Τουρκοκύπριοι, Υγεία και διακρίσεις

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις εξελίξεις γύρω από το μημονιακό, όπως ονομάζεται νομοσχέδιο για την Υγεία. Γνωστό σε όλους τι μπάχαλο επικρατεί στον τομέα αυτό. Όχι μόνο στα κρατικά νοσοκομεία, που βουλιάζουν από τον καθημερινά αυξανόμενο όγκο εργασιών, που έχουν να διεκπεραιώσουν, αλλά κυρίως από τον τρόπο που δουλεύει το σύστημα.

Υποτίθεται ότι μετά την Τρόικα εποχή, αυτό το θέμα θα άλλαζε και κυρίως σε ό,τι αφορά το ποιος δικαιούται την περίφημη δωρεάν υγεία. Το θέμα ήταν όλοι όσοι πηγαίνουν στα δημόσια νοσηλευτήρια να μπαίνουν κάτω από τους ίδιους κανόνες. Δεν γίνεται κύριος, για σένα να ισχύει το άλφα, για μένα το βήτα, για κάποιον άλλο το γάμα και πάει λέγοντας.

Ήδη οι δημόσιοι υπάλληλοι φωνάζουν γιατί αρκετοί από αυτούς θα αναγκάζονται να πληρώνουν. Λάθος για μένα η διαφωνία τους, αλλά είναι δικαίωμά τους. Να είχε λεφτά το κράτος, να μην πλήρωνε κανένας θα ήταν το ιδανικό. Αλλά δεν γίνεται, επομένως ας βάλουμε όλοι το χέρι στην τσέπη αναλόγως μισθού.

Υποψιάζομαι πάντως, ότι οι περισσότεροι ήταν εκνευρισμένοι με τις αδικίες που γίνονται, για αυτό και το μέτρο πανηγυρίστηκε δεόντως, κυρίως για το γεγονός ότι θα πλήρωναν νοσηλευτικά τέλη και οι Τουρκοκύπριοι.

Να το προσπεράσω γιατί να γίνονται διακρίσεις, με βάση τώρα τι να το πω για να είμαι politically correct, εθνοτική ομάδα; Τελοσπάντων. Γιατί δηλαδή ένας πλούσιος Τουρκοκύπριος να δικαιούται δωρεάν και ένας μέτριος Ελληνοκύπριος να πρέπει να πληρώνει;

Το πρόβλημα με την κυπριακή νομοθεσία είναι ακριβώς αυτό. Ότι αντί να ισχύουν για όλους οι ίδιοι κανόνες, είναι γεμάτη εξαιρέσεις με αποτέλεσμα οι νόμοι και οι κανόνες να είναι σαν την τατσιά της γιαγιάς μου, γεμάτη τρύπες.

Διαβάζω στον Φιλελεύθερο για το ποιοι Τουρκοκύπριοι δικαιούνται δωρεάν περίθαλψη. Και ανακαλύπτω το μέγεθος του παραλογισμού. Αντιγράφω κατά λέξη:

Οι Τουρκοκύπριοι που διεκδικούν ταυτότητα νοσηλείας και κατ’ επέκταση δωρεάν ή µειωµένου κόστους ιατροφαρμακευτική περίθαλψη διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες:

1) Στους Τουρκοκύπριους που κατοικούν και εργάζονται στα κατεχόμενα. Αποτελούν τη μεγάλη πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων και τους παρέχονται δικαιώματα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης δικαιούχου «Α», δηλαδή όλα δωρεάν ανεξάρτητα από τα εισοδήματά τους.

2) Στους Τουρκοκύπριους που κατοικούν στα κατεχόμενα και εργάζονται στις ελεύθερες περιοχές. Για σκοπούς αξιολόγησης του δικαιώματός τους σε παροχές ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης υπολογίζονται τα εισοδήματα της οικογένειάς τους μόνο στις ελεύθερες περιοχές.

3) Στους Τουρκοκύπριους που κατοικούν μόνιμα στις ελεύθερες περιοχές. Αυτή η κατηγορία Τουρκοκυπρίων αντιμετωπίζεται όπως και οι Ελληνοκύπριοι πολίτες και δικαιούνται παροχές ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ανάλογα µε τα εισοδήματά τους.

Εν ολίγοις, ένας Τουρκοκύπριος που ζει και εργάζεται στα κατεχόμενα και μπορεί να μένει στο σπίτι της γιαγιάς μου ή του παππού σου, και χωρίς να έχει συνδράμει ούτε ένα σεντ στην κυπριακή δημοκρατία, δικαιούται δωρεάν. Ένας Τουρκοκύπριος, που ζει και εργάζεται στην κυπριακή δημοκρατία και καταβάλλει τους φόρους του, είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, είναι έντιμος πολίτης, δεν δικαιούται…

Κάνει νόημα αυτό το πράγμα;

Ως κύριος λόγος για την εξαίρεση των Τουρκοκυπρίων από τα εισοδηματικά κριτήρια προβάλλεται από το υπουργείο υγείας, η αδυναμία αποδοχής πιστοποιητικών εκδιδόμενων από το ψευδοκράτος, γεγονός, που καθιστά αδύνατη την επιβεβαίωση των εισοδημάτων τους.

Δεν δέχεται τα πιστοποιητικά τους αλλά δέχεται τους ίδιους…  Εντάξει αντιλαμβάνομαι πως άλλο ένα πιστοποιητικό και άλλο ένας άνθρωπος, αλλά τι να πω. Θεωρώ πως όσο η κρίση συνεχίζεται και μεγαλώνει, οι αδικίες που υπάρχουν θα δημιουργούν όλο και μεγαλύτερα προβλήματα, όλο και μεγαλύτερες εντάσεις. 

H εποχή που το κράτος ήταν ο καλός Σαμαρείτης πέρασε. Αν ο διευθυντής της τάδε δημόσιας υπηρεσίας, ο κάθε Τουρκοκύπριος, Ελληνοκύπριος, Λιβανέζος, Κινέζος και εγώ δεν ξέρω τι θέλει να πάει σε δημόσιο νοσοκομείο να σταθεί στη γραμμή και να καταβάλει αυτά που πρέπει. Διαφορετικά να πάει στον ιδιώτη γιατρό και να πληρώσει τα μαλλοτζέφαλά του, όπως ακριβώς κάνω και εγώ.