Tuesday 17 September 2013

Γεια σου φεγγάρι λαμπερό



Κοιτάζω το φεγγάρι. Πολύ λαμπερό απόψε. Η θερμοκρασία έχει πέσει και οι νύχτες μεγάλωσαν αισθητά. Ίσως είναι οι τελευταίες νύχτες που καθόμαστε στην αυλή χωρίς ζακετάκι.

Το φεγγάρι εξακολουθεί να με κοιτάζει από ψηλά. Πόσο μακριά να είναι άραγε; Η Google δίνει την απάντηση σε κλάσματα δευτερολέπτων. Το φεγγάρι απέχει περίπου 350 χιλιάδες χιλιόμετρα.

Δεν ακούγεται πολύ μακριά. Με το πρώτο μου αυτοκίνητο κάλυψα γύρω στις 100 χιλιάδες χλμ, άλλες 30 με το δεύτερο και με το τρίτο είμαι κάτσε να δω, γύρω στις 40 χιλιάδες. Όχι άσχημα. Έχω καλύψει τα δύο τρία και βάλε της απόστασης για να πάω στο φεγγάρι.

Η νύχτα είναι ήσυχη. Τα παιδιά έχουν πάει για ύπνο, τα σκυλιά κοιμούνται αγκαλιά. Ο Μοτορτζής λίγο πιο κάτω κάνει τα δικά του. Η τηλεόραση παίζει, χωρίς κανένας να της δίνει σημασία.

Να πήγαν πράγματι οι αμερικανοί στο φεγγάρι; Οι θεωρίες συνομωσίας δίνουν και παίρνουν. Μάλλον πήγαν αλλά αργότερα, όχι τότε που ο Νιλ Αρμστρονγκ έκανε ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο και ένα μεγάλο για την ανθρωπότητα.

Για χιλιάδες χρόνια έμοιαζε με όνειρο μακρινό. Και όταν επιτέλους οι άνθρωποι έφτασαν εκεί ανακάλυψαν πως είναι ένας ξερός τόπος, ακατάλληλος για να ζήσει κάποιον.

Πάνω κάτω όπως είναι πολλά με τα όνειρα που κάνουμε. Αγώνες, θυσίες στόχος κάτι μακρινό και δύσκολο. Και όταν επιτέλους φτάσουμε εκεί ανακαλύπτουμε πως ίσως και να μην άξιζε τον κόπο.

Το φεγγάρι παίζει τώρα με τα σύννεφα. Αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω. Το φεγγάρι είναι ακίνητο, ο αέρας παρασέρνει τα σύννεφα. Γιατί μοιάζει ότι το φεγγάρι κάνει βόλτες και όχι τα σύννεφα;

Δεν θέλω να σας μελαγχολήσω. Το ξέρω πως είναι μια ανάρτηση διαφορετική από όσα γράφω συνήθως. Νιώθω καλά. Πραγματικά νιώθω πολύ όμορφα.

Είναι το φεγγάρι απόψε. Κάτι έχει. Σαν μαγεία. Σαν κάτι διαφορετικό να περιμένω να συμβεί κοιτάζοντας το.


10 comments:

  1. Αρεσκει μου τουτη η γραφή σου. Μπορω να μείνω να κοιτάζω το φεγγάρι για ώρα αλλα συνηθως βγαζει μου κάτι μελαγχολικο, εν ξερω γιατι.

    ReplyDelete
  2. Συμβαίνει και με το φεγγάρι ότι και με πολλά άλλα: μακριά κι αγαπημένοι... Γι' αυτό έχει μάλλον κι αυτή τη μαγεία.. Σε φιλώ γλυκά και ρομαντικά :))

    ReplyDelete
  3. Κόρη, σεληνιαζεσαι; ;) πηαινε πέσε τζιαι δε θα σωνεις αύριο.

    ReplyDelete
  4. Πολύ τρυφερή ανάρτηση :-)

    ReplyDelete
  5. Κόρη αμπα τζιαι έπεσε σταχτός μέσα στο μοχίτο?

    ReplyDelete
  6. Shalalalala κλπ.
    Λαλείς ότι εν το φεγγάρι που κάμνει βόλτες επειδή εν τζείνο που φαίνεται πιο σόλιντ, εν τζείνο που εν ένα, εν τζείνο το "σώμα". Τα σύνεφα εν όπως τη θάλασσα, εν απλά τζειαμέ. Μπορεί να εν τζείνα που κουνιούνται αλλά κάμνουν εφέ του φεγγαριού απλά!

    ReplyDelete
  7. Κολόνα τζαι Αχάπαρη άμπα τζαι δείτε το πλάσμα μια φορά, μια φορά επαναλαμβάνω να γίνει ρομαντικό. αμέσως να του την πείτε.

    ReplyDelete
  8. αχ πολυ καλη αναρτηση!!! μπραβο!!!

    ReplyDelete
  9. O Montis pantos eipe oti p epiame sto fegkari ekatastre4ame to oneiro! epdi opws eipes j esy ekatalavame oti en 1 3erotopos, j oi to pio omorfo kommati tou ouranou!

    ReplyDelete
  10. υπεροχο ποστ... τουντο save for later εκαψεν με. τζιε η μουσικη επιλογη εξαιρετικη για τωρα, στην απουσια του φεγγαριου. να γραφεις πιο συχνα ετσι

    (στο ο Μοτορτζης καμνει τα δικα του, καταλαβουμε οτι θελουμε;)

    ReplyDelete