Απολογούμαι προκαταβολικά αν με τον τίτλο νομίσουν μερικοί ότι βρίζω τους άντρες. Κάθε άλλο. Απλά, δίνει ξεκάθαρη εικόνα για την ανάρτηση που ακολουθεί.
Σάββατο απόγευμα οι μικρές παίζουν με τα παιχνίδια τους. Ξαφνικά
αποφασίζουν πως δεν θέλουν να παίξουν «αδερφές» όπου στο συγκεκριμένο παιχνίδι
προσποιούνται πως είναι αδερφές και έχουν παιδάκια, αλλά «φίλες, όπου προσποιούνται
ότι είναι φίλες και έχουν παιδάκια.
Αν ψάχνετε τη διαφορά ανάμεσα στα δύο είναι ότι στις «αδερφές»
λένε έλα αδερφούλα να πάμε για καφέ, ενώ στις «φίλες» έλα φίλη να πάμε για καφέ.
Εκτός όμως τα κουκλιά τους, που ήταν τα παιδάκια τους ήθελαν
και άντρα. Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, την πληρώνει ο μικρός γιος της φίλης
μου της τρίτεκνης. Όπου εν μέσω τριών κοριτσιών καλείται να εκπληρώσει όλους τους
ρόλους είναι σύζυγος, είναι φίλος, είναι ξανά σύζυγος και πατέρας. Ο μικρός όμως
απουσίαζε. Και οι κοράσες έβαλαν στόχο να τον αναπληρώσουν.
Η πρώτη άρπαξε αυτό το παιχνίδι και τον βάφτισε άντρα της.
Η δεύτερη άρπαξε αυτό για άντρα.
Αλλά γρήγορα τον βαρέθηκε και ανακοίνωσε πως θα πήγαινε στην
Αφρική για κάτι δουλειές και πως ήταν μόνη της…
Τελικά από ό,τι φάνηκε γουρούνια και γαϊδούρια δεν κάνουν
καλούς άντρες. Γρήγορα βαρέθηκαν και κατέβηκαν κάτω για να ζωγραφίσουν. Ύστερα από
λίγη ώρα η κόρη Α παρουσιάστηκε με μια ζωγραφιά. Και είχαμε τον εξής διάλογο:
Ε: Μάνα ΚΑ: Κόρη Α
ΚΑ: Δεν είναι αυτή η πιο ωραία ζωγραφιά του κόσμου;
Μ: Ωραία είναι αλλά δεν είναι η ωραιότερη του κόσμου.
ΚΑ: Γιατί δεν είναι η ωραιότερη;
ΚΑ: Γιατί δεν είναι η ωραιότερη;
Μ: Γιατί υπάρχουν σπουδαίοι ζωγράφοι, που έχουν φτιάξει πολύ
ωραίες ζωγραφιές. Έλα να σου δείξω μερικές με το iPad. Και αρχίζουμε να βλέπουμε πίνακες.
Εδώ είναι τα Ηλιοτρόπια του Βαν Γκογκ. Εδώ είναι το night watch του
Ρέμπραντ, αυτός εδώ είναι το φιλί του Κλιμτ και αυτός εδώ είναι...
ΚΑ: Ξέρω, ξέρω, ξέρω ποιος είναι αυτός ο πίνακας.
Μ: Ποιος είναι αγάπη μου;
ΚΑ: Είναι η Αντζελίνα Μπαλαρίνα.
Μ: Αυτός ο πίνακας δεν είναι η Αντζελίνα Μπαλαρίνα. Είναι η
Μόνα Λίζα.
ΚΑ: Της μοιάζει. Η Αντζελίνα Μπαλαρίνα μοιάζει στη Μόνα Λίζα.
Πρέπει να είναι αδερφές.
Και για να κάνετε τη γνωριμία αν δεν την ξέρετε ορίστε και η Αντζελίνα
Μπαλαρίνα.
Χμμ έχουν μια φυσιογνωμία πάντως. Ή είναι η ιδέα μου;
χαχαχα!
ReplyDeleteθεες οι κορες σου! να μου τη φιλησεις!
καλημερα και καλη εβδομαδα!
Χχχχμμμ ναι ναι στη μύτη!!!
ReplyDeleteΕφαντάστηκες τη Μόνα Λίζα με λίοταρντ κορμάκι και πουέντ;;;;
Χαχαχα πλάκα θα είχε.
Τις καλημέρες μου. :-)
Θεϊκές οι συνομιλίες με τες κόρες. Και όσο μεγαλώνουν εν τζαι αλλάσσει τίποτε. Πάλε θεϊκές παραμένουν. Να τες χαίρεσαι. Χ
ReplyDeleteΛοιπόν, την ομοιότητα τη βλέπω στο χαμόγελο. Πλατύ και εκφραστικό και στις δύο.
ReplyDeleteΔηλαδή η δεύτερη κόρη επήρεν ένα γαδούρι, εβαρέθηκε τον τζιαι εξαπόστειλε τον.
ReplyDeleteΟκ hands up όσες παντρεμένες εταυτιστήκετε με τούτο :p
Εκφράσου μόλις τις δω θα τους σκάσω ένα φιλί στη μυτούλα τους.
ReplyDeleteΚαλή σου μέρα
Λουκρεζία η απάντησή σου έρχεται σε πλήρη αντίθεση με της Κολόνας που βλέπει ομοιότητα στο χαμόγελο. Να δούμε ποια άποψη θα υπερισχύσει.
Ασπρο η φαντασία τους καλπάζει για αυτό και οι διάλογοι μαζί τους είναι αφασία σκέτη.
Συμπεθέρα, ήμουν σίγουρη ότι θα έπιανες το κρυφό μήνυμα της ανάρτησης.
Από μικρό κι από τρελλό μαθαίνεις την αλήθεια...άσε που στην δική σας περίπτωση όσο τις γνώρισα είναι και μικρές και τρελές :-)
ReplyDeleteXAAXXAXAXAXAXAXAXAAXAXAXAXAXA
ReplyDeleteΡεζίλι με έκανες
ουφ!
της μοιάζει!
by the way
το ότι προτιμώ τα γαϊδούρια είναι ήδη γνωστό!
ma p epie to comment m??
ReplyDeleteΝα εκχυδαϊσω νάκκον τη συζήτηση σας;
ReplyDeletehttp://endiaferonta.com/?p=27860
http://www.poukollas.com/?p=3718
Απορία. άμαν ο κύριος γούρουνος έσσει ορέξεις αλλά είναι μπροστά τα γουρουνάκια λαλεί της κυρίας γουρούνας άτε τζαι βάρτους να τζοιμηθούν τζαι θέλω να ανοίξω κανένα κρασί πόψε;
DeleteΤέλειες!
ReplyDelete