Χωρίς συνοχή

Ανησυχώ, πραγματικά ανησυχώ. Μα κόντεψε σχεδόν μεσημέρι Δευτέρα και να μην έχω ακούσει μια ανάλυση, ένα σχόλιο, έστω μια κουβέντα για τα ποδοσφαιρικά; Δεν είναι καλά οι άντρες συνάδελφοι, δεν είναι καλά. Έπαιξε καλά η Ομόνοια; Ήταν από όφσαιντ το γκολ του Αποέλ; Που είναι οι θυμωμένοι Ανορθωσιάτες; Και η άσχετη απορία, ο προπονητής τους τα βάφει τα μαλλιά του ή είναι φυσικές οι χρυσόξανθες του ανταύγειες;

Σοβαρό το πρόβλημά μου. Κάθε Δευτέρα γκρινιάζω που τους ακούω να λένε τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια. Σήμερα που έχουν σιωπήσει όλοι, σκέφτομαι ότι κάτι δεν πάει καλά. For God’s sake.

Κάντε τις βαρύγδουπες αναλύσεις σας. Συζητήστε, μαλλώστε, διαφωνείστε. Κοίτα να δεις που ούτε όρεξη θα έχουν να ακούσουν το απόγευμα στο ραδιόφωνο τις εκπομπές που ο κάθε πικραμένος φίλαθλος τηλεφωνεί και λέει τον πόνο του. Εμ Μάριε (pathetic που ξέρω το όνομα του εκφωνητή) η ομάδα δεν έπαιξε καλά.

Αχ νυστάζω. Χθες είχα γάμο και ψιλοξενύχτησα. Μάλιστα, έγινε μια τη νύχτα να κοιμηθώ. Αφήνω ασχολίαστο το ότι προ αμνημονεύτων ετών, τέτοια ώρα, δίναμε ρεσιτάλ στα clubs. Περασμένα μεγαλεία, ένα πράμα.

Και υποψιάζομαι ότι αυτή η ανάρτηση δεν έχει πολλή συνοχή. Και αφού δεν έχει να πω τον πόνο μου. Τα μαθήματα του Εργαστηρίου Αξιών (μίσσιμου) θα γίνονται εν ώρα μαθήματος. Όσα παιδάκια δεν θα αποκτούν αξίες, θα παίζουν με τη δασκάλα τους. Και διερωτώμαι τώρα η μάνα. Μήπως περιθωριοποιώ το μωρό μου;

Ρώτησα, μέχρι στιγμής, τα μισά παιδάκια δήλωσαν συμμετοχή, μέχρι την Παρασκευή που ξεκινούν θα μιλούμε για τα τρία τέταρτα. Ούφφου. Δεν θέλω να πάει στο σεμινάριο. Αλλά μήπως την απομονώνω από τους συμμαθητές της; Μήπως της στερώ κάτι που εγώ θεωρώ άχρηστο;

Και ναι κυρίες κύριοι άδικα ανησύχησα. Την ώρα που έβαζα τελεία έπεσαν τα πρώτα σχόλια. Εβίβα συνάδελφοι.