Monday 6 September 2010

Τα κόκκινα παπούτσια

Η συναυλία ήταν φανταστική. Για περισσότερες λεπτομέρειες στον Μοτορτζή. Σε ευχαριστώ αγάπη δεν θα χρειαστεί να τα γράψω.

Η Αθήνα από την άλλη μου προκάλεσε κατάθλιψη, είχα ξεχάσει πόσο άσχημη πόλη είναι. Πάντα είχε βέβαια τα μαύρα της τα χάλια, δεν ξέρω γιατί αυτή τη φορά μου φάνηκε τόσο χτυπητή η ασχήμια της. Όταν σπούδαζα και κάθε φορά που την επισκέπτομαι περνώ καλά, πολύ καλά δεν έχω παράπονο. Ίσως γιατί δεν λάμβανα υπόψη όλα αυτά που την χαλούν. Τα παλιά λερωμένα κτίρια, την πολυκοσμία, την αγένεια, τους ζητιάνους.

Έδινα σημασία στους ανθρώπους της. Και τώρα τους βρήκα σκεπτικούς, διστακτικούς, ανήσυχους. Λες και η πόλη έχασε την ανεμελιά της, τη χαρά της. Παντού άκουγα συζητήσεις για την κρίση, για την κατάσταση. Όλοι με τα προβλήματά τους, προβλήματα επιβίωσης τις περισσότερες φορές. Ανεργία, αβεβαιότητα για το μέλλον, ακρίβεια. Πολύ ακρίβεια ρε παιδιά.

Είναι φανερό ότι κάτι δεν πάει καλά. Ένας φαύλος κύκλος που πολύ δύσκολα θα βγει η πόλη της και οι άνθρωποί της από αυτό το λούκι. Ένιωσα άσχημα, γιατί δεν το αξίζει αυτό. Κοιτάς τι δημιούργησε αυτή η χώρα, τι παρελθόν είχε και λες δεν γίνεται ρε γαμώτο, αυτό να είναι το παρόν της.

Τα κόκκινα παπούτσια λοιπόν... Μπορεί κάποιος να μου πει τα παιδιά της Αθήνας από πού αγοράζουν παπούτσια; Όλη την Ερμού και το Κολωνάκι τρέξαμε ένα κατάστημα με παιδικά βρήκαμε. Και αυτά πανάκριβα σιγά που θα έδινα 160 ευρωπουλα για να πάρω της κόρης κόκκινα παπούτσια.

Τα βρήκαμε όμως στο αεροδρόμιο. Φανταχτερά, κόκκινα γυαλιστά με πούλιες. Κλειστά όμως μπαλαρινέ, δηλαδή για πιο μετά, όχι τώρα που σκάει ο τζίτζικας. Το ήξερα, ότι θα έπρεπε να της έπαιρνα καλοκαιρινά, αλλά ήταν αδύνατο να βρω. Γυάλισε το μάτι της μόλις τα είδε και ήθελε να τα φορέσει. Την άφησα να πάρει τη χαρά τους, νομίζοντας πως συνεννοηθήκαμε όταν της είπα ότι θα τα φορέσει πιο μετά.

Αμ δε κούνια που με κούναγε. Το πρωί μόλις ξύπνησε έτρεξε να τα φορέσει, με τις τσίμπλες στο μάτι. Τι της εξήγησα, τι της υποσχέθηκα ότι θα τα φορεί πιο μετά. Από το σε παρακαλώ θέλω να τα φορέσω, περάσαμε στο θέλω να τα φορέσωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω.

Με τίποτε δεν της περνούσε ο καημός. Της εξηγούσα ότι πρέπει να τα φορεί με κάλτσες και απτόητη, βρήκε στο ερμάρι της ένα καλτσόν και προσπάθησε να το φορέσει. Μάμα είσαι κακιά, θα πάω να μείνω με τη γιαγιά, με απείλησε. Σημείωση αυτό είναι ατάκα από ένα από τα αγαπημένα της βιβλία με τον Τσάρλι. Εκεί φτάσαμε, να ξεπατικώνει ατάκες.

Και θα μου πεις γιατί κυρία μου δεν της τα φορούσες να ησυχάσεις; Να στείλω το παιδί σχολείο με καλτσόν και κλειστά παπούτσια; Θα μου έφερνε τις κοινωνικές υπηρεσίες η διευθύντρια ότι το βασανίζω. Το δράμα συνεχίστηκε μέχρι που φτάσαμε στο σχολείο. Την άφησα να κλαίει και να οδύρεται. Μάλλον θα της πέρασε. Μέχρι που θα φτάσουμε σπίτι το απόγευμα και θα τα θυμηθεί, και θα θέλει να τα βάλει. Αχ και βαχ.

36 comments:

  1. κι εγώ στην Αθήνα σπούδασα. σόλωνος μαυρομιχάλη στο παλιό χημείο. κάθε φορά που πάω τη μισώ και πιο πολύ. ανάσες οι ταβέρνες, η ακρόπολη, τα βιβλιοπωλεία και το μετρόπολις.

    ReplyDelete
  2. παιδικα παπουτσια;πειραιας και καλλιθεα.μεγαλη γκαμα και καλες τιμες.
    στην ερμου σου τον αρπαζουν..

    ReplyDelete
  3. Μα ούτε μια φωτογραφία των κόκκινων παπουτσιών; τς τς τς
    Προς Πειραιά/Νίκαια μεριά έπρεπε να ψάξεις για παιδικά. Στην Ερμού απλά πιάννουν σου τον κώλο σου κατ' εξακολούθηση.

    ReplyDelete
  4. "In many ways Athens is like an ungly woman but like so many ungly women she has a lots of charm"
    Melina Merkouri

    ReplyDelete
  5. Με την Korinna συζητούσαμε διεξοδικά αυτά που λες στις πρώτες 2 παραγράφους. Συμφωνούμε...
    Για το σόου τα είπα στον σύζυγο σου!
    Και σοβάρα, είχα κάποιους συνταξιδιώτες στο αεροπλάνο που νομίζω ήσασταν εσείς! Ή θα μπορούσαν άνετα να ήταν... εσείς. :))

    ReplyDelete
  6. @ Aurora
    Αν κρατούσαν οι ταξιδιώτες ό,τι εφημερίδα κυκλοφόρησε στην Αθήνα την Κυριακή, εμείς είμαστε.

    @ Christina
    Α μπράβο, ακριβώς έτσι, πολύ καλή η ατάκα της Μερκούρη.

    @ Μις και Invictus
    Τώρα μου το λέτε; θα το έχω υπόψη για την επόμενη φορά.

    @ Νυχτερινό
    Μου έτυχε να κάμω μάθημα στο Χημείο που λες. η ώρα 9 το βράδυ μαζί με τα ποντίκια. μπρρρ.

    ReplyDelete
  7. Τούτον με την ακρίβεια εν το καταλάβω καθόλου. Αν υπάρχει κρίση, ενώ κράτος και κόσμος εν έχουν λεφτά, έννεν λογικό οι τιμές να πέσουν για να κινείται η αγορά; Αν ο κόσμος εν έσιει λεφτά και οι τιμές ψηλώνουν, απλά έννα σταματήσει να αγοράζει περιττά πράματα και οι επιχειρήσεις έννα γράφουν ζημιά. Εν καταλάβω...

    ReplyDelete
  8. Καθημερινή πρόλαβα να δω. Και Φιλελεύθερο. Τι λες;

    ReplyDelete
  9. λέω ότι μας είδες. Το Βήμα το είχα στην τσάντα και η Ελευθεροτυπία έμεινε Αθήνα.
    αλλά θέλω να τονίσω ότι άμαν βαφτώ τζαι σαστώ είμαι πιο όμορφη :)

    ReplyDelete
  10. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, τότε δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου μακριά της, τώρα όταν πηγαίνω (για να δω τους γονείς μου, για δουλειές ή ψώνια) αγριεύω...
    Βρες κοντά, λεπτά καλτσάκια για τη μικρή σου και κάνε της τη χάρη... Κρίμα είναι για τα απλά πράγματα, ε;

    ReplyDelete
  11. Μάνα μου! Ο άντρας σου έκανε το confirmation! Χαρά στο μάτι μου και τη διαίσθησή μου!
    Χάρηκα για τη "γνωριμία"!! :)

    ReplyDelete
  12. Τι λαλείς κόρη πελλάρες!! Ωραία δαχτυλιδάκια.
    Φαίνεστε πολύ αγαπημένο ζευγάρι πάντως, και από κοντά! Φτού σας!

    ReplyDelete
  13. ταιριαστό ζευγάρι κυρίως στο ύψος :)))) είδες αν δεν ήταν ο μοτορτζής ακόμα θα περίμενα να κατεβάσω τη βαλίτσα από ψηλά.
    απίστευτο ε;

    ReplyDelete
  14. Περιέγραψες ακριβώς αυτά που ένιωσα στην Αθήνα... Τα λέγαμε και με την Aurora...
    Όσο για τα παπούτσια!
    Είχα ένα ζευγάρι τέτοια στην ηλικία της κόρης σου και τα φορούσα ΣΥΝΕΧΕΙΑ!! Χειμώνα καλοκαίρι!!
    Η μάνα μου ακόμη την ακούει που τα πέταξε χωρίς να με ρωτήσει!!

    ReplyDelete
  15. @ Korinna
    Πήγα να την πάρω σήμερα από το σχολείο και η πρώτη της κουβέντα ήταν: που είναι τα κόκκινά μου παπούτσια; Λες να της αφήσω τραύματα που δεν την άφησα να τα φορέσει;

    ReplyDelete
  16. Απίστευτο και όμως κυπριακό! Από τα ωραία "κυπριακά" θα έλεγα!

    ReplyDelete
  17. Η Αθήνα είναι από τις πιο ωραίες πόλεις του κόσμου για μένα. Ακόμα και μες την παρακμή της έχει χαρακτήρα και τύπο. Άσε που όταν ζούμε στη Λευκωσία δεν νομίζω ότι δικαιούμαστε να κρίνουμε άλλες πόλεις!

    Κόκκινα παπούτσια ήθελε και η αδελφή μου μια φορά κι έναν καιρό, λούστρινα, χωρκάτικα, τύπου Μίνυ Μάους! Είναι της ηλικίας νομίζω.

    Θα τα πούμε στον γάμο! Κι εγώ θέλω να σε γνωρίσω. Και δεν είμαι γκρινιάρης!

    ReplyDelete
  18. @ Anti-Christos
    θα είναι η βδομάδα γνωριμίας blogger νομίζω.
    κοίτα ως Λευκωσία και εμείς τα χάλια μας έχουμε. Αλλά δεν έχουμε ανθρώπους να τραβάνε ενέσεις στα πεζοδρόμια. με εξαίρεση την παλιά Λευκωσία δεν βλέπεις χαλαμάντουρα, ενώ στην Αθήνα δίπλα στο νεοκλασσικό βλέπεις το παλαιογέρημο. και ναι η Αθήνα είναι βρώμικη, πολύ πιο βρώμικη από ό,τι η Λευκωσία.

    ReplyDelete
  19. Άσχετο:
    Γίνεται να έρτω κι εγώ να σας γνωρίσω όλους??
    (Επειδή εν έχω ήδη αρκετό κόσμο να γυρίζω μαζί του--χιχιχι)

    ReplyDelete
  20. Πάντα έβλεπα την Αθήναν με τον ακριβώς ίδιον τρόπον που την επερίγραψες...!

    @ Defiance

    Τούτον εστί το μέγα ένιγμαν...

    ReplyDelete
  21. με γειά τα κόκκινα παπούτσια.για πέρνα από το μπλογκ μου να παίξεις.φιλιά.

    ReplyDelete
  22. Φίλτατε Αντί-Χριστε, πραγματικά απορώ πώς μπορείς να λες ότι η Αθήνα είναι η πιο όμορφη πόλη του κόσμου. Νομίζω σε συνεπαίρνει τόσο πολύ το ιδεολογικό κομμάτι που αγνοείς εικόνες όπως αυτές που λέει η Μάνα. Τη μιζέρια, την αγένεια, τον ταλαιπωρημένο κόσμο, τον αδιάφορο, τον απαθή. Μια πόλη δεν είναι μόνο τα μνημεία της και η ιστορία της. Ωραία η Ακρόπολη, η Πλάκα και το Κολωνάκι, δε λέω, αλλά πέρα από αυτά υπάρχει κι ένα άλλο πρόσωπο, πολύ πιο διευρυμένο, αυτό που βλέπεις στο ΟΑΚΑ ας πούμε: σκούπιδια, υβριστικά συνθήματα στους τοίχος, σπασμένα φώτα, διαλυμένες ταμπέλες, και η γέφυρα του Καλατράβα από πάνω να στεγάζει το θέατρο του παραλόγου. Στο στάδιο που φιλοξένησε τους Ολυμπιακούς και την τελετή έναρξης που όλοι θυμόμαστε.
    Μια πολη είναι και οι άνθρωποί της. Τι κάνουν οι άνθρωποί της για το κάθε ΟΑΚΑ και την κάθε Ακρόπολη λοιπόν;
    Ειμαστε καλοί εμείς οι Έλληνες στην παρελθοντολαγνεία. Και οι Ελλαδίτες πιο συγκεκριμένα πρώτοι. Αλλά τι γίνεται εν έτει 2010;
    Δεν νομίζω να γούσταρες και πολύ την Αθήνα αν, όπως τη φίλη μου τη Μαργαρίτα και το φίλο μου το Γιώργο, καλή τους ώρα, με από 2-3 πτυχία ο καθένας, "χτυπάνε" 705,55 ευρώ το μήνα και κάθε 7 μήνες παρακαλάνε να τους ανανεωθεί η σύμβαση. Και φυσικά πάντα μένει ένα κενό από τη μια σύμβαση στην άλλη κι έτσι δεν μονιμοποιούνται στη δουλειά τους ποτέ.

    ReplyDelete
  23. Αθήνα σπούδασα και με πληγώνει να την αποκαλούν άσχημη πόλη. θα συμφωνήσω μόνο για την αγένεια! :-)

    ReplyDelete
  24. Και φυσικά δεν πιστεύω ότι σαν την Κύπρον έν έσιει, τι πελλαρομύθος κι αυτός, αλλά σε κάποια πράγματα η ζωή εδώ είναι πιο ανθρώπινη, πιο καλή. Κι αυτό είναι ένα μεγάλο κομμάτι μιας πόλης, κριτήριο για τη σφαιρική της "προσωπικότητα", θέλω να πω.
    Έχοντας πάει σε πόλεις όπως το Βερολίνο, η Κοπεγχάγη, η Μαδρίτη -που έχει κι αυτή, η Ισπανία, εσύ μπορεί να τα ξέρεις και καλύτερα, παρόμοια προβλήματα με την Ελλάδα-, και μακάρι να είμαι καλά να μπόρώ να ταξιδεύω πάντα, η Αθήνα δεν πιάνει μία μπροστά τους. Σόρι α!
    Αυτή τουλάχιστο είναι η δική μου άποψη, με όλη μου την αγάπη!
    Φιλάκια.

    ReplyDelete
  25. Θα συμφωνήσω με την Aurora. Την Αθήνα μπορείς να την πεις αγαπημένη, να την πεις γοητευτική αν σου αρέσει. όμορφη όμως δεν την λες με τίποτα. με ποια κριτήρια να χαρακτηρισθεί όμορφη η Αθήνα με ποιο μέτρο;

    ReplyDelete
  26. Τι να λεω...
    Οτι εχετε δικιο να λεω;;;
    Να το πω βρε παιδια...ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ...
    Ειναι βρωμικη η πολη μας...Μα πως να μην ειναι;;
    Μια πολη,που σχεδιαστηκε, για πολυ μικροτερη...
    Που δεν καθαριζεται ποτε...
    Που κατοικειται ΚΑΙ απο ανθρωπους που δεν εχουν
    προσβαση σε χωρους υγιεινης...
    Που δεν λειτουργουν οι κοινωνικες της υπηρεσιες.
    Που δεν τιμωρειται κανεις που ρυπαινει...
    Που γκετοποιει τους μεταναστες στο κεντρο...
    Που..Που..Που..
    Αλλα...εκει ΔΕΝ ειναι πλεον Αθηνα...
    Οι κατοικοι, εχουν...Μετακομισει αλλου...
    Δυστυχως...
    Μενουμε πλεον...Εκτος του Δημου Αθηναιων...
    Και,συνειδητα,δεν κατεβαινουμε πια εκει...
    ΠΟΤΕ...Σχεδον...

    ReplyDelete
  27. Θα συμφωνήσω με το Μαχαίρη σε όλα.
    Η Αθήνα είναι πολύ άσχημη. Αλλά για κάποιο λόγο είναι και η πόλη που κουβαλάει τόση μαγεια σε γωνιες που δεν το περιμένεις. Δεν είμαι Αθηναία και έχω κυρίως στο εξωτερικό.Αλλά στην Αθήνα υπάρχει κάτι στον αέρα που δεν εξηγείται.

    Είναι σαν τη γκόμενα που δεν είναι ωραία, αλλά για κάποιο λόγο εσύ θες να είσαι μαζί της :)

    ReplyDelete
  28. Κάπως έτσι Efi, αλλά μόνο αν είναι ο τύπος σου η γκόμενα κι εμένα δεν είναι!
    Μπορώ να καταλάβω τι εννοείτε "μαγεία", επίσης δεν θα σχολιάσω τη νύχτα της, που είναι γαμάτη, αλλά η πολή είναι πολύ απάνθρωπη, πολύ λερωμένη, θορυβώδης και αντικειμενικά γκρίζα...

    ReplyDelete
  29. Σήψη, βρωμιά και διαφθορά υπάρχουν παντού.
    Έχω ταξιδέψει στην πόλη του Μεξικό, στο μεγαλύτερο ίσως "σκουπιδότοπο" του πλανήτη...
    Κι όμως, σ'αυτή την τόσο πονεμένη γειτονιά του κόσμου η αγένεια, η γαϊδουριά κι η αξεστοσύνη δεν έχουν καμία θέση στο δρόμο.
    Για να μη μιλήσω για την ιστορία τους και τον πολιτισμό τους!
    Κι όμως! Αυτά ποτέ δεν αποτέλεσαν άλλοθι για τη σημερινή τους κατάντια.
    Κι αυτό ακριβώς είναι που μου τη σπάει στην Αθήνα.

    ReplyDelete
  30. για τον καθενα υπαρχει μια πολη που την εχει βαθια ριζωμενη μεσα του και την αγαπα και τη λατρευει οσο καμιαν αλλη.μπαινω στον 5ο χρονο παραμονης στην Κυπρο,αλλα μπορω πολυ ευκολα να σε ξεναγησω σε καλα κρυμμενα αθηναϊκα μυστικα που στην Κυπρο δεν προκειται να τα βρεις πουθενα κι αυτο γιατι -παρα τα οσα λεγονται για τους λαους-αυτοι οι δυο τοποι δε μοιαζουν καθολου.

    ReplyDelete
  31. Οι δύο τόποι σίγουρα δεν μοιάζουν μεταξύ τους. Η Κύπρος είναι ένα μίγμα Μεσογείου και Μέσης Ανατολής, η Ελλάδα Μεσογείου και Βαλκανίων. ίσως το μόνο κοινό ότι απέχουν και οι δυο από την Ευρώπη.
    Διάβαζα στο Βήμα ένα άρθρο σήμερα ότι αν ο νέος δήμαρχος της Αθήνας μόνο και μόνο καθαρίσει την πόλη θα θεωρηθεί επιτυχημένος. Και αυτό είναι που με χαλά είναι ότι με λίγα μέτρα στοιχειώδη θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη, πιο ανθρώπινη και πιο καθαρή. να μην χρειάζονται μυστικά για να δεις αυτό που έχει να σου προσφέρει.

    ReplyDelete
  32. Βάλε μας pics των παπουτσιών! Σε πιο γάμο θα πάτε όλοι?:)

    ReplyDelete
  33. Μα κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η Αθήνα έχει όμορφα μέρη και καλά κρυμμένα μυστικά που την κάνουν πιο γοητευτική. Όλοι μας έχουμε εμπειρία και από αυτά. Αλλά εγώ πιστεύω ότι αντικειμενικά την ασχημίζουν ακριβώς τα αντικειμένικα της προβλήματα: η "γκριζίλα", η ακαθαρσία, η φασαρία, η αγένεια, η μιζέρια. Μια πολή είναι άνθρωποί της.
    Αντίστοιχα, και η Λευκωσία είναι οι άνθρωποί της. Και η ίδια πάσχει σε άλλους τομείς. Στην απουσία πολιτισμού, ή στη μηδαμινή του παρουσία, στο βασανιστικό κυκλοφοριακό, στην αρχιτεκτονική πατρονιά και αναρχία, στη δικτατορία του μέινστρίμ και χωρκάτικου νάιτλάιφ. Στη στασιμότητα. Αλλά επιμένω πως τα πράγματα είναι πολύ πιο ανθρώπινα εδώ για να ζήσει και να αντεπεξέλθει κανείς. Προς το παρόν τουλάχιστο. Και το μικρό μέγεθος είναι δυστυχώς η αιτία πολλών κακών. Αλλά ακριβώς το μικρό μέγεθος θα έπρεπε να καθιστά και την επίλυση ευκολότερη.
    Να και σε τι μοιάζουμε λοιπόν. "Για όλα φταίνε οι άλλοι", "ας τα φτιάξουν οι επόμενοι", αναβλητικότητα.
    Και στη γλώσσα, βεβαίως.

    ReplyDelete
  34. Πολύ καλημέρα σας. Έχοντας ζήσει στο κέντρο της Αθήνας, δεν μου αλλάσσει κανένας άποψη ότι η Αθήνα είναι η πιο αφιλόξενη πόλη την οποία επισκέφτηκα/στην οποία έζησα.
    Δεν αντιλέγω ότι έχει πολλές γοητείες, και ότι έχει ένα αέρα γλυκιάς παρακμής, η νυχτερινή ζωή (τα σαββατοκύριακα) ειναι καταπληκτικη.
    Αλλά η ζωή εκεί δεν υποφέρεται. Γυρνούσα σπίτι με νεύρα γιατί ώσπου να πάω στο περίπτερο εγλύτωνα παρατρίχα να με πατήσουν τα αυτοκίνητα, γιατί κανένας εν ελαλούσε καλημέρα, γιατί ακομα και στις 4 το πρωί είχε τόση κίνηση που εν εμπορούσα να κοιμηθώ, γιατί μόνο γκρίνια άκουα.
    Και η γκρίνια ήταν δικαιολογημένη.

    Επιστρέφονας στην Αθήνα για να δω φίλους, απορώ πως καταφέρνουν να ζουν. Τόσο άγχος... τόση ανασφάλεια...εν φυσικό η πολη να έχει τα χάλια της. Οταν οι άνθρωποι φοβούνται, το τελευταίο που τους ενδιαφέρει είναι τα σκουπίδια στη γωνιά του δρόμου.

    Και η Λευκωσία έχει πολλά κακα. η διαφορά εν ότι αλλιώς θα χτυπησει η ασχήμια μιας πόλης των 250 χιλιάδων, κι αλλιώς μιας πόλης των σχεδόν 5 εκατομυρίων...

    (Μάνα, εγώ είμαι με την κόρη σου. Εγόρασα κι εγώ πέρσι κόκκινα παπούτσια και γυρεύκω αφορμή να τα βάλω)

    ReplyDelete
  35. Η Αθήνα κατοικείται τουλάχιστον απ' το 3.500 π.Χ. και δεν μασάει από κρίσεις και ξεκρίσεις.
    Δεν το βάλαμε κάτω το 480 π.Χ. που οι Πέρσες μας την κατέστρεψαν την πόλη και θα καμφθούμε τώρα εξαιτίας μιας παλιοακρίβειας και παλιοανεργίας;

    ReplyDelete
  36. χαχα!δε φαινεται να μπορω να σας πεισω,αλλα θα πω το εξης:εγω ζω διπλα σε αλσος,χωρις σκουπιδια, χωρις φασαρια.
    απλα, γνωριζετε -σε γενικες γραμμες παντα- μονο το κεντρο των Αθηνων το οποιο, ναι,ειναι πανβρωμικο και παναθλιο.ομως, το ιδιο θα μπορουσα να πω ανετα για τους κεντρικους δρομους της Λευκωσιας.

    ReplyDelete