Χωρίς βρακί

Παραμένουμε στο ίδιο θέμα λατρεμένοι μου αναγνώστες, το ενδυματολογικό. Έτσι μετά το χωρίς ρούχα, χωρίς παπούτσια περνούμε σε κάτι πιο ουσιαστικό.

ΧΩΡΙΣ ΒΡΑΚΙ.

Δεν θα το κάνουμε θέμα γιατί κάποιος να θέλει να κυκλοφορεί ξεβράκωτος με τόσα μικρόβια που κυκλοφορούν.

Άλλωστε μπορεί να μην το κάνει επίτηδες. Μπορεί απλά να πάει για ένα τετραήμερο στο εξωτερικό, να  έχει χώσει στη βαλίτσα πολλά πράγματα, ας πούμε ξεβαφτικό, ενώ ποτέ δεν φορεί μέικ απ, αλλά όχι βρακιά.

Στον καθένα μπορεί να συμβεί. Και στον καθένα μπορεί να συμβεί να το ανακαλύψει την ώρα που βγήκε από το μπάνιο στη ξενιτιά και ματαίως αναζητά κάτι να φορέσει.

Συμβουλή λατρεμένοι αναγνώστες όταν σας συμβεί κάτι τέτοιο. Μην πανικοβληθείτε. Και το κυριότερο, μην δοκιμάστε να φορέσετε το βρακί της 6χρονης κόρης σας. Σας το λέω από τώρα πως δεν σας κάνει. 

Πάρτε ανάσες και σκεφτείτε την πιο βολική λύση για σας.

1. Να πάρετε ένα σώβρακο από το σύζυγο, σύντροφο, γκόμενο.

2. Να τρέξετε να αγοράσετε. Την βάψατε αν είναι βράδυ και σε τουριστική περιοχή που δεν υπάρχουν καταστήματα.

3. Να πάτε σε σούπερμαρκετ να αγοράσετε πάνες ακράτειας. Καθόλου σέξι.

4. Να βάλετε το μαγιό σας.

5. Απλά να μην φορέσετε βρακί.

Έπαιζε εντόνως η απάντηση νούμερο 5. Έλα, όμως που μας φιλοξενούσαν και δεν γινόταν να κυκλοφορώ ξεβράκωτη. Έτσι, πέρασα στο νούμερο τέσσερα. Αφού έβγαλα μια ολόκληρη νύχτα φορώντας το μαγιό. Και την επόμενη μέρα έτρεξα σε ένα εσωρουχάδικο και πήρα.

Μια ιδέα είναι πάντως όλα. Μια χαρά την πέρασα και έτσι.

Σας προλαβαίνω να σας πω ότι καλά σκέφτεστε πως κάτι σας θυμίζει η ιστορία αυτή. Γιατί τα ίδια και χειρότερα έπαθα πέρσι που εκτός από τα δικά μου ξέχασα και τα βρακιά των μικρών.

  

Δεν ξέρω τι στο καλό παθαίνω. Να είναι η χαρά της απόδρασης, της φυγής… Ενώ κάνω τον απαραίτητο έλεγχο για να φεύγω με όλα τα απαραίτητα, καταλήγω χωρίς τα πολύ ουσιώδη εσώρουχα.

Εκτός βέβαια αν στο πίσω μέρος του μυαλού μου, ξέρω πως τα βρακιά δεν είναι καθόλου ουσιώδη.