Τα λάθη

Υπάρχουν μικρά λάθη. Να παραγγείλεις για παράδειγμα αντί για τρεις εξάδες αυγά, τρεις ντουζίνες και να βρεθείς με ένα ψυγείο που θυμίζει παράρτημα του Μιντίκι.

Υπάρχουν μεσαία λάθη. Να μην υπολογίσεις καλά που είναι το μπροστινό αυτοκίνητο και να το χτυπήσεις. Ο πισινός πληρώνει πάντα, επομένως είτε καλείς την ασφάλεια, είτε το πληρώνεις μόνος σου.

Τέλος υπάρχουν και τα μεγάλα λάθη. Όπως να προσπαθήσεις να συνεννοηθείς με τον εντελώς ανοργάνωτο διευθυντή σου, για ένα θέμα που προϋποθέτει πολύ οργάνωση. Ξέρεις ότι θα βγεις ζημιωμένη, ξέρεις ότι δεν πρόκειται να τα βρείτε και το κυριότερο ξέρεις πως στο τέλος θα γίνει το δικό του. Αλλά όχι, εσύ επιμένεις στο «διάλογο που λύνει όλα τα προβλήματα». Μα αν ήταν έτσι, κυρία μου, το κυπριακό θα ήταν λυμένο εδώ και καιρό, όπως επίσης και πολλά άλλα προβλήματα ακόμη.

Έτσι, προσπαθείς να του εξηγήσεις τα προβλήματα που υπάρχουν, προτείνεις λύσεις που είσαι σίγουρη ότι θα δουλέψουν και καταλήγεις να σε κοιτάζει ο άλλος με το μισό του, θεωρώντας σε αντιδραστική.

Παρόλα αυτά δεν βάζεις μυαλό. Γιατί την επόμενη φορά που θα προκύψει κανένα παρόμοιο θέμα, ξέρεις ότι θα πρέπει να σιωπήσεις και να προσπαθήσεις να βρεις τρόπο να την βγάλεις καθαρή, με όσο το δυνατό λιγότερο κόστος. Να πεις στο διευθυντή εντάξει θα κάνουμε ό,τι θέλεις και να κόψεις τις πολλές συζητήσεις. Έλα όμως που δεν θα καταφέρεις να αντισταθείς να παίξεις την έξυπνη και θα προτείνεις τις δικές σου λύσεις και θα θέλεις να γίνουν τα πράγματα με τον δικό σου τρόπο.

Και θα βρεθείς φυσικά στο ίδιο σημείο που είσαι και τώρα. Να έχεις ένα πρότζεκτ που χρειάζεται τουλάχιστον τρεις βδομάδες για να γίνει και εσύ να πρέπει να το παραδώσεις τις επόμενες πέντε μέρες. Και διερωτάσαι από πού να κλέψεις χρόνο για να τα καταφέρεις.