Κουνούσε την ουρά και μάσαγε γερά

Όπως κάθε σπίτι με μωρά που σέβεται τον εαυτό του αποκτήσαμε και εμείς CD με τα Ζουζούνια. Για όσους δεν γνωρίζουν τα Ζουζούνια είναι ένα μάτσο παιδιά που τραγουδούν, κρατώντας ψεύτικα όργανα και κοιτώντας το φακό με νάζι τάχα μου. Δεν τα κάμνω ιδιαίτερα χάζι. Το δε ρεπερτόριο τους ποικίλει. Από τη μια τραγουδούν Μια ωραία πεταλούδα και από την άλλη Έλα βρε Χαραλάμπη να σε παντρέψουμε. Όλα τα αλέθει ο καλός ο μύλος ένα πράμα. Δεν υπάρχει παιδάκι που να μην τα ξέρει. Πάρτε μια ιδέα...



Πέρσι ή πρόπερσι αν θυμάμαι καλά, το χριστουγεννιάτικο CD τους (σιγά που θα τους ξέφευγε ο Ρούντολφ και ο Άη Βασίλης) ήταν μέσα στα δέκα πρώτα. Και κυρίως δεν υπάρχει κοριτσάκι που να μην μιμείται τις κινήσεις τους. Αποκτήσαμε, λοιπόν, το CD με βαριά καρδιά και της πήρα αυτό με τα παιδικά τα τραγούδια. Όχι, δεν γουστάρω να ακούω την κόρη να τραγουδά Κι όλο κλαίνε τα καβουράκια.

Τα παιδιά γενικώς κολλούν εύκολα. Αν τους αρέσει ένα καρτούν θα θέλουν να το βλέπουν συνέχεια. Αν είναι τραγούδι θα σπάσει το CD από το replay. Αν είναι παραμύθι, θα βγάλει η γλώσσα σου μαλλιά από το πες πες. Ήταν αναμενόμενο ότι τα Ζουζούνια θα γίνονταν ο μεγαλύτερος εφιάλτης μου. Άντε όταν κόλλησε με το Mamma Mia, οι ABBA μου αρέσουν. Μπορούσα να ακούσω 15 φορές το Honey Honey και άλλες τόσες το Dancing Queen. Πόσες όμως φορές να ακούσω την Ωραία Πεταλούδα προτού λαλήσω; Πόσες φορές να τραγουδήσω μαζί της το Κουνούσε την ουρά;

Έρχεται κάποια στιγμή που ακούς το Αχ Κουνελάκι και σκέφτεσαι τι ωραίο στιφάδο που θα γινόταν. Τα Παπάκια άνετα θα τα έβαζες στο φούρνο με πατάτες και τις 9 Μελισσούλες απλά θα έκλεινες την κερήθρα τους και να τις αφήσεις να ψοφήσουν.

Έχω ελπίδες. Μου είπαν ότι στον καιρό πορώνεσαι τόσο πολύ που δεν σε νοιάζει. Κάποιοι γνωστοί μου πήγαν Λεμεσό πρόσφατα, χωρίς τα παιδιά τους. Όταν έφτασαν, κατάλαβαν ότι άκουγαν τους Mazoo and the Zoo (άλλη πονεμένη ιστορία, θα γράψω και για αυτούς post κάποτε) για δεύτερη φορά μάλιστα. Τόσο αποκτηνώθηκαν που τους πήρε σχεδόν μια ώρα να καταλάβουν τι άκουγαν.

Επομένως περιμένω απλά να της περάσει. Και εύχομαι το επόμενο κόλλημα να μην είναι τόσο επώδυνο για μένα. Φαίνεται πάντως να της αρέσει ο Tiesto. Χμμμ, είναι καιρός μου φαίνεται να την πάρω στο Ministry of Sound.