Ο Φίλιπ κι εγώ (2)

Ο Φίλιπ. Ο Ροθ αυτή τη φορά όχι το αυτοκίνητο. Που με καρδιοχτύπησε την Παρασκευή, όταν μου έβγαλε μήνυμα ότι είχαν πρόβλημα τα ελαστικά. Που θεώρησα ότι απλώς έλεγε τα δικά του και δεν του έδωσα σημασία και παραλίγο να καταλήξω να μαζεύω τα παιδιά με την Οδική Βοήθεια.

Τον Φίλιπ Ροθ, τον γνώρισα λίγο μετά που τέλειωσα τις σπουδές μου. Και γίναμε φίλοι αχώριστοι. Ύστερα από δέκα χρόνια έρευνας μπορώ να καυχηθώ πως ό,τι βιβλίο του κυκλοφορεί το έχω. Στη μέση της βιβλιοθήκης τον έβαλα, δίπλα από τον Κούντερα και τον Όζ. Τρεις αδικημένοι που περιμένουν το Νόμπελ. Σιγά μην το πάρουν με τις νερόβραστες επιλογές των Σουηδών.

Τα βιβλία του δεν είναι εύκολα θα έλεγα. Έχουν πολιτική μέσα, έχουν καμπόση «εβραϊκότητα», έχουν στεγνό χιούμορ. Είναι βιβλία με πλοκή, διάλογο και προβληματισμό. Και πολύ σεξ. Ο Ροθ τόλμησε να γράψει για το σεξ όπως κανένας άλλος, χωρίς να γίνεται πορνογράφος. Τα βιβλία του, σου αφήνουν μια πικρή γεύση. Δεν περνά τους ήρωες του από βάσανα για να τους οδηγήσει στη λύτρωση. Τους αφήνει να παιδεύονται και μας διηγείται τις ιστορίες τους.

Νομίζω δεν υπάρχουν ευτυχισμένοι στα βιβλία του. Μερικοί τον λένε μισογύνη. Δεν θα τον έλεγα έτσι. Απλά πιστεύω ότι οι ήρωες του είναι άντρες και γράφει αντρικά για αυτούς. Δεν χωρούν στα βιβλία του δυναμικές γυναίκες που να παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους. συνήθως, οι ζωές των γυναικών του Ροθ μπλέκονται σε ένα ατέλειωτο βαλτωμένο πάρε δώσε με τις ζωές των αντρών, που δεν οδηγεί πουθενά.

Περιμένω το τελευταίο του βιβλίο να έρθει. Ατίμωση, λέγεται και από ό,τι διαβάζω διακατέχεται από τη θεματολογία της ανθρώπινης φθοράς, τόσο σε σωματικό όσο και πνευματικό επίπεδο, χωρίς να δίνει στους ήρωες καμία ελπίδα ανάκαμψης. Όταν το διαβάσω θα σας πω περισσότερα, το έκανα παραγγελία, είναι καθοδόν. Προς το παρόν, θα σύστηνα ανεπιφύλακτα το Παντρεύτηκα ένα κομμουνιστή και το Αμερικανικό Ειδύλλιο. Μυθιστορήματα με ουσία, όχι απλά για να τα διαβάζει κανείς και να περνά καλά. Ο Ροθ δεν είναι για να περνάς καλά, είναι για εξασκείται το μυαλό μας.