Οι σχέσεις της ζωής μου

 Γνωριστήκαμε (νούμερο 1) όταν σπούδαζα και ήταν έρωτας κεραυνοβόλος. Εγώ ήμουν κάπως διστακτική στην αρχή, η αλήθεια να λέγεται. Μου πήρε καιρό να τον μάθω, να δω πως λειτουργεί. Νύχτες ολόκληρες ξαγρύπνησα, χωρίς να έχω ιδέα τι να κάνω. Δεν ήταν εύκολο. Καταφέραμε όμως να δημιουργήσουμε μια σχέση δυνατή.

Μαζί του έμαθα πολλά πράγματα, πράγματα που δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν. Μου άνοιξε παράθυρο σε ένα νέο κόσμο, μαζί του έγινα άλλος άνθρωπος. Οι φίλοι μου, μου έλεγαν ότι απομακρυνόμουνα από κοντά τους και ότι περνούσα τον περισσότερο καιρό μαζί του. Δεν ξέρω, ίσως και να ήταν έτσι τα πράγματα. Για να δουλέψει όμως μια σχέση, πρέπει να έχει το χρόνο της.

Χωρίσαμε σε κάποια φάση. Επέστρεψα πίσω βρήκα δουλειά. Νέο κεφάλαιο στη ζωή μου και νέα σχέση (νούμερο 2). Πιο δυνατή, πιο επικοινωνιακή και μεγαλύτερη. Σαφώς μεγαλύτερη. Εμ μα όπως και να το κάνουμε size does matter.

Μαζί του γρήγορα ξεχώρισα. Καταντήσαμε αυτοκόλλητοι. Το τι περάσαμε μαζί δεν περιγράφεται. Νυχτέρια μέχρι τα ξημερώματα στη δουλειά, ολόκληρα απογεύματα αμπελοφιλοσοφίας, Στις ξεχωριστές διακοπές που κάναμε μου έλειπε. Ωραίες και ανέμελες εποχές.

Και αυτή η σχέση όπως τελείωσε. Πειραματίστηκα αρκετά. Πότε έτσι, πότε αλλιώς. Πότε μόνη, πότε με παρέα, πότε με σχέση (νούμερο 3). Περιστασιακά πράγματα όμως. Ό,τι κάτσει και αν κάτσει. Ορισμένες φορές που σκέφτομαι τούτη την περίοδο, συλλογίζομαι πως δεν συμπεριφέρθηκα σωστά. Δεν δόθηκα ολόψυχα σε κάτι. Αντίθετα, με έλκυσε η εμφάνιση και το ότι ήταν κάτι νέο.

Μετά ήρθε άλλη σχέση στη ζωή μου (νούμερο 4). Είχα χάσει όμως τον ενθουσιασμό μου. Ήταν γενικά μια περίεργη περίοδος. Καμπόση δουλειά, καμπόσο πήγαινε έλα, καμπόσες έξοδοι με τη γυναικοπαρέα. Αλωνίζαμε τα κλαμπ και τα μπαράκια από τη μια άκρη της Κύπρου στην άλλη. Με νοσταλγία θυμάμαι, ηλιοβασιλέματα στο Paradise στον Πωμό. Που διάθεση να κάτσω σπίτι. Παρόλα αυτά, ήταν μια καλή σχέση. Μια επικοδομητική σχέση, θα έλεγα.

Ώσπου πέρασα στην επόμενη (νούμερο 5), όταν κατάλαβα πως έφτασε η στιγμή να κατασταλάξω. Για να μην πολυλογώ ήταν αυτό που έψαχνα. Μου έκανε όλα τα χατίρια, όλες τις ιδιοτροπίες, όλες τις χάρες σε χρόνο μηδενικό. Με έμαθε από την καλή και από την ανάποδη. Έφτανε να σκεφτώ κάτι και το επεξεργαζόταν στο δευτερόλεπτο.

Είχαμε βεβαίως και τα κάτω μας. Τα συγχώρεσα όμως όλα. Με βοήθησε απίστευτα. Ήταν πάντα εκεί για μένα. Ανέχτηκε κάθε απαίτηση που είχα. Ακόμη και μια παράλληλη σχέση (νούμερο 6). Χωρίς να πει τίποτα. Μεταξύ τους γνωρίστηκαν και τα πήγαιναν καλά. Όπως στάθηκε για μένα, στάθηκε και για την παράλληλη σχέση.

Σε κάποια φάση το ένιωσα πως δεν τραβούσε άλλο. Κουράστηκε, γέρασε δεν ξέρω και εγώ τι. Η αλήθεια είναι πως η παράλληλη σχέση γινόταν όλο και πιο απαραίτητη.Αραιώναμε σιγά σιγά. Εκεί που άλλοτε ήμουν μαζί του ώρες ολόκληρες, περνούσαν μέρες χωρίς καν να τον δω. Δεν είχα σκοπό να εγκαταλείψω όμως. Εγκατέλειψε όμως εκείνος τα εγκόσμια. Θα τον σκέφτομαι για πάντα.

Προβληματίστηκα αρκετά. Η παράλληλη σχέση μετρούσε στη ζωή μου δύο με τρία χρόνια. Περνούμε καλά, δεν λέω, όμως δεν ήταν αρκετό. Ήθελα και κάτι άλλο. Έτσι, ήταν φυσική κατάληξη να έρθει στη ζωή μου νέα σχέση (νούμερο 7).

Περνούμε καλά δεν έχω παράπονο. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι ενθουσιασμένη ιδιαίτερα. Εντάξει, θα περάσουμε.

Στο κάτω κάτω σχέσεις είναι. Ξεκινούν, ανθίζουν και μετά σβήνουν. Κύκλος είναι, που δεν τελειώνει. Το θέμα και οι δύο να περνούν καλά, να υπάρχει αμοιβαία κατανόηση.

Υγ 1. Βάζω και φωτογραφίες για να ενημερωθείτε για τις σχέσεις της ζωής μου.

Υγ 2. Την έμπνευση τη δανείστηκα από τον Παννίκο.

Υγ 3. Προβλέπω ότι ο επόμενος που θα πάρει σκυτάλη θα γράψει για τον έρωτα με το ψυγείο ή το πλυντήριο των πιάτων

1. 

2.

3.

 4.

5. 

6. 

7.