Tuesday 9 March 2010

Ο Έλμερ και ο Γκέλερ


Κινδυνεύω να ακουστώ σαν κάτι ηθικολόγες γιαγιάδες. Αλλά θα πω τον πόνο μου. Το Σάββατο πήρα την κόρη Α να δει μια τύπου θεατρική παράσταση αφήγηση ενός βιβλίου, από την παιδαγωγό Αναστασία Στυλιανού. Μια έκπληξη για τον Έλμερ, τον παρδαλό ελέφαντα, όπου Έλμερ ένας ελέφαντας πολύχρωμος αλλά έξω καρδιά, που αποφασίζει να γίνει γκρι για να μην είναι διαφορετικός και στο τέλος καταλαβαίνει ότι οι άλλοι ελέφαντες τον αγαπούν για το χαρακτήρα του και όχι για το χρώμα του.

Εντάξει ως ιδέα, πολύ politically correct παραμύθι. Αγκαλιάζουμε τη διαφορετικότητα, δεν δίνουμε σημασία στο χρώμα του άλλου, ανεκτικότητα κτλ κτλ κτλ. Ελπίζω τα παιδάκια που είδαν την αφήγηση να έπιασαν το νόημα και όταν πήγαν σπίτι να μην έβαλαν τις φωνές της Φιλιππινέζας, Σρι Λανκέζας που τα προσέχει. Τέλοσπαντων.

Όλα καλά και όλα ωραία στην αφήγηση παράσταση, ώσπου σε μια στιγμή υποτίθεται χάνεται ο Έλμερ. Και τι έκαμαν οι τύπισσες που το παρουσίαζαν για να τον φέρουν πίσω; Ούτε του έστειλαν sms, ούτε έβαλαν ανάρτηση στο Facebook, ούτε καν στην αστυνομία δεν αποτάθηκαν. Φώναξαν τον Γιούρι Γκέλερ!

Μάλιστα σε μια παράσταση που απευθυνόταν σε παιδάκια από 3 ως 8, έβαλαν μέσα ιδέες από ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα, για το οποίο υπήρχε ειδική σήμανση ότι δεν ήταν κατάλληλο για παιδιά κάτω των 15. Επίσης, το ότι προβαλλόταν σε ώρα προχωρημένη δεν έκανε καμία διαφορά, αφού τα περισσότερα παιδιά ήξεραν απέξω τις ατάκες και αμέσως έπιασαν το νόημα.

Εκνευρίστηκα, γιατί πήρα την κόρη μου να δεν μια παράσταση για παιδιά και όχι να αυτοσυγκεντρώνεται να έρθει θετική ενέργεια για να βρεθεί ο Έλμερ. Ήταν ελεεινό να τα βλέπεις να κουνούν τα χεράκια τους με συγκεκριμένες κινήσεις και να φωνάζουν αν θυμάμαι καλά The stage the age, θα σας γελάσω, is yours. Ευτυχώς, το συγκεκριμένο κομμάτι ήταν σχετικής μικρής διάρκειας, αλλά και πάλι ήταν αρκετό για να με κάνει να πω ότι δεν πρόκειται να την πάρω ξανά σε άλλες παραστάσεις που κάνει η συγκεκριμένη ομάδα.

Υπάρχουν τόσες ιδέες, τόσα πράγματα που μπορεί να κάνει ένας παιδαγωγός. Είναι εύκολη λύση να πιάνονται από τα τηλεοπτικά. Είναι αναγνωρίσιμα, είναι αγαπητά στα παιδιά. Χαίρω πολύ, αν είναι απλά για να κάνουν κάτι, ας φώναζαν τον Βατζελή ή την Παντελού από την Αίγια Φούξια που είναι και πιο αναγνωρίσιμοι. Στο κάτω κάτω είναι πιο αγνοί ως χαρακτήρες από ένα mentalist.

Όλοι μαζί να γιορτάζουν στο πανηγύρι της αγάπης, της αποδοχής και της φιλίας, έλεγε το διαφημιστικό τους φυλλάδιο. Μάλιστα, μάλιστα. Είναι και ο Γιούρι Γκέλερ μέρος αυτής της αγάπης;

12 comments:

  1. :-O

    apisteuto! Exathiken na ton evrei mia neraida, ena kswtikon pile mou? Isha o Uri?
    Agios Fan(URI)os Geller dhladh.

    Inta tziairous eftasamen.

    ReplyDelete
  2. Γιατί εν είπες κάτι μετά στους υπεύθυνους? Είχαν κουτί παραπόνων?

    Τα μωρά δεν έχουν κριτικήν άποψη, μόνο τζαι μόνο για τούτο εν θα έπρεπε να κάμουν έτσι πράμα. Την άλλη φορά έννα πάρουν την Άντζιλ Λουπέσκου να τους πει τί θα γίνουν πόννα μεγαλώσουν!

    Ωραία πράματα τα μαθαίνουν τα μωρά...

    ReplyDelete
  3. rocky smarties9 March 2010 at 10:18

    eutyxws pou en evalan kai tin tzoulia

    ReplyDelete
  4. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  5. Τραγικόν πράγματι!

    @postbabylon
    Agios Fan(URI)os Geller dhladh.-->έφυρες με αχαχαχαχα

    ReplyDelete
  6. Εν μερικοί που τολμούν να πειραματίζουντε τζιαι να κερδοσκοπούν εισ βάρος των μωρών μας. Ανεπίτρεπτά πράματα...

    ReplyDelete
  7. Έπρεπε να διαμαρτυρηθείς μετά κάπου, εν αδικαιολόγητα πράματα να βάλλουν στα μυαλά των μωρών τέτοιες πελλαρες, κανεί όσα ακούουν και βλέπουν μόνα τους!!Ελπίζω μετά να εξήγησες του μωρού τα περί Γκέλλερ.
    Εγώ θα το έγραφα και στις εφημερίδες αν ήταν δυνατόν!

    ReplyDelete
  8. Οπως γρήγορες και σαχλές έγιναν οι περισσότερες παραστάσεις για ενήλικες,τώρα πέρασαν και στις παιδικές;
    Κρίση περνάει το θέατρο, λένε...
    Η κρίση είναι στο μυαλό τους!

    ReplyDelete
  9. μια φορά πήγα σε μία παράσταση καραγκιόζη και άρχισε να τους λέει κάτι λαφαζανιές από μία σειρά της τότε εποχής και τα μωρά εφύρνουνταν

    άμαν τους θωρούν ούλλοι μέρα τες λαφαζανιές...

    από την άλλη τζιήζει τους, αφού τούτα ξέρουν

    ReplyDelete
  10. Ξέρεις κάτι;
    Πάλι καλά να λες που πήγατε σε τέτοια παράσταση!
    Γιατί, για να εκτιμήσει κανείς το όμορφο, πρέπει να αντικρύσει πρώτα το σαχλό.
    Κι αν πάλι πιστεύεις ότι η κόρη σου είναι μικρή, για να έχει κρίση, εμπιστεύσου την καλή της μνήμη.
    Θα τη βοηθήσει στο μέλλον.
    Κατά τα άλλα, εντελώς αντικειμενικά, πέρα από τις πιο πάνω σκέψεις, εγώ προσωπικά θα έκαμνα χωρκατιλλίκκια!
    Και ποια είναι αυτή η "παιδαγωγός";
    Πέρκι να δουλεύκει τζιαι σε σχολεία!!

    ReplyDelete
  11. δεν είναι ηθικολογικό να έχεις απαιτήσεις για κάτι που στην τελική διαμορφώνει τη κουλτούρα και τη καλλιέργεια των παιδιών. Τους "γαργαλάνε" λοιπόν τ' αυτιά με εύπεπτα προιόντα, για να μη κουραστούν. Γιατί είμαι σίγουρη ότι μπορούσαν και καλύτερα. Απλά κατέφυγαν στην εύκολη λύση

    ReplyDelete
  12. Τους έστειλα email και τους είπα τα παράπονά μου. το θετικό ότι απάντησαν και ότι θα λάβουν τις υποδείξεις μου υπόψη τους. Μου είπαν ότι τους εκπλήττει το γεγονός ότι παιδιά ξέρουν ατάκες από τηλεοπτικό πρόγραμμα που δεν απευθύνεται στην ηλικία τους, αλλά τέτοιοι τηλεοπτικοί χαρακτήρες είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι. Εξήγησαν επίσης ότι προσπάθησαν να γελοιοποιήσουν τον Γκέλερ, αφού στο τέλος δεν βρίσκει τον Έλμερ.

    δεν πείστηκα ιδιαίτερα μπορώ να πω. και επιμένω ότι χάλασαν μια παράσταση που θα μπορούσε να είναι καλή.

    ReplyDelete