αντρας μου,ακομα δεν εχουμε μωρα,αλλα δηλωνει παντου και εννοα το οτι τα απογευματα που εγω δουλευω θα αναλαβει τα μωρα οταν καμουμε και δεν θα αφηκει γιαγιαδες να τα προσεχουν,και ξερω οτι περνα του.
ReplyDeleteΕχω φιλους που τα μωρα τους εφωναξαν πρωτα παπα και μετα μαμα,οτι καμνει μαι γυναικα σε οποιοδηπποτε αλλο σπιτι που να αφορα τα μωρα,στο συγκεκριμενο καμνειτα ο παπας,και εχω και φιλους που ο αντρας δεν ξερει πως αλλασεις πανι,ντυνεις,καμνεις μπανιο,ταιζεις ενα μωρο,το μονο που ηξερε ηταν να τα καμει.
Μαρια
Αφήστε τους πατεράδες... τι σμαρτις τι καρμποναρα ...με ανεμώνες!
ReplyDeleteΤι λουφκια με κολλιτιρους...ή χορτοσουπα με λαψανες...σημασια εχει η προσπαθεια...ραϊτ?
Όταν θέλουν και όπως λέμε στα κυπριακά να όταν "κόψουν μέσα" μια χαρα τα καταφέρνουν. Χτες δούλευα που η ώρα εφτά το πρωί και μπήκα σπίτι η ώρα οκτω το βράδυ. Όλο το απόγευμα ήταν με το παπά της μέχρι και στην δουλειά του την πήρε μια χαρα πέρασαν. Αλλα ένα πρωί πριν κανένα εφταμηνο που θα την έπαιρνε στην μάνα μου της φορησε τα ρούχα της μια χαρα αλλα δεν της άλλαξε πανί γιατι οπως ειπε δεν είχε κακα και δεν χρειαζόταν.
ReplyDeleteΤούτο ειδικά με την "παραχώρηση εξουσίας" εν γίνεται, πρέπει να εμίλησες με τον παπά μου. Ο οποίος αναλύει τα πάντα στις ανθρώπινες σχέσεις με βάση τούτο το κριτήριο και, σε τελική ανάλυση, σε πολλα έχει δίκιο! Η κουβέντα που μου είπε όταν επαντρεύτηκα είναι "να λαλείς τζιαι καμιά φορά του άντρα σου ότι έσιει δίκαιο". Το παράπονό του τόσα χρόνια!
ReplyDelete(και ΚΛΑΠ ΚΛΑΠ ΚΛΑΠ για τα όσα λες στο κείμενο!)