Wednesday 3 July 2013

Χωρίς βρακί



Παραμένουμε στο ίδιο θέμα λατρεμένοι μου αναγνώστες, το ενδυματολογικό. Έτσι μετά το χωρίς ρούχα, χωρίς παπούτσια περνούμε σε κάτι πιο ουσιαστικό.

ΧΩΡΙΣ ΒΡΑΚΙ.

Δεν θα το κάνουμε θέμα γιατί κάποιος να θέλει να κυκλοφορεί ξεβράκωτος με τόσα μικρόβια που κυκλοφορούν.

Άλλωστε μπορεί να μην το κάνει επίτηδες. Μπορεί απλά να πάει για ένα τετραήμερο στο εξωτερικό, να  έχει χώσει στη βαλίτσα πολλά πράγματα, ας πούμε ξεβαφτικό, ενώ ποτέ δεν φορεί μέικ απ, αλλά όχι βρακιά.

Στον καθένα μπορεί να συμβεί. Και στον καθένα μπορεί να συμβεί να το ανακαλύψει την ώρα που βγήκε από το μπάνιο στη ξενιτιά και ματαίως αναζητά κάτι να φορέσει.

Συμβουλή λατρεμένοι αναγνώστες όταν σας συμβεί κάτι τέτοιο. Μην πανικοβληθείτε. Και το κυριότερο, μην δοκιμάστε να φορέσετε το βρακί της 6χρονης κόρης σας. Σας το λέω από τώρα πως δεν σας κάνει. 

Πάρτε ανάσες και σκεφτείτε την πιο βολική λύση για σας.

1. Να πάρετε ένα σώβρακο από το σύζυγο, σύντροφο, γκόμενο.

2. Να τρέξετε να αγοράσετε. Την βάψατε αν είναι βράδυ και σε τουριστική περιοχή που δεν υπάρχουν καταστήματα.

3. Να πάτε σε σούπερμαρκετ να αγοράσετε πάνες ακράτειας. Καθόλου σέξι.

4. Να βάλετε το μαγιό σας.

5. Απλά να μην φορέσετε βρακί.

Έπαιζε εντόνως η απάντηση νούμερο 5. Έλα, όμως που μας φιλοξενούσαν και δεν γινόταν να κυκλοφορώ ξεβράκωτη. Έτσι, πέρασα στο νούμερο τέσσερα. Αφού έβγαλα μια ολόκληρη νύχτα φορώντας το μαγιό. Και την επόμενη μέρα έτρεξα σε ένα εσωρουχάδικο και πήρα.

Μια ιδέα είναι πάντως όλα. Μια χαρά την πέρασα και έτσι.

Σας προλαβαίνω να σας πω ότι καλά σκέφτεστε πως κάτι σας θυμίζει η ιστορία αυτή. Γιατί τα ίδια και χειρότερα έπαθα πέρσι που εκτός από τα δικά μου ξέχασα και τα βρακιά των μικρών.
  
Δεν ξέρω τι στο καλό παθαίνω. Να είναι η χαρά της απόδρασης, της φυγής… Ενώ κάνω τον απαραίτητο έλεγχο για να φεύγω με όλα τα απαραίτητα, καταλήγω χωρίς τα πολύ ουσιώδη εσώρουχα.


Εκτός βέβαια αν στο πίσω μέρος του μυαλού μου, ξέρω πως τα βρακιά δεν είναι καθόλου ουσιώδη.

13 comments:

  1. Αχάπαρη3 July 2013 at 09:34

    Δηλαδή παίρνεις τα βρακιά τζιαμέ που εν πρέπει (στο ταμείο του φούρνου ασπούμεν) τζιαι δεν τα παίρνεις τζιαμέ που πρέπει. Χμμ αμπα τζιαι έσιεις κανένα θέμα ψυχολογικό που πηγάζει που την παιδική ηλικία? Ασπούμε έπεσε σου το βρακί σαν έπαιζες χωστό?

    Υ.Γ είδες πόσο φανατική σου αναγνώστρια είμαι θυμούμαι ποστ που τον τζιαιρό της τασιηνόπιττας της τρίγωνης.

    ReplyDelete
  2. Hmmmm, μήπως είσαι που τζίνους που κατά βάθος θέλουν να κυκλοφορούν τίτσιροι αλλά λόγω του στάτους κουό εν μπορείς τζιαι χώνεις το, με μόνη σου ευχαρίστηση στις διακοπές απλά να τυγχαίνει να ξεχνάς τα βρακιά σου;

    Λέω' γω τωρά.

    Μαγιό μάνα μου τζιαι κανεί πελλάρες. Βρακιά τζιαι τάγκα τζιαι πράσινοι ιπποπόταμοι. :P

    ReplyDelete
  3. Εβρέθηκα μια φορά με τον πρώην σε ελληνικό νησί, για διανυκτέρευση. Χωρίς να το ξέρω που πριν.
    Ευτυχώς εφορούσα ένα πολλά λεπτό βρακούδι που το έκαμα μπάνιο μαζί μου, άφηκα το 5 λεπτά μες στο μπάνιο απλωμένο στη ράγα της κουρτίνας, τζι εστέγνωσε για να το φορέσω ξανά όποτε ήθελα.
    Πολύ σκόρσο, αλλά λύσεις έχει. :p

    ReplyDelete
  4. Τζιαι εγώ έτσι συγυρισμένα τα χω τα βρακιά μου όπως τη φώτο που έβαλες... Μην σου πω τα έχω και χωρισμένα χρωματικώς (κόκκινα, μαύρα..) και ανα τύπου: Τάγκα, βράκες, μπραζίλιαν κ.ο.κ

    ReplyDelete
    Replies
    1. Same here!!! με κατηγοριες!

      Delete
    2. Πέρκι να πίστεψες ότι μιλά σοβαρά.

      Delete
    3. Ω μοντιέ! Ανώνυμε υποψιάζομαι ποιος είσαι!

      Delete
  5. Εχουμε κι ενα βρακί, στην τσάντα παιδί μου!!!! τι μας μάθαιναν τόσα χρόνια. Για τα απρόοπτα!!! χα χα χα !!!
    περνώ διαβάζω και γελώ. Και μιας και την παίρνεις στα αστεία την ζωή, τραγούδα και γέλα!!!!

    ReplyDelete
  6. Το νερό στη Λεμεσό ενισχύει τη μνήμη. Ή η θάλασσα. Διαφορετικά δεν εξηγείται που το εθυμήθκηκες τούτο κόρη Αχάπαρη. Τζαι είπαμε μεν καρφώνεσαι. Τον τζαιρό της τασσινόπιτας της τρίγωνης εν ο Ινβίκτους όι εσύ.

    Lucrezia νομίζω με κατάλαβες. Θα μου άρεσκε να κυκλοφορώ χωρίς ρούχα.

    Moonlight λύσεις υπάρχουν και καλή διάθεση επίσης 


    Κολόνα και Κυπριοπούλα ο Θεός να σας ελεήσει που κάθεστε τζαι συγυρίζεται τα βρακιά σας αναλόγως μεγέθους και χρώματος. Πιστεύκω αναγνωρίζετε ότι φτάνετε τα όρια του ψυχαναγκασμού.

    Ζουζούνα όλο το λέμε και όλο το ξεχνάμε . Βρακί στην τσάντα. Μόνο αν πάρουμε τη ζωή στα αστεία θα επιβιώσουμε.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μόνο που το μπραζίλιαν έπρεπε να καταλάβεις ότι κάτι πάει λάθος ;)

      Delete
  7. Πιστεύω ότι είσαι κρυπτογυμνίστρια τζαι ούτε εσύ η ίδια εν το συνειδητοποίησες ακόμα.

    ReplyDelete
  8. Ξέρεις την παροιμία που λαλεί "απ' όν ακούει του Ινβίκτους, παρα γωνιάς τζοιμάται";

    Εν θέλω να περιαυτολογώ, αλλά εγώ σας προετοίμασα από καιρό για παν ενδεχόμενο με [αυτό] και [αυτό]

    ReplyDelete
  9. Χαχαχα! Go commando δεν λένε κι οι Αμερικάνοι; Είσαι ελεύθερο πνεύμα εσύ παιδί μου!

    ReplyDelete