Η ζωή είναι αγώνας

Κάποτε σκέφτομαι μακάρι να υπήρχε τρόπος να περάσω εγώ όλα τα προβλήματα, όλους τους πόνους, οτιδήποτε μπορεί να κάμει τα κορίτσια μου να μην είναι καλά. Θα το έκανα αυτό, χωρίς αμφιβολία και όσοι έχετε παιδιά θα το διαβάζετε αυτό και θα συμφωνείτε απόλυτα μαζί μου.

Αλλά δεν υπάρχει τρόπος και ίσως αυτό να είναι για το καλύτερο.

Ο πόνος, οι δυσκολίες καλό είναι να αποφεύγονται. Όμως μια ζωή στα εύκολα, δεν λογιέται ζωή. Είναι καλοπέραση. Είναι ζωή που τη βλέπεις στις διαφημίσεις, χαμόγελο με δόντια να λάμπουν, παιδιά να παίζουν και μανάδες που χαμογελούν γιατί τα βλαστάρια τους ζωγράφισαν τα ρούχα τους και τι χαρά υπάρχει δυνατό απορρυπαντικό.

Η ζωή είναι αγώνας.

Σε κάθε φάση της ζωής μας τα εμπόδια και οι δυσκολίες είναι διαφορετικά, όπως και το τι μας έκανε να πονούμε. Μια αποτυχία σε ένα μάθημα στο πανεπιστήμιο, μια ερωτική απογοήτευση, η απώλεια ενός φίλου, απόλυση από μια δουλειά.

Θυμάμαι ένα δύσκολο μάθημα στο πανεπιστήμιο. Βουνό η ύλη, έξτρα εργασία, δύσκολος καθηγητής. Νόμιζα ότι ήταν το πιο δύσκολο πράγμα που είχα ποτέ να κάμω. Ώσπου, λίγο μετά αποχαιρετούσα τη σχέση μου στο αεροδρόμιο, γνωρίζοντας ότι ήταν αποχαιρετισμός για πάντα. Ώσπου πάλι, προδόθηκα από κάποιον που θεωρούσα πολύ δικό μου. Ως την εποχή που δούλευα δώδεκα και δεκαπέντε ώρες την ημέρα. Ώσπου, έγινα γέννησα τα παιδιά μου και η αγωνία για το να είναι καλά δεν θα με εγκαταλείψει ποτέ.

Κοιτάζοντας πίσω, ξέρω πως οι δυσκολίες με βοήθησαν να είμαι αυτό που είμαι σήμερα. Χωρίς να υποστηρίζω ότι ήταν για το καλύτερο ή για το χειρότερο. Στα δύσκολα, έχουμε την ευκαιρία να αποδείξουμε ποιοι είμαστε, να κτίσουμε τον χαρακτήρα μας.

Δεν λέω αχ τι ωραία να έρθουν και άλλα προβλήματα. Μακάρι να μπορούσαμε να μην είχαμε σκοπέλους και κακοτοπιές στη ζωή μας. Όμως τα προβλήματα θα έρθουν είτε το θέλουμε είτε όχι.

Για αυτό, όσο πιο καλά μάθουμε να τα αντιμετωπίζουμε, τόσο πιο εύκολα θα μπορέσουμε να τα ξεπεράσουμε. Γρήγορες λύσεις δεν υπάρχουν πάντα. Είναι φορές που θα πρέπει να παλέψουμε, να ματώσουμε μέχρι να βγούμε από πάνω.

Ζούμε σε μια κοινωνία που είναι υπέρ των εύκολων, ανώδυνων λύσεων. Σοβαρά προβλήματα τα υποβιβάζουμε, λέμε στα παιδιά μας πως όλα θα είναι ωραία και καλά, είμαστε συνεχώς από πάνω τους, τρέχουμε να τα προλάβουμε όλα, τρέχουμε κάποτε να ζήσουμε τη ζωή τους για να μην πονέσουν.

Η αγάπη είναι μεγάλη κουβέντα. Τόσο μεγάλη που κάποτε γίνεται δικαιολογία για τα χειρότερα. Στο όνομα της αγάπης έγιναν πολλά εγκλήματα. Ο πόνος, μπορεί να είναι το καλύτερο πράγμα που θα μας συμβεί, αν το διαχειριστούμε σωστά. Αν έρθουμε αντιμέτωποι με όσα μας φοβίζουν, με όσα μας πονούν, με όσα μας διαλύουν, θα βγούμε πιο δυνατοί.

Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα κάνουμε ξανά τα ίδια λάθη. Οι άνθρωποι τείνουν να ξεχνούν, αυτό είναι σωστό. Αλλά τουλάχιστον θα ξέρουμε. Και η γνώση είναι μεγάλη υπόθεση.