Ο τίγρης στο γοητευτικό βιβλίο του Γιαν Μάρτελ, ήταν ο
μούτσος που έφαγε τους πάντες για να επιβιώσει. Η μαμά τίγρης πάλι, είναι η
αυτή θα κάνει τα πάντα προκειμένου, όχι απλά να επιβιώσουν αλλά να είναι
νικητές σε όλους τους τομείς τα παιδιά της.
Δεν είμαι σίγουρη πως ξεκίνησε ο όρος, ίσως από το βιβλίο
της Amy Chua, Μητέρα Τίγρης. Διάβασα κάποια αποσπάσματα κάποιες κριτικές, εκνευρίστηκα
το ομολογώ και έτσι σταμάτησα.
Στο βιβλίο της περιγράφει πως θεωρώντας πως ο δρόμος για την
ευτυχία περνά μέσα από την αυτοπεποίθηση και όχι από την αυτοεκτίμηση, επέβαλε
στις κόρες της μια σειρά από αυστηρούς κανόνες και απαγορεύσεις, ανεβάζοντας
πολύ ψηλά τον πήχη των προσδοκιών της από αυτές και επιβάλλοντας σκληρές
τιμωρίες όταν εκείνες αδυνατούσαν ανταποκριθούν.
Απαγόρευσε στα παιδιά της να φέρουν οποιονδήποτε βαθμό κάτω
από άριστα, να δουν τηλεόραση, να παίξουν ηλεκτρονικά παιχνίδια, να
διανυκτερεύσουν σε φιλικό σπίτι μετά από πάρτι, να ακούσουν άλλη μουσική εκτός
της κλασικής, να λάβουν μέρος σε σχολική παράσταση, να ασχοληθούν με τον
αθλητισμό αν πρόκειται να φέρουν άλλο μετάλλιο εκτός από χρυσό.
Απαιτούσε απόλυτη υποταγή και υιοθέτησε την αντίληψη πως τα
παιδιά οφείλουν τα πάντα στους γονείς τους.
Τη θυμήθηκα την αμερικανοκινέζα συγγραφέα, όταν πρόσφατα βρέθηκα
στην παραλία σε μια παρέα και μια τύπισσα ενώ περνούσε καλά σηκώθηκε άρον άρον
μάζεψε τα παιδιά της και έφυγε για να πάει να τα ταΐσει και να τα κοιμίσει
επειδή έτσι λέει το πρόγραμμα. Χωρίς να σκεφτεί πως και τα παιδιά και πως η
ίδια περνούσε καλά. Το πρόγραμμα πάνω από όλα.
Μεγαλώνοντας με μάνα, που επέβαλλε μεν κανόνες και επέμενε
στην τήρησή τους, αλλά την ίδια ώρα με άφηνε ελεύθερη να ζω τη ζωή μου, να κάνω
πράγματα που μου άρεσαν, που δεν μου καθιέρωσε ένα συγκριμένο τρόπο σκέψης,
δηλώνω ευθαρσώς πως θα την έπνιγα αν είχα μάνα την Amy Chua.
Γιατί εκτός αν είσαι πραγματική τίγρης, δεν γεννάς παιδιά
τιγράκια. Γεννάς άβουλους, καταπιεσμένους ανθρώπους που δεν μπορούν να είναι
ευχαριστημένοι παρά μόνο με το τέλειο.
Και το τέλειο δεν είναι πάντα εύκολο να κατακτηθεί, άσε που
μπορεί κιόλας να μην αξίζει τον κόπο. Γιατί δηλαδή να διαβάζει ένα παιδί από το
πρωί ως τη νύχτα για να βγάλει το 20 όταν και με το 18 και το 17 περνά στο
πανεπιστήμιο; Δεν λέω, στόχος του να είναι το 17, αλλά αν τόσα μπορεί υγεία να
έχουμε.
Ας πούμε, μπορείς να φανταστείς τη μάνα του Μπιλ Γκέιτς ή
του Στιβ Τζομπς να τα έχουν πάρει στην κράνα με τα βλαστάρια τους επειδή αντί
να διαβάζουν ήταν στο γκαράζ και έστηναν υπολογιστές;
Ξέρω πολλές μανάδες που γυροφέρνουν στη Μητέρα Τίγρη. Αναγκάζουν τα παιδιά τους να ζουν ΠΑΝΤΑ με κανόνες και με πρόγραμμα. Αυτά τα παιδιά δεν βλέπουν μεταγλωττισμένα ή προγράμματα
με υπότιτλους για να βελτιώσουν τις ξένες γλώσσες που ξέρουν. Πάντα, μα πάντα
τρώνε σαλάτα με το φαγητό και όταν θέλουν σνακ θα καταφύγουν στα φρούτα και στα
δημητριακά.
Αυτές οι μανάδες μιλούν στα παιδιά τους αγγλικά για να
μάθουν την προφορά. Κωνσταντίνε Ιωάννη please pick up your clothes. Τα στέλνουν για ύπνο μια συγκεκριμένη ώρα και ο
κόσμος να χαλάσει δεν τους δίνουν λεπτό περισσότερο. Πάντα μαγειρεύουν,
απεχθάνονται το έτοιμο φαγητό, και όταν φτιάχνουν κέικ βάζουν χαρουπόμελο για
να πάρει γλυκιά γεύση και όχι ζάχαρη. Απεχθέτο από εμού τη ζάχαρη τούτη, στο
πυρ το εξώτερον τη στέλνουν.
Πολλή καταπίεση. Μόνο και μόνο που τα γράφω βίδωσα, που να
τα ζούσα κιόλας.
Η Amy Chua προτρέπει τους γονείς να ακολουθήσουν τις δικές τους
τεχνικές για να έχουν καλά αποτελέσματα. Στο βιβλίο της γράφει πως έβγαλε την
3χρονη της κόρη έξω στη βεράντα, ενώ χιόνιζε επειδή η μικρή δεν ήθελε να μάθει
πιάνο, ενώ καμπόσα χρόνια μετά η μικρή ήταν ευγνώμων που έμαθε να παίζει
μουσική.
Ευχαριστώ, δεν θα πάρω. Και εμένα αν με άφηναν νηστική ή με
έβγαζαν έξω στο κρύο, θα μπορούσα να γίνω πιανίστρια. Ίσως δυστυχισμένη, αλλά
πιανίστρια.
Χωρίς να αυτολιβανίζομαι θεωρώ πως είμαι μια καλή μάνα,
έχοντας ατέλειες αλλά και καλές στιγμές. Μεγαλώνοντας θέλω οι κόρες μου να
είναι ευτυχισμένες επειδή μεγάλωσαν ελευθέρα. Η ελευθερία, που συνοδεύεται από
κανόνες και δεν είναι ανεξέλεγκτη είναι ό,τι καλύτερο όχι μόνο για τα παιδιά
αλλά και για τους μεγάλους.
Πριν από καιρό είδα ένα βίντεο με την τελευταία διάλεξη ενός
καθηγητή του καθηγητή Randy Pausch. Ήταν ένα από τα πιο συγκλονιστικά μηνύματα
ζωής, που πήρα ποτέ. Και αποφάσισα να είμαι ένας γονιός σαν του γονείς του Randy Pausch. Του δίδαξαν να εργάζεται
σκληρά και την ίδια ώρα καλλιέργησαν τη φαντασία και την ελευθερία του.
Τον άφησαν να σχεδιάζει διαστημόπλοια πάνω στους τοίχους και
αργότερα δούλεψε στο διαστημικό πρόγραμμα της NASA. Διασκέδαζαν όλοι μαζί, ακόμη και
στα γεράματα τους, τον συνόδευαν στο λούναπαρκ.
Όσοι δεν το έχετε δει και έχετε λίγα λεπτά καιρό αφιερώστε τα και δεν θα χάσετε.
Όσοι δεν το έχετε δει και έχετε λίγα λεπτά καιρό αφιερώστε τα και δεν θα χάσετε.
Μάνα φαουσαρκά, όχι τίγρης.
ReplyDeleteΔεν μπορώ τα άκρα, να έχεις/να είσαι μια μάνα άκαμπτη, ες ες, είναι αδιανόητο. Και μπορώ να πω ότι το βάζω στην ίδια κατηγορία με όσους "χαλούν" τα μωρά τους κακομαθαίνοντάς τα.
Να δούμε τι ψυχολογικά έχει και τούτη και φκάλει τα πάνω στα μωρά.
Άσε που άμα βλέπω/ακούω τέτοια, σκέφτομαι πόσο σκεπτικοί είμαστε απέναντι στην υιοθεσία από ομοφιλόφιλα ζευγάρια. Πάνε μάνα μυ έλεξε τους υπόλοιπους που κάμνουν αβέρτα κοπελλούθκια και δεν ξέρουν να τα μεγαλώσουν σωστά...
Κινέζοι μάνα μου!
ReplyDeleteΣτο Κωνσταντίνε Ιωάννη εφύρτικα! Χαχα!
Ακούγεται μαρτύριο και για την Τίγρη την ίδια πάντως. Εμένα η μάμα μου μου λέει πάντα πως όταν ήμαστε μικροί εγώ και ο αδελφός μου περνούσε υπέροχα. Υπέροχα προτίθεμαι να περάσω κι εγώ :-)
Έχω τόσα πολλά να πω που καλύτερα να μην αρχίσω. Θα αρκεστώ να πω ότι στην Κύπρο "εχάσαμε τη μπάλα". Αυτά...
ReplyDeleteΆσε, διάβασα γρήγορα γρήγορα την ανάργηση σου και κοντεύω να πάθω αναφυλαξία.
ReplyDeleteΝαι έχεις δίκιο. Έχει πολλές μανάδες που γοητεύονται από τον ρόλο της Μάνας Τίγρης.
Σαν μάνα δεν ξέρω αν είμαι καλή. Τα παιδιά θα το αποφασίσουν.
Το σκεπτικό μου από την αρχή ήταν ότι θέλω στο σπίτι μου να υπάρχει ελευθερία και κανένας κανόνας. Δύσκολο μεν, έχει το ενδιαφέρον του δε.
Συνειδητοποιώ ότι ο κάθε άνθρωπος το μόνο που μπορεί να ΕΧΕΙ πραγματικά είναι η ΖΩΗ ΤΟΥ. Δεν θα ήθελα να ποτέ να στερήσω το δικαίωμα ζωής σε κανένα άνθρωπο. Πόσο μάλλον στα παιδιά μου.
Κι ας βγουν αλήτες! Δεν με νοιάζει καθόλου.
τουτο με το προγραμμα που βαλουν στα μωρα εν απιστευτο,ετυχε μου να ειμαι σε συγγενικο σπιτι επισκεψη λογω γεννας, και ενω ειμασταν ουλοι τζιαμε και εκαθουμασταν η μαμα επιασε το μωρο και επιε να το καμει μπανιο γιατι ηταν η ωρα του.
ReplyDeleteεσηκωστηκαμε και εφυαμε,δεν εχω μωρα,καταλαμβαινω το να θελεις να ακολουθεις καποιο προγραμμα με τα μωρα σου αλλα να ξερεις και ποτε μπορεις να το παραβεις το προγραμμα.
το να σε καλεσω σπιτι μου για φαι η ωρα 8 και να ερτεις η ωρα 9-9:30 και χωρις το μωρο επειδη εν η ωρα του που κοιμαται και δεν μπορει να αλλαξει το προγραμμα του δεν το καταλαβω
Στη αρχή έγραψα αυτό:
DeleteΑν η ώρα 8 εν η ώρα που ο οργανισμός τους έμαθε να τραβά μπάνιο-γάλα-ύπνο και γενικώς winding down, εν θέλεις να έρτω σπίτι σου τζείνη την ώρα. Ως τες 9-9.30 που θα σερβίρεις το φαϊ, εγώ θα πρέπει να κουλιαντιρίζω 2 μωρά λυμένα σταμένα, πιθανόν ιδιότροπα που το cheek pinching τζιαι την υπερένταση, τζιαι να γυρεύκω να τα θηλάσω ή να τους κάμω γάλα μες την βαρβατζίλλα. Εν προτιμότερο για όλους μας να τα τζοιμίσω όμορφα κι ωραία και να έρτω σπίτι σου μετά να φάμε με την ησυχία μας.
Μετά συνειδητοποιήσα ότι αναφερόσουν σε επίσκεψη ΣΟΥ σε σπίτι λεχώνας!!! ΑαΑαΑα!! Μεν δεις τα ποστς μου τότε :Ρ Τι ήθελες, να κάτσει να κουνουshτίζει μαζί σας 10 ώρες τζιαι μετά ποννα φύετε να κανονίσει το μωρό, το οποίο εν στες πρώτες μέρες που προσπαθεί να βάλει τον κόσμο του σε τάξη τζιαι να ξεχωρίσει την μέρα που την νύχτα μέσω του μπάνιου; Ζάβαλλι μάικω....
Ήρεμα με τες νεοσύλλεκτες μητέρες :)
μα εν ηταν λεχωνα,επιαμε που το μωρο ηταν 4-5 μηνων..καταλαμβαινω τουτο που λαλεις,το παραδειγμα με το φαι η ωρα 8 ηταν το ιδιο ατομο αλλη φορα,που το μωρο ηταν 10 μηνων σχεδον και δεν το εφερε μαζι της,και ηρταν και 1,5 ωρα μετα για να μεν του χαλασουν το προγραμμα..
Deleteσυμφωνω με τουτα που λες,απλα θεωρω οτι η παραξενια και η αππωμαρα που το πως να μεγαλωσω σωστα το μωρο μου εχουν διαφορα..
p.s που ενα καμω μωρα,να ξαναμιλησουμε φυσικα :-)
could not have put it better sike!respect!
DeleteAnw, th chua th xerw opws k polles pou th thaumazoun. tha elega oti proswpika me apothei opws omws me apothei k h kupriakh prosengish tou na kanei ena mwro oti thelei. eimai austhrh sto programma k sthn kathimerinothta mou k pisteuw oti exei apodwsei sthn oikogeneiakh mas zwh k sth mpempa mou. opws m to ethese h maia otan genhsa, its the child that will adapt to the family and not the family to the child. to xerw oti xenizei pollous alla gia thn oikogeneia m einai teleio.epeidh omws den m aresoun ta akra, exw polles fores analogws gegonotwn adaptation twn sunitheiwn mas p.x den thn pairnw ws mwro (3etwn) syxna se vradynes exodous omws fusika tha meinei na xesalwsei ws tis 10 sta genethlia twn xaderfiwn ths afou exei koimithei perisotero to meshmeri. as stamathsoume na krinoume tis gonikes epiloges twn allwn mamadwn, kai na afosiothoume sta dika mas.eina to idio ratsistiko me alles morfes ratsismou.
Κοπέλες το νόημα της ανάρτησης δεν είναι για τα αυτονόητα να βάζουμε το μωρό για ύπνο όταν πρέπει, να τρώει όταν πρέπει και να υπάρχουν κανόνες. πράγματα απαραίτητα για να μεγαλώσει σωστά.
Deleteμιλώ για γονείς καταπιεστικούς που για αυτούς μετρά μόνο το τέλειο αποτέλεσμα. τέλειοι βαθμοί, πρωτιές παντού. γονείς που δεν λαμβάνουν υπόψη το τι θέλει το μωρό τους να κάνει, αλλά μάλλον προσπαθούν να ζήσουν τη ζωή τους μέσα από τα παιδιά τους. Δεν γίνεται να μην παίζουν τα παιδιά επειδή διαβάζουν όλη μέρα, δεν γίνεται να τα αφήνεις νηστικά, επειδή δεν έπιασαν άριστα.
το να λέω ότι τούτο το πράγμα είναι λάθος δεν είναι ρατσισμός. είναι κριτική πάνω σε ένα κοινωνικό φαινόμενο. Επίσης είναι η άποψή μου, την οποία γράφω στο μπλογκ μου.
Η παράγραφος με το Κωνσταντίνε_Ιωάννη και η προηγούμενη με έκανε να ανατριχιάσω. Ξέρω κάποιες έτσι αλλά προφανώς υπάρχουν πολλές τέτοιες εκεί έξω...Τουλάχιστον δε θα μείνουν ποτέ οι ψυχολόγοι χωρίς δουλειά και μετά αυτοί οι γονείς θα σκέφτονται που πήγαν λάθος.
ReplyDeleteΕχω παρατηρησει οτι οσο πιο καταπιεστικοι ειναι οι γονεις με τα παιδια τους, πχ. τους απαγορευουν τις εξοδους, σταθερο bed-time, απαγορευσεις στο σχολειο κτλ, τοσο πιο πολυ γινονται τα παιδια αντιδραστικα τζιαι καμνουν ουλλες τις πελλαρες που μπορεις να φανταστεις.
ReplyDeleteΕμενα και καποιες απο τις φιλες μου, που γενικα δεν μας ειχαν στις απαγορευσεις οι γονεις, δεν εκαμαμεν ποττε πελλαρες τυπου τσιγαρο, ποτο, κτλ. Ειμασταν πολλα normal ακριβως επειδη δεν ειδαμε ποτε κατι σαν απαγορευτικο. Και ως γνωστον "λατρεμενο το απαγορευμενο"
Moonlight μάλλον έχεις δίκαιο ούτε η απόλυτη πειθαρχία, ούτε η απόλυτη ξαπολυσούρα είναι καλό πράμα. Όπως επίσης και με το ότι είναι άδικο να στερούνται ομοφυλόφιλα ζευγάρια την ευκαιρία να υιοθετήσουν μωρά, την ίδια στιγμή που οι πραγματικοί γονείς άστα να πάνε.
ReplyDeleteBrenda παρόλες τις δυσκολίες θα πω και εγώ ότι περνώ υπέροχα. Τα φιλιά μου στη μάμα σου και αν η γιαγιά σου είναι κοντομάλλα και καπνίζει μάλλον την πέτυχα στην παραλία.
Διευκρίνιση, η συγκεκριμένη τάση Samaritissa ξεκίνησε από την Αμερική.
Νεραϊδα όταν βρεις καιρό κοίτα και το βίντεο που έβαλα. Η πλήρης αντίθεση με τη μάνα τίγρη. Η ελευθέρια είναι το απόλυτο αγαθό και όταν την στερείς σε κάποιον πάντα έχει συνέπειες.
Σιμόνη το πρόγραμμα πάνω από όλα. Και τόση δυσκαμψία ούτε σε πεθαμένο δεν τη συναντάς. Και το θέμα είναι ότι τόση καταπίεση έχει αντίκτυπο και στους γονείς. Άτε τζαι μια μέρα δεν τα έκαμες μπάνιο την ώρα που πρέπει ή κοιμήθηκαν πιο νωρίς γιατί ήσουν με φίλους με παρέα. δηλαδή τι είναι πιο σημαντικό να κοιμηθούν στην ώρα τους ή να κοινωνικοποιηθούν και να χαρούν με τους φίλους τους;
Υγ. πάντως εγώ έτυχε να τις βάλω να κοιμηθούν και χωρίς μπάνιο επειδή ξενυχτήσαμε, μια κυρία δικηγόρος μπορεί να το επιβεβαιώσει χαχαχα.
Λαλείς ρε Ίνα να είναι κόλπο για να μην μείνουν οι ψυχολόγοι χωρίς δουλειά;
Κυπριοπούλα ακριβώς έτσι είναι. Ό,τι απαγορεύσεις και μάλιστα με πάθος θα το κάμουν. Η μάνα μου ποτέ δεν μου είπε μην καπνίσεις. Δεν κάπνισα ποτέ. Ο πατέρας του Μοτορτζή τον επέλλλανε άμπα τζαι δω σε να καπνίζεις, ο Μοτορτζής καπνίζει. As simple as that.
Τα δυο ονόματα ειναι μάστ στις μέρες μας. Εγω με το ενα πόσο πτωχή (πλην τιμία) νοιώθω... τρομάρα τους. ολοι κανουμε παιδια, ποσοι ξέρουμε να τα μεγαλωσουμε, ελεγε και λέει πάντα η μάνα.
ReplyDeleteΟχι παιδιά δεν έκανα αλλα μεγάλωσα με κανονες φυσικά. Και με την ελαστικότητα να τους καταστρατηγούμαι κάποτε γιατί παιδιά ειμαστε.
Θα συμφωνήσω μαζί σου σε ολο το κείμενο γιατί η μανα σου κι η δική μου μοιάζουν. Εύχομαι πάντα καλα και πάντα χαρες απο τα κορίτσια σου!
Φοβερός ο τύπος. Συγκινήθηκα. Δεν τον ξέρω και ειλικρινά δεν θέλω να πεθάνει. Γιατί οι καλοί πρέπει να πεθαίνουν νέοι;
ReplyDeleteΖουζούνα σε ευχαριστώ για τις ευχές σου. το είναι κάποιος απόλυτος δεν ειναι καλό πράμα, το αντίθετο μάλιστα.
ReplyDeleteΑνώνυμε θα σε στεναχωρέσω. ο καθηγητής πέθανε τον Ιούλιο του 2008...
Παρόλο που κυρίως συμφωνώ με όσα λαλείς, ένα υποτυπώδες έστω πρόγραμμα νομίζω εν καλά να το ακολουθούν τα μωρά. Εν είμαι μάνα ακόμα αλλά θωρώ που τες φίλες μου ότι έσιει μωρά που αν δεν τους έσιεις κάποιο πρόγραμμα πχ τωρά εν η ώρα που τρώμε ή τωρά εν η ώρα που πρέπει να κοιμηθείς για να ξυπνάς την επομένη που έσιεις σχολείο μπορεί να μείνουν ούλλη μέρα νηστικά και ούλλη νύχτα άυπνα. Τίποτε φυσικά εν πρέπει να γίνεται στον υπερβολικό βαθμό, ούτε στρατιωτικό πρόγραμμα αλλά ούτε πλήρης ελευθερία.
ReplyDeleteΕν κινέζα τούτη? αν εν κινέζα it makes sense, γιατί δεν ξέρω αν γνώρισες κινέζους στο πανεπιστήμιο σου, πάντως μεγάλωσαν όλοι με αυστηρότατη πειθαρχία και ήταν όλοι άριστοι στο πανεπιστήμιο και πολύ ανταγωνιστικοί! Έχουν πρόβλημα οι κινέζοι γενικά, εν ξεκάθαρο!
ReplyDeleteΠρώτον, "Κωνσταντίνε Ιωάννη please pick up your clothes." ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΑ *shiver*
ReplyDeleteΔεύτερον, μακάριοι οι ισορροπήσαντες το πρόγραμμα και τους κανόνες με την ελευθερία. Προσωπικά, έκλαια τζι έθελα τα μωρά μου να τρων φρούτα και λαχανικά για σνακ, τζιαι φκάλλω σπυρούθκια στη θέα ενός μωρού που τρώει τσιπς τζιαι αβέρτα σιοκολάτες.
Επίσης, στο θέμα του bedtime για όσους εν το καταλάβουν, τζι εγώ ακολουθούσα πρόγραμμα όσο ήταν μηνών τα μωρά μου. Ήταν πιο σημαντικό για μένα να εν ρυθμισμένο το ρολόι τους τζιαι να είμαστε ούλλοι μας πναστοί από το να κάτσω εγώ μιαν ώρα παραπάνω στο γάμο, κρατώντας ένα λυμένο/ιδιότροπο μωρό τζιαι να γυρεύκω να το θηλάσω ή να του βράσω γάλα στα ξένα τζιαι να ασκούμαι να το τζοιμίσω, μακριά που τα ταιρκαστά μου.
Άμα μεγαλώσουν αλλάσσει το πράμα. Αλλάσσει επίσης με κάθε νέα προσθήκη μωρού στην οικογένεια. Ελαστικοποιείται πιο εύκολα το πρόγραμμα :)
Joy το πρόγραμμα με τα μωρά και η τήρηση κανόνων είναι απαραίτητα. Φτάνει να μην γίνεται η τήρησή του καταπίεση.
ReplyDeleteΑνώνυμε χαχαχα πάμε να βγάλουμε όλους τους Κινέζους προβληματικούς. Ο ανταγωνισμός όμως είναι μέρος της κουλτούρας τους, η αλήθεια να λέγεται.
Sike τζαι εγώ παρακαλώ να τρων φρούτα τζαι σαλάτες. Τα κατάφερα με τα όσπρια και τα λαχανικά. Φρούτα τζαι σαλάτες το προσπαθώ. Όποιος ξέρει κανένα κόλπο να μας το πει παρακαλώ.
Ώρα ύπνου έχουν και τώρα που είναι 4 και 6 τουλάχιστον όσον είναι ανοικτά τα σχολεία. Αλλά αν μια στο τόσο δεν βολεύει δεν θα σηκωστώ από την παρέα, το γάμο, την παραλία, το μπαρ (λέμε καμιά μαλακία) να φύγω επειδή ήρθε η ώρα να κοιμηθούν, ενώ και τα ίδια τα μωρά περνούν καλά.
Τζαι μεν γελάς με το Κωνσταντίνος Ιωάννης γιατί κυκλοφορεί κοπελούι με έτσι όνομα :)))
Παν μετρον άριστον, όπως λέω συνεχώς και στην κόρη μου τουντες μέρες για να το μαθει καλα. Παν μετρόν άριστον σε όλα φυσικά. Και στα προγράμματα και στα μη προγράμματα.
ReplyDeleteΚωνσταντινε Ιωάννη εγραψες. Ρωτά με τζιαι η Κλονιτσα γιατί γελω τώρα. Ουπς, ακόμα δεν την κοιμισα. Τα γ...σαμε τα προγράμματα.
http://jezebel.com/the-ctfd-method-is-the-greatest-of-all-parenting-trends-816536389 sorry αλλά τούτο πρέπει να το διαβάσεις, ελπίζω να δεις το σχόλιο!
ReplyDelete