Η γεωγραφία των ανθρώπων

Θα αφήσω στην άκρη  σήμερα τις διεθνείς εξελίξεις για λίγο και θα καταπιαστώ με ένα άλλο θέμα.

Ο John Donne, ήταν αυτός που αν δεν κάνω λάθος, είπε no man is an island. Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί, δηλαδή κανένας άνθρωπος δεν είναι μόνος του. Όταν το πρωτοάκουσα συμφώνησα απόλυτα μαζί του. Κανένας άνθρωπος δεν είναι νησί.

Μεγαλώνοντας όμως και γνωρίζοντας όλο και περισσότερους ανθρώπους, κατέληξα να ανακαλύψω και μερικά νησιά. Άνθρωποι που είναι μόνοι τους, από όπου και να τους πιάσεις αγγίζεις μοναξιά. Συνήθως κατ’ επιλογή προτιμούν να είναι μόνοι τους. Όταν είναι με άλλους είναι έξω από τα νερά τους. Κλείνονται στο καβούκι τους, και αφήνουν κάθε ανθρώπινη επαφή απ΄ έξω.

Μπορεί να είναι ένας τρόπος προστασίας. Δεν αφήνουν κανένα να τους πληγώσει, καθορίζουν τη ζωή τους μόνοι τους. Ενδεχομένως να μην ζουν ακριβώς, αλλά είναι ασφαλής.

Το επόμενο στάδιο είναι οι χώρες χερσόνησοι. Όπως είναι η Ελλάδα για παράδειγμα, από τις τρεις πλευρές θάλασσα και σε ένα σημείο ενωμένοι με τη στεριά. Τούτοι οι άνθρωποι κρατούν αποστάσεις, θέλουν πολύ χρόνο να εμπιστευτούν κάποιον, αλλά όταν το κάνουν συνήθως είναι για πάντα. Παράλληλα, θέλουν το χώρο τους, το χρόνο που είναι μόνοι τους. Αγαπούν τις τρεις πλευρές τους, που είναι θάλασσα. Νομίζω έτσι είναι η κόρη Β και ο Μοτορτζής.

Και εδώ υπάρχει ένα δίκτυ ασφαλείας. Ενδεχομένως να υπάρχει και μια δόση μοναξιάς σε αυτή την κατηγορία, γιατί ανοίγονται σε λίγους ανθρώπους. Επίσης, αν τύχει κάποιος από αυτούς που τους έδωσαν την καρδιά τους να μην είναι αυτός που πρέπει, αν τους προδώσει, αν δεν σταθεί όπως πρέπει, η πληγή είναι μεγάλη και ματώνει αρκετό καιρό.

Μια άλλη ομάδα είναι οι χώρες με πολλά σύνορα, που έχουν όμως πρόσβαση σε θάλασσα. Η Ρωσία, για παράδειγμα ή η Κίνα. Τέτοιες χώρες είναι οι άνθρωποι που έχουν στενούς φίλους, πολλούς γνωστούς και ένα μεγάλο κύκλο γνωριμιών είτε κοινωνικών, είτε επαγγελματικών. Σε αυτή την κατηγορία θα έβαζα την Brenda ή την κόρη Α. Δοκίμασε να πας οπουδήποτε μαζί τους. Κάποιον θα βρουν που θα τον ξέρουν ή να κάμουν μια νέα γνωριμία.

Το μειονέκτημα σε αυτή την ομάδα είναι ότι ξοδεύουν πολλές φορές χρόνο για άτομα που δεν το αξίζουν. Ενδεχομένως να μπορούν να πέσουν και θύματα εκμετάλλευσης πιο εύκολα, γιατί είναι ανοιχτοί αν όχι σε όλους, τουλάχιστον στους περισσότερους.

Υπάρχουν και χώρες όπως η Ελβετία ή η Τσεχία χωρίς θάλασσα. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θέλουν συνεχώς να είναι με κόσμο, που έχουν φίλους και γνωστούς, που από το πρώτο λεπτό που θα βρεθούν μόνοι τους θα ανοίξουν το τηλέφωνο τους και θα αρχίσουν να ψάχνουν που θα πάνε και ποιον θα δούνε. Έτσι είναι η Ξαδέρφη. Με κεφαλαίο το Ξ γιατί είναι αγαπημένη.

Δεν χρειάζεται να πω, πως με τόσο κόσμο κινδυνεύεις να χάσεις τον εαυτό σου. Καλές οι κοινωνικές επαφές, οι ανθρώπινες σχέσεις αλλά χρειάζεσαι και λίγος χρόνος απομόνωσης.

Μια ειδική κατηγορία, είναι οι χώρες που είναι μέσα σε μια χώρα όπως το Λεσόθο ή η Σουαζιλάνδη. Μοιάζουν με τους ανθρώπους που δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς ένα συγκεκριμένο άνθρωπο. Είναι οι άνθρωποι που γίνονται ένα, που ταυτίζονται τόσο πολύ είτε με τον σύντροφό τους είτε με ένα πολύ καλό τους φίλο, είτε με τους γονείς τους. Ζουν γιατί ζει και ο άλλος, υπάρχουν γιατί υπάρχει και ο άλλος. Έτσι είναι μια κοπέλα που ξέρω, περίπτωση τη λέμε μεταξύ μας.

Φανερό πόσο λάθος είναι αυτή η τακτική. Τι γίνεται όταν ο άλλος πάψει να υπάρχει; Τι γίνεται όταν ο άλλος θέλει κάτι άλλο; Πόσο λίγο υπολογίζουν αυτοί οι άνθρωποι τον εαυτό τους για να τον αφήνουν τόσο εύκολα για χάρη κάποιου άλλου;

Και τέλος είναι τα κράτη ειδικού καθεστώτος. Οι Παλαιστίνιοι για παράδειγμα. Που δεν έχουν ακριβώς κράτος, αλλά είναι μια εθνοτική ομάδα. Που ξέρουν ότι αυτή είναι η γη τους, αλλά είναι διασκορπισμένοι. Που έχουν θάλασσα, αλλά ταυτόχρονα έχουν και καταυλισμούς. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που συνεχώς είναι σε κίνηση. Έτσι ήμουν εγώ, τώρα ευτυχώς όχι.

Το θέμα με τους Παλαιστίνιους είναι γνωστό. Μαλώνουν μεταξύ τους αντί να συσπειρωθούν για το κοινό τους σκοπό, οι σκοπιμότητες δίνουν και παίρνουν και κινδυνεύουν αντί για ένα ενιαίο κράτος να βρεθούν με δύο κομμάτια ξεκομμένης γης.