Manic Monday

Χαλαραααααα. Εντάξει λείπει το ένα τέταρτο των συναδέλφων και το βάρος της δουλειάς τους πέφτει στους υπόλοιπους. Θα τα βγάλουμε πέρα. Θα έλεγα δεν πέθανε κανένας από την πολλή δουλειά, αλλά μάλλον αυτό είναι λάθος. Ανάσες φου φου. Θα έρθει και η σειρά μας για διακοπές.

Πανηγυρίζουμε για την Ισπανία. Το πιο φονικό σχόλιο το άκουσα στο BFBS το ραδιοφωνικό σταθμό των βρετανικών βάσεων. Πολύ πίκρα οι Εγγλέζοι. Ένας μέτριος τελικός, είπαν, αλλά τουλάχιστον νίκησε η καλύτερη ομάδα, because if the future was orange, then it wouldn’t be bright. Έπαιζαν με το σλόγκαν μιας εταιρείας τηλεπικοινωνιών και το χρώμα της Ολλανδίας. Έξυπνο αλλά κατζιάρικο. Λες και τώρα θα τους μάθουμε, μια καλή κουβέντα για τους άλλους δεν λένε.

Πάντως ήρθα με τη μπλούζα της Barcelona δουλειά. Ήταν ό,τι πιο κοντινό σε Ισπανία μπορούσα να βρω. Θα μπορούσα να βρω και ρούχα από το Zara αλλά δεν θα ήταν τόσο καθαρό το statement.

Το μεγάλο θέμα των ημερών στην οικογένεια είναι ότι η κόρη Α πάει για εγχείρηση αμυγδαλών. Μας ήρθε κάπως απότομα μπορώ να πω. Το μικρουλάκι μου, μου φαίνεται τόσο μικρό για εγχείρηση. Είμαστε στη φάση διαπραγματεύσεων και εξετάσεων. Θα το εκτιμούσα βαθύτατα, αν όσοι έχουν περάσει παρόμοια φάση μου πουν τις εμπειρίες τους. Με ποιο γιατρό, σε ποιο νοσοκομείο, πως πήγε η φάση ανάρρωσης.

Το Σαββατοκυρίακο περάσαμε πολύ ωραία. Θάλασσα το Σάββατο, πισίνα την Κυριακή. Είμαι σε φάση τριχρωμίας. Οι ώμοι και η πλάτη μου (είναι αλήθεια ότι στην Κέρκυρα λένε ο πλάτης αντί η πλάτη;) έπιασαν ένα ωραίο σκούρο χρωματάκι, αφού την έβγαλα στα ρηχά παίζοντας με τις κόρες. Εκεί που είναι το μαγιό είμαι εντελώς άσπρη και τα πόδια μου σε μια ντεμί κατάσταση. Παρομοίωση. Είμαι όπως το triple chocolate από το Επιδόρπιο.

Μου κόλλησε το Mainc Monday. Μετά τα πικρόχολα σχόλια του Εγγλέζου, έπεσε αυτό το τραγούδι. Άντε καλή βδομάδα να έχουμε.