Wednesday 31 August 2011

Δεν το έχω, δεν το έχω


Ψες είχαμε κόσμο, και όταν λέω κόσμο εννοώ ένα ζευγάρι φίλων με το δίχρονο παιδί τους. Ο husband έψησε σουβλάκια. Εγώ έκαμα πατάτες ογκρατέν στο φούρνο (πολλά ωραίες), πουργούρι ανατολίτικο (επίσης πολλά ωραίο, θα βάλω τη συνταγή στα ιστομαγειρέματα) και για το τέλος άφησα σοκολατίνα λάβα.

Ευτυχώς που τα παιδιά έφεραν μαζί τους γλύκό, γιατί για επιδόρπιο θα μοιραζόμασταν τις 2 μπάλες παγωτό που είχα στο ψυγείο. Εδώ να πω ότι τα κατάφερα και πήρα το δωρεάν παγωτό από το Pahit Ice. Cross my fingers να κερδίσω και το ταξίδι στην Ιταλία.

Πάω να βγάλω το γλύκισμα από τη φόρμα, ακούω ένα υπόκωφο σπλας και νιώθω κάτι υγρό και ζεστό να κυλά στα δάχτυλα μου. Ναι, ναι κάτι θυμίζει η περιγραφή καμία σχέση όμως... Κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά. Σηκώνω και άλλο τη φόρμα και η καταστροφή ολοκληρώθηκε. Η σοκολατίνα έσπασε, διαλύθηκε, έλιωσε. Διαλέξτε όποιο ρήμα θέλετε, ταιριάζει. Μετατράπηκε σε μια άμορφη σούρτα. Έχω και αποδείξεις.


Με τη ζαχαροπλαστική δεν τα πάω καλά. Εξάλλου με τη φίλη μου την Κατερίνα να φτιάχνει αριστουργήματα, δεν χρειάζεται να ασχολούμαι ιδιαίτερα.

Η μεγαλύτερη μου καταστροφή ήταν μόλις γνώρισα το Μοτορτζή, ελπίζω να μην έχω πει ξανά την ιστορία, και ήθελα να του φτιάξω το αγαπημένο του γλυκό για να τον εντυπωσιάσω, γαλακτομπούρεκο. Βρήκα μια υπέροχη συνταγή από μια θεία μου, την έκανα με πολύ καμάρι και ακόμη μεγαλύτερη αγάπη και τον φώναξα να έρθει ότι του είχα μια έκπληξη. Έρχεται προετοιμασμένος για κάτι καλό και με ενθουσιασμό του ανακοινώνω ότι του έφτιαξα γαλακτομπούρεκο. Πάει στο φούρνο να το δει, εγώ πάω στο ψυγείο να το βγάλω. Πότε πρόλαβε να κρυώσει; Με ρώτησε. Δεν κατάλαβα τι εννοούσε.

Πάω στο ψυγείο βγάζω ένα άσπρο πράμα. Πως θα ήταν ένα γαλακτομπούρεκο αλμπίνικο; Ακριβώς έτσι ήταν. Τι είναι τούτο; Ρώτησε απορημένος. Γαλακτομπούρεκο, απάντησα πάντα με το ίδιο καμάρι. Γιατί είναι άσπρο; Έπεσε η δεύτερη απορία. Δεν θυμάμαι τι του απάντησα. Για να μην πολυλογώ, το τελευταίο μέρος της συνταγής που έγραφε το ψήνουμε στο φούρνο για μισή ώρα δεν το εφάρμοσα. Πάνω στη φούρια μου δεν το είδα. Έτσι όταν το τέλειωσα, του έχυσα το σιρόπι και επειδή μου φάνηκε κάπως νερουλό, το έβαλα στο ψυγείο να πήξει!

Το θεωρώ τη μεγαλύτερη μου αποτυχία όσον αφορά τη ζαχαροπλαστική. Και από τότε πέρασε αρκετός καιρός, χρόνια για να επιχειρήσω να φτιάξω ξανά γλυκό. Δεν το έχω όμως. Με τίποτα δεν το έχω. Δεν κατάφερα να φτιάξω τη λάβα που θεωρείται από τα πιο εύκολα. Που να περάσω στα δύσκολα.

21 comments:

  1. Έκαστος στο είδος του κι ο Λουμίδης στους καφέδες λένε. Άσε την Κατερίνα για τα γλυκά κι εσύ ασχολήσου με κάτι που τό 'χεις. Με μαθηματικά ας πούμε... :Ρ

    Τις καλημέρες μου :)

    ReplyDelete
  2. χαχαχα, σημασία έχει η πρόθεση. Εν πάση περιπτώσει, πολύ "γλυκό" εκ μέρους σου! χαχα!

    ReplyDelete
  3. Εγώ πάντως είμαι τόσο κοιλιόδουλη που θα την έτρωα τη σοκολατίνα όπως τζιαι να ήταν, στο κάτσιμο τζιόλας....

    ReplyDelete
  4. χαχα ε για να σε πάρει ο Μοτορτζής εννα εκτίμησε άλλα πολλά που εννα έχεις. no worries. Εν καλά και τα έτοιμα :) και αφού έχεις και την φίλη Κατερίνα ακόμα καλύτερα

    ReplyDelete
  5. e kalan tze esi. pios petixeni tin sokolatina tin nerouli anyways?
    she

    ReplyDelete
  6. Εμένα πάντως και έτσι φαίνεται μου καλή η σοκολατίνα!!

    ReplyDelete
  7. Περκι να την επετάξετε τζιόλας???

    ReplyDelete
  8. Τα κατέχω τα μαθηματικιά Ινβ. Αφού θα λύσω τη θεωρία του Γκόλντμπαχ να πάρω το εκατομμύριο. Καλημερούδια

    Αντίχριστε ξέρεις τι λένε για τις προθέσεις ότι στρώνουν το δρόμο για την κόλαση. Ουάο μια πρόταση που περιέχει τη λέξη Αντίχριστος και κόλαση μουαχαχαχαχα.

    Πατατούλις εκτός από λασπουρκά ήρτε τζαι πολλά γλυτζιά.

    Aenima η αλήθεια να λέγεται έχω κρυφές χάρες για αυτό με πήρε …

    Δεν την πετυχαίνουν ούλλοι α; Κόρη She όμως η συνταγή έγραφε μια συνταγή εύκολη για όλους…

    Ξιπασμένη μου σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Αλλά δεν ήταν καλή. Χάλι μαύρο.

    Καϊσί δεν την επέταξα, την εμάζεψα με το κουτάλι που πάνω στο γκάζι γιατί ώσπου να φάμε το άλλο το γλυκό άπλωσε τζαι άλλο.

    ReplyDelete
  9. δεν το χεις δεν το χεις...
    έχεις άλλα, έχεις άλλα....
    αν τα είχες ολα, αν τα είχες όλα, δε θα γύριζες να με δεις.....

    ReplyDelete
  10. που ξέρεις ότι δεν θα γύριζα ρε αγάπη;

    ReplyDelete
  11. Δοκίμασε να κάμεις κέικ γεωργραφίας! Εν σχετικά εύκολο τζαι πολλά ωραίο! Αν δεν τα καταφέρεις ούτε τζιαμέ...:p

    ReplyDelete
  12. Μισώ τη ζαχαροπλαστική γιατί είναι σκέτη χημεία και δεν κάνει για ανθρώπους δημιουργικούς με φαντασία! Πέραν τούτου έχω τη φιλοσοφία ότι αν δεν μπορώ να το κάνω καλύτερα από το έτοιμο, δεν υπάρχει λόγος να το κάνω και να μην το αγοράσω!
    Αντίθετα, η μαγειρική σου επιτρέπει να πειραματιστείς και γι' αυτό την προτιμώ (μια φορά το χρόνο)!

    Τέλος αν και δεν με αφορά, η λογική του αν ήσουν σε όλα τέλεια δεν θα με ήθελες που έχουν οι άντρες, με ενοχλεί διότι υπονοεί ότι τους θέλουμε επειδή κάτι μας υπολείπεται! :)

    ReplyDelete
  13. Εντάξει ρε, έτσι τζιαλλιώς στο γαλακτομπούρεκο εν η κρέμα ούλλα τα λεφτά. Παραμερίζεις τα υπόλοιπα τζαι τρώεις την με το κουτάλι τζαι κανεί.

    ReplyDelete
  14. τι την θέλεις την ζαχαροπλαστική? έτοιμο...και καλό και γρήγορο και σου αφήνει χρόνο να χρησιμοποιήσεις την φαντασία σου αλλού...

    ReplyDelete
  15. Ανώνυμε έκαμα κέικ γεωγραφίας πέρσι και το πήρε η μεγάλη στο νηπιαγωγείο. πόση κριτική σκέφτηκα μπορούν να να ασκήσουν τα τρίχρονα;

    Μπρέντα εμένα αρέσκει μου τούτη η νοοτροπία φτάνει να καλλιεργούμε την εντύπωση ότι είμαστε τέλειες. που είμαστε.

    Defiance αυτό ακριβώς κάναμε. φάγαμε την κρέμα που άρχισε να νερώνει λόγω σιροπιού.

    Ράνια ήθελα να παίξω την έξυπνη φυσικά.

    ReplyDelete
  16. Δεν το είδα λέει!Καλά,οκ,δεν είδες που έλεγε να το ψήσεις,δε σου 'κανε καμία εντύπωση που ήταν έτσι,δεν είχες ξαναφάει?Κέικ φτιάχνεις ή ούτε κι αυτά;Νομίζω πάντως ότι ασχολείαι με περίπλοκες συνταγές,δεν είναι ότι δεν το'χεις.Πάντως μ'έκανες και γέλασα!

    ReplyDelete
  17. Η αγάπη μπαίνει στον κόπο να φτιάξει γαλακτομπούρεκο. Και η αγάπη συγκινείται από την προσπάθεια όχι από το αποτέλεσμα. Ευτυχώς για όλους μας! :)))))))))))))
    Βέβαια,από τις καταστροφές βγαίνουν πολύ ωραία αποτελέσματα!
    πάρε την λάβα -που μπορεί να θεωρείται εύκολο γλυκό αλλά δεν είναι για αυτό το τελευταίο βήμα-και στρώσε την σε ένα ταψί, κτύπα μια κρέμα και βάλε την από πάνω, βουαλά ένα γλυκό ψυγείου!

    Να διαφωνήσω με την Μπρέντα-η φαντασία βρίσκεται σε όλα τα όμορφα,ζαχαροπλαστική ή μαθηματικά δεν έχει σημασία.

    πολλά φιλιά

    ReplyDelete
  18. δεν το είδα λέμε. ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που θα του έφτιαχνα το αγαπημένο του γλυκό που και φαινομενικά τα πήγαινα πολύ καλά, που δεν το είδα ρε συ Δέσποινα. Κέικ δεν φτιάχνω. γενικά δεν φτιάχνω γλυκά, μόνο τα τρώω.

    Μου άρεσε το σχόλιο σου Θάλασσα γλυκειά. καλή η συμβουλή για μετατροπή αλλά είναι αργά. έπρεπε να τη μαζέψω γιατί στο μεταξύ άπλωσε σε όλη την εστία...

    φιλούρες.

    ReplyDelete
  19. Κόρη Μάνα πιάσε Θέρμομιξ, κάμνει τα μόνο του. Βέβαια πάλε πρέπει να τα βάλεις στο φούρνο να ψηθούν.
    Α, η εστία μας εν η ίδια και τα πιάτα μας εν τα ίδια! Αφού μόλις είδα την φώτο ενόμισα εν που την κουζίνα μου!!

    ReplyDelete
  20. Βλακεία κάνατε: έπρεπε να πείτε ότι είναι μοριακή ζαχαροπλαστική και όποιου δεν του αρέσει απλώς δεν ξέρει να τρώει.
    Έτσι δεν κάνουν και στα εστιατόρια που χρεώνουν 100 ευρώ το πιάτο;

    ReplyDelete
  21. τρε ρομαντίκ το κτηνό σου πάντως α....

    εμένα φαίνεται μου άσhημη προφανώς, αλλά εύγευστη... δεν κρίνω τα γλυκά από την εμφάνιση τους (συνήθως)...

    ReplyDelete