Σκοτώνοντας το παιδί μου

Απελπισμένη, αδύναμη και ανίκανη να βοηθήσει η Λίντα βαν Ρόι παρακολουθούσε τη δέκα μηνών κόρη της Έλλα Λούιζ να σβήνει, διαλυμένη από τον πόνο. Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για να ανακουφίσει την άρρωστη κόρη της στις τελευταίες ώρες της ζωής της.

«Σε εκείνη τη φάση σού λένε πως είναι καλύτερο να μην δίνεις καθόλου υγρά γιατί τα βρέφη επιβιώνουν και μόνο με λίγες σταγόνες. Έτσι σταματήσαμε να την ταΐζουμε, στο τέλος είχαν μείνει μόνο δέρμα και κόκαλα, και καθόλου μωρό», είπε στο CNN.

Το κοριτσάκι πέθανε πριν από δύο χρόνια, πάσχοντας από τη νόσο του Krabbe, μια σπάνια ασθένεια που πλήττει το νευρικό σύστημα.

Στις τελευταίες μέρες της ζωής της, κι ενώ ήταν σχεδόν σε καταστολή, η μητέρα λέει πως μπορούσε ακόμα να δει τους μορφασμούς του πόνου στο πρόσωπο του παιδιού της.

«Πέθανε την Τρίτη, τη Δευτέρα βλέπαμε στο πρόσωπό της πως ακόμα πονούσε. Τότε θυμώνεις γιατί ξέρεις πως δεν υπάρχει κανένα φάρμακο που να μπορείς να της δώσεις για να ανακουφίσεις τον πόνο», είπε και εύχεται να μπορούσε να της δώσει μια μοιραία δόση του φαρμάκου για να κάνει τη μικρή βασανισμένη ζωή της να τελειώσει πιο γρήγορα.

Είναι το χειρότερο πράγμα, που μπορεί να συμβεί σε ένα γονιό. Να βλέπει το παιδί του να πεθαίνει και να μην μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό. Αφόρητο πράγμα. Ειδικά όταν οι επιλογές είναι δύο. Να βλέπεις το μωρό σου να σβήνει μέσα σε πόνους ή να το βοηθήσεις να πεθάνει.

Το Βέλγιο θα νομιμοποιήσει την ευθανασίας για ανήλικους, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, όπως να το ζητήσουν οι ίδιοι οι ασθενείς. Η συζήτηση που έχει ανάψει, τα επιχειρήματα υπέρ και κατά είναι πολλά. Όσοι υποστηρίζουν την πρόταση θεωρούν πως ακόμη και τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να φύγουν από τη ζωή, όταν το ζητήσουν προκειμένου να μην υποφέρουν. Όσοι είναι εναντίον τονίζουν πως ανοίγει ο δρόμος για παιδοκτονία.

Δεν ξέρω αν υπάρχει σωστό και λάθος. Ο καθένας θέλει το καλύτερο για το παιδί του. Το καλύτερο ακόμη και αν είναι το χειρότερο πράγμα στον κόσμο.

Δεν ξέρω τι θα έκανα αν ήμουν σε τέτοια θέση, ειλικρινά εύχομαι και προσεύχομαι να μην βρεθώ ποτέ. Προτιμώ ένα εκατομμύριο φορές να βάλω την ένεση στο δικό μου χέρι.

Θαύμασα τη στάση του Γλαύκου Κληρίδη όταν είπε στους γιατρούς του να μην τον βάλουν σε μηχανική υποστήριξη και να τον αφήσουν να πεθάνει με την ησυχία του. Ο πρώην πρόεδρος, όμως ήταν ένας άνθρωπος που χόρτασε τη ζωή, έφτασε σχεδόν τα 100.

Πως ζεις όταν έχεις χάσεις το παιδί σου; Και πως ζεις όταν ξέρεις ότι πήρες την απόφαση να το βοηθήσεις να πεθάνει, έστω και αν αυτό ήταν αναπόφευκτο;

Ευθανασία για παιδιά… Ακούγεται αλλόκοτο, παράξενο. Δεν γίνεται αυτές οι δύο λέξεις να υπάρχουν στην ίδια πρόταση. Υπάρχουν όμως. Υπάρχουν γονείς που προτιμούν να αφήσουν το παιδί τους να φύγει, μια ώρα πιο γρήγορα για να το απαλλάξουν από τον πόνο.