Thursday 26 September 2013

Με το τάμπλετ στο σχολείο



Παρακολουθώ το πρωτάκι μου να αγωνίζεται με τη σχολική του τσάντα.

Όταν την βλέπεις να την κουβαλά, είσαι σίγουρος πως πρόκειται για καταναγκαστικά έργα και φόρτωσαν σε ένα παιδάκι μια τσάντα το μισό του μπόι και το μισό του βάρος.

Και να ήταν μόνο αυτό. Κάθε μέρα προβληματίζεται ποια βιβλία και τετράδια θα πάρει μαζί της. Κάθε μέρα;έχει την αγωνία μην ξεχάσει κάτι και αρπάξει παρατήρηση από τη δασκάλα.

Μέχρι στιγμής έφερε σπίτι πέντε βιβλία. Θα ακολουθήσουν και άλλα. Υπάρχουν τετράδια, φυλλάδια. Πολύ χαρτί.

Διάβαζα προχτές στο Φιλελεύθερο, δεν θυμάμαι ακριβώς πόσο κοστίζει στο κράτος η αγορά και η παραγωγή των σχολικών βιβλίων, ήταν όμως αρκετά εκατομμύρια ευρώ. Τα οποία στην ουσία καταλήγουν στην ανακύκλωση στην καλύτερη των περιπτώσεων ή στα σκουπίδια στη χειρότερη, αφού ποιος εκτός από την πεθερά μου, θα φυλάξει το βιβλίο μαθηματικών της τρίτης δημοτικού ή τη γλώσσα της τετάρτης;

Η λύση είναι απλή. Αντί οι μαθητές να παίρνουν βιβλία να παίρνουν ένα τάμπλετ. Δεν είναι ανάγκη να είναι το τελευταίο μοντέλο iPad. Αρκεί ένα καλό, φτηνό τάμπλετ που στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς, οι δάσκαλοι θα περνούν πάνω όλη την ύλη και στο τέλος θα τη βγάζουν. Απλά πράγματα.

Να μου πεις θα δώσουμε τάμπλετ σε παιδιά της πρώτης δημοτικού; Γιατί όχι. Το μικρουλάκι μου παίζει με το iPad μου από τότε που ήταν τριών χρονών. Είναι πολλές φορές που ανακαλύπτει πράγματα που εμείς δεν τα ξέρουμε. Μια χαρά ξέρουν να χειρίζονται τις ηλεκτρονικές συσκευές.

Ακούω αντιρρήσεις ότι το χαρτί είναι καλύτερο, πιο ξεκούραστο, σε βοηθά να μάθεις καλύτερα. Ήρεμα παιδιά. Αυτό ισχύει για όσους έχουν πατήσει τα τριάντα και βάλε. Για τους νεώτερους, το χαρτί δεν κάνει κανένα νόημα στη ζωή τους. Έχουν γεννηθεί με μια οθόνη στο χέρι.

Μα να μην ξέρουν να γράφουν με το χέρι τους, όλα στον υπολογιστή, θα ρωτήσει κάποιος άλλος. Θα σας πω τη δική μου εμπειρία. Έγραφα πολύ ωραία γράμματα, στο σχολείο άκουα πολλά μπράβο για την καλλιγραφία μου. Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που έγραψα κάτι στο χέρι. Και φυσικά επειδή δεν το εξασκώ, το έχω χάσει. Στις τρεις γραμμές που θα γράψω το χέρι μου τρέμει και τα γράμματα μου γίνονται ακατάστατα. Παρόλα αυτά, δεν έχει υπάρξει ούτε και μία φορά που να νιώθω την έλλειψη της καλής γραφής. Ας είναι καλά το πληκτρολόγιο.

Θέλω να πω η ζωή προχωρεί μπροστά. Οι γνώσεις που προσφέρει το σχολείο πρέπει να είναι μέσα στο πνεύμα της εποχής που ζούμε. Όσο γελοίο ακούγεται το να μαθαίνουν τα παιδιά λευκαρίτικο κέντημα (εγώ έζησα αυτό το μαρτύριο) άλλο τόσο είναι στις μέρες μας να μην υπάρχουν τα τάμπλετ στα σχολεία.

Βιβλία, τετράδια, ασκήσεις, κείμενα, υπολογιστική, χάρτες, applications ακόμη και τεστ. Όλα πάνω στο τάμπλετ.

Δεν πιστεύω να υπάρχει μαθητής, που δεν θα ενθουσιαστεί να διαβάζει με το τάμπλετ του, αντί να κουβαλά του κόσμου τη χαρτούρα. Που δεν θα διαβάζει πιο εύκολα και που δεν θα μαθαίνει πιο εύκολα.

Υποψιάζομαι ότι πρόβλημα θα έχουν οι γονείς περισσότερο παρά τα παιδιά. Το χαρτί είναι οικείο, ενώ το τάμπλετ για πολλούς είναι άγνωστη περιοχή. Δεν ξέρω, ίσως να πρέπει να περάσουν από επιμόρφωση και οι γονείς. Χρήσιμο άλλωστε είναι να μάθουν.

Όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να διαβάσουν εδώ μια σχετική ιστορία.

23 comments:

  1. Πρώτη μερα στο γυμνάσιο η κόρη γύρισε με 25 βιβλία! Αν γλιτώσει την σκολίωση θα είναι θαυμα.

    Ωραία η ιδέα για ταμπλετ.

    ReplyDelete
  2. Ο λόγος που πήρα tablet είναι ακριβώς αυτός που ανάφερεις-να γλυτώσω από τη χαρταδούρα και να τα έχω όλα μαζεμένα σε ένα τόπο. Συμφωνώ μαζί σου. Στην Αγγλία έχουν εισαχθεί από πέρσι τα tablets γιατί θεωρούνται πιο εύχρηστα από τα κλασσικά βιβλία και τετράδια. Φυσικά όμως εκεί κάτω από ότι ξέρω σε μεγάλο βαθμό τους το εκπαιδευτικό τους σύστημα είναι computerized.

    ReplyDelete
  3. το λινκ που έβαλες είναι η ιστορία που είχα υπόψη να σου παραθέσω!

    όπως τα θέτεις, εν πολλά καλή ιδέα.

    το μόνο που εν με ενθουσιάζει εν το θέμα της όρασης τους (;)
    8+ ώρες πας την οθόνη;

    ReplyDelete
  4. Θα συμφωνήσω εν μέρη. Τα ταμπλετ δεν ειναι κακή ιδέα αλλα νομιζω το ιδανικό ειναι ενας συνδυασμός. Ναι οντως δεν γραφουμε πολλά πραγματα με το χέρι αλλα πρεπει να ξέρουμε. Επισης δεν πρεπει να βασιζόμαστε ΜΟΝΟ σε σπελ τσεκ κτλ. Θα εμπορουσε πχ να υπάρχουν τετραδια, αλλα αντι βιβλία αναγνωσης και αλλα που δεν γραφουμε μέσα να ηταν σε ταμπλετ. Εγω πχ οταν εδιαβαζα εσημειωνα στο βιβλίο, εκαμνα χάιλαιτ και γενικα ηταν πιο ξεκουραστο ετσι. Θεωρω οτι εν κριμα να χαθουν τουτα.

    Σε γενικές η γνώμη μου ειναι καπου στην μέση βρίσκεται η καλύτερη λυση.

    ReplyDelete
  5. Θα συμφωνήσω με την Πρασινάδα, εν καλή η ιδέα του τάμπλετ αρκεί να είναι μια μέση λύση. Να ξέρουν να γράφουν και με το χέρι, αλλά τούτα τα 25 βιβλία που ανάφερε η Σμιλί θα μπορούσαν άνετα να μπουν σε ένα τάμπλετ.

    Life is evolving, so should the school system. Kids function differently nowadays so it's good to function with the times.

    ReplyDelete
  6. Και εγω συμφωνω με την Πρας και Λουκρητία ότι η λύση πρέπει να ναι κάπου στην μεση. Η διδακτική ύλη θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε ένα ταμπλετ αλλά οσον αφορα στο θεμα της γραφης θα πρέπει να συνεχιστεί γιατί είναι ένδειξη ακόμη και σήμερα εξέλιξης. Άσε που μαθαίνουν να γράφουν σωστά (συμπεριλαμβανομένου της ορθογραφίας) και εξασκείται πολλά καλύτερα το πνεύμα τους.

    Γενικά η διαδικτυακή διαδραστική μάθηση σίγουρα μπορεί να εξελίξει τον μαθητή και θα πρέπει να ενταχθεί στα σχολεία αλλά το στοιχείο της γραφής πιστεύω ότι πρέπει να παραμείνει.

    ReplyDelete
  7. Γενικά είμαι υπέρ του να ακολουθούμε την τεχνολογία και να την εφαρμόζουμε υπέρ μας.
    Είναι ωστόσο ένα θέμα που έχει διάφορες πτυχές και δε λύνεται μέσα σε ένα μπλογκ.
    Θυμάμαι πάντως κι εγώ, που δεν τη γλύτωσα τη σκολίωση, ότι αυτές οι σάκες ήταν θεόβαρες. Εγώ ήμουν ευτυχώς σε σχολείο που είχαμε τα ντουλαπάκια μας και άφηνα μερικά βιβλία εκεί κάποιες μέρες.

    ReplyDelete
  8. Με το ρυθμό που εξελίσσονται τα πάντα στην Κύπρο, όταν θα έχει όλη η υπόλοιπη Ευρώπη τάμπλετ εμείς θα έχουμε ακόμα τα τετράδια "δεν ξεχνώ". Τωρά που το σκέφτομαι, μήπως να βγάλουμε τάμπλετ "δεν ξεχνώ"; Η μέση λύση βρε αδερφέ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. χαχαχχαχα!! καλό εόλικα!!
      Μάνα συμφωνώ απολύτως μαζί σου! Η ιδέα σου είναι πρωτοποριακή και περιβαλλοντική αφού δεν θα σπαταλούμε τόνους χαρτιού.

      Delete
  9. Κι εμάς εδώ δεν υπάρχουν (όλα τα) ούτε καν βιβλία! Καλά, άσε μας εμάς, ούτε οι δάσκαλοι υπάρχουν, αλλά -οσονούπω- ούτε τα σχολεία, αφού αρκετά κλείνουν ή δεν στέλνουν δάσκαλους. Βγήκα λίγο από το θέμα, αλλά είναι που τα έχω πάρει στο κρανίο... Καλημέρα "Μάνα" μου! Καλή σχολική χρονιά στο μικρούλι σου! Φιλιά!

    ReplyDelete
  10. Μάνα μου μανούλα μου, δαμέ συζητούν για το αν θα αλλάξουν διαλυμένες καρέκλες σε κάποια σχολεία και συ το ψάχνεις για tablets. Πιο εύκολο θα ήταν να άλλαζαν όλοι οι υπάλληλοι του Υ.Π. και ο Υπουργός μαζί. Κυρίως οι μιζαδόροι.

    Άσε που σε πολλά σχολεία φέτος, οι εκπαιδευτικοί αγοράζουν απο μόνοι τους γραφική ύλη γιατί δεν τους έστειλαν σχεδόν τίποτε. Κάποιοι παίρνουν αποδείξεις. Άλλοι δεν μπαίνουν στον κόπο να τις πάρουν.

    ReplyDelete
  11. Κι εγώ ως πιο ρομαντικός είμαι υπέρ της γραφής, αλλά συμφωνώ, δεν θυμάμαι ποια ήταν η τελευταία φορά που έγραψα στο χέρι (οι μικρές σημειώσεις του ψυγείου δεν μετρούν). Κάποτε θα έρθουν και τα τάμπλετ, είναι αναπόφευκτο. Θυμάμαι τη γιαγιά μου, που μου έλεγε ότι έπρεπε να είμαι ευγνώμων που γράφω σε τετράδιο με κόλλες χαρτιού, αφού εκείνη στο Δημοτικό έγραφε πάνω σε μικρό, ατομικό πινακάκι με κιμωλία και μετά σβήνονταν όλα όσα είχε γράψει. Το δικό μου πρόβλημα είναι ότι όταν θα έρθουν τα τάμπλετ στην Κύπρο, στην υπόλοιπη Ευρώπη θα τα έχουν όλα εγκαταστημένα στον εγκέφαλο με μικροτσίπ.

    ReplyDelete
  12. Σμιλί 25 βιβλία κάνε το επί πόσους μαθητές. Η σκολίωση είναι το λιτότερο, σκέψου πόσο χαρτί σπαταλούμε για το τίποτε.

    Ina τα πάντα είναι πλέον cumpiterized. Το χαρτί είναι αναχρονιστικό πάει και τελείωσε.

    Η όραση είναι θέμα Sike. Αλλά νομίζω όμως η όραση είναι λαχείο. Ταλαιπωρώ τα μάτια μου αφάνταστα και είμαι μια χαρά. Η αδερφή μου με το ένα εκατοστό διαβάσματος που κάμνω σε χαρτί και οθόνη φορεί γυαλιά από το δημοτικό.


    Πρασινάδα και Λουκρεζία δεν λέω να πετάξουμε εντελώς το χαρτί. Πιστεύω όμως πως μπορείς να κάνεις τα πάντα με το τάμπλετ. Και να παίρνεις σημειώσεις, και να υπογραμμίζεις. Σκεφτείτε να διαβάζετε κάτι, να βρίσκετε άγνωστη λέξη, να κάνετε κλικ και να σας έρχεται η μετάφραση, η εξήγηση.

    ReplyDelete
  13. Amadruada είμαι πεπεισμένη ότι η γραφή με το χέρι θα καταντήσει κάτι γραφικό. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο θέλοντας και μη θα προσαρμοστούμε. Το θέμα είναι ότι η εκπαίδευση σε όλο τον κόσμο αλλάζει και προσαρμόζεται τζαι εμείς συζητούμε αν θα έχει ελληνορθόδοξη η κυπριακή χροιά. Πόσο πίσω είμαστε.

    Hello μις. Εγώ δεν είχα ντουλάπι και τα άφηνα κάτω από το θρανίο. Μια άλλη τακτική που ανέπτυξα ήταν να μοιράζω τα βιβλία στη μέση. Τη μισή χρονιά το πρώτο μισό, τη δεύτερη το υπόλοιπο.

    Χα χαχα Εόλικα έγραψες πάλι.

    Σε ευχαριστώ ανώνυμε.

    Πέτρα δεν έχεις άδικο. Φτάσαμε στο σημείο να μην έχουμε δασκάλους και σχολεία και συζητούμε για τάμπλετ.

    Κολόνα να είσαι σίγουρη τις μεγαλύτερες αντιρρήσεις σε μια αλλαγή θα έχουν όσοι δάσκαλοι δεν γαϊζουν από τεχνολογία και θα φοβούνται ότι θα εκτεθούν.

    Ακριβώς τούτο θέλω να πω Αντίχριστε. Μια ζωή πίσω από τις εξελίξεις.

    ReplyDelete
  14. α κι εγώ με την πεθερά σου μαζί. Εχω απο το 66 της πρώτης δημοτικού μου, αλλα εχω και απο το 1905 της αδελφής της γιαγιας μου!!!
    Ενα ταμπλετ κλειδωμένο κατάλληλα θα σώσει την κατάσταση!

    ReplyDelete
  15. επειδη νευριασα πολυ μαζι σου, πες μου απλα πόσοι άνεργοι θα προκυψουν αν καταργηθει το χαρτι. να αρχισουμε απο τους δημοσιογραφους και να καταληξουμε στους τυπογραφους η στους εργαζομενους στην παραγωγη χαρτιου. γιατι πρεπει ολα να προχωρησουν; εμεις κυβαλουσαμε βαλιτσα πιο βαρετη και πηγαιναμε περπατητοι στο σχολειο με βροχη και ηλιο. τωρα τα παιδια μας λιώνουν ευκολα ειναι ευθραυστα και περιμενουν καποιο να τους κανει το χαμάλη. και εμεις στις υπηρεσιες τους. να προσπαθουμε να βρουμε εναλλακτικη λύση για την αυτονοητη δουλεια. φτανει πια. και ναι ειμαι ανω των 30

    ReplyDelete
    Replies
    1. σοβαρά τώρα. θέλεις να δούμε τι απέγιναν όσοι πετάλωναν άλογα και έμειναν άνεργοι επειδή ήρθε το αυτοκίνητο;
      ο λόγος για να αποκτήσουν τάμπλετ οι μαθητές δεν είναι γιατί είναι βαριά η τσάντα. είναι γιατί μιλούμε για διαδραστική εκπαίδευση, για καλύτερο μαθησιακό υλικό, για πιο μοντέρνο τρόπο εκπαίδευσης, για περισσότερα μαθησιακά εργαλεία τόσο για το δάσκαλο όσο και για το μαθητή. αυτονόητη δουλειά είναι η εκπαίδευση να είναι εκσυχρονισμένη με την εποχή της.

      το επιχείρημα τι κάναμε εμείς ή οι μεγαλύτερες γενιές δεν στέκει. όπως ούτε το τι θα γίνουν όσοι ασχολούνται με την επιχείρηση του χαρτιού. και οι εφημερίδες σιγά σιγά θα εκσυχρονιστουν απλά θα έχουν μόνο ηλεκτρονικές εκδόσεις και οι εργαζόμενοι και όλοι. είτε το θέλουμε είτε όχι η ζωή προχωρεί μπροστά. στο χέρι μας είναι να μείνουμε στάσιμοι ή να προχωρήσουμε και εμείς.

      Delete
    2. οσοι πουλούν χαρτί θα γίνουνε κωλοχαρτάδες, θα πουλάνε παπιέ ντε κολ, καλε!!!! αποδοτικότερο και χρησιμότερο!!!!

      Delete
  16. e όχι... τζαι ύστερα που εν να κάμνουμεν καρδούλες τζαι να ανταλλάζουμεν βιβλία με σημειώματα τζαι πελλάρες.... Στη σελίδα 18 στο παλίο βιβλίο.... :) ο καθένας με τον πόνο του ναι!!!

    η Μισιρλού
    xx

    ReplyDelete
  17. και πώς θα καμνουν οι μιτσιοί ρουκεττούες να συρνουν του δασκάλου; άσε που δεν βολευκει να του κολλούν πάνω στην πλάτη το ταμπλετ που να γράφει "είμαι γάρος" χαχαχα

    ReplyDelete
  18. τι ησουν στο υπουργικο του πικου απικου ειπαμε;

    ReplyDelete
  19. Η τεχνολογία στα σχολεία είναι ένα μέσο το οποίο χρησιμοποιείται για να διευκολύνεται και να γίνεται όσο το δυνατό πιο αποτελεσματική τη διδασκαλία. Υπάρχει ειδικός τομέας μάλιστα στο κυπριακό εκπαιδευτικό σύστημα αφιερωμένος στο θέμα που έχει κάνει αξιόλογο έργο τα τελευταία χρόνια.

    Όμως το μέσο διδασκαλίας, είτε είναι τάμπλετ, είτε είναι μια σελίδα από εφημερίδα της Κυριακής, είτε είναι ένα φυλλάδιο είναι αυτό και τίποτα παραπάνω.. ένα μέσο. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Και το βιβλίο ένα μέσο είναι. Και ο έμπειρος και ευσυνείδητος εκπαιδευτικός κάνει προσεκτική και μελετημένη επιλογή των μέσων που θα χρησιμοποιήσει στην τάξη και αν πραγματικά βοηθούν να πετύχει τους στόχους του. Στα μαθηματικά για παράδειγμα μπορεί να χρησιμοποιήσει κύβους, την αριθμητική γραμμή, τα πλακάκια του δαπέδου, ένα ειδικό λογισμικό, ένα φύλλο εργασίας, μια εικόνα, λεφτά της μονόπολης, για να διδάξει πρόσθεση και αφαίρεση. Μπορεί να τα χρησιμοποιήσει όλα, ανάλογα με τις ανάγκες και τα μαθησιακά στυλ των μαθητών του. Μπορεί να χρησιμοποιήσει 2-3. Εξαρτάται από τους στόχους του και τους μαθητές του.

    Η μάθηση (μιλώ για τη στοχευμένη μέσα από το Αναλυτικό Πρόγραμμα που συμβαίνει μέσα στο σχολείο, γιατί μάθηση συμβαίνει κάθε στιγμή στη ζωή ενός ανθρώπου και εκτός σχολείου), μπορεί να συμβεί και χωρίς τάμπλετς, με ένα μολύβι και ένα post it. Παίζει σε μεγάλο βαθμό ρόλο η παιδαγωγική κατάρτιση, η προσέγγιση που ακολουθεί ένας εκπαιδευτικός, το πόσο παρακολουθεί και ενδιαφέρεται στο να βοηθά κάθε μαθητή του να φτάσει στο ζενίθ των δυνατοτήτων του τζαι το burnout που μπορεί να βιώνει στη δουλειά του. Εννοείται πως τα καλά σχεδιασμένα εγχειρίδια κάνουν ακόμη ευκολότερο το έργο του, και ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται και για αυτή την πτυχή.

    Σκεφτείτε όλοι τους καλύτερους δασκάλους και καθηγητές που είχατε στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο και τι τους έκανε ξεχωριστούς στα μάτια σας. Πώς σας μάθαιναν, πώς σας ενέπνεαν να μελετήσετε σε βάθος ένα θέμα, να αγαπήσετε ένα μάθημα. Απευθύνομαι κυρίως στις γενιές που τελείωσαν τα σχολεία δεκαετία του 90, όταν κάναμε ακόμη της μελέτες με το χέρι. Τι μέτρησε σε εκείνες τις περιπτώσεις; Το βιβλίο; Οι εργασίες; Τι θυμάστε εσείς να μετρούσε;

    Από την άλλη, πόσο οικονομικό είναι να φορτίζεις 25 τάμπλετ για να διαβάζουν από μέσα τα παιδιά κείμενα δεν το γνωρίζω, είμαι όμως σίγουρη ότι υπάρχουν υπολογιστές με χαμηλές ενεργειακά ανάγκες, ακόμα και με ηλιακούς φορτιστές που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στις κυπριακές τάξεις εναλλακτικά.

    Κατά τα άλλα, κλείνω με κάτι που διάβασα κάποτε για το θέμα της χρήσης της τεχνολογίας στην τάξη και μου έμεινε. «Drop a book on the floor and pick it up...Drop an ipad and sweep up what's left of it.» Και κάτι που μας έλεγε ένας καθηγητής μας στο πανεπιστήμιο κάποτε. «Για να διδάξεις πρόσθεση, δεν είναι ανάγκη να κατεβαίνεις με ένα ελικόπτερο κρατώντας πολύχρωμα μπαλόνια, ντυμένος παλιάτσος στην τάξη». Να μη χάνουμε την ουσία.

    A teacher

    ReplyDelete
  20. *τις* μελέτες. Είμαστε και δασκάλοι, μη μας κράξουν. :P

    A teacher

    ReplyDelete