Wednesday 22 January 2014

Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω…



Το δώρο μου τα Χριστούγεννα από τον πατέρα μου όταν ήμουν οκτώ χρονών ήταν η Εγκυκλοπαίδεια της Ελληνικής Μυθολογίας. Έκατσα και τη διάβασα όλη. Ξανά και ξανά. Για χρόνια μπορούσα να πως ποιος ήταν ο παππούς του τάδε ήρωα και ποιος η θείος του.

Δύο χρόνια αργότερα έπεσε στα χέρια μου το Δέκα αρχαιολογικές περιπέτειες. Λάτρεψα την αρχαιολογία, όπως και την ιστορία. Για πολύ καιρό ονειρευόμουνα ανασκαφές και ανακαλύψεις.

Ήθελα πολύ να γίνω αρχαιολόγος. Ιδέα που έκανα delete όταν συνειδητοποίησα πως απλά θα σπούδαζα κάτι που αγαπούσα για να καταλήξω πίσω από κάποιο γραφείο χωρίς να κάνω κάτι ουσιαστικό.

Την ιδέα της αρχαιολογίας την κράτησα πολύ καιρό. Έτσι δεν με θυμάμαι να περνώ από το στάδιο θέλω να γίνω δασκάλα, γιατρός, αστροναύτης, κομμώτρια τα συνηθισμένα που σκέφτονται τα περισσότερα παιδιά.

Κάπου στα δεκαπέντε μου, είχα την καλύτερη ιδέα, δυστυχώς όμως ανεφάρμοστη. «Ρε μάνα της είπα μήπως να σπουδάσω εκατομμυριούχος

Μετά την αρχαιολογία μεγάλος έρωτας ήταν η βιολογία. Το πήρα και ως επιλεγόμενο στο λύκειο. Δεν αρκούσε που το κλασσικό είχε τα περισσότερα εξεταζόμενα μαθήματα φορτώθηκα ακόμη ένα. Οι συμμαθητές μου ξεκινούσαν για θάλασσα και εγώ διάβαζα για εξετάσεις.

Εδώ δεν υπήρχε καν η σκέψη για σπουδές. Ήξερα ότι τα μαθηματικά και η χημεία θα σταματούσαν κάθε μου προσπάθεια. Αυτό δεν με εμπόδισε από το να μου αρέσει. Ειδικά, τη γενετική τη βρίσκω από τα πιο ενδιαφέροντα θέματα. Θα μπορούσα να είμαι ένας γενετιστής και να σκύβω πάνω από το μικροσκόπιό μου να μελετώ γονίδια.

Επίσης, κάπου στο Λύκειο μου ήρθε να γίνω δασοφύλακας. Μάλλον επειδή αγαπώ τους περίπατους
μέσα στα δάση. Έστειλα αίτηση στο δασικό κολλέγιο και απορρίφθηκε επειδή ήταν μόνο για άντρες, δεν υπήρχαν εγκαταστάσεις στον Πρόδρομο. Την επόμενη χρονιά, ύστερα από τη δική μου αίτηση, οι πρώτες γυναίκες έγιναν δεκτές. Κατέληξαν να κάνουν γραφειακή δουλειά. Τις περιπολίες και τα δάση τα άφησαν στους άντρες.

Η μάνα μου σε όλες μου τις περιπλανήσεις μέχρι να κατασταλάξω δεν μου είπε τίποτε. Συζητούσα μαζί της τις επιλογές μου, τις σκέψεις μου, τις δυνατότητες που είχαμε οικονομικά εννοώ για σπουδές. Δεν μου είπε ποτέ μην κάνεις τούτο, κάνε το άλλο. Το θεωρώ ένα από τα καλύτερα δώρα που μου έκαναν ποτέ.

Όταν άρχισα να κυκλοφορώ τις νύχτες ανακάλυψα τη δουλειά του μπάρμαν. Μπαργούμαν στη δική μου περίπτωση. Αγαπώ τα κοκτέιλ, μου αρέσει να ανακατεύω ποτά, γεύσεις, αρώματα και να βγάζω ένα ποτό που θα αρέσει σε αυτόν που θα το πιει. Ακόμη και τώρα με ονειρεύομαι πίσω από ένα πάγκο να δημιουργώ με αλκοόλ. Χωρίς μεζούρα εννοείται.

Και επίσης θα ήθελα να είμαι ο βοηθός του Armin van Buuren. Να γεμίζουμε τα κλαμπ και τις παραλίες με κόσμο και να παίζουμε μουσική.

Το καλό της γενιάς μου ήταν ότι προλάβαμε να ζήσουμε μια περίοδο που μπορούσες να κάνεις ό,τι ονειρευόσουν. Τα παραδείγματα πολλά. Ο γεωργός που την είδε developer, η αισθητικός που ονειρευόταν τηλεόραση και κανάλια, ο λογιστής που έγινε PR manager και πάει λέγοντας. Με 20% ανεργία δεν ξέρω τι είδους όνειρα μπορεί να κάνει κάποιος για δουλειά.


Ας μην μιλούμε όμως μόνο για μένα. Εσείς τι ονειρευόσασταν να γίνετε; Τα καταφέρατε;

40 comments:

  1. Στο δημοτικό ήθελα να γίνω ηθοποιός,μεγαλώνοντας εσκέφτηκα ότι η Κύπρος δεν κάμνει για έτσι επάγγελμα και άλλαξα γνωμη,γυμνάσιο ήθελα να γίνω δασκάλα/νηπιαγωγός, άρεσκου μου πολλά τα μωρα και η ιδέα του να τους μαθαίνεις πράματα( είχα καλούς δασκάλους και ήθελα να τους μοιάσω) επία και κλασσικο για αυτό το λόγο,μετά άλλαξα γνωμη όταν είδα ότι 8/10 ήθελαν το ίδιο,
    Το όνειρο μου μέχρι και τώρα είναι να εγίνουμουν αρχιτέκτονας αλλά που κλασσικό δεν εγίνεσουν έτσι μου έμεινε απωθημένο.
    Τελίκα έδωσα εξετάσεις για ψυχολογία/κοινωνιολογία,ετέλιωσα κοινωνιολόγια.
    Και εκατέληξα να δουλεύω σε κατάστημα με έπιπλα,να κάμω έξτρα μαθήματα για interior και να σκέφτουμε οτι εγώ έπρεπε να γίνω αρχιτέκτονας.

    ReplyDelete
    Replies
    1. το γυροφέρνεις το αρχιτεκτονιλίκι... τώρα να σου πω να κυνηγήσεις το όνειρό σου; άστα να πάνε.

      Delete
  2. Ωραίο το θέμα σου! Φυσικά παραξενεύομαι που δεν σκέφτηκες να γίνεις ποτέ φυσικομαθηματικός, έστω ένας σκέτος μαθηματικός ρε παιδί μου…
    Να αναφέρω ότι θα μπορούσες να ήσουν μια πόμπα σέξι αρχαιολόγος, Λάρα Κροφτ τζιαι πελλάρες, κρίμα-κρίμα. Δεν πειράζει, είσαι μια σέξι… ποτζείνο που είσαι τέλος πάντων.
    Τι ήθελα να γίνω εγώ; Στα 8 - 9 μου ήθελα να γίνω συγγραφέας – ντετέκτιβ. Στην εφηβεία ήθελα να γίνω δικηγόρος σκέτος, δικηγόρος του στρατού (αλλά τότε ούτε εκεί έπιαναν κορούδες σαν τα κρύα τα νερά που ήμουν εγώ), ψυχίατρος, δημοσιογράφος και κάτι άλλο που δεν θέλω να το πω αλλά που τελικά, μεταξύ άλλων, το σπούδασα (άσχετο αν δεν το δουλεύω - αν και με βοήθησε γενικότερα). Το κακό είναι ότι ποτέ δεν είχα επιχειρηματικό πνεύμα και τώρα ζω με την ελπίδα ότι το έχει η Κολονίτσα η οποία θέλει να κάνει μια δουλειά που θα πουλά πράματα που θα τα θέλουν πολλοί! Προς το παρόν πουλά βραχιολάκια στο δωμάτιο της και μου είπε ότι σκέφτεται να γίνει χτίστης ή εστιάτορας, γιατί όλοι θέλουν να μείνουν σε κάποιο σπίτι και επίσης όλοι θέλουν να τρώνε κάθε μέρα. Ζω με την ελπίδα ότι αυτή κάποτε θα μας κάνει πλούσιους.
    Και μένα μου άρεσε η βιολογία, μόνο που δεν το είδα επαγγελματικά ποτέ. Απαναγία μου έγραψα πολλά για σχόλιο!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Θα είχε πλάκα να γινόσουν δικηγόρος του στρατού και εγώ δασοφύλακας και να δίναμε ραντεβού για καφέ με τες παραλλαγές μας.

      Delete
  3. Ακόμα μια ηθοποιός εδώ και μετά παρουσιάστρια ειδήσεων. Δεν ξέρω πόσες πρόβες έκανα μπροστά στον καθρέπτη!!! Μετά χορεύτρια και μετά φιλοσοφία. Πρόσφατα ονειρευόμουν να γίνω εισοδηματίας και να γυρίζω τα ΣΠΑ. Ετέλιωσα επίσης κοινωνιολόγος όπως η Σιμώνη. Εννοείται ότι δεν ασκώ το επάγγελμα αλλά ασχολούμαι με ότι έκανα στο μεταπτυχιακό μου που καμία σχέση με κοινωνιολογία. Εμμένω και επιμένω στο τελευταίο μου όνειρο που είναι ο εισοδηματίας που είναι και το πιο promising!!!! Να κάνω έξυπνες επενδύσεις ποτζεί ποδά και μετά να τα τσεπώνω:))) Και έμεινα με ένα όνειρο τρελλό όνειρο απατηλό!!!

    Σοβαρά νομίζω το όνειρο μου είναι ακόμα ηθοποιός αλλά δε Χόλυγουντ εχπιριενς όι Μπρούσκα και πελλάρες !

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αναζητούμε άτομο που να δουλεύκει τζείνο που εσπούδασε :))).

      Delete
  4. Ήθελα να γίνω δασκάλα! Ευτυχώς δεν τα κατάφερα :-P

    ReplyDelete
    Replies
    1. το ίδιο λέω και εγώ. η παιδεία θα ήταν πολλά κρίμα αν γινόμουν δασκάλα. Φυσικά όχι τόσο κρίμα όσο είναι τώρα που έχει υπουργό τον Κενεβέζο.

      Delete
  5. Σκηνοθέτης και αστροναύτης :-)

    Πάντως αυτό που λυπάμαι τους περισσότερους μικρούς πλέον είναι που η ερώτηση "τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις" επισκιάζεται από την πιθανότατη ανεργία που μόνο διακρίσεις σε επαγγέλματα δεν κάνει πλέον...

    ReplyDelete
    Replies
    1. η απάντηση πλέον είναι να σπουδάσω κάτι που να μπορώ να βρω δουλειά. τζαι βράσε ρύζι τι μπορεί να είναι τούτο.

      Delete
  6. Ήθελα να γίνω ζωγράφος, αεροσυνοδός, μπαλαρίνα και το πιο ρεαλιστικό μου, που αν με εστέλναν να σπουδάσω θα τα κατάφερνα ήταν μεταφράστρια. Τελικά έγινα μια απλή πλην τίμια σέκρεταρη τζαι έπνασα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ναι αλλά πάνω από όλα Κυρρρρρρια Άσπρο μου.

      Delete
    2. Πάνω από όλα και πάντοτε! :)

      Delete
  7. Δουλεύω αυτό που σπούδασα, φυσικά δεν ήταν το όνειρο μου όταν ήμουν μικρή. Κατ' ακρίβεια δεν υπήρχε καν σαν σπουδή στη σημερινή της τη μορφή. Στην ερώτηση τι θέλεις να γίνεις όταν μεγαλώσεις, απαντούσα: Δε θέλω να γίνω δασκάλα ή καθηγήτρια. Πράμα περιέργο για εκείνες τις επόχες, για καλλιτεχνικές ανησυχίες ούτε λόγος.

    ReplyDelete
    Replies
    1. παρομοίως Ίνα. καλλιτεχνικές ανησυχίες ούτε λόγος. θα ψοφούσε η τέχνη αν περίμενε από εμας χαχαχαχα.

      Delete
  8. Πειράζει αν σου απαντήσω μέσω μιας παρόμοιας ανάρτησης, που έκανα πριν από 2 μήνες;; Φιλούθκια! http://pistos-petra.blogspot.gr/2013/11/blog-post_29.html

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τη θυμάμαι την ανάρτησή σου από εκεί πήρα την έμπνευση μου :))))

      Delete
  9. εγω πολλα ηθελα και πολλα θελω και πολλα θα θελω!χαχαχα

    φιλακια πολλα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αυτό που λέω πάντα είναι πως ποτέ δεν είναι αργά.

      Delete
  10. Δουλεύκω εκείνο που σπούδασα και πιο ειδικά στον τομέα του μεταπτυχιακού μου (ευτυχώς γιατί μόνο τούτος ο τομέας μου αρέσκει). Αν με ρωτούσες που ημουν μιτσιά τι εν τούτο εν θα έξερα να σου πω. Ενιγουέϊς, που ήμουν μιτσιά ήθελα να γίνω σχεδιάστρια μόδας, χορεύτρια - μπαλαρίνα και αργότερα δασκάλα το οποίο και εγκατέλειψα σύντομα ευτυχώς. Πάντως μου εμείναν και τα δύο απωθημένο, ειδικά το χορεύτρια - μπαλαρίνα.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Και εγώ λίγο πριν μπω στο πανεπιστήμιο ανακάλυψα αυτό που σπούδασα. Πάντως άλλη μια ευχαριστημένη που δεν έγινε δασκάλα. και αν ήσουν σήμερα στην τάξη της κόρης Α θα ήσουν ακόμη πιο ευχαριστημένη...

      Delete
  11. Τι μου θύμισες τώρα... που λένε. Άρχισα με τραουδίστρια - μπροστά στους καθρέφτες να κρατώ την βούρτσα αλά μικρόφωνο τζιαι να είμαι μια μικρή Βουγιουκλάκη. Μετά που άρχισα τα εσωτερικά ψαξίματα ψυχολόγος, μετά είπα να εξωτερικευτώ τζιαι ήθελα σκηνοθέτης, μετά interior designer. Εσπούδασα business studies - το πλέον άσχετο- τζιαι ήμουν μια ζωή personal assistant, τζιαι μετά εμεταππήδησα - τζιαι εμεταππηδήσαν με- στα Pr. Εκατάφερα όμως ενδιάμεσα να γράφω σε ούλλα σχεδόν τα περιοδικά της κύπρου για ;άρθρα για interior design τζιαι design γενικά τζιαι έφκαλα το απωθημένο μου somehow.

    ReplyDelete
    Replies
    1. στο τέλος της ημέρας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καταφέρνουμε έστω και ως χόμπι να κάμνουμε τζείνο που μας αρέσκει. Πάντως τη Βουγιουκλάκη έπρεπε να την πει τζαι η Brenda :)))

      Delete
  12. Κάτι σχετικό δικό μου:

    http://woofisarfkai.blogspot.com/2012/05/blog-post_10.html

    ReplyDelete
    Replies
    1. αρέσκει μου που αν αντέχεις να μεν απαντήσεις με λινκ :)

      το πρόβλημα είναι ότι ζούμε σε ένα κόσμο που αλλάζει πολλά γρήγορα. ακόμα τζαι αν το ψάξεις, τζαι είσαι σίγουρος για τζείνο που σου αρέσκει ώσπου να το δουλέψεις μπορεί να μεν ισχύει.

      Delete
  13. ωραίο ποστ, άρεσεν μου το δασοφύλακας!!! :-))

    εγώ ήθελα να γίνω αεροσυνοδός για να γυρίζω τον κόσμο ή δημοσιογράφος για να γυρίζω τα κινηματογραφικά φεστιβάλ στον κόσμο... τελικά για το πρώτο δεν ήθελα να πάω ξένες γλώσσες για να μεν καταλήξω ξεναγός στη Κύπρο τζαι κλασικό εν έθελα να πάω για να μεν καταλήξω καταλάθος δασκάλα (ναι, ήταν δύσκολο να περάσεις αλλά είμαι τζαι γκαντέμω). τελικά επέλεξα τζαι σπούδασα κάτι για το οποίο πρέπει να κάθεσαι ένα οκτάωρο τζαι παραπάνω μπροστά από ένα κομπιούτερ. χμφ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. το οκτάωρο που πάνω που ένα κομπιούτερ δεν το γλυτώνεις ό,τι τζαι να σπουδάσεις όπως καταντήσαμε.

      Delete
  14. Ήθελα να γίνω κόκκινος πάουερ ρέιντζερ στην θέση του κόκκινου πάουερ ρέιντζερ. Είπα το.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Έν έξερα ότι έπρεπε να συμπεριλάβουμε και τέτοιου είδους "επαγγέλματα". Κι εγώ έθελα να γίνω η Storm που τους X-Men και να τα κάμνω ούλλα λίμπα άμα ενευρίαζα!!!!

      Delete
    2. Αν είναι έτσι εγώ έθελα να είμαι ο Ιντιάνα Τζόουνς. Συμβιβάζομαι όμως τζαι με τη Σέιλορ Μουν.

      Delete
  15. Εγώ πάλε δουλεύκω τζείνο που εσπούδασα, μεταπτυχιακού συμπεριλαμβανομένου, αν και είναι πολύ διαφορετικά πράγματα (πτυχίο και μεταπτυχιακό εννοώ). Δασκάλα εν έθελα να πάω ποττέ, αλλά θα μπορούσα να καταλήξω καθηγήτρια και ευτυχώς ευτυχώς ευτυχώς εγλύτωσα! Ήταν να πισκαλίσω κανένα κοπελουδογονιό τζιαι να με βουρούν.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εβρεθήκαμε πάνω που δέκα πλάσματα να λέμε ευτυχώς που δεν έγινα δασκάλα.

      Delete
  16. Εξεκίνησα με το να θέλω να γίνω καθηγητής Γεωγραφίας στο Δημοτικό στην δεκαετία του 70, τελειώνοντας το Λύκειο στον Οικονομικό κλάδο κάπου στην δεκαετία του 80 εκαρφώθηκε μου η επιθυμία να γίνω ασυρματιστής σε εμπορικά πλοία, εμαθα και τα σήματα Μορς, την χρήση του ασυρμάτου κ.λ.π. δυστυχώς μέχρι να τελείωσω τον στρατό άρχισαν να καταργούνται οι ασυρματοί στα πλοία και να αντικαθίστανται με αυτόματα συστήματα. Ακολούθως στην δεκαετία Σπύρου Κυπριανού κάποιος μου επρότεινε να γραφτώ στο ΔΗ.ΚΟ. και θα με διόριζε τροχονόμο στον Δήμο Στροβόλου μόλις ετέλιωνα τον Στρατό, σκέφτου το λαλεί μου και απαντάς μου σε λλίες μέρες. απάντησα του σε λλία δέκατα του δευτερολέπτου - παρέτα μας ολάν -, δάσκαλος δεν ήθελα να γινώ ποττέ μου, τελικά εκατάληξα να κάνω ασκήσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία, και να σκέφτουμε να τα παραιτήσω ούλλα τζιαί να ανοίξω μαειρκόν.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αν έλεγες ότι παράλληλα με τα σήματα Μορς ετέλειωσες τη νομική θα ήμουν σίγουρη ότι είσαι ένας θείος μου χαχα χαχαχα.
      Αν σε παίρνει να ανοίξεις το μαειρκό προχώρα. ποτέ στην Κύπρο εν χάνει το καλό φαί.

      Delete
  17. Ήθελα να γίνω ο Βασιλιάς Ληρ, αλλά με τράβηξε και μένα η μπόρα, δυστυχώς.

    ReplyDelete
  18. Εγω σκοπιμα δεν εγραψα αγγλικα στις προεισαγωγικες για ναμην περασω δασκαλα. Ευτυχως περασα την 1η μου επιλογη:Ιστορια -Αρχαιολογια. Με την 1η ανασκαφη τελειωσε η καριερα της αρχαιολογου γιατι σιχαινομαι τη σκονη,τον λαλλαρο και τις θεωριες,δηλ απο μια πετρουα να βγαινει συμπερασμα οτι εκει ηταν εργαστηριο. Αντιθετα, λατρεψα την Ιστορια. Εκανα μεταπτυχιακο,ξεκινησα διδακτορικο,δουλεψα στον τομεα της ερευνας 5 χρονια σε πληρη απασχοληση και 4 σε μερικη...τα καλυτερα επαγγελματικα χρονια της ζωης μου...μετα κοπηκαν τα κονδυλια και βρεθηκα φιλολογος στα σχολια...3 χρονια να παλευω μεταξυ ευσυνειδησιας και κακου εκπαιδευτικου συστηματος,κακης νοοτροπιας,κακομαθημενων μαντραχαλων του λυκειου και το 1/3 του μισθου στις πεζινες αφου πηγαινοερχομουν εκτος πολης. Ηξερα οτι αν και για καποιους ειναι ονειρο ζωης να διοριστουν στην εκπαιδευση εγω βιωνα ενα εφιαλτη...ετσι παραλληλα εκανα παντου αιτησεις+εξετασεις+μολις πετυχα καπου παραιτηθηκα. Αν και δεν ασκω αυτο που σπουδασα δεν το μετανιωσα στιγμη και νιωθω τυχερη που εχω ακομα δουλεια....παντως αν σπουδαζα ξανα θα εκανα την ιδια επιλογη...γι αυτο οταν με ρωτουν παιδια τι να σπουδασουν η τι να γινουν οταν μεγαλωσουν λεεω "ο,τι σου αρεσει"...διοτι πια ο,τι και να σπουδασεις δεν υπαρχουν και πολλες επιλογες επαγγελματικα

    ReplyDelete
  19. Ατε ρε! Ήθελα τζιαι γω να γίνω αρχαιολόγος, αλλά Ιντιάνα style. Μετά εκατάλαβα οτι ήταν να καταλήξω φιλολογος στη Κυπρο τζιαι που αστροναύτης εκατέληξα πιλότος. Τελικά εν έγινα τίποτε που τούτα

    ReplyDelete
  20. Ξεναγός. Είχα έφεση στις γλώσσες και λατρεία με την ιστορία. Δεν έκατσε. Η μοίρα έχει άλλα γραμμένα για τον καθένα μας. Όλοι γινόμαστε αυτό που εκείνη έχει σκοπό για μας. Κι όλοι ανεξαιρέτως είμαστε εδώ γιατί υπάρχει λόγος να είμαστε αυτό που είμαστε, αυτό που εντέλη μεγαλώνοντας γίναμε...
    Παρηγοριά; Μπορεί.
    Φιλί

    ReplyDelete
  21. Βαρκ να θκιεβάσω τα σχόλια αλλά πιστέφκω πως εν είπεν κανένας άλλος πως ηθελε να γίνει πωλητής/τρια. Το plan b μου ήταν πρόεδρος της δημοκρατίας.

    ReplyDelete