Thursday 22 May 2014

Ο καθένας τη δουλειά του



Πρόσφατα παρακολούθησα ένα course για τη Μέση Ανατολή. Τρομερά ενδιαφέρον, έμαθα πολλά πράγματα.

Ένα από αυτά είναι ότι οι αραβικές χώρες δεν είδαν χαΐρι γιατί αντί να συγκεντρώνονται στα δικά τους, πάντα ασχολούνται με το τι κάνουν οι άλλοι.

Αν πιάσετε μια μια τις χώρες της περιοχής υπάρχει ένα μοτίβο που επαναλαμβάνεται και που επιβεβαιώνει το όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρων οι κότες.

Η Αίγυπτος για παράδειγμα. Μετά τον πόλεμο του 1967 είχε την ευκαιρία να προχωρήσει μπροστά. Αλλά όχι. Αντί να δει τα δικά της προβλήματα, που ο κόσμος πεινούσε ήταν αμόρφωτος, δεν είχε δουλειές, έπρεπε να προστατέψει τους Παλαιστινίους. 60 χρόνια μετά, ο κόσμος πεινά είναι αμόρφωτος και το πρόβλημα των Παλαιστινίων παραμένει άλυτο.

Ο Λίβανος, η Συρία, η Ιορδανία το ίδιο πράγμα. Εκεί που πήγαιναν να βρουν τα πόδια τους, τα έκαναν θάλασσα. Να δουν τι κάνουν οι γείτονες, να υποστηρίξουν ένα άλλο λαό, συνήθως τους Παλαιστινίους, να ανακατωθούν σε συρράξεις, μπάχαλο η κατάσταση.

Αυτή την κατάσταση την ονομάζω το σύνδρομο της Μέσης Ανατολής.

Και μας αφορά άμεσα, όχι τόσο ως χώρα αλλά ως κοινωνία. Κουράστηκα τον τελευταίο καιρό να ακούω, να παρακολουθώ τον κόσμο να ασχολείται με πράγματα ανούσια, που δεν τους αφορούν.

Στη δουλειά, σε κοινωνικές συγκεντρώσεις, μου τα έπρηξαν για παράδειγμα για την Κοντσίτα και τη Γιουροβίζιον. Άκουσα την ατάκα «και τώρα τι θα πούμε στα παιδιά μας για μια γυναίκα με μούσια» από ζευγάρι που τα παιδιά τους κοντεύουν να τελειώσουν το λύκειο. 

Ε ρε φίλε αν τα παιδιά σου είναι σε ηλικία, που κάνουν σεξ, που θα φύγουν σε λίγο από το σπίτι και εσύ δεν ξέρεις τι να τους πεις για μια μουσάτη κυρία, μην τους πεις τίποτα και άσε με ήσυχη. 
Αν δεν σου αρέσει αυτό που βλέπεις κλείσε τη ριμάδα την τηλεόραση. Ξέρεις, δεν χρειάζεται να είναι συνέχεια ανοικτή. Όπως υπάρχει το on υπάρχει και το off.

Μετά προέκυψε το gay parade. Άλλο θέμα τούτο. Δεν θέλεις να πας κύριε μην πας. Τελειώνει το θέμα. Τι θα απαγορέψεις σε όσους θέλουν να συμμετάσχουν;

Βλέπω κόσμο να ξοδεύει ώρες, σε πράγματα που δεν τον αφορούν. Και κοντεύω να αρχίσω να τους ζηλεύω. Μετρώ το κάθε δευτερόλεπτο, βρίσκομαι σε αγώνα με το χρονόμετρο κάθε μέρα για να τα βγάλω πέρα. Αυτοί που βρίσκουν τόσο χρόνο για πέταμα;

Η μάνα μου, άλλο παράδειγμα. Υπάρχει λόγος να κάθεται να καθαρίζει τα τζάμια ξέροντας πως οι εγγονές της παίζουν δακτυλάκια κάθε απόγευμα; Τα δακτυλάκια είναι ένα παιχνίδι, όπου φτύνεις πάνω στα δάκτυλά σου και μετά ζωγραφίζεις στο τζάμι, για όσους δεν ξέρουν.

Ο συνάδελφος, που θέλει μάθει σε άλλο συνάδελφο να χρησιμοποιεί το  Facebook για επικοινωνία. Αφού τον βλέπει πως ούτε φαξ δεν μπορεί να στείλει, το Facebook τον μάρανε;


Μπορώ να βρω πολλά παραδείγματα. Η ουσία όμως είναι μια. Ας αφήσουμε τους άλλους στην ησυχία τους και να δούμε τα δικά μας.


17 comments:

  1. Αν γίνει έτσι πράμα στην Κύπρο δηλ. να βλέπει ο κάθε ένας την δουλεία του, τότε να είσαι σίγουρη ότι κάπου άλλου είσαι σε κάποια άλλη χώρα όχι πάντως εδώ! Μάνα μου, πραγματικά άρχισα να πιστεύω ότι δεν θα άλλαξουμε πότε ο νούρος του σσίλλου εν ισσιώνει! τούτο εν το μόνο σίγουρο!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εν ισσιώνει Μικαέλλα μου ο νούρος του σσύλλοου εν ισιώνει.

      Delete
  2. Μπούχτισες και συ ε; Το πρόβλημα δεν είναι τόσο να αφήσουμε τους άλλους στην ησυχία τους όσο οι άλλοι να μας αφήσουν στην δική μας.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πως με καταλαβαίνεις...

      Delete
  3. Replies
    1. Εντελώς. εμπειράζει ας την να σπάζει τζιαι να μας τα διά εμάς μετά έτοιμα χε χε χε χε

      Delete
    2. σιγά να μεν σας τα δώκω τζαι μετά να σας στερήσω τη χαρά να τα μάθετε μόνοι σας.

      Delete
  4. Έχω την εντύπωση ότι δεν είναι σύνδρομο της Μέσης Ανατολής. Οι Δυτικοί θέλησαν σε διάφορες περιπτώσεις να αλλάξουν τους αυτόχθονες (ινδιάνους στην Αμερική, Αβορίγινες στην Αυστραλία, διάφορες φυλές στην Αφρική κ.ο.κ.) και να τους επιβάλουν τη δική τους θρησκεία, νοοτροπία, πολιτισμό κ.λπ. Άρα είναι παγκόσμιο το σύνδρομο. Φυσικά στις πλείστες απο αυτές τις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρομαι εγώ, απομυζούσαν πλούτο για να καλυτερεύσουν τα δικά τους τα χωράφια, (κάτι που όπως λες δεν είχαν στην έννοια τους οι Αιγύπτιοι και εδώ βλέπω τη διαφορά). Οι Δυτικοί επίσης ήθελαν ταυτόχρονα να επιβάλουν και τα δικά τους κοινωνικά πρότυπα.

    Φυσικά δε το τζιαι έτσι. Πόσοι που μας παντρευκούμαστε τζιαι ύστερα προσπαθούμε να αλλάξουμε τον άλλο ή να του επιβάλουμε τα δικά μας, θέλω πιστεύω κ.λπ. Ακριβώς. Πολλοί. (μεν με θωρείς εμένα εγώ είμαι εξαίρεση, αλλά θα τον ταίσω ψάρι μια μέρα).

    Είναι τελικά όλα θέμα σεβασμού. Απέναντι σε ένα άνθρωπο ή απέναντι σε μια ολόκληρη κοινωνία. Είναι επίσης και θέμα εγωισμού, που νομίζουμε ότι εμείς είμαστε οι καλύτεροι ή οι σωστότερο.

    ReplyDelete
    Replies
    1. η λύση στο πρόβλημά σου με το ψάρι ονομάζεται Nyotaimori και είναι ακριβώς τούτο το πράμα: http://2.bp.blogspot.com/-G3C1G_6Y_tE/TW7IboKfM7I/AAAAAAAAANA/R-TsgWWScfE/s1600/body%2Bsushi%2B5.jpg

      Delete
    2. αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα μόνο να μεν το φάει αλλού ετσι σερβισρισμένο μέρες που είναι!

      Delete
    3. Μεν σου μπαίνουν ιδέες αγάπη, δεν ξέρω να κάμνω σούσι. Αν συμβιβάζεσαι με σουβλάκια να το συζητήσουμε το θέμα.

      Delete
  5. Εδώ κάτω ξέρεις ότι πάεις καλά όσο οι άλλοι ασχολούνται μαζί σου ενώ όταν σταματήσουν,τότε πρέπει να ξεκινήσεις να ανησυχείς και μετά αναρωτιούνται γιατί η δική τους ζωή δεν προχωρά.

    ReplyDelete
  6. Όπου μουλλάς και η μοίρα του...υπάρχουν λόγοι που εν θα ακούσεις ποτέ στα νέα "Ψαροκάικο με Ιταλούς λαθρομετανάστες πιάστηκε ανοιχτά της Τρίπολης"

    ReplyDelete
  7. "Για δε μ' αφήνετε ήσυχο, άστε με ήσυχο όλοι, θέλω να ζήσω ελεύθερος δίχως ταυτότητα πια", έχω να συμπληρώσω επίσης! Φιλούθκια!

    ReplyDelete
  8. o kathenas me ton kwlo tou p laloume.amu sousami allws anadryada.xxxx

    ReplyDelete
  9. We're a group of volunteers and opening a new
    scheme in our community. Your site provided us with valuable info to work on. You've done a
    formidable job and our whole community will
    be thankful to you.

    Feel free to surf to my blog diatomaceous earth ingredients

    ReplyDelete