Τίποτα

Υποτίθεται ότι έβαλα άδεια για να κάμω δουλειές σήμερα. Αντί να κάμω δουλειές άνοιξα το computer και θα παραγγείλω παπούτσια για τις μικρές. Με τα ρούχα ελπίζω να καλύψει η κουμέρα στέλλοντας από Ολλανδία. Το δράμα με το να έχεις δύο παιδιά στο ίδιο μέγεθος είναι ότι τα θέλεις όλα επί δύο. Δεν κληροδοτεί τίποτα η μια στην άλλη.

Έτσι καταλήγουμε κάθε σεζόν από τότε που η μικρή έφτασε τη μεγάλη στο ύψος, να έχουμε 30 μπλούζες, 20 φορέματα, αμέτρητα βρακιά, καμπόσες φούστες, πολλές φορές στο ίδιο σχέδιο. Γιατί αν δει η μια Hello Kitty φόρεμα για παράδειγμα, θέλει και η άλλη. Ευτυχώς μετά τα δίνουμε στην αδερφή μου και έτσι κάνουμε απόσβεση. Φυσικά και εμείς παίρνουμε από άλλου.

Το θέμα είναι οι δουλειές που πρέπει να κάνω και βαριέμαι. Και ήδη ο πειρασμός μου βάζει στο νου ιδέες να πάρω τηλέφωνο την κολλητή που είναι σπίτι με άδεια μητρότητας και να πάω για καφέ. Μούμπλε μούμπλε…

ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟ ΠΡΑΜΑ Η ΤΕΜΠΕΛΙΑ. Μια κάθε τόσο είναι υπέροχο πράμα. Για αυτό και δεν θα κάνω τίποτα.

Αλλαξα γνώμη. Θα τηλεφωνήσω της Αχάπαρης να πιούμε καφέ και να φτιάξουμε κανένα κέικ, κανένα γλύκισμα. Ενδιαφέρεται κανένας άλλος;

Υγ. Αν ήταν καλοκαίρι δεν θα ήμουν τώρα στη θάλασσα; Που είσαι καλοκαίριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι;

Υγ2. Επειδή ξέρω ότι θα διαβάσεις αυτό το ποστ, αδέρφι μου καλό θα μαζέψω εγώ τα μικρά σήμερα.