Wednesday 11 February 2015

Τελικά, it’s all about the money



Μπορεί κανείς να σκεφτεί διάφορους λόγους για τους οποίους κατάρρευσε η Σοβιετική Ένωση και ο κομμουνισμός. Ο κυριότερος από αυτούς ήταν η οικονομία.

Κανένας δεν περιμένει ότι θα δουλέψει ένα σύστημα στο οποίο υποτίθεται ότι όλοι είναι ίσοι και ότι εργάζονται για πάνω κάτω τα ίδια λεφτά.

Άπειρα εκατομμύρια επιχειρήματα, έτσι μετρά η κόρη Β κάτι το πολύ μεγάλο, να ακούσω τη γνώμη μου δεν την αλλάζω. Δεν είμαστε οι ίδιοι, δεν έχουμε τις ίδιες ικανότητες και δυνατότητες, δεν έχουμε τις ίδιες αντοχές και την ίδια όρεξη για δουλειά.

Επομένως, το να μείνει ως ο μοναδικός δρόμος ο καπιταλισμός ήταν επόμενο. Γιατί, παρά τις ανισότητες που δημιουργεί, την εκμετάλλευση αφήνει ένα παράθυρο ανοικτό. Αν έχεις όρεξη και δουλέψεις, μπορεί να τα καταφέρεις, μπορεί να κερδίσεις περισσότερα χρήματα, μπορεί να κάνεις τη διαφορά.

Φυσικά και δεν συμβαίνει πάντα αυτό. Πολλά τα παραδείγματα ανθρώπων που δουλεύουν απλά για να επιβιώνουν.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι τα χρήματα αποτελούν μεγάλο κίνητρο. Αν ο άλλος αμείβεται καλά, υπάρχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να εργάζεται κιόλας και καλύτερα και περισσότερο. Του έκοψες το μισθό κόβεις και την απόδοση as simple as that.

Στο διά ταύτα. Η κόρη Α γράφει απαίσια γράμματα. Χάλι μαύρο. Μικρά, σχεδόν δεν διαβάζονται και όλα τα ίδια. Αφήνω στη μπάντα το ότι δεν βάζει τόνους. Για να διαβάσει ένας αυτά που γράφει πρέπει να διαθέτει κιάλια και υπομονή όπως οι αρχαιολόγοι που διαβάζουν τα ιερογλυφικά. Το «γράφε καλύτερα γράμματα» υπάρχει γραμμένο από τις δασκάλες της, σχεδόν παντού.

Ξεκίνησα με παραινέσεις «είσαι τόσο καλή μαθήτρια γράφε κιόλας καλύτερα γράμματα». Πέρασα στο να της σβήνω αυτά που γράφει και να την βάζω να τα ξαναγράψει. Έκανα μια στάση στον εκβιασμό «αν δεν γράφεις καλύτερα γράμματα δεν θα σου παίρνω αυτοκόλλητα» και στο καλόπιασμα «άντε γράφε καλύτερα γράμματα και το καλοκαίρι θα κάνουμε βόλτα με αερόστατο».

Τίποτα δεν δούλεψε.

Ώσπου μου ήρθε η έμπνευση. «Αν γράφεις καλύτερα γράμματα θα σου δώσω δέκα ευρώ να τα κάνεις ό,τι θέλεις».

Εδώ και τρεις μέρες, αν θέλετε το πιστεύετε ή όχι είδα διαφορά. Εντάξει, δεν πάει και για βραβείο
καλλιγραφίας, αλλά τουλάχιστον προσπαθεί και γράφει μεγαλύτερα και πιο ευανάγνωστα γράμματα. Μεγάλη και σημαντική βελτίωση.

Και όταν στο τέλος της δώσω τα δέκα ευρώ και τα κάνει ό,τι θέλει, είμαι σίγουρη πως θα δούμε ακόμη μεγαλύτερη βελτίωση.

Αναγνωρίζω πως η μέθοδός μου, εγκυμονεί κινδύνους. Να μάθει να συνδέει τα χρήματα με την προσπάθεια, να θέλει λεφτά για να κάνει κάτι.

Δεν θα διαφωνήσω. Παρόλα αυτά, όπως και να το κάνουμε το χρήμα κινεί τον κόσμο. Και αν δούλεψε η μέθοδος, γιατί όχι; Δεν ξέρω αν κινδυνεύει να θεοποιήσει το χρήμα, επειδή θα πάρει δέκα ευρώ επειδή προσπαθεί για καλύτερα γράμματα. Αμφιβάλλω. Ούτως ή άλλως υπάρχει τόση λατρεία για το χρήμα στην κοινωνία μας, που η δική μου συμβολή στη θεοποίησή του θα είναι ελάχιστη.

Από την άλλη όμως είναι και ένα μάθημα πως πρέπει να κοπιάσει για να αμειφθεί. Και μια ευκαιρία για να καταλάβει πως δεν πάμε απλά στο ΑΤΜ και βγάζουμε λεφτά, αλλά για να τα αποκτήσουμε πρέπει να δουλέψουμε.

Επομένως, μάλλον είναι ένα άλλο μάθημα ζωής σε μια win win situation, όπως είναι η έκφραση της μόδας. Όλοι κερδίζουμε και όλοι είμαστε ευχαριστημένοι. Τελικά, ωραίο σύστημα ο καπιταλισμός…



10 comments:

  1. Δοκιμασμένο και ναι, όντως πιάνει! Τώρα όσον αφορά εμάς τους ενήλικες, δεν είναι τυχαία η φράση που βγάλαμε όλοι εμείς οι ενοικιαζόμενοι εργάτες του μνημονίου που δουλεύαμε οχτάωρο για μισθό κατώτερο του τετραώρου: "Αυτοί κάνουν πως μας πληρώνουν κι εμείς κάνουμε πως δουλεύουμε"... Έτσι είναι.
    Σε φιλώ καλή μου για να μου φιλήσεις και τα λουλούδια σου!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δυστυχώς πιάνει και αυτό θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα μιας μεγάλης έρευνας χα χαχαχα.

      Delete
  2. Και εγώ έτσι είπα του μεγάλου ότι στα 5 διαγωνίσματα με 17 και πάνω θα έχει δώρο της επιλογής του.Όσο λάθος και αν ακούγετε είναι ένα κίνητρο νομίζω! Θα δείξει στην πορεία! Πάντως ως τωρά είμαστε 4-4 πάνω απο 17 άρα It works!

    ReplyDelete
    Replies
    1. το θέμα είναι ότι όντως ακούγεται λάθος. αλλά από την άλλη δουλεύει. είναι στην ανθρώπινη φύση μας να θέλουμε κίνητρο, επιβράβευση κάτι τέλοσπαντων για να κάνουμε κάτι. Ακομη και το ότι το κάνουμε για το καλό μας, πάλι είναι θέμα ανταπόδωσης.

      Delete
  3. Εμένα πάντως οι γονείς μου με μεγάλωσαν λέγοντας μου ότι "ό,τι κάνω για μένα το κάνω, ποτέ γι αυτούς και ποτέ για τον οποιονδήποτε άλλο". Ποτέ δεν μου έδωσαν άλλα κίνητρα, παρά μόνο, εάν δεν πηγαίναμε και τόσο καλά κάποιες φάσεις, μας έλεγαν ότι αυτοί οι βαθμοί δεν αντιπροσωπεύουν το πόσο καλοί είμαστε στην πραγματικότητα (εγώ και ο αδερφός μου). Αυτό εμένα λειτούργησε σαν τεράστιο κίνητρο, μέχρι και το τέλος των σπουδών μου. Α το μόνο 'έπαθλο' ήταν η οικογενειακή έξοδος για φαγητό όταν παίρναμε βαθμούς.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δοκίμασα χωρίς κίνητρο δεν πέτυχε. Δεν ξέρω αν έκανα καλά. πάντως αποφάσισα ότι το λίγο χρόνο που έχουμε μαζί δεν θέλω να τον σπαταλώ και να μαλλώνουμε για τα γράμματα της.

      Delete
  4. αφού έτσι τζιαι αλλιώς εν θα γράψει τίποτε στο χέρι άμαν φύει που το σχολείο.
    ούλλα στο πληκτρολόγιο.
    φύλαξε τα λεφτά σου να πιάσεις σοκολάτες:)

    Σοβαρά όμως, όπως λαλεί τζιαι ο Καθηγητής μου, whatever works. Αν ήβρες τον τρόπο να μεν ξεμαθκιάζουνται οι δασκαλοι της, συνέχισε.
    τουλάχιστον όσο αντέχει η τσέπη σου.
    :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. σοκολάτες λαλώ να περιμένω να έρτουν με το ταχυδρομείο :)

      Delete
  5. Θκιό-τρία σημεία στα γλήορα, προσπαθώντας να μεν κουράσω:

    1) Στον κομμουνισμόν δεν θα υπάρχουν "χρήματα", θα υπάρχει "αταξική κοινωνία" τζιαι "αναρχία", δηλαδή ζωή χωρίς αφέντες. Το "νόμισμαν" είναι εργαλείον εξουσίας τζιαι δεν θα είναι πλέον αναγκαίον. Ο άθρωπος θα εργάζεται οϊ για βιοπορισμόν αλλά για να είναι ευτυχισμένος μέσα που την ευτυχίαν του συνόλου. Τούτον που επικράτησεν στες χώρες του λεγόμενου "υπαρκτού σοσιαλισμού" ΔΕΝ ήταν κομμουνισμός, παρά τες καλές τους προθέσεις. Ήταν κρατισμός, τζιαι εν τέλει κρατικός καπιταλισμός τζιαι ολοκληρωτισμός.
    2) Το "σύστημαν" που έχουμεν σήμερα ΔΕΝ είναι ατόφιος καπιταλισμός, είναι μια μπασταρδεμένη του έκδοση, που ονομάζεται κορπορατισμός. Διότι καπιταλισμός ατόφιος σημαίνει σχεδόν μηδέν κράτος τζιαι απέραντη ελευθερία στον ιδιώτη. Θωρείς εσύ έτσι πράμαν σήμερα;
    3) Η βασική κινητήρια δύναμη στον άθρωπον εν η επιδίωξη της ευτυχίας. Το θκιάβασμαν, επειδή ακόμα εν ήβραμεν την κατάλληλην μέθοδον, εν μια "δυσάρεστη" εμπειρία. Οπότε ή θα δώσεις κίνητρον ευτυχίας για "μετά" (τα χρήματα εν έναν που τα πολλά, ως εργαλείον επιδίωξης μιθας κάποιας ευτυχίας) ή θα κάμεις το θκιάβασμαν "ευτυχίαν". Στο δεύτερον εν η πραγματική μαγκιά, πρώτιστα του σχολείου, τζιαι μετά της οικογένειας. Διότι εν σαφώς πιο δύσκολον.

    ReplyDelete
    Replies
    1. το διάβασμα δεν είναι δυσάρεστη εμπειρία, το να μαθαίνεις είναι υπέροχο πράμα. Δυσάρεστη κάνει τη μάθηση το εκπαιδευτικό σύστημα που αντί να δημιουργεί συνθήκες ώστε το διάβασμα να είναι ευχάριστο το κάνει ένα σκέτο βραχνά.

      για τα συστήματα παω πάσο δεν είμα τόσο διαβασμένη :)

      Delete