Monday 29 July 2013

Ο γιος μου γκέι; Αποκλείεται



Μιλούσαμε περί ανέμων και υδάτων. Δεν θυμάμαι πως το έφερε η κουβέντα, αλλά πετάχτηκε ένας από τους πατέρες της παρέας να δηλώσει με πολλή έμφαση: «Ο δικός μου ο γιος ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να είναι γκέι. Δεν θα ανεχτώ τέτοιο πράμα». «Μπορώ να μετρήσω γύρω στα δέκα αγόρια που έχει η παρέα. Μόνο και μόνο λόγω στατιστικής, κάποια από αυτά θα είναι γκέι, ίσως και ο δικός σου» του απάντησα.

Οι απόλυτες ιδέες και οι απόλυτες εκφράσεις με θυμώνουν αφάνταστα. Και κυρίως όταν πρόκειται για κάτι που δεν εξαρτάται από αυτόν που τα λέει. Να έλεγε για τον εαυτό του, να το καταλάβω. Ξέρει ρε παιδί μου, ότι δεν είναι. Μπορεί να προδικάσει, όμως κάτι για το παιδί του; Μπορεί να καθορίσει, να επιβάλει; Δεν μπορεί. Εκτός αν θα καταλήξει στη φάση, ο κόσμος το έχει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι.

Και μου γύρισε την ερώτηση εσένα θα σου άρεσε οι κόρες σου να γίνουν λεσβίες;

Εντάξει, δεν είναι ό,τι και θα κάνω πάρτι, κύπρια μάνα είμαι άλλωστε, το πιο πιθανόν να μου βαρυφανεί. Αλλά τι μπορώ να κάνω; Να τις πλακώσω στις σφαλιάρες να έρθουν στον «ίσιο» δρόμο; Να σταματήσω να τους μιλώ, να τις βγάλω έξω από τη ζωή μου;

Για όνομα. Ό,τι και να κάνουν θα είναι πάντα οι αγαπημένες μου κόρες. Και εγώ θα είμαι το αποκούμπι τους, η βοήθειά τους, ο άνθρωπος που θα τις ακούσει με αγάπη. Η ζωή θα συμπεριφερθεί με το πιο σκληρό τρόπο στα παιδιά μας. Δεν χρειάζεται να κάνουμε το ίδιο και οι γονείς.

Θυμάμαι πως έπεσαν όλοι πάνω στην Παυλίνα Νάσιουτζικ και στις άλλες μανάδες, οι γιοι των οποίων πιάστηκαν με καμπόσα εκρηκτικά και κατηγορήθηκαν για τρομοκράτες. Η Παυλίνα μαζί με τις άλλες έγραψαν ότι είναι κοντά στα παιδιά τους και ότι είναι περήφανες για τους «αγώνες» τους.

Παρατραβηγμένο, αν σκεφτείς ότι τα βλαστάρια τους πήγαν να σκοτώσουν κόσμο. Αλλά απόλυτα κατανοητό. Όταν το παιδί σου κινδυνεύει, όταν όλοι το ζορίζουν και του επιτίθενται (έστω και δικαίως) θα αντιδράσεις. Και θα θέλεις να είσαι το βλέμμα που θα σου ρίχνει όταν θα όλοι θα το έχουν εγκαταλείψει, για να πάρει δύναμη.

Μπορείς να καταδικάσεις τι έκανε. Το παιδί σου ΠΟΤΕ.

Για αυτό είναι τόσο χαζό να ακούς να λένε «δεν ξέρω τι θα κάνω αν ο γιος μου είναι γκέι».

Τι μπορείς δηλαδή να κάνεις; Τίποτα.

Άσε που αν το καλοσκεφτείς, υπάρχουν πολλά χειρότερα σενάρια να ανησυχείς. Τι δηλαδή, προτιμάς να σου πει ο γιος σου ή η κόρη σου ότι θέλει να γίνει τραπεζίτης ή βουλευτής;

Σκέφτομαι, πως οι γονείς θέλουμε να είναι τα παιδιά μας ευτυχισμένα. Είναι μερικοί γονείς, όμως που θέλουν να είναι ευτυχισμένα με το δικό τους τρόπο, με τα δικά τους καλούπια βάσει των δικών τους θέλω.

Ο Κώστας Ταχτσής έγραψε, θα έρθει μια μέρα που η μάνα θα λέει στο γιο της, ωραίο το φουστάνι σου Γιώργο μου. Δεν ξέρω, πόσο απέχει τούτο από την κυπριακή πραγματικότητα ή πόσο παρατραβηγμένο είναι. Υποθέτω, εξίσου παρατραβηγμένο με το να λες ότι θα πετάξεις το γιο σου έξω από το σπίτι αν είναι γκέι.

Υγ. Το τραγούδι το άκουσα το πρωί και μου έφτιαξε το κέφι. REM like.
  

15 comments:

  1. So what if your son or daughter is homosexual? They're still your son or daughter. They're still human. Το τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του είναι δικιά του δουλειά. Και ντροπή που ακόμη ζούμε σε μια κοινωνία που το καταδικάζει και το θεωρεί ταμπού.

    Μου θύμησες μια ελληνική ταινία, το Straight Story. Δεν ξέρω αν την είδες. Πλάκα έχει. Και καλά σου δείχνει μια κοινωνία πως θα ήταν εάν το φυσιολογικό θα ήταν να είσαι ομοφυλόφιλος/ή και πόσο μη-αποδεχτό θα ήταν να είσαι στρέιτ.

    Ωραίο τραγουδάκι. :)

    ReplyDelete
  2. Η ζωή θα συμπεριφερθεί με το πιο σκληρό τρόπο στα παιδιά μας. Δεν χρειάζεται να κάνουμε το ίδιο και οι γονείς.

    Mana respect!

    ReplyDelete
  3. Φιλενάδα δεν θα συμφωνήσω στον παραλληλισμό με τους τρομοκράτες τουλάχιστον εγώ δεν θα αντιδρούσα (νομίζω) το ίδιο.

    Για τον Κύπριο άντρα είναι τόση η αγωνία μην του βγει γκέυ ο γιος που σχεδόν το απολαμβάνω :-Ρ

    ReplyDelete
  4. Εν μες τα πλαίσια της Κυπριακής νοοτροπίας του στυλ "Θα συμβει στους αλλους και οχι σε μας". Νομιζω εν γενικο φαινομενο τζαι ισχυει για πολλα πραματα δυστυχως. Σημασία εχει ο ανθρωπος...αν προτιμα ατομα του αντίθετου ή του ιδίου φυλου τι σημασία εχει!

    ReplyDelete
  5. Lucrezia ωραία ταινία το Straight Story.

    Νεράιδα το πιστεύω ακράδαντα τούτο. Οι γονείς πρέπει να είναι λιμάνι για τα παιδιά τους. Τι θα καταλάβει δηλαδή ένας γονιός αν διώξει το γιο του επειδή είναι γκέι; Θα τον πείσει να αλλάξει έτσι; Με καμία δύναμη.

    Φιλενάδα νομίζω θα αντιδρούσες το ίδιο. Πόσες μανάδες είναι στο δικαστήριο πίσω από τα παιδιά τους και πόσες στήνονται στη σειρά για να τα επισκεφτούν στη φυλακή;

    Πρασινάδα μα ακόμη και να είχε σημασία είναι τόσο κακό, ώστε να λένε ότι προτιμούν να μην τους ξαναμιλήσουν;

    ReplyDelete
  6. Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
    τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
    όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
    μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
    μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

    Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

    ReplyDelete
  7. Η μάνα μου λέει ότι ΕΙΔΙΚΑ από τη στιγμή που γίνεσαι γονιός, κλείνεις το στόμα σου.
    Περάσαμε φάση με συγκενικό πρόσωπο, και είμαι χαρούμενη που έκατσε και μίλησε λογικά στο πρόσωπο που της τα είπε, ότι είναι γιός σου, τον αγαπάς, και τι αλλάζει για σένα τώρα που το ξέρεις στο κάτω κάτω; Το θέμα είναι να είναι καλά, και αν έχει και τη δική συ στίριξη θα είναι πολύ καλύτερα. Και την άκουσε ο πατέρας και όντως είναι όλοι καλά.
    Δύσκολο να έβρεις πλάσμα 60-φεύγα χρονών και να μιλά έτσι- αλλά τελικά έννεν το πιο λογικό;

    ReplyDelete
  8. Είχαμε προχθές ακριβώς την ίδια κουβέντα,και μάλιστα μάταια προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε στον συγκεκριμένο πως η γνώμη του είναι υποκειμενική και όχι αντικειμενική.
    Εύκολα μιλάμε για όλα πριν μας "συμβούν".
    Και σε όλα θέλουμε τη δική μας ελευθερία χωρίς να σεβόμαστε τις επιλογές του γείτονα.
    Το μεγαλύτερο πρόβλημα του γονιού είναι ν΄αντιληφθεί πως η ζωή του παιδιού του ανήκει εξ ολοκλήρου σ΄αυτό και όχι στον ίδιο. Αν έχεις όνειρα,φρόντισε να τα πραγματοποιήσεις εσύ και μη τα μεταβιβάσεις μαζί με ένα κάρο ενοχές στο παιδί σου.

    ReplyDelete
  9. Αν οι γιοί μου γίνουν gay, no problem. Άν όμως γίνουν τρομοκράτες, ε, δε θα βγω να το περηφανευθώ κιόλας! Θα συνεχίζω να τους αγαπάω και να τους στέκομαι, μα με το κεφάλι σκυμμένο. Γιατί, αυτές οι περηφάνιες των "μοντέρνων" γονιών έκαναν θαρρώ τα παιδιά να χάσουν το δρόμο τους, να μπερδευτούν ως προς το τί είναι σωστό για την κοινωνία των ανθρώπων (στην οποία επέλεξαν να ζούν, αλλιώς αν δεν τους άρεσε έχουν πάντα την επιλογή του ερημήτη)και τί είναι λάθος και καταστροφικό.
    Η ομοφυλοφυλία άλλωστε, δεν είναι ούτε μόδα ούτε αρρώστια. Υπάρχει στη φύση, παντού. Η εκκλησία είναι αυτή που έβαλε ηθικούς φραγμούς και απαγορευτηκά, για λόγους που δεν είναι της παρούσης.
    Αυτά.
    Φιλάκι!

    ReplyDelete
  10. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Αν ήταν οι κόρες μου λεσβίες, σίγουρα εν θα εχόρευκα που τη χαρά μου, αλλά θα το εσέβουμουν διότι δεν είναι κάτι που έρχεται κατά παραγγελία. Είτε είσαι είτε δεν είσαι. Με το να σε απαρνηθεί ο γονιός σου, απλά σε κάμνει να υποφέρεις για τη φύση σου.

    ReplyDelete
  11. ...and then there is this
    http://www.thehollywoodgossip.com/2013/03/dads-letter-to-gay-son-goes-viral-warms-hearts/

    ReplyDelete
  12. Με πρόλαβε ο Καβάφης και τα είπε πολύ καλύτερα από μένα Marco.

    Moonlight θα συμφωνήσω με τη μάνα σου. Αυτά που είναι λογικά δεν σημαίνει ότι είναι αυτά που γίνονται.

    Thalassa νομίζω πως αν ο γονιός αντιληφθεί πως δεν μπορεί να ζει μέσω του κοπελουθκιού του, μόνο τότε μπορεί να υπάρχει μια υγιείς σχέση. Και όπως είπα σε ένα άλλο ποστ τα μωρά μας δεν ανήκουν. Ανήκουν στην κοινωνία.

    Eva αν γίνουν τρομοκράτες σίγουρα δεν θα το περηφανευτείς, αλλά δεν θα τα εγκαταλείψεις κιόλας. Και αν όλοι οι άλλοι τους επιτίθενται εσύ θα τα υπερασπιστείς ακόμη και αν γίνεσαι γελοία ή ακραία.

    Φιλούρες

    Άσπρο το να σε απαρνηθεί ο γονιός σου ή να μεγαλώσεις με την αίσθηση πως δεν σε δέχτηκε όπως είσαι είναι τραύμα που δεν κλείνει με τίποτε.

    Dreamer “I’ve loved you since you were born”. Τούτη είναι η ουσία.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δεν νομίζω... Αλλά όπως λέει κι ο λαός 'μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λές...' Μακάρι να μη δώσει ο Θεός να το ζήσω! :)

      Delete
  13. κανείς δεν είναι κανενός και υπολογος για τις πράξεις του , αλλά και για τις σκέψεις του, ο καθένας είναι στο Θεό.

    ReplyDelete
  14. εμενα αν ο γιος μου ηταν γκει θα τον εβγαζα απο τη ζωη μου μια για παντα ή θα τον εδινα για υιοθεσια αν ηταν πολυ μικρος ή θα τον παραταγα να μεγαλωσει με τη μανα του.Τους μισω και τους σιχαινομαι αφανταστα αυτους τους ανθρωπους τους ομοφυλοφιλους.

    ReplyDelete