Ρέκβιεμ για την ΕΡΤ

Να τον κλάψουμε το μακαρίτη. Μπουχουχού και μπουχουχού. Ήταν γλυκός ήταν καλός είχε τις χάρες όλες.

Μόνο που παραήταν ακριβός. Εμ, επίσης είχε υπεράριθμο προσωπικό, πολλοί από αυτούς κάααααααααααααααααααααααθονταν και δεν έκαναν τίποτα. Εκτός από το μηνιαίο πάγιο κάθε μήνα που έπαιρνε από τους φορολογούμενους, είχε και διαφημίσεις αλλά ο προϋπολογισμός ήταν αρνητικός. Και από τηλεθέαση άστα να πάνε.

Μιλώ για την ΕΡΤ, η οποία χθες το βράδυ έβαλε λουκέτο. Εδώ και τριάντα χρόνια αγωνίζονται να την εκσυγχρονίσουν. Μελέτες, σχέδια εκπονούνταν και έμπαιναν στο συρτάρι. Τίποτα δεν γινόταν. Αλλά όλοι έλεγαν πως κάτι πρέπει να γίνει με το «τέρας».

Και όταν έγινε κάτι, έστω και με αυτό τον σκληρό τρόπο που στέλλει σπίτι του, κάτσε να δω πόσους διάβασα, α ναι 2,650 ανθρώπους, φωνάζουν και αντιδρούν. Ακόμη και ο Σύριζα, που τα είχε βάλει ουκ ολίγες φορές με την ΕΡΤ και τον τρόπο που κάλυπτε ό,τι τον αφορούσε.

Είναι όπως όταν λέω του Μοτορτζή να συγυρίσουμε το υπόγειο και όλο λέει μετά. Όταν έρθει η ώρα να μου πει άντε πάμε να καθαρίσουμε, αρχίζω εγώ τις δικαιολογίες και δεν μπορώ, και δεν είναι η ώρα κατάλληλη.

Στην περίπτωση της ΕΡΤ, εννοείται πως άλλο πράμα είναι να λες ότι θέλεις να εξυγιάνεις ένα οργανισμό και άλλο να τον στέλλεις στον τάφο. Πραγματικά αισθάνομαι συμπόνια για τους εργαζόμενους, δεν είναι και λίγο να χάνεις τη δουλειά σου, τέτοιες δύσκολες εποχές που ζούμε.

Από την άλλη όμως είναι και τόσες οι ιστορίες κακοδιαχείρισης και σπατάλης που βασάνιζαν την ΕΡΤ. Να πούμε για κάτι τεράστιους μισθούς; Να πούμε για εργαζόμενους που δεν πατούσαν ποτέ στη δουλειά τους; Να πούμε για εκπομπές που δεν βλέπονταν και όμως υπήρχαν; Να πούμε για επιδόματα που υπήρχαν για γελοίους λόγους; Είναι γνωστά σε όλους τούτα τα πράγματα.

Και μην ακούω βλακείες για ποιοτικό πρόγραμμα και ότι ακούγονται όλες οι απόψεις και για το ρόλο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Μαλακίες. Όπως μαλακίες είναι και το μεγαλύτερο πρόγραμμα της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα. Για αυτό το να συγκρίνουμε την ΕΡΤ με το BBC και το Mega με το NBC όχι μόνο είναι αυθαίρετο, είναι και βλακώδες.

Θα έπρεπε να γίνει κάτι εδώ και πολύ καιρό με αυτή την κατάσταση. Αντιδρούσαν όμως πολλοί γιατί είχαν να χάσουν πολλά. Προνόμια που δεν θα έπρεπε να είχαν. Οι εργαζόμενοι, οι συντεχνίες, οι πολιτικοί. Και έτσι τα έχασαν όλα.

Όπως αντιδρούν, καλή ώρα και στην Κύπρο, όταν πάει κάποιος να μιλήσει για εξυγίανση των Κυπριακών Αερογραμμών, του ΡΙΚ, του δημόσιου. Και καθυστερούν οι λήψεις αποφάσεων, οι τομές που θα αλλάξουν τα πράματα,λείπουν τα προγράμματα που μπορεί να είναι μεν επώδυνα, αλλά θα διορθώσουν πολλές στραβές καταστάσεις.

Και ενδεχομένως θα έρθει ένα βράδυ (οι νυχτερινές ώρες είναι καλύτερες για έτσι δουλειές), που ο πρόεδρος όποιος και να είναι, θα αναγκαστεί να ρίξει ένα «κλείσιμο». Κλασσικά θα αρχίσουμε να κλαίμε και να θρηνούμε για τον κόσμο που χάνει τη δουλειά του, αντί να ρίξουμε μια μούντζα σε αυτούς που τόσο καιρό δημιουργούν τέρατα και δεν παίρνουν τις σωστές αποφάσεις όταν πρέπει.