Τα έπαιξα

Σημάδια ότι έφτασα τα όρια μου (αν δεν τα ξεπέρασα πιλέ)

1. Με ρωτούν το όνομα του μωρού μου και περνούν αρκετά δευτερόλεπτα, ώσπου να σκεφτώ τη σωστή απάντηση.

2. Με σταματά η αστυνομία για ένα έλεγχο ρουτίνας και μου περνά από το νου η ιδέα να κάτσω ένα πάτσο του μπάτσου, για να περάσω τη νύχτα στο κρατητήριο.

3. Συμφωνώ τόσο με ό,τι πει ο διευθυντής μου, που αρχίζει να διερωτάται αν είμαι καλά και τι στο καλό μου συμβαίνει. Στο τέλος μο ρίχνει και ένα «μα καλά δεν έχεις άποψη εσύ;» ενώ δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε που φώναζε «δεν θέλω να ακούσω άλλες ιδέες σου».

4. Ρωτώ για πολλοστή φορά το συνάδελφο δίπλα μου αν θυμάται για ποιο λόγο άνοιξα καινούριο tab στο Chrome και τι στο καλό είχα σκοπό να κάνω. Φυσικά μου απαντά μεγαλοφώνως όχι και από μέσα του με βρίζει.

5. Βλέπω την κόρη που χύνει το γάλα στο πάτωμα, το σκύλο που το γλύφει και αντί να θυμώσω σκέφτομαι τι γλυκιά σκηνή που είναι.

6. Παίζει το σταθερό, βλέπω τον αριθμό, κάτι μου θυμίζει, ξέρω ότι είναι γνωστός, μα πάρα πολύ γνωστός, αλλά μέχρι να τον αναγνωρίσω ο άλλος έκλεισε.

7. Στο συρτάρι εδώ και δύο μέρες έχω μια Twix και μια Cadbury crispy mint και δεν έχω διάθεση να φάω καμιά από τις δυο.

8. Κάτι ήταν να γράψω εδώ, αλλά το ξέχασα.

9. Θυμήθηκα να βάλω το αυτό της κόρης Α στην τσάντα για το σχολείο; Χμμ, την τσάντα την έβαλα στο αυτοκίνητο; Το μωρό που είναι;

10. Με ρωτούν αν είμαι καλά και απαντώ με το όνομά μου.

11. Κρατώ την Guardian και αντί να την διαβάσω, την περιφέρω σπίτι δουλειά, μετά μέσα στο σπίτι, για να καταλήξει στην ανακύκλωση.

12. Αυτό το Α κεφαλαίο, το έγραψα πάνω στο χέρι μου με μαρκαδόρο για να θυμάμαι κάτι. Τι;

13. Θα αδιαθετήσω να τελειώνουμε ή θα κάνω τον πατέρα πολύτεκνο;

14. Ξαπλώνω το βράδυ να διαβάσω ένα βιβλίο και το τρώω κατάμουτρα επειδή έχω αποκοιμηθεί. Το επόμενο βράδυ δεν θυμάμαι γρυ από ό,τι διάβασα.

15. Αγωνίζομαι να θυμηθώ αν το Ισλαμαμπάντ ή η Λαχώρη είναι η πρωτεύουσα του Πακιστάν και στο τέλος καταλήγω ότι δεν με νοιάζει η σωστή απάντηση.