My little Plates

Παίρνω αφορμή από το σχόλιο που έγραψα της Ποστ. Όταν ήμουν νέα, αθκειασερή, αλλά το ίδιο γοητευτική όπως τώρα (και μετριοφρόνων πάνω από όλα) δεν το είχα σε τίποτα ανά πάσα στιγμή να βρεθώ οπουδήποτε. Σε μια από τις εξορμήσεις μου ανακάλυψα χάρη στην ξαδέλφη, όχι αυτή που παντρέψαμε την άλλη Τα Πιατάκια στη Λεμεσό.

Υπέροχος τόπος, ζεστός, καθόλου δήθεν. Πάνω από όλα ωραίο φαγητό. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τον κόσμο που πηγαίνει σε ένα εστιατόριο γιατί είναι ωραίο ή γιατί έχει καλή ατμόσφαιρα. Το λέει και το λεξικό, στο εστιατόριο σερβίρουν φαί. Άρα πάμε γιατί είναι καλό το φαί.

Οι μερίδες του είναι μικρές και σερβίρονται σε μικρά πιατάκια, εξού και το όνομα. Επομένως, μπορείς να πας και να μην δοκιμάσεις μόνο μια γεύση. Να χαρείς πολλούς και διαφορετικούς συνδυασμούς.

Ο Roddy μάγειρας και ιδιοκτήτης μαγειρεύει καλά, με μεράκι. Ανακατεύει γεύσεις, τάσεις, αρώματα και υλικά και βγάζει απίστευτους συνδυασμούς. Μπριζόλα με σος από τραχανά. Κατσικάκι με γλυκό καρύδι. Φέτα με μέλι. Ψάρι με βούτυρο αντζούγιας. Στα Πιατάκια κάνει πάρτι ο ουρανίσκος.

Ο τύπος δεν φαίνεται καθόλου δήθεν. Αυτοδίδακτος είναι και δεν ντρέπεται να το λέει. Έγραψε ένα βιβλίο που παρουσιάζει τις συνταγές του. Δεν κρατά μυστικά. Έτσι τα όμορφα πιάτα που δοκιμάσαμε στα Πιατάκια, μπορούμε τώρα να τα φτιάξουμε μόνοι μας.

Τέλοσπαντων, όπως είπα και στην Ποστ δεν βλέπεις συχνά μαγειρικές γραμμένες με τόση αγάπη. Ο άνθρωπος έβαλε φωτογραφίες από την πόλη, μιλά για τα βιώματά του, δίνει μικρά μυστικά. Σε κάνει με λίγα λόγια να θέλεις να ανοίξεις το βιβλίο του και να θέλεις να τα κάνεις όλα.

Έτσι πρέπει να είναι οι μαγειρικές. Όχι γραμμένες με ύφος λες και σε διδάσκουν κβαντική φυσική με υλικά που πρέπει να περάσεις από 10 διαφορετικά καταστήματα για να τα βρεις. Να σε αφήνει να πειραματίζεσαι και να το προσαρμόζεις στα δικά σου γούστα. Να σε αφήνουν να δημιουργείς, για να φτιάχνεις αυτό που σου αρέσει.

Φαγητό φτιαγμένο με αγάπη και μεράκι δεν μπορεί να είναι κακό. Ακόμη και τα πιο ταπεινά υλικά να χρησιμοποιήσεις θα βγει κάτι καλό. Επίσης, με όσο περισσότερους το μοιράζεσαι, τόσο το καλύτερο. Έστω και αν κουράζομαι, απολαμβάνω όσο τίποτε άλλο να φτιάξω κάτι και να το μοιραστώ με αυτούς που αγαπώ. Και στο τέλος να κάτσουμε στο τραπέζι όλοι μαζί να το απολαύσουμε (με την προϋπόθεση ότι τα παιδιά θα έχουν φάει νωρίτερα και θα παίζουν απασχολημένα).

Θα ήθελα να έχω χρόνο να μαγειρεύω πιο συχνά. Καθημερινά δεν μαγειρεύω ποτέ. Θέλω να έχω άνεση χρόνου να κάνω αυτά που μου αρέσουν, όχι να μετατρέπεται το μαγείρεμα σε κούρσα χρόνου. Καθώς γυρίζω τις σελίδες του My Little Plates βρήκα τι θα μαγειρέψω του husband την Κυριακή. Αρνίσιο κότσι με μελιτζάνα και τη φέτα με το μέλι που λέγαμε...