Tuesday 20 November 2012

Χωρίς ρολόι





Αυτές τις μέρες κυκλοφορώ με άλλο αυτοκίνητο. Ο Φίλιπ, ας πούμε, ότι βρίσκεται στο νοσοκομείο για μικροεπισκευή. Παρασκευή βράδυ, μετά το τέλος μιας απαίσιας μέρας κατάληξα πάνω σε ένα τοιχαράκι. Ήταν βράδυ, ήμουν κουρασμένη, ήμουν πονοκεφαλιασμένη δεν το είδα. Ο Μοτορτζής λέει πως έπρεπε να ήμουν πιο προσεκτική. Ίσως και να έχει δίκαιο. Το σημαντικό ότι είμαστε καλά, μικροζημιά ήταν που θα την πληρώσω όμως.

Το νέο αυτοκίνητο είναι δανεικό. Σε αντίθεση με το προηγούμενο δεν δείχνει την ώρα. Και μπορώ να πω, πως ησύχασα. Ο Φίλιπ ήταν μεν άνετος, με όλα τα κομφόρ, αλλά είχε και ένα ρολόι να, μεγάλο πάνω στο ταμπλό. Και να μην ήθελα το μάτι μου εκεί έπεφτε. Με αποτέλεσμα, τα πρωινά να αγχώνομαι και προσπαθώ να τρυπώσω στην κίνηση να ξεκλέψω δευτερόλεπτα και να φτάνουμε πάντα με καθυστέρηση στο σχολείο.

Τώρα όμως είμαι πολύ άνετη. Όχι δεν έγινε κανένα θαύμα και ντύνονται οι μικρές πιο εύκολα το πρωί, ούτε έλειψε η κίνηση, ούτε ξεκινούμε πιο νωρίς.

Εδώ ανοίγω παρένθεση. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος εφιάλτης από το να πρέπει να ντύσω δύο κορίτσια το πρωί, ειδικά το ιδιότροπο το στερνοπαίδι. Τα λεπτά να τρέχουν και εγώ να είμαι σε διαβουλεύσεις για το αν τα παπούτσια ταιριάζουν με το φόρεμα, για τα καρφιτσάκια στα μαλλιά, για τον κότσο που είναι μισό εκατοστό πιο κάτω, για το βρακί που έχει τη Μίνι και όχι την Ντόρα, για τα κολιέ που απαγορεύονται στο σχολείο αλλά εκείνες θέλουν, για οτιδήποτε.

Προχτές έπεσε καυγάς γιατί δεν τις άφηνα να βάλουν κραγιόν να πάνε σχολείο. Έλεος. Κυκλοφορώ με τζιν, δεν βάφομαι ποτέ, η τελευταία φορά που έβαλα κραγιόν ήταν στο γάμο της κολλητής πριν δύο χρόνια και έχω δύο κόρες λουσούδες, που όλη μέρα στολίζονται, θέλουν να βάφονται, φορούν σάρπες, καπέλα, για να είναι όμορφες. Κλείνει παρένθεση.

Χωρίς ρολόι όλα είναι πιο εύκολα. Αργώ και δεν το ξέρω. Ο χρόνος δεν με κυνηγά. Απολαμβάνω την κίνηση, οργανώνω το πρόγραμμά μου, τραγουδούμε με τις μικρές, φτάνουμε αργοπορημένες στο σχολείο, βλέπω τη δασκάλα της μεγάλης που με κοιτά με το μισό της, φιλώ την κοριτσάρα μου και φεύγω για το επόμενο σχολείο.

Χωρίς ρολόι, επίσης ξεχνώ να βάλω στο ραδιόφωνο να παίζει ειδήσεις, βασικά στο καινούριο αυτοκίνητο, ούτε καν ξέρω που είναι οι σταθμοί. Ένα άγχος, δηλαδή, λιγότερο.

Αχ η ζωή είναι ωραία. Ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος μας εχθρός. Επιβεβαιώνεται άλλη μια φορά.

11 comments:

  1. χαχαχχαχα γελώ για τον κότσο που εν μισό εκατοστό πιο κάτω! Είμαι παθούσα, σχεδόν σε όλα και στις κόρες και στο χρόνο! Ευτυχώς όμως μόνο η μια μου εν λουσού. Η άλλη εν αλλού γι' αλλού με indian style touch!

    ReplyDelete
  2. Οι κορες της Τατσας ετσι ενει, οπως τες δικες σου :)

    Η δικη μου οτι της βαλω να φορησει, φορει το. Αν δεν της βαλω ρουχα, κυκλοφορει με τες πυζιαμες. Αν δεν την κτενισω, κυκλοφορει παριστανοντας την σαρκά... :D

    ReplyDelete
  3. Κάτι σαν τη ζυγαριά που όταν χαλάσει παίζουμε πελλό και δεν βάζουμε μπαταρία για κανένα τρίμηνο :-Ρ

    ReplyDelete
  4. Άμαν προσέξεις, οι παραπάνω που φορούν ρολόι εν (πιο) αγχωτικοί.

    Νομίζω κόλλα αυτοκόλλητο με χαμόγελο μπροστά που το ρολόι του αυτοκινήτου σου:)

    ReplyDelete
  5. Χαίρομαι που το ανακάλυψες κι εσύ φίλη μου, έστω και με αυτόν τον άθλιο τρόπο...(ελπίζω να είσαι καλά και να ήταν μικρό το κακό...)
    Εδώ κι ένα περίπου μήνα, δε φοράω ούτε στο χέρι! Τέλειωσε η μπαταρία από όλα τα ρολόγια του σπιτιού, κι εκτός από τον άντρα που φεύγει συνήθως πανικόβλητος (ναι...να προλάβει...μήπως και αποφασίσουν να πληρώσουν τ' αφεντικά...αλλά μπα!τζάμπα το άγχος...), όλα τα άλλα
    χ α λ α ρ ά α α α α!!!
    και μ' αρέσει!

    Φιλάκι!

    ReplyDelete
  6. Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο για τη μακροζωϊα στην Ικαρία. Ένας παράγοντας ήταν η απουσία ρολογιού,που σήμαινε αυτόματα και την απουσία άγχους.Αξίζει η ανάγνωση,είναι μέρος ριπόρτ που γίνεται για το Νάσιοναλ Γεωγράφικ αν θυμάμαι καλά,για τη μακροζωϊα σε διάφορα μέρη του πλανήτη.

    Οι μικρές σου λουσούδες από πού πήραν άραγε; :)))))))))))))
    Κατά τα άλλα πρωινό που θυμίζει μαμά! :))))))))))))))))))))))))

    ReplyDelete
  7. αχχχχχχχχχχ, πολύ χαίρομαι που δεν έχω κόρες!!! χιχιχιχι

    ReplyDelete
  8. Ο χρόνος εν ανθρώπινο κατασκεύασμα, γι' αυτό δεν δουλεύει υπέρ μας. Εν ενάντια στη φύση μας γι' αυτό και δε θα έπρεπε να τον παίρνουμε σοβαρά (όπως κάνουν π.χ. στις δυτικές πρωτεύουσες που νομίζουν ότι ο χρόνος τους τρέχει ξωπίσω) Μη σου πω ότι από απόψη χαλαρώτητας (όχι οικονομικού) ίσως να είναι και κατά κάποιο ευλογία το ότι αναγκάστηκες να αλλάξεις αυτοκίνητο. :)

    Φιλάκια στις κοράσες κι' ας σε παιδεύουν λιγάκι. xxxx

    ReplyDelete
    Replies
    1. Είμαι με την Brenda!! Η ζυγαριά και το ρολόι, οι χειρότεροι εχθροί της ανθρωπότητας!!!

      Delete
  9. H diki mou kontesa einai sxedon triwn kai gia na lisw to provlima tou ntisimatos to prwi, tin bazw kai dialegei ta rouxa tis apo to vradi.
    Douleuei pros to paron.

    ReplyDelete
    Replies
    1. το δοκίμασα το κόλπο. με τη μεγάλη έπιασε. η μικρή και να της κάτσουν τα ρούχα θα βρει να διαμαρτύρεται για οτιδήποτε άλλο, γιατί θέλει οκτώ τσιμπιδάκια για τα μαλλιά ενώ έχει μόνο 7...

      Delete