Wednesday 19 June 2013

Αποφοίτηση



Ένα από τα πράγματα που με συγκινούν, που θαυμάζω, που βλέπω με διαφορετικό μάτι είναι η εκπαίδευση. Αναγνωρίζω πως άλλο παιδεία και άλλο εκπαίδευση. Υπάρχουν άνθρωποι με δέκα πτυχία που είναι αμόρφωτοι. Και υπάρχουν άνθρωποι, που δεν τέλειωσαν το σχολείο και βάζουν κάτω εκατό πτυχιούχους, επειδή αγαπούσαν να μαθαίνουν.

Δεν μπορώ, θαυμάζω όσους διαβάζουν, όσους μαθαίνουν, όσους μορφώνονται. Και ας ξεκινά ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια με τις λέξεις We dont need no education

Σήμερα κλείνουν τα σχολεία. Η κόρη Α αποφοίτησε από την προδημοτική και όταν η δασκάλα της μου έδωσε το ενδεικτικό, πραγματικά κατέβαλα μεγάλες προσπάθειες να μην κλάψω. Και είμαι από τα άτομα που ΠΟΛΥ δύσκολα κλαίνε. Ο Μοτορτζής με κοροϊδεύει πως δεν μπορεί να φανταστεί ποιες θα είναι οι αντιδράσεις μου όταν με το καλό, τις δούμε να αποφοιτούν από το πανεπιστήμιο, αν κάνω έτσι για την προδημοτική.

Δεν ξέρω. Πάντως αν σε καμιά δεκαπενταριά χρόνια δείτε μια μάνα να κρατά ένα κουβά σε αποφοίτηση του ΜΙΤ κα να κλαίει μέσα, μάλλον εγώ θα είμαι.

Εννοείται πως η πλύση εγκεφάλου άρχισε από τώρα. Όταν θα πάτε πανεπιστήμιο, τους λέω συχνά... Μάλλον το έχουν αποδεχτεί ότι τους περιμένουν καμπόσα χρόνια στα θρανία.

Να μου πεις δεν είναι όλοι για το πανεπιστήμιο. Αυτό το δέχομαι. Αλλά επίσης πιστεύω, πως σε τούτη τη ζωή μπορείς να χάσεις πολλά πράγματα, να έρθουν αναποδιές εκεί που δεν τις περιμένεις. Μέχρι να ξημερώσει η μέρα να μείνεις χωρίς δουλειά, να χάσεις τις καταθέσεις σου, να σου πάρουν το σπίτι.

Από τα πράγματα που δεν μπορείς να χάσεις είναι η μόρφωση. Παίρνεις αυτά που ξέρεις και πας παρακάτω. Σε άλλη δουλειά, σε άλλη πόλη, σε άλλη χώρα. Βάζεις πλώρη για αλλού.

Ίσως να είναι αλήθεια, αυτό που λένε πως εδώ στην Κύπρο, δίνουμε πολλή σημασία στη μόρφωση και πως καταντήσαμε να έχουμε τόσους πολλούς σπουδασμένους.

Πάντως, θα περίμενα πολύ περισσότερα από μια κοινωνία με τόσο μορφωμένο προσωπικό. Πολλοί τελειώνοντας τις σπουδές τους κοίταζαν αντί να αξιοποιήσουν αυτά που έμαθαν να βολευτούν σε καμιά θέση στο δημόσιο, σε καμιά τράπεζα. Έτυχε να συναντήσω άτομο με master, στο δημόσιο που η δουλειά της ήταν να κλείνει ραντεβού.

Μου φαίνεται τόσο σπατάλη νου, λεφτών και προσπάθειας. Αντί να αξιοποιήσει αυτά που έμαθε, προτίμησε να «θαφτεί» πίσω από ένα γυαλί μιας υπηρεσίας. Αντί να γίνεται καλύτερη, γινόταν χειρότερη.

Ίσως τώρα που χάνεται η σιγουριά να δούμε ανθρώπους να καινοτομούν. Ανθρώπους που να θέλουν να δημιουργήσουν. Να ποντάρουν σε αυτά που έμαθαν και να επενδύουν σε καλύτερο μέλλον. Να τολμούν να κάνουν αυτά που θέλουν και να μην προτιμούν μια ζωή προστασίας, πίσω από ένα γυαλί.

Για αυτό, λέω στις κόρες μου ότι θέλω να σπουδάσουν και ότι θα κάνουμε τα πάντα με τον πατέρα τους να τις βοηθήσουμε. Θέλω να δουν τι είναι αυτό που τους αρέσει και να εμβαθύνουν. Κάπου διάβασα πως οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στη δουλειά τους, είναι αυτοί που κάνουν κάτι που τους αρέσει. Είναι αλήθεια.

Ακόμη και κάτι που δεν ακούγεται βιοποριστικό, που δεν φέρνει λεφτά όταν το κάνεις με μεράκι και αγάπη θα βρεις τρόπο να ζήσεις από αυτό. 


17 comments:

  1. Πόσο σε καταλαβαίνω... Το περασα με την αποφοίτηση της μεγαλης απο το δημοτικό.

    ReplyDelete
  2. Η μάνα μου έκλαψε στην αποφοίτησή μου από το νηπιαγωγείο. Μετά νομίζω όχι. Εν το πρώτο σοκ νομίζω. :s

    ReplyDelete
  3. Σε λίες μέρες αποφοιτά η μπέιμπι σις που το σχολείο τζαι πάει για σπουδές...Θα πάω αβαφτη γιατι αντιλαμβάνεσαι τι θα γινει που αποφοιτά το "μωρο".

    Εγω πιστευκω σε τζεινο που λαλεί ο Αλκίνοος σε ενα τραγούδι του "Εχω την μόρφωση για όπλο και για πρόικα"

    ReplyDelete
  4. Πρόσφατα είχαμε τη γιορτή του νηπιαγωγείου της Πριγκηπέσσας. Όπου είχαμε και την αποφοίτηση των μωρών που ετελειώσαν την Προδημοτική. Η κόρη μου θα αποφοιτήσει από την Προδημοτική του χρόνου. Αλλά θα σου έλεγα ψέματα αν σου έλεγα ότι δεν δάκρυσα στην αποχαιρετιστήρια ομιλία που έκανε η δασκάλα των μωρών...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αχάπαρη19 June 2013 at 11:38

      Μα πολλά φτανόκαρτος είσαι εσύ τελικά. Αλόπως εν που μπήκες στα χρόνια.

      Delete
    2. Επιαεν την ηλικια! :Ρ

      Delete
    3. Είμαι φτανόκαρτος πολλά τελικά. Πάντα ελάλουν ότι θα παίρνω παράδειγμαν που σας τους πιο μεγάλους αλλά τίποτε εν γίνεται τελικά...

      Delete
    4. Αχάπαρη19 June 2013 at 12:13

      Πιο μεγάλους στο νου εννοείς γιατί στα χρόνια είπαμε: 730 μερόνυχτα.

      Delete
  5. Λατρεμένο τραγούδι.

    Εμένα ο πατέρας μου για προίκα μου έδωσε τις σπουδές μου, τη μόρφωση μου και την ευκαιρία όχι μόνο να μορφωθώ από τα βιβλία αλλά κι' απ την ζωή την ίδια.

    Να είσαι πάντα έτσι περήφανη για τις κορούδες σου Μάνα. :)
    xxxx

    ReplyDelete
  6. Αν δεν φκει το πετρελαιο σπουδες εν εσχει...

    ReplyDelete
  7. Σμιλί ό,τι και να γίνει μας συγκινούν τα επιτεύγματα των μωρών μας έστω μικρά και συνηθισμένα.

    Moonlight ελπίζω να το κόψω τζαι εγώ το χούι σύντομα.

    Αλκίνοε, ε Πρασίναδα ήθελα να πω. Σοφή απόφαση για το βάψιμο. Ε τζαι να κλαίμε, τζαι να λερωνούμαστε; Εν γίνεται.

    Ινβίκτους αφού έρχονται από μόνα τους τα δάκρυα.

    Αχάπαρη εν αντέξες συμπεθέρα έκαμες το σχόλιο.

    Lucrezia με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνη όσα λες.

    Γρούτα ποτέ μην λες ποτέ. Η μάνα μου μας σπούδασε δύο κόρες δίχα πετρέλαια.

    ReplyDelete
    Replies
    1. "Συμπεθέρα" βλέπω...έβαλες στο μάτι το τρίπατον α;

      Delete
    2. ένι ξέρω στα μέρη σας τι συνηθίζουν αλλά στα δικά μας η νύφη πιάνει προίκα, εν διά. μάνι μάνι να μας κατηγορήσουν.

      Delete
    3. Αχάπαρη19 June 2013 at 12:16

      Αήστον συμπεθερά γερνά τζιαι ενηξέρει τι λαλεί

      Delete
    4. Περίμενε τζαι εν άλλο που έθελα να πω. η νύφη διά προίκα εν πιάνει. ούφφου συμπεθερά να σπείρουν διχόνοια άμπα τζαι δουν συμπεθερές αγαπημένες.

      Delete
  8. Προσωπικά θέλω να τες κάμω υδραυλικούς ή ηλεκτρολόγους. Αν το πάμε ιατρικά, θα τις κάνω γεροντολόγους γιατί ο πληθυσμός θα γερνά. Αλλά αν πάρουν που μένα (η μια επήρε η άλλη θα δείξει) και δεν το χουν με τα πρακτικά μαθήματα, ε άτε και ψυχολόγοι τρίτης ηλικίας, μας κάνει.

    Ναι, κατανοώ ότι κάμνω παναύρκα με το νού μου. Εμπειράζει περνά τζιαι η ώρα.

    ReplyDelete
  9. Μακάρι να είσαι σωστή στο ότι ίσως τωρά με τις δυσκολίες που μας περιμένουν, να αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε σωστά τις ικανότητες και τις γνώσεις μας. Τουλάχιστον να φκει τζαι κάτι καλό από τούτον ούλλο το χάος.

    Πάντως πάρτο από μένα, μια παλιά καραβάνα, πάντα θα σε συγκινούν οι μικρές ή μεγάλες επιτυχίες των κόρων σου. Να σου ζήσουν.

    ReplyDelete