Μηχανικός τον Αύγουστο, το πιο σύντομο ανέκδοτο

Μια ευχή θα σας βάλω αγαπημένοι μου αναγνώστες και να ξέρετε ότι θεωρητικά πιάνουν οι ευχές μου γιατί γεννήθηκα Σάββατο. Ή μήπως αυτό είναι για το μάτιασμα;

Τέλοσπαντων.

Σας εύχομαι, λοιπόν να μην παρουσιάσει πρόβλημα το αυτοκίνητό σας τη βδομάδας του Δεκαπενταύγουστου.

Παρόλα αυτά, σας προειδοποιώ πως αν παρουσιαστεί πρόβλημα την βάψατε. Πιάστε άκρη, παρκάρετε και πηγαίνετε άδεια στο εξωτερικό. Σε μια χώρα, όπου υπάρχουν δημόσιες συγκοινωνίες.

Πιο εύκολο είναι αυτές τις μέρες να βρείτε τίμιο βουλευτή, γιατρό που να κόβει σε όλους αποδείξεις, εργολάβο που να μην κάνει μαφίες στα υλικά του παρά μηχανικό. Όλοι μα όλοι είναι κλειστοί.

Στα πολλά τηλέφωνα επικοινώνησα μαζί του. Η κρίση τον κράτησε στην πρωτεύουσα. Ο εγκέφαλος του Φίλιπ, έχει πρόβλημα, αποφάνθηκε εκ τηλεφώνου και εγώ έτοιμη να πάθω το εγκεφαλικό.

Υποσχέθηκε να με πάρει τηλέφωνο να περάσει να τον δει. Έκατσα στη δουλειά μέχρι αργά περιμένοντας τον Γκοντό, το μηχανικό. Δουλειά, κατούρημα, συγύρισμα συρταριών, όλα τα έκανα με το τηλέφωνο στο χέρι. Τόση τρεμούρα μην παίξει το τηλέφωνο ούτε όταν πρωτόβγαινα με το Μοτορτζή.

Τελικά ήρθε για μια πρόχειρη εξέταση και όντως υπάρχει μεγααααααααααααααααααααλο πρόβλημα. Αλλά θα δούμε ακριβώς όταν θα κάνει αναλύσεις ούρων και αίματος εξειδικευμένες εξετάσεις. Συνέστησε, επίσης ελάχιστη κυκλοφορία.

Θα μείνω χωρίς αυτοκίνητο πολλές μέρες. Και όταν λέμε πολλές μέρες εννοούμε πολλεεεεεεεεεεεεες μέρες.

Έχω τις εξής εναλλακτικές και καμιά δεν μου αρέσει:

• Να κυκλοφορώ με το αυτοκίνητο του Μοτορτζή. Μόνο και μόνο το άγχος ότι θα το οδηγώ, με πιάνει σύγκρυο. Αποκλείεται. 

• Να κυκλοφορώ με το αρχαιολογικό Pajero του πεθερού μου. Χμμ είναι διθέσιο και με ταχύτητες.
•  Να προσφερθεί κανένας blogger που θα διαβάσει αυτό το ποστ να στείλει σχόλιο συμπαράστασης μαζί με ένα αυτοκίνητο.
•  Να πιάσω το ποδήλατο και να αρχίσω ορθοπεταλιές. Δεν έχω όμως ποδήλατο.
• Έχω πατίνια. Πόση ώρα θα μου πάρει από τα ακάμωτα του Δαλιού να πάω στην Έγκωμη με στάση στο Στρόβολο να αφήσω τις πιτσίρτες, στη φρουταριά για να αγοράσω τα απαραίτητα και στο Μετροπόλιταν, που ήρθε ένα βιβλίο που παράγγειλα; 

• Να κάτσω σπίτι και να μου έρθει καπάκι η απόλυση που θα με ψάχνουν. 

• Να πιάσω το λεωφορείο μουαχα χα χαχαχαχαχαχα.

Συνοψίζοντας να πω ότι το πρωί με έφερε η μάνα μου δουλειά. Αν δεν ξέρετε κανένα που να τηρεί τα όρια ταχύτητας ακόμα και τα 30 χλμ στους κυκλικούς κόμβους, σας λέω ότι γνωρίζετα: τη μάνα μου. Στην παρατήρηση βάλε λίγη ταχύτητα, μου απάντησε πως τόσο είναι το όριο… Σπάσιμο νεύρων, λείπει μια βόλτα με την πεθερά μου, για να ζαλιστώ από την πολλή ταχύτητα.

Τελικά καταφέραμε να φτάσουμε. Μέχρι να ανοίξω την πίσω πόρτα να πιάσω την τσάντα μου, η μάνα μου έβαλε μπρος. Άρχισα να φωνάζω και να τρέχω πίσω από το αυτοκίνητο. Στην στροφή την πρόλαβα…