Tuesday 1 November 2011

Περί blogging


Αφορμή για αυτή την ανάρτηση, στάθηκε η Ράνια. Για να μην γράφω σεντόνια σε ξένα blogs λέω να πω τις σκέψεις μου στο δικό μου μαγαζί.

Το πιο σημαντικό είναι ότι ο κυβερνοχώρος δεν είναι όπως η γειτονιά μας, που άντε να μας δει η γειτόνισσα να βάζουμε τον γκόμενο σπίτι και να μας κάνει τουτούκι. Υπάρχει δυνατότητα να μας βλέπουν πολλοί, θεωρητικά όλος ο κόσμος και τα πάντα καταγράφονται. Αυτό το ξαναλέω για να γίνει απολύτως κατανοητό: ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Επομένως, το θέμα δεν είναι αν θα καταλάβει ο Κωστής Γιαννής ποια είμαι. Είναι το τι συνέπειες υπάρχουν, σε συνδυασμό μάλιστα με την όλη μας διαδικτυακή δραστηριότητα. Παράδειγμα υποθετικό. Η Κοκκινοσκοφίτσα, για παράδειγμα, είναι blogger. Εκεί γράφει τις σκέψεις της, τις αγωνίες της. Μιλά συνέχεια για τον Κώστα που τον θέλει αλλά αυτός δεν της δίνει σημασία. Επίσης κάνει παράπονα για τη δουλειά της. Χαρακτηρίζει άχρηστους τους συναδέλφους της, και θεωρεί ότι ο διευθυντής της πήρε τη θέση επειδή έχει ξάδελφο βουλευτή. Από το Facebook τώρα και το Twitter δεν λείπει ούτε λεπτό. Κάθε μισή ώρα ανανεώνει το προφίλ της και διατυμπανίζει τι ωραία που είναι να μιλά στα κοινωνικά δίκτυα από τη δουλειά.

Λίγο πολύ όλοι ξέρουν ότι η Κοκκινοσκουφίτσα είναι η Μαρία Αντρέου (ποιο κοινό όνομα δεν θα μπορούσα να βρω). Το να μάθει ο Κώστας ότι η Μαρία κόβει φλέβες για πάρτη του και ότι γίνεται ρεζίλι δεν είναι και το καλύτερο. Το να μάθει όμως ο διευθυντής τι νιώθει για τον ίδιο και τη δουλειά είναι κάτι που δεν θα περάσει στο ντούκου.

Τον τελευταίο καιρό έχω δει πολλά άρθρα σε ελληνικές και ξένες εφημερίδες για την επίδραση των social media. Γίνονται απολύσεις, προσλήψεις, άτομα παίρνουν προαγωγή ή τίποτα, επειδή για πληροφορίες που ανέβασαν στο Facebook ή στο blog τους. Εταιρεία στην Αμερική ήθελε αυτός που θα προσλάβει να έχει πάνω από 1000 φίλους στο Facebook και μάλιστα τους ήθελε να είναι από ιδιωτικά σχολεία. Γονείς ανεβάζουν φωτογραφίες και πληροφορίες των παιδιών τους χωρίς να λογαριάζουν τι θα γίνει. Αυτές οι πληροφορίες μένουν. Σκεφτείτε το ενδεχόμενο, καθόλου απομακρυσμένο, σε 20 χρόνια αυτό το παιδί να μην μπορεί να βρει δουλειά γιατί θα είναι ήδη φακελωμένο ότι για παράδειγμα αρρωστά εύκολα, ή ότι είναι απειθάρχητο. Μην βιαστείτε να πείτε σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Ζούμε σε μια ζούγκλα και η επιβίωση, μοιάζει μπορεί να πει κανείς, με πόλεμο.

Όσο για το blogging το τι λέει ο καθένας είναι θέμα επιλογής. Ο χρυσός κανόνας πάντως, αναφέρει ότι για να αποφεύγουμε τα προβλήματα, στο blog μας δεν πρέπει να γράφουμε κάτι για κάποιον, που δεν θα του το λέγαμε και αυτοπροσώπως...

Στη Ράνια πάντως έγινε μεγάλη συζήτηση για το αν λέμε την αλήθεια. Εμένα δεν με προβληματίζει ιδιαίτερα το θέμα αυτό. Δεν θα θεωρήσω ότι η Sike λέει ψέματα ή ότι με εξαπάτησε αν μάθω ότι οι ιστορίες της ξεφεύγουν από την πραγματικότητα. Πρώτον επειδή απολαμβάνω αυτά που γράψει. Δεύτερο γιατί στο κάτω κάτω να έχω την απαίτηση να λέει την αλήθεια; Υπογράψαμε πουθενά συμβόλαιο ότι θα είναι the truth and nothing but the truth; Στόχος μου είναι μέσα από το blogging να περνώ καλά.

Για μένα το blogging είναι πάνω από όλα διασκέδαση. Γράφω γιατί περνώ καλά, γιατί «γνωρίζω» ενδιαφέροντες ανθρώπους, γιατί μαθαίνω νέα πράματα, γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να είμαι μέρος μιας ομάδας, μιας παρέας που έχει κάτι να πει. Όμως θεωρώ ότι η μπλογκοκοινότητα δεν ανταποκρίνεται στην κυπριακή πραγματικότητα. Ίσως επειδή υπάρχει κάποιου είδους «ανωνυμία» οι συνbloggers αισθάνονται πιο άνετοι να εκφραστούν με ένα διαφορετικό τρόπο από ό,τι θα έκαναν αν τους γνώριζα από κοντά. Ίσως επειδή όντως έχουν μια διαφορετικότητα.

Ίσως πάλι να το ψειρίζουμε το θέμα περισσότερο από ό,τι πρέπει...

28 comments:

  1. Αυτό θα σου έγραφα, ότι το ψειρίζεις πιο πολύ απ' όσο πρέπει. Ειδικά το θέμα του facebook. Δεν πιστεύω να υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που να ασχολείται με το τι αναρτά ο συμπολίτης του εκεί και να τον κρίνει από τις φωτογραφίες του στο facebook. Κι αν υπάρχει, κατά τη γνώμη μου από κάπου χάνει.

    Χεστήκαμε αν ο Χ,Ψ πήγε στον τάδε γάμο, αν μέθυσε και έκανε ρεζιλίκια κι αν τον έκαναν μετά tagged. Μην σου πω ότι πιο φυσιολογικό το βρίσκω να ζει κάποιος έτσι, παρά να μου το παίζει μωρή παρθένα.

    ReplyDelete
  2. Χρίστο δυστυχώς κάνεις λάθος. υπάρχουν πολλοί σοβαροί άνθρωποι που ασχολούνται με το τι γράφει ο κάθε ένας στο Facebook. δεν είναι λίγα τα περιστατικά που έγιναν απολύσεις ή προσλήψεις λόγω Facebook. ΗΠΑ για παράδειγμα είναι πολιτική που συνηθίζεται. Υπάρχουν εταιρείες που αντλούν τα στοιχεία τους ακριβώς από αυτά που ο καθένας ανεβάζει.

    ένα απλό παράδειγμα: Social media monitoring service Reppler recently surveyed more than 300 hiring professionals to determine when and how job recruiters are screening job candidates on different social networks.

    The study found that more than 90% of recruiters and hiring managers have visited a potential candidate’s profile on a social network as part of the screening process. And a whopping 69% of recruiters have rejected a candidate based on content found on his or her social networking profiles — an almost equal proportion of recruiters (68%), though, have hired a candidate based on his or her presence on those networks.

    ReplyDelete
  3. ναι ναι συμφωνώ όπως τα είπες!
    γράφεις ότι θέλεις..αν ο κωστάκης ξέρει και ποιά είσαι και τί έγινε..

    τωρά όσον αφορά το facebook και το twitter..ναι εν λίο tricky να βάλεις πράματα που αφορούν την δουλειά σου..

    ReplyDelete
  4. Ξεκινώ με αυτό που λες ότι η μπλογκοσφαιρα δεν έχει σχέση με την κυπριακή πραγματικότητα. ΔΕΝ έπρεπε να έχει! Καμοία απολύτως μην σου πω. Η μπλογκόσφαιρα μας δίνει την ευκαιρία δημιουργίας εικονικής πραγματικότητας!

    Είναι ευκαιρία, δώρο, μαγεία!

    Όλοι μιλάμε για ένα κόσμο καλύτερο! Μέσω της εικονικής πραγματικότητας μπορούμε να δημιουργίσουμε κάτι καλύτερο. Επειδή πρώτα από όλα δεν θέλει πρακτικούς ανθρώπινους πόρους. Μόνο σκέψεις, συναισθήματα, ιδέες και λίγο χρόνο να κάνουμε type.

    Αν και όντως δεν πρέπει να γράφουμε πράγματα που δεν θα λέγαμε σε κάποιον μπροστά του! Δεν θα έπρεπε να τα λέγαμε ακόμα κι όταν είμαστε μόνοι στο σπίτι μας. Ο νόμος της ζούγκλας είναι στα κύτταρά μας.

    ReplyDelete
  5. Στην Αμερική βγάζουν από τη μύγα ξίγκη και από τη Βαλεντίνα Τσίγκη. Να μιλούμε για νορμάλ χώρες. Το facebook είναι ένα μέρος για να κάνεις το χάζι σου. Προσωπικά δεν περιμένω να "γνωρίσω" άνθρωπο μέσω αυτού. Θα κρίνω κάποιον από άλλες παραμέτρους.

    ReplyDelete
  6. Μια φορά τον χρόνο πιάνει ούλλους μια blogoκρίση του τύπου "ποιοι είμαστε, που πάμε, γιατί, πως" κλπ κλπ. Μετά που καμιά εικοσαρκά posts τζιαι καμιάν εκατοστή comments περνά μας.

    "Ο χρυσός κανόνας πάντως, αναφέρει ότι για να αποφεύγουμε τα προβλήματα, στο blog μας δεν πρέπει να γράφουμε κάτι για κάποιον, που δεν θα του το λέγαμε και αυτοπροσώπως"
    διαφωνώ. δεν γραφουμε κάτι για κάποιον αν δεν βεβαιωθούμε πρώτα πως εν έσιει internet access τζιαι δεν πρόκειται να αποκτήσει ποττέ.

    ReplyDelete
  7. χαχαχα...Αχάπαρη εν και ξέρεις ποττέ..μπορεί να κάμνουν μαθήματα computer για συνταξιούχες πεθερές που χτίζουν 3πάτα! (ενα παράδειγμα τυχαίο!!)

    ReplyDelete
  8. xaxxaxaxa μου έλεγε κάποιος χτες ότι ένα μέτρο κατά της αρτυριοσκλήρωσης είναι να παίζουν οι γέροι παιγνίδια στον υπολογιστή. ε; θέλει πολύ να μάθουν τα βλογκς και το φεης;

    ReplyDelete
  9. Αχάπαρη πάω να φάω στην πεθερά μου. θωρώ το computer ανοιχτό σε ένα blog. έπιασε με το καρδιακό, ώσπου να κοντέψω να δω ότι έννε εμένα που εδκιάβαζε...

    εντάξει μαζί με τη Νεραϊδα και τη Ράνια πρέπει να σε ετρομοκρατήσαμε.

    ReplyDelete
  10. Αχχ επήεν τζείνη η χρυσή εποχή που οι πεθερές εμπλέκαν σμιλί τζιαι εμαηρέφκαν κολοκάσι

    ReplyDelete
  11. Εγώ νομίζω πως φακελωμένοι είμαστε από τον καιρό που γεννιόμαστε στη μαρτυρική μεγαλόνησο, στην Κύπρο άλλα θέματα είναι που χρειάζεται να ξέρουν για να σου δώσουν προαγωγή και να σου πω την αλήθεια θα προτιμούσα να χάσω μια θέση επειδή έβρισα τον προϊστάμενο στο twitter παρά επειδή ξέρουν ότι δεν ψηφίζω οικολόγους. Άσε που το FB μια χαρά μας βολεύει όταν είναι να μάθουμε ποια είναι η νέα γκόμενα του ξάδερφου του κουμπάρου μας και σε αυτήν την περίπτωση δεν έχουμε παράπονο. Εν ολίγοις θα έλεγα χαλαρώστε διότι this is Cyprus, και αυτά που λέτε είναι ήδη λίγο πολύ γνωστά!

    ReplyDelete
  12. Αστα να πάνε Αχάπαρη γιατί η δική μου όποτε εννά μαειρέψει κολοκάσι αφήνει τζαι ωμό εν κανεί που εν τρώεται το γέρημο.

    ReplyDelete
  13. Καλημέρα σας.
    Με προβλημάτισε η ανάρτηση σου. Το blog μου φέρει το όνομα μου και κάποιες φορές ένιωσα ότι με περιορίζει λίγο στο να εκφραστώ από την άλλη όμως αυτό με κάνει να λέω ρε παιδί μου αυτά σκάφτομε, αυτά πιστεύω και σε όσους αρέσουν.

    ReplyDelete
  14. Τα μπλογκς είναι ένας μικρόκοσμος. Όσο περνούμε καλά και "γνωρίζουμε" ανθρώπους καλά είναι. Σιγουρα έχει τα στραβά του αλλά σε μια γετονιά γίνονται αυτά. Δεν το πολυαναλύω.

    ReplyDelete
  15. @Brenda..τι εννοείς αυτά που λέμε είναι λίγο πολύ γνωστά? νομίζω διαφωνώ..
    διαβάζεις πολλά πράματα στα blogs και πολλά πράματα που είναι σκέψεις του ατόμου που τα γράφει..άρα εν μπορείς να τα ξέρεις.

    ReplyDelete
  16. Rania μου εννοώ ότι είναι σκέψεις που λίγο πολύ εκφράζουμε εν πάση περιπτώσει και στην καθημερινότητα μας και λόγω του μεγέθους της κοινωνίας μας είναι γνωστά ότι αποτελούν τα πιστεύω μας, τη νοοτροπία μας κλπ. Αν σε ξέρω εσένα προσωπικά δηλαδή, λίγα πράγματα θεωρώ ότι μένουν κρυφά και αποτελούν καθαρά αντικείμενο ανάρτησης. Άρα λίγη σημασία έχει αν ξέρω ότι η συνάδελφος μου π.χ. είναι η Rania. Ελπίζω να βγάζει νόημα αυτό που προσπαθώ να πω :)

    ReplyDelete
  17. συμφωνώ με όσα είπες - τόσο με την τελευταία κουβέντα, όσο και με το ότι δεν είναι σενάρια φαντασίας τζείνα που περιγράφεις σε 20 χρόνια.

    i ran out of something funny to say.

    ReplyDelete
  18. @brenda..οκ ναι εσυννενοηθήκαμε! συμφωνώ..έτσι και αλλιώς νομίζω τα πολλά shocking εν τα γράφουμε στα blogs..κρατούμε τα για τον εαυτό μας!

    ReplyDelete
  19. Να πω στη neraida πως οι γέροι ξεσάλωσαν!
    Για την αρτηριοσκλήρυνση και όχι μόνο!
    Οσον αφορά το Fecebook δεν ξέρω τίποτα.. θα σταθώ στα λόγια σου τα τελευταία...

    Καλό μήνα είπαμε μάνα γλυκιά;

    ReplyDelete
  20. "Για μένα το blogging είναι πάνω από όλα διασκέδαση. Γράφω γιατί περνώ καλά, γιατί «γνωρίζω» ενδιαφέροντες ανθρώπους, γιατί μαθαίνω νέα πράματα, γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να είμαι μέρος μιας ομάδας, μιας παρέας που έχει κάτι να πει."

    Με εκφραζει 100000%. Τζαι εγω για τουτο έχω μπλογκ. :)

    ReplyDelete
  21. Αρεσκε μου ετσι που σας εθκιαβαζα, να καταγραφετε κομμαθκια της σκεψης σας, καποτε διανθισμενα, καποτε ωμα - αναλογως της διαθεσης τζαι της ιδιορρυθμιας της στιγμης ή τζαι του χαρακτηρα.
    Ετσι, αποφασισα να καμω τζαι γω μπλογκ για να καταγραφω καποια πραματα (σαν ημερολογιο ας πουμε) γιατι ΞΗΑΝΝΩ (κραυγη απογνωσης)!
    Τα σχολια, σκεψεις και γνωμες άλλων, ήρταν σαν μπονους τζαι μαζι με την δυνατοτητα να καμνω τζι εγω σχολια σε αναρτησεις άλλων, υπερισχυσαν της αρχικης ιδεας του μπλογκ. Τωρα θελω ουλλο το πακετο, οπως το περιεγραψεν η Μανα: "Για μένα το blogging είναι πάνω από όλα διασκέδαση. Γράφω γιατί περνώ καλά, γιατί «γνωρίζω» ενδιαφέροντες ανθρώπους, γιατί μαθαίνω νέα πράματα, γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να είμαι μέρος μιας ομάδας, μιας παρέας που έχει κάτι να πει." Τζαι γιατι το να εβρω καποιον, μέσα σε πολλους, που σκεφτεται οπως εγω σε καποιο θεμα, κατα καποιον τροπο επικυρωνει με, ή τουλαχιστον εν με ακυρωνει. Αρα εν ειμαι πελλή ή ιδιορρυθμη ή αντιδραστικη ή εκτος τοπου και χρονου? Ας πουμε...

    ReplyDelete
  22. Sike σίγουρα δεν είναι σενάρια σε 20 χρόνια. Είναι πράγματα που συμβαίνουν και τώρα και για αυτό απορώ με την ευκολία που ο κόσμος φορτώνει προσωπικές πληροφορίες στο ίντερνετ.


    Α γιαγιά Αντιγόνη εσύ δεν ανήκεις στην τρίτη ηλικία. Μακάρι όλοι οι παππούδες και οι γιαγιάδες να ήταν σαν εσένα.

    Hello seniora Prasinada.

    Grouta ένα ένα να τα πιάσουμε. Κατ αρχήν στον Πρινο είδα τσάι που βοηθά τη μνήμη. Αν βοηθά να πίνουμε που κανένα καζάνι 
    Εμένα μου αρέσουν οι συζητήσεις που γίνονται σε διάφορα μπλογκς. Και μπορώ να σου πω ότι περισσότερο απολαμβάνω τις συζητήσεις που βρίσκω τον αντίπελλό μου με την καλή έννοια. Νομίζω ούλλο το πακέτο έρχεται με τον καιρό, όταν αποκτήσεις κάποια οικειότητα με κάποιους blogger. Επιμένω όμως ότι δεν πρέπει να το παίρνουμε στα σοβαρά. Α είπε μου η Sike έτσι για παράδειγμα, γιατί να το πει, δεν με θέλει, τι να κάνω. Χαλαρά.

    ReplyDelete
  23. Μαζί σου, αν και γράφω πράματα που δεν θα έλεα σε κάποιον στα μούτρα του (πελάτες ασπούμε). Όχι για μένα, για το αφεντικό μου. Αν ήταν για μένα θα τα έλεγα.
    Τέσπα, για μένα είναι διασκέδαση και έχει ενδιαφέρον αλλά είναι και εκτόνωση και γι'αυτό γράφω πχ για τον κάθε άσχετο που κυκλοφορέι μες στους δρόμους τζαι δεν τον κόφτει για τίποτε. Φκάλλω το άχτι μου.

    Τέσπα, όντως ψειρίζουμε το. Το θέμα είναι ότι ο καθένας κάμνει το να είναι τζίνο που θέλει να είναι...

    ReplyDelete
  24. simfono me ti grouta apolita... kapos etsi eksekinisa j enthousiastika j go mazi sas j AKOMA ENTHOUSIAZETE ME!!! episis thelo na topothetitho jiolas...epeidi mplekontai ta pramata AN to moutro thkiavazei to blog mou please na dokei mia lisi sto provlima mas... Efxaristo love you!! xxx

    ReplyDelete
  25. Συμφωνώ με τη Μάνα σε πολλά θέματα που θίγει. Θυμάμαι που είχα διαβάσει παλαιότερα για μια κοπέλα στην Αμερική που έλειπε με άδεια από την εργασία της λόγω μανιοκατάθλιψης. Μια καλή μέρα, οι προϊστάμενοι της βρήκαν πρόσφατη φωτογραφία της στο φατσοβιβλίο, με την ίδια να διασκεδάζει σε club. Την επόμενη μέρα απολύθηκε.

    ReplyDelete
  26. Προσωπική επιλογή και ευθυνη του καθενός πώς θα χειριστει το Διαδικτυο...Στο fb το καλο ειναι οτι σε διαβαζουν και σχολιάζουν αυτοί τους οποίους εσυ επιλέγεις,εδω σε διαβαζει ο καθενας και κάποιος κακοήθης μπορει να σου κανει το μπλογκ θερινο στο άψε σβησε...πάντως σε γενικές γραμμες η μέγιστη πλειοψηφία των αναγνωστων του καθε μπλογκ σεβεται το στιλ που εχει καθιερωσει ο καθε μπλογκερ...

    ReplyDelete
  27. Καλημέρα και καλό μήνα φιλενάδα! Ωραίο θέμα για συζήτηση θέσατε σήμερα...Θα περάσω μετά κι απο τη Ράνια για να δω πως εξελίχτηκε. Εγώ θέλω μονάχα ένα να πω. Δεν με εκφράζει η εικονική πραγματικότητα. Κάποτε, είδα το δίκτυο ως μέσο να πω τον πόνο μου και να γνωρίσω κι άλλους ανθρώπους με τους ίδιους πόνους και προβληματισμούς. Θέλω λοιπόν να πιστεύω πως, αργά ή γρήγορα φαίνονται οι ψεύτικοι άνθρωποι κι έτσι ξεδιαλύνουμε τις σχέσεις μας. Το facebook είναι νέα επαφή για μένα. Με προειδοποίησαν ότι δεν θα έπρεπε να δώσω τα αληθινά μου στοιχεία επειδή λέω αλήθειες που συνήθως πονάνε. Όμως, εκεί δεν είναι όλη η ουσία; Να κοιτάζουμε την πραγματικότητα κατάματα, περήφανοι και με ονοματεπώνυμο. Αυτό που με τρομάζει περισσότερο απο τις συνέπειες, είναι η ανωνυμία. Πολλά κακά μπορούν να κρυφτούν στα σπλάχνα της και να φωνάξουν με τη φωνή της...
    Φιλάκια καλή μου!

    ReplyDelete
  28. Ναι μωρέ, πολύ το ψειρίσατε το ζήτημα!

    ReplyDelete