Σήμερα θα σας βομβαρδίσω με ένα σωρό γνώσεις. Ο καθένας θα
κρίνει πόσο χρήσιμες είναι.
Το λοιπόν, τα κεράσια είναι από τα αγαπημένα μου φρούτα.
Μπορώ και το έχω κάνει, να φάω ολόκληρο κιλό στην καθισιά μου.
Επίσης, δεν θυμάμαι αν το έχω πει ξανά, πριν καμποοοοοοοοοοοοοοοοοοοσα
χρόνια. Μάλλον όχι, δεν ξεκίνησα καλά. Πρέπει να ήμουν πρώτη δημοτικού, η
Φωτεινή ένα χρόνο μικρότερη. Ζούσε στη Λεμεσό, τα καλοκαίρια τα έβγαζε στη
γιαγιά της. Περνούσαμε θαυμάσια μαζί.
Μια μέρα ανεβήκαμε στην κερασιά της κυρίας Ελένης. Δεν
θυμάμαι, ποια έριξε την ιδέα να βάλουμε διαγωνισμό ποια θα φάει τα περισσότερα
κεράσια μαζί με τα κουκούτσια όμως. Δεν χρειάζεται να πω ότι κέρδισα. Αν
θυμάμαι καλά πρέπει να κατέβασα 29 κεράσια με τα κουκούτσια τους.
Φέτος, τα πράγματα δεν είναι τόσο καλά. Οι μπόρες του Μάη και το
χαλάζι κτύπησαν την παραγωγή. Αποτέλεσμα, οι τιμές στα ύψη. Τρία με τέσσερα
ευρώ το κιλό τα μικρά κεράσια, πάνω από εφτά τα πετροκέραζα, που είναι και τα
καλύτερα.
Έκανα, λοιπόν μια έρευνα για να φυτέψω κερασιές. Στη Λευκωσία,
που λέτε δεν κάνουν τα συγκεκριμένα δέντρα, θέλουν πιο ψυχρό κλίμα.
Επίσης, δεν μπορεί κάποιος να φυτέψει μόνο μια κερασιά.
Θέλει τουλάχιστον τρεις, τέσσερις μαζί. Αλλά χρειάζεται προσοχή. Μια από αυτές
πρέπει να είναι αρσενική.
Προλαβαίνω την ερώτηση πως ξεχωρίζει κάποιος τα αρσενικά από
τα θηλυκά δέντρα. Δεν έχω ιδέα και η απάντηση σίγουρα δεν είναι κατεβάζουν το
βρακί τους να ξεχωρίσουμε το φύλο τους. Όπως και να έχει είναι απαραίτητο ένα
αρσενικό δέντρο, που θα γονιμοποιεί τα θηλυκά. Και πρέπει να είναι φυτεμένα δίπλα δίπλα.
Η κατάσταση θυμίζει λίγο Μορμόνους ή Μουσουλμάνους. Ένας
άντρας πολλές γυναίκες.
Το ζήτημα, όμως είναι πως όταν με το καλό έρθει ο καιρός να
καρποφορήσουν τα δέντρα, τα θηλυκά θα γεμίσουν καρπούς, ενώ το αρσενικό δεν θα
κάνει τίποτα. Ο ρόλος του είναι απλά να γονιμοποιεί.
Έλα, να λείπουν οι σκέψεις ότι και στην πραγματική ζωή το
ίδιο γίνεται.
Επιστρέφουμε στις κερασιές. Στην Ιαπωνία, οι κερασιές
σηματοδοτούν τον ερχομό της άνοιξης.
Τους κήπους με τις ανθισμένες κερασιές τις
επισκέπτονται χιλιάδες χρόνο.
Θα τελειώσω με κάτι εντελώς άσχετο. Επιτέλους κατάφερα και
πέτυχα να φτιάξω ένα γλύκισμα. Απίστευτο. Το μυστικό της επιτυχίας μου είναι
πως δεν ακολούθησα τη συνταγή στο παραμικρό. Τίποτε, ούτε στα υλικά, ούτε στην
εκτέλεση, ούτε σε τίποτα. Και έτσι κατάφερα να φτιάξω ένα ωραιότατο oreo cheese cake το
οποίο μάλιστα φαγώθηκε όλο. Και δεν έχει καμία σημασία ότι αυτοί που το λάτρεψαν ήταν 9χρονα παιδάκια.
Στο μεταξύ, Μοτορτζή μου, θυμάσαι ένα γλυκό με κεράσια που
δοκίμασε μια φορά να μας φτιάξει η μανούλα σου; Ένα γαλλικό ήταν, αλλά κατέληξε
σαν μια μεγάλη λασπωμένη κρέπα με κεράσια. Θα σπάσω το μυαλό μου να θυμηθώ πως
το λένε.
Θεσπέσιο φρούτο τα κεράσια. Σας αποχαιρετώ, πάω να φτύσω τα κουκούτσια.
εννα σπάσω τι το ελαλούσαν....
ReplyDeleteΚάτι χάπια περίσσεψαν της μάνας μου, να μας τα φέρω;
Deleteπάω που λαλείς πριν 10 μέρες στην κερασιά μου, γεμάτη κεράσια αλλά τα παραπάνω ήταν άψητα ακόμα. Κόφκω καμιά 40αρκά τζιαι σκέφτουμαι ίντα ωραίες μαρμελάδες εννα κάμω με τόσα κεράσια.
ReplyDeleteΠάω προχτές...ήταν όφκερη. Εφάντα ούλλα τα πουλλιά! Γκρρρ
Εκίστησα. Του χρόνου εννα είμαι επιθετική με τους ιπτάμενους κλέφτες.
Εναποθέτω τες ελπίδες μου στες φραουλιές.
Προσπαθώ να θυμηθώ σε ποιο βιβλίο είχε ανάλογη ιστορία. Τέσπα, στο τέλος έβαλαν παγίδες έπιασαν τα πουλιά και τα έκαμαν πουλιοπιττες. Όχι δεν αστειεύομαι, όχι δεν γράφει συνταγή αν θέλεις να ακολουθήσεις το παράδειγμα.
Deleteπριν 3-4 χρόνια ήμουν Πλατανιστάσσα και με πήραν να δω από κοντά πως μαζεύονται τα κεράσια,έχω να πω ότι ε θαύμασα τους ανθρώπους,κρεμάζονταν πάνω σε δέντρα ύψους 6-7 μέτρων για να τα κόψουν,άνθρωποι ηλικίας 70-80χρ,εκτίμησα τα κεράσια :-)
ReplyDeleteμαρία
Και γιαγιά μου ως τα 80 της ανέβαινε στην τεράστια την κερασιά να κόψει κεράσια. Κρίμα και την αφήσαμε να ρημάξει.
DeleteΜάναααα μου!!! Επεσα κάτω απο τα γελια στην εικονα πως η κερασια θα κατεβασει το βρακί της. Τα λατρευω κι εγώ τα άτιμα. Αλλά δε μπαίνω στη διαδικασία του γλυκού με κεράσι...γιατι...θα δηλητηριαστεί κόσμος...Ασε να τα τρώμε ως φρούτα.
ReplyDeleteΜου λειψες. Σε φιλώ.
Ρε συ το πιστεύεις ότι προχτές σε σκεφτόμουνα; Ανακάλυψα μια κάρτα που είχες στείλει και αναρωτιόμουνα τι να κάνεις. Βλέπω και καινούριο μπλογκ, τέλειααααααααααααααααααααααααα. Άντε στην υγεία μας και στην επανασύνδεση.
DeleteΚλαφουτί
ReplyDeleteχαχα ελπίζω η γεύση να είναι καλύτερη από το όνομα.
DeleteΤα σχόλια σου για το oreo δεν μας είπες...
Δεν δοκίμασε το oreo. Θα έχει άποψη την Κυριακή όταν το ξανακάνω. Ελπίζω με την ίδια επιτυχία. Γεύση και όνομα είδιο πράμα φιλενάδα. άστα να πάνε.
DeleteΛατρεύω τα κεράσια.
ReplyDeleteΠριν πολλά χρόνια επισκέφθηκα το Βέλγιο και θυμάμαι μας πήγαν κάποιοι γνωστοί σε ένα δρόμο γεμάτο ανθισμένες κερασιές. Όνειρο!
Στη Λεμεσό κάποτε είχε στον παραλιακό ένα καφέ που έκανε την καλύτερη κερασοπιττα. Έκλεισε όμως :(
Το αγαπημένο παιγνίδι της γάτας μου ήταν να κυνηγά ένα κεράσι με το κοτσάνι του σε όλο το δωμάτιο. Όταν το έχανε -κάτω από κάποιο έπιπλο- στεκόταν μπροστά μου και περίμενε να της πετάξω άλλο.
Αυτά είναι όσα μου θυμίζουν τα κεράσια.
:)
ήταν ένα στέκι στην Αθήνα που έκανε καταπληκτικές κερασόπιτες, την τρώγαμε με παγωτό μαστίχα... τι μου θύμησες τώρα.
DeleteΧμμ θέλω κερασόπιτα εδώ και τώρα. να φτιάξω αποκλείεται, να πληρώσω κάποιον να φτιάξει ίσως;
Τα εννιάχρονα παιδάκια, τα παιδάκια γεννικά, είναι οι καλύτεροι κριτές γλυκών, διότι τρώνε πολλά και συνεπώς έχουν αυξημένα μέτρα σύγκρισης. Μην τα υποτιμάς. Έκανες ένα θεσπέσιο γλυκό, αποδέχτου το και ξεκίνα να φτιάχνεις και άλλα.
ReplyDeleteΚολον
Α μπα. θα μείνω στο ένα. Έχω μια πολύ καλή φίλη που φτιάχνει ωραία γλυκά και τούρτες, δεν θα παιδεύομαι εγώ :)
Deleteείμαι η μπεατρίξ και είμαι κερασοholic
ReplyDeleteτρώω κάθε μέρα, όλα τα είδη, μεγάλα μικρά, και δίνω και >10ευρώ το κιλό μόλις βγουν τα πρώτα στην φρουταρία να τα πάρω.
σταματώ μόνο όταν πονήσω το στομάχι μου
μακάρι να είχα κερασιές!
λες να γίνω κερασοπαραγωγός?!
κ επίσης να προσθέσω ότι θεωρώ έγκλημα να γίνονται τα κεράσια γλυκό ή τούρτες ή οτιδήποτε! η καλύτερη τους εκδοχή είναι όπως είναι!
ReplyDeleteΜάνα μου, μανίτσα μου εν πελλαμός τα κκεράζια! Καλά φτυσίματα!
ReplyDeleteΕιχα κάμει ένα μεγάλο σχόλιο, το πρώτο πρώτο, ήρτα να δω αν είχα δίκαιο για το όνομα τελικά, και είδα ότι δεν υπάρχει το σχόλιό μου. Λάβλι.
ReplyDeleteΌντως τελικά είχα δίκαιο για το τι ήταν, και πρέπει να σου πω ότι γενικά δεν έχει ιδιαίτερα ωραία εμφάνιση αλλά αν είναι οι γεύσεις σου, αποζημιώνει σε η γεύση. :)
ReplyDeletethank you
سعودي اوتو
Αγαπητή Μάνα, μου θυμίζεις αυτό που λένε "Όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι". Καλό σου απόγευμα!!
ReplyDelete