Εσείς, τι θα κάνατε στη θέση του;

Θα ήθελα να το είχα γράψει εγώ. Είναι όμως του Θανάση Πάτρα και δημοσιεύτηκε στο  Protagon.gr

Είναι τέσσερις φίλοι. Ο Κώστας, ο Γιάννης, ο Βασίλης και ο Πέτρος. Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι ο Κώστας έχει μια πολύ καλή δουλειά, τρία-τέσσερα προσοδοφόρα ακίνητα, έχει εισπράξει εσχάτως και μια κληρονομιά και, γενικώς, πέρα από αυτά που έχει επενδύσει, θέλει να ανοίξει και ένα μαγαζί με τους φίλους του, σκεφτόμενος ότι έτσι θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο την περιουσία του. Ο Γιάννης είναι φίλος από το σχολείο, μονίμως ανταγωνιστικός με τον Κώστα και κατάγεται από οικογένεια η οποία παλαιότερα ήταν πολύ ισχυρή, αλλά ξέπεσε. Είναι νοικοκύρης και τα καλοκαταφέρνει όχι, βέβαια, σαν τον Κώστα. Έχει κάτι ψιλά στην μπάντα, κάτι γκαρσονιέρες και αρκετά χωράφια, αλλά σίγουρα έχει μεγαλύτερη ανάγκη τη νέα επιχείρηση γιατί, αν πάει καλά, θα τον κάνει να ανέβει επίπεδο, ίσως του ξαναδώσει τη χαμένη αίγλη του παρελθόντος. Ο Βασίλης, πάλι, αυτοδημιούργητος μεν, αλλά με το στανιό τον βάζεις στην ίδια κατηγορία. Λίγο κάτι εξτραδάκια από τη δουλειά του, λίγο κάτι πιστωτικές, λίγο τα χαϊλίκια του, σε πείθει μεν αλλά είσαι σίγουρος ότι το καλοκαίρι θα τον ψάχνεις στη Μύκονο όπου θα βγάζει γούστα, αντί να δουλεύει στη μαγαζάρα.

Ο Βασίλης, λοιπόν, έχει ένα ξαδερφάκι, τον Πέτρο, που το φυσάει το "χαρτί". Προέρχεται από πολύ φτωχή οικογένεια, αλλά έχει τον τρόπο του. Άνθρωπος του ρίσκου, τυχερός και πολύ επιτήδειος. Έβγαλε κάτι χοντρά στο χρηματιστήριο, αγόρασε το καλύτερο οικόπεδο της περιοχής και από τότε ανακάλυψε τον επενδυτικό τζόγο. Έξυπνος και εύστροφος καθώς είναι, τα πάει καλά. Έχει πλούσιους και ισχυρούς φίλους. Φήμες λένε ότι παίζει ακόμη και τα χρήματα άλλων και παίρνει ποσοστά, ανάλογα με τα κέρδη που αποκομίζει. Επίσης φήμες λένε ότι είναι σχετικά άχαστος, δηλαδή κερδίζει σχεδόν πάντα αλλά τζόγος είναι, μπορείς να είσαι σίγουρος ότι δεν θα τα χάσει όλα κάποια στιγμή;

Αυτοί οι τέσσερις φίλοι, λοιπόν, γνωρίζονται πολύ καλά μεταξύ τους και ξέρει ο ένας τα κουσούρια του άλλου. Αποφασίζουν να ανοίξουν ένα μαγαζί, εμπνευστές του οποίου είναι ο Γιάννης και ο Κώστας. Αρχικά, δεν έχει κανένας αντίρρηση. Οι συνθήκες, ακόμη κι αν δεν είναι, φαίνονται ιδανικές. Ο Κώστας γουστάρει τη φιλοδοξία του Γιάννη, την αυθεντικότητα του Βασίλη και τον αριβισμό του Πέτρου. Ενώ γνωρίζει ότι ο Βασίλης και ο Πέτρος μπορεί να καταστούν αφερέγγυοι μελλοντικά είναι αποφασισμένος να τους δανείσει κιόλας. Η συμφωνία επιβάλει οι συνεταίροι να έχουν το ίδιο ποσοστό ευθύνης και τα ίδια κέρδη. Κανένας δεν μπορεί να εγκαταλείψει το μαγαζί αυτοβούλως και το μαγαζί, φυσικά, απαγορεύεται να κλείσει.

Αρχικά, όλα πάνε καλά, τα κέρδη ρέουν, ο κόσμος εντυπωσιάζεται και όλοι είναι ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα. Δέκα χρόνια μετά όμως, το εγχείρημα κλονίζεται, γιατίμ κατόπιν υποδείξεως του Κώστα και του Γιάννη που, εν τω μεταξύ, έχει γίνει συνεταίρος του Κώστα σε μια σειρά άλλων επιχειρήσεων, ο Βασίλης και ο Πέτρος έχουν επενδύσει λάθος τα μέχρι τώρα κέρδη τους και δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν πλέον την επιχείρηση.

Το μερίδιό τους παρακρατείται από τους δυο πρώτους συνεταίρους που ήδη έχουν δανειστεί από συγγενείς τους για να τους δανείσουν και οι τράπεζες, φυσικά, παραμονεύουν να τους πάρουν και τα σώβρακα. Ο Κώστας και ο Βασίλης έχουν αποφασίσει να τους βοηθήσουν, με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα δεχτούν βοήθεια από αλλού, ενώ σε περίπτωση εκποίησης περιουσιακών τους στοιχείων θα έχουν προτεραιότητα, με το αζημίωτο βέβαια, όπου αζημίωτο βλέπε ξεπούλημα γιατί αυτό καθιστά η αναγκαιότητα της στιγμής. Ο Βασίλης δέχεται τους όρους σχεδόν αδιαμαρτύρητα γιατί, πέραν όλων των άλλων, έχει υποθηκεύσει το πατρικό του, όπου ζει η μάνα του η οποία, σημειωτέον, πληρώνει με τη σύνταξή της και τα δάνειά του για το μαγαζί.

Ο Πέτρος, από την άλλη, έχει ανακαλύψει πετρέλαιο στο οικόπεδο που αγόρασε, κάποιοι μιλούν για τρελά λεφτά- και, φυσικά, έχει ακόμα ισχυρούς φίλους, αυτούς για τους οποίους κέρδιζε και κερδίζει ακόμα -όχι τόσα, όσο παλιότερα- λεφτά στον επενδυτικό τζόγο. Πρέπει να δεχτεί τον στραγγαλισμό των συνεταίρων του ή πρέπει να ρίξει για μια ακόμη φορά τη ζαριά του;

Εσείς, τι θα κάνατε στη θέση του;

Υ.Γ.: Κάθε συσχετισμός με πρόσωπα και καταστάσεις είναι φανταστικός, αλλά για να βοηθηθείτε βάλτε στη θέση του Κώστα τη Γερμανία, του Γιάννη τη Γαλλία, του Βασίλη την Ελλάδα και του Πέτρου την Κύπρο.