Tuesday, 26 January 2010

Οι φυλές των γονιών

Κάθε πρωί που παίρνω την κόρη Α νηπιαγωγείο, όταν δεν είμαι με την ψυχή στο στόμα να προλάβω να πάω δουλειά, μου αρέσει να παρατηρώ τους άλλους γονείς που ξεπροβοδίζουν τα βλαστάρια τους στο σχολείο. Σιγά σιγά τους έχω κατατάξει σε διάφορες κατηγορίες. Είναι οι φυλές των γονιών. Έχουμε και λέμε.

1. Γονείς στην πρίζα
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι γονείς που συνεχώς ανησυχούν για τα παιδιά τους. Γονείς που πάνε στη δουλειά τους με το ίδιο αυτοκίνητο και που κατεβαίνουν και οι δυο στο νηπιαγωγείο. Κρατούν το παιδί, το παίρνουν μέχρι την τάξη, κοιτάζουν με ερευνητικό ύφος τα άλλα παιδιά (μπας και κρύβεται κανένα που θέλει να βλάψει το βλαστάρι τους) εξηγούν στη δασκάλα τα ίδια και τα ίδια και της λένε τι πρέπει να προσέχει.

2. Μάνα με οικιακή βοηθό
Σε αυτή την κατηγορία ευτυχώς δεν έχω εντοπίσει πολλούς. Στο αυτοκίνητο έχουν την οικιακή βοηθό, όταν φτάσουν στο σχολείο αυτή κατεβάζει το μωρό. Η μάνα παραμένει στο αυτοκίνητο και περιμένει. Η οικιακή βοηθός κουβαλεί τη σχολική τσάντα, προφανώς αυτή ξέρει και το περιεχόμενό της και αφήνει το μωρό στα χέρια της δασκάλας. Απορία, τη νύκτα όταν το παιδί κλαίει, πάλι στέλνει την οικιακή βοηθό να το καθησυχάσει;

3. Ντυμένη στην εντέλεια
Είναι η γυναίκα που ξυπνά τουλάχιστον δύο ώρες νωρίτερα για να προλάβει να ντυθεί και να μακιγιαριστεί στην τρίχα. Συνήθως η κόρη της είναι ντυμένη αναλόγως. Ρούχα, παπούτσια, αξεσουάρ, όλα στην εντέλεια. Που την βρίσκουν τόση όρεξη, απορώ. Και πως καταφέρνουν τα παιδιά τους να κάνουν το ίδιο επίσης. Κάθε πρωί, εγώ παρακαλώ την κόρη Α να της κάμω κοτσιδάκια. Καταλήγουμε να της βάλω τσιμπιδάκια, τα οποία μέχρι την πρώτη στροφή αφαιρεί, μετά ανακατεύει τα μαλλιά της και έτσι φτάνω στο σχολείο έχοντας ένα μωρό που θυμίζει την Πελλομαλού.

4. Γονείς εργαζόμενοι
Αυτοί είναι η πλειοψηφία των γονιών. Φτάνουν στο σχολείο τρέχοντας, το βλέπεις στο μάτι τους ότι έχουν αργήσει. Το παιδί συνήθως κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να κάνει την αργοπορία ακόμη μεγαλύτερη. Κλαίει, αρνείται να κατεβεί από το αυτοκίνητο, αντί να πάει στην τάξη του, τρέχει στην αυλή. Οι γονείς τα τραβολογούν προσπαθώντας να τα πείσουν να συνεργαστούν. Να ακούς τη δασκάλα σου, να είσαι φρόνιμο, να φας το πρωινό σου, να μην τσακώνεσαι με τα άλλα τα παιδιά, να μην βγάζεις τη ζακέτα σου, να πας στην τουαλέτα για κακκά πισσιά. Να, να, να. Πολλά να, που μπαίνουν από το ένα αυτί και βγαίνουν από το άλλο.

5. Μάνα χωρίς δουλειά
Εδώ παίζονται δύο ενδεχόμενα. Είτε η μάνα δεν δουλεύει για να έχει περισσότερο χρόνο με τα μωρά, είτε απλά δεν έχει ανάγκη να δουλεύει. Έρχονται σχολείο συνήθως με τις φόρμες και τα αθλητικά και ο επόμενος σταθμός είναι το γυμναστήριο. Δεν είναι πανικοβλημένες, δεν κοιτάζουν το κινητό τους κάθε 3 λεπτά, δεν βιάζονται και δεν αγχώνονται. Χαλαραααααα.

6. Πατέρες
Υπάρχουν και παιδιά που τα κάνουν delivery οι πατεράδες τους. Εντελώς άλλη φυλή από τις μανάδες. Δεν μιλούν πολύ, δεν δίνουν συμβουλές στα τέκνα τους, δεν κάνουν ερωτήσεις στις δασκάλες, δεν συνομιλούν με τους άλλους γονείς. Κρατούν τα παιδιά από το χέρι, συνήθως τα παιδιά είναι φρόνιμα, τα αφήνουν στην πόρτα της τάξης τους και αποχωρούν.

5 comments:

  1. εγω θα ημουν το πρωτο, σε συνδυασμο με τις φορμες...!χα!

    ReplyDelete
  2. Τι σου είμαστε εμείς οι πατεράδες τελικά...

    ReplyDelete
  3. "Απορία, τη νυκτα όταν το παιδί κλαίει, πάλι στέλνει την οικιακή βοηθό να το καθησυχάσει;"

    Να είσαι σίγουρη γι' αυτό. Κατ' ακρίβειαν, εν την στέλνει, αλλά της έχει ήδη δώσει ρητές τζιαι σαφείς οδηγίες ότι άμα το μωρό κλαίει, εν δική της δουλειά (της οικιακής βοηθού, δηλαδή) να πάει να δει τί θέλει το μωρό, να το φροντίσει τζιαι να το ξανατζοιμίσει. Φυσικά, με τον τζιαιρό τζιαι το μωρό άμα χρειαστεί κάτι, εν την οικιακή βοηθό που εν να φωνάξει τζιαι όι τη μάνα του ή τον παπά του... Τζιαι ύστερα η μάνα διαμαρτύρεται τζιαι διερωτάται "Μα γιατί το μωρό άμα εχτύπησε στο σχολείο εζήτησε να τηλεφωνήσουν της Σριλανκέζας αντί εμένα που είμαι η μάμα του?" Έλα μου ντε, γιατί??? Άραγε?

    Όσο για τη σχολική τσάντα, μια φίλη μου, δασκάλα, ελάλε μου τις προάλλες ότι ακούσαν μια μαθήτρια της Β δημοτικού να φωνάζει τζιαι να ξιτιμάζει την οικιακή βοηθό της οικογένειας, επειδή εξίασε να της βάλει κάποιο βιβλίο στη τσέντα της: "Είπα της σσίλιες φορές της μαλακισμένης ότι κάθε Τρίτη έχουμε γεωγραφία. Πούντο βιβλίο μου τωρά?" ...

    ReplyDelete
  4. "Είπα της σσίλιες φορές της μαλακισμένης ότι κάθε Τρίτη έχουμε γεωγραφία. Πούντο βιβλίο μου τωρά?"
    Να ρωτήσεις τη μάνα σου κακομαθημένο !!

    Εξέχασες μια κατηγορία αγαπητή μάνα.

    Τους εργαζόμενους που δεν μπορούν και αντικαθίστανται από τον παππού (τις πλείστες φορές) ή τη γιαγιά, εν συγκινητικό να θωρείς τους ηλικιωμένους να πέρνουν σχολείο τα βλαστάρκα των παιθκιών τους κρατώντας τα που το σιερούιν πρωί πρωί.
    Είμαι σίουρος πως έχουν μιαν ευτυχίαν παράξενη τζαι απερίγραπτην τζείνες τες ώρες που κάμνουν ας εν τζαι τζειν το κάτι για τα εγγονούθκια τους.

    ReplyDelete
  5. Υπάρχει κι άλλη κατηγορία που έχω προσέξει εγώ...Όχι πολύ μεγάλη...
    Οι ανύπαρκτοι γονείς. Είναι κάτι παιδιά που σκάνε μύτη μοναχά τους στο σχολείο και φεύγουν πάλι μοναχά τους.

    ReplyDelete