Monday 14 June 2010

Ο Φίλιπ κι εγώ (2)



Ο Φίλιπ. Ο Ροθ αυτή τη φορά όχι το αυτοκίνητο. Που με καρδιοχτύπησε την Παρασκευή, όταν μου έβγαλε μήνυμα ότι είχαν πρόβλημα τα ελαστικά. Που θεώρησα ότι απλώς έλεγε τα δικά του και δεν του έδωσα σημασία και παραλίγο να καταλήξω να μαζεύω τα παιδιά με την Οδική Βοήθεια.

Τον Φίλιπ Ροθ, τον γνώρισα λίγο μετά που τέλειωσα τις σπουδές μου. Και γίναμε φίλοι αχώριστοι. Ύστερα από δέκα χρόνια έρευνας μπορώ να καυχηθώ πως ό,τι βιβλίο του κυκλοφορεί το έχω. Στη μέση της βιβλιοθήκης τον έβαλα, δίπλα από τον Κούντερα και τον Όζ. Τρεις αδικημένοι που περιμένουν το Νόμπελ. Σιγά μην το πάρουν με τις νερόβραστες επιλογές των Σουηδών.

Τα βιβλία του δεν είναι εύκολα θα έλεγα. Έχουν πολιτική μέσα, έχουν καμπόση «εβραϊκότητα», έχουν στεγνό χιούμορ. Είναι βιβλία με πλοκή, διάλογο και προβληματισμό. Και πολύ σεξ. Ο Ροθ τόλμησε να γράψει για το σεξ όπως κανένας άλλος, χωρίς να γίνεται πορνογράφος. Τα βιβλία του, σου αφήνουν μια πικρή γεύση. Δεν περνά τους ήρωες του από βάσανα για να τους οδηγήσει στη λύτρωση. Τους αφήνει να παιδεύονται και μας διηγείται τις ιστορίες τους.

Νομίζω δεν υπάρχουν ευτυχισμένοι στα βιβλία του. Μερικοί τον λένε μισογύνη. Δεν θα τον έλεγα έτσι. Απλά πιστεύω ότι οι ήρωες του είναι άντρες και γράφει αντρικά για αυτούς. Δεν χωρούν στα βιβλία του δυναμικές γυναίκες που να παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους. συνήθως, οι ζωές των γυναικών του Ροθ μπλέκονται σε ένα ατέλειωτο βαλτωμένο πάρε δώσε με τις ζωές των αντρών, που δεν οδηγεί πουθενά.

Περιμένω το τελευταίο του βιβλίο να έρθει. Ατίμωση, λέγεται και από ό,τι διαβάζω διακατέχεται από τη θεματολογία της ανθρώπινης φθοράς, τόσο σε σωματικό όσο και πνευματικό επίπεδο, χωρίς να δίνει στους ήρωες καμία ελπίδα ανάκαμψης. Όταν το διαβάσω θα σας πω περισσότερα, το έκανα παραγγελία, είναι καθοδόν. Προς το παρόν, θα σύστηνα ανεπιφύλακτα το Παντρεύτηκα ένα κομμουνιστή και το Αμερικανικό Ειδύλλιο. Μυθιστορήματα με ουσία, όχι απλά για να τα διαβάζει κανείς και να περνά καλά. Ο Ροθ δεν είναι για να περνάς καλά, είναι για εξασκείται το μυαλό μας.

14 comments:

  1. είναι σύμπτωση που χτες εν ώρα πρωινής ποδηλασίας μου μίλησε ο Μ. για τον Ροθ; σήμερα θα πάρω το Αμερικανικό Ειδύλλιο (γιατί έχω εργασία να παραδώσω και ψάχνω να ξεφύγω). να σαι καλά.

    ReplyDelete
  2. Εκίνησες μου το ενδιαφέρον. Εννα τον κοιτάξω, ειδικά τωρά που εν καλοτζιαίρι.

    ReplyDelete
  3. Καλημέρα

    μηπως είναι λίγο μισογύνης;

    Με έβαλες στη πρίζα! θα τον δοκιμάσω όχι γιατί περιγράφει άντρες, αλλά γιατί απ' ότι κατάλαβα δεν εκχυδαϊζει το σεξ! Αυτό είναι πολύ σπάνιο φαινόμενο και θα ήθελα να το δω να συμβαίνει!

    Φιλιά πολλά

    ReplyDelete
  4. Μισογύνη δεν θα τον έλεγα ακριβώς. Δεν θα βρεις ευτυχισμένες επιτυχήμενες γυναίκες στα βιβλία του, αλλά από την άλλη ούτε ευτυχισμένους άντρες (επιτυχημένους ναι όμως). Γενικά οι ήρωες του είναι άνθρωποι που ψάχνονται, που τους συμβαίνουν διάφορα.

    ReplyDelete
  5. ο καλός συγγραφέας αυτό κάνει ,σε προβληματίζει.καλή εβδομάδα.

    ReplyDelete
  6. Πάω και εγώ να τον ψάξω... Το θέμα είναι κλείνοντας ένα βιβλίο να νιώθουμε κατά τι πλουσιότεροι! Αν είναι να διαβάζουμε περιγραφές σε στυλ ...δημοπρασίας Μιραράκη, άσ’ τα και παράτα τα!!! Το ’χω φάει και δεν το πίστευα! Αν με προκαλέσετε λίγο θα σας το αντιγράψω να μου πείτε και τη γνώμη σας ;-)

    ReplyDelete
  7. Σουηδός, πολλή δράμα, σεξ και όχι λύτρωση στο τέλος.. ενδιαφέρον. Να το παραγγείλουμε

    ReplyDelete
  8. Αμερικάνος είναι. Σουηδοί είναι της ακαδημίας Νόμπελ που δεν του δίνουν το βραβείο. Ελπίζω να σας αρέσει...

    ReplyDelete
  9. εμένα δεν μου αρέσει πάντα...με ενοχλέι αυτό το κόλλημα με την "εβραϊκότητα" του όπως λες που δεν νοιώθω πάντα να με αφορά... Σε αντίθεση με το Οζ που γενικά ότι γράφει κάτι μου λέει... λαλέις να είναι θέμα παλαιστινίων και αράβων :p Ο Ροθ έχει γενικά τις στιγμές του... Μου άρεσε περισσότερο το παντrεύτηκα έναν κομμουνιστή και το ανθρώπινο στίγμα... γενικά δείχνει να έχει ένα "προβληματάκι" με τις γυναίκες... και οι χαρακτήρες τους είναι πολύ βασανισμένοι...

    ReplyDelete
  10. Να σου πω την αμαρτία μου, ξεκίνησα να διαβάζω ένα βιβλίο του, ένα της τριλογίας (... ωχ πώς λεγόταν το τρίτο;;) και δεν τα κατάφερα. Ίσως επειδή δεν ήμουν σε φάση ακονίσματος μυαλού. Και δεν είμαι εδώ και πολύ καιρό, χαχα!
    Θα το ξαναπιάσω όμως, πού θα πάει;

    ReplyDelete
  11. Θυμήθηκα! Εν το ''Αμερικανικό ειδύλλιο''.

    ReplyDelete
  12. ate perimenoume comments

    ReplyDelete
  13. διάβασα μόνο ένα πριν καιρό αλλά δεν θυμάμαι τον τίτλο :-/

    ReplyDelete
  14. mana, ξέχασα να σε ρωτήσω για το γουηκεντ. έμεινε σας ο φίλος οξά είστε ένα μείον; με γεια το νέο λουκ..

    ReplyDelete