Το αμάρτημα της μητρός των κόρων μου

Το πρόβλημά μου είναι ηθικό. Ταυτοχρόνως είναι και οικονομικό. Ίσως είναι και πολιτιστικό.

Προ της κρίσης και των μειώσεων όταν είχα μεγαλύτερη οικονομική άνεση, και προ των κόρων, όταν είχαν μεγαλύτερα περιθώρια χρόνου και σαφώς λιγότερη κούραση, αγόραζα βιβλία αβέρτα. Πολλά βιβλία και πολλά λεφτά.

Κάποια βιβλία άξιζαν τον κόπο και κάποια όχι. Δεν είναι αυτό το θέμα μας όμως.

Στην εποχή του iPad όμως υπέκυψα στα ebook. Ναι η μαγεία του χαρτιού, ναι η οθόνη κουράζει, ναι διαβάζοντας από τυπωμένο βιβλίο κατανοείς καλύτερα το περιεχόμενο κτλ κτλ. Συμφωνούμε και σε αυτό.

Το μεγάλο ΑΛΛΑ όμως είναι αλλά τα ebook είναι πολύ πιο φτηνά. 22 ευρώ η ανάλυση του Σταύρου Λυγερού για την Τουρκία αν το αγοράσεις σε χαρτί, 12 αν το αγοράσεις σε ebook. Η διαφορά αγγίζει τα δύο μοχίτο στην Ελλάδα, το ενάμιση στην Κύπρο.

Έτσι άρχισα να αγοράζω ebook. Ώσπου ανακάλυψα ότι πολλά βιβλία και μάλιστα τελευταίας διαλογής, κυκλοφορούν σε μορφή pdf.

Προλαβαίνω την απορία να πω ότι το κατεβάζεις δωρεάν, χωρίς κανένα κόστος. Για παράδειγμα, το Δόγμα Σοκ της Ναόμι Κλέιν στα βιβλιοπωλεία στην Κύπρο το βρίσκεις 19 ευρώ. Στην Πρωτοπορία στην Αθήνα προσφορά 12 ευρώ, όσο και το ebook. ΔΩΡΕΑΝ το pdf. Το κατεβάζεις και το διαβάζεις.

Το δίλλημα είναι μεγάλο. Πολύ μεγάλο. Γιατί όσο ωραίο είναι το μούχτι, δημιουργεί ενοχές. Με ενοχλεί να κατεβάζω κάτι δωρεάν, κάτι για το οποίο ξέρω ότι ο δημιουργός του κόπιασε και θέλει να αμειφθεί για τον κόπο του.

Αν ο Μίλαν Κούντερα δεν πληρωνόταν για τα βιβλία του δεν θα καθότανε να γράψει. Θα δούλευε για να τα βγάζει πέρα. Αχ Μίλαν. Και αν έβαζε το εφάπαξ του στη Λαϊκή, τώρα θα ήταν στην ψάθα, αλλά δεν το κάνουμε θέμα.

Όμως όταν ο μήνας βγαίνει με δυσκολία και έχεις την ευκαιρία να κατεβάσεις ένα βιβλίο, δεν θα το κάνεις επειδή κάπου το βρήκες δωρεάν; Μούμπλε, μούμπλε.

Ακούγεται σαν κλοπή. Μπορεί και να είναι. Εντάξει, Brenda δεν κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου, το να κατεβάζεις ένα βιβλίο χωρίς να δικαιούσαι, είναι κλοπή.

Μου αρέσει όμως το διάβασμα. Και δεν έχω χρήματα για βιβλία. Είναι καλύτερα να μην διαβάζω ή να διαβάζω κλέβοντας;

Φαντάζομαι τη σκηνή στο δικαστήριο, ο δικαστής με ύφος βλοσυρό να με ρωτά αμείλικτος γιατί κατέβαζα pdf. Οι εξηγήσεις μου δεν θα είναι αρκετές, η δικηγόρος μου σε μαύρη απελπισία γιατί ξέρει ότι θα χάσει τη δίκη, θα με χώσουν μέσα και θα πρέπει να πηγαίνει σπίτι μου να προσέχει λίγο τις μικρές και φοβάται το σκύλο (πιο φωτογραφικό ποιος με εκπροσωπεί στο δικαστήριο δεν γίνεται).

Μπορώ να το παίξω υπέρμαχος της ελεύθερης διακίνησης στο ίντερνετ, όλα ελευθέρα για όλους, κάτι σαν τους Anonymous ένα πράμα. Μπορώ να το παίξω ότι χάννει η παττίχα μου και ότι είμαι εθισμένη στα βιβλία και όπως οι ναρκομανείς χρειάζομαι τη δόση μου. Μπορεί να το παίξω Χριστόφιας, ιδέα δεν έχω ότι είναι παράνομο το κατέβασμα. Και Μάρθα Βούρτση, επίσης αμάρτησα για το παιδί μου, αν και δεν ξέρω ακόμη πως θα το υποστηρίξω τούτο. Μπορεί επίσης να τα ρίξω στους εκδότες που δεν ρίχνουν τις τιμές κάτω. Γίνεται 20 ευρώ ένα βιβλίο;

Ιδέες πολλές, η ουσία είναι μια. Το download είναι παράνομο.

Ωστόσο θα το εκτιμούσα δεόντως αν ξέρει κάποιος να μου πει που θα βρω την Αραβική Άνοιξη του Βασίλη Γιαννακόπουλου σε pdf.