Thursday 2 January 2014

Το λεβεντόπαιδο

Μόλις πριν από λίγο συνειδητοποίησα πως ακόμη δεν έγραψα ανάρτηση για το λεβεντόπαιδο. Μεγάλη παράλειψη γιατί εδώ και τρεις μήνες ζει μαζί μας ο γιος του λεβέντη.

Αρχικά υπήρχαν ενδοιασμοί αν θέλαμε δεύτερο σκύλο. Μόλις όμως είδα τα παιδιά του λεβέντη ήξερα, πως δεν θα γινόταν διαφορετικά. Οκτώ έκανε, ο καρπερός. Τρία καφέ σαν εκείνο, και τα τρία κορίτσια, πέντε αγόρια καφέ σκούρο με μαύρες ρίγες σαν τη μάνα τους.

Πρέπει να πω πως η αρχική σκέψη ήταν να πάρουμε ένα σαν το λεβέντη. Αλλά θέλαμε αγόρι. Ευτυχώς. Γιατί κατάλαβα ότι προσπαθούσα να βρω τον αντικαταστάτη του λεβέντη. Ο κάθε σκύλος όμως όπως και ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Έτσι διάλεξα το λεβεντόπαιδο.  Και η οικογένειά μας μεγάλωσε.

Την πρώτη μέρα που ήρθε ήταν έξω από τα νερά του. Εκεί που ζούσε με τη μάνα του και τα αδέρφια του σε ένα χωράφι, βρέθηκε σε ένα σπίτι με τον πατέρα του και μια οικογένεια. Και τι οικογένεια!

Μόλις έφτασε χρειάστηκε να περάσουν μερικές ώρες για να πιάσει το νόημα και έκτοτε δεν λέει να το αφήσει. Ακολουθώντας το παράδειγμα του πατέρα του, έμαθε τις συνήθειες του σπιτιού αμέσως. Ο λεβέντης επίσης ανανεώθηκε. Βρήκε παρέα, όλη μέρα παίζουν. Δεν τσακώνονται παρά μόνο για κάνενα κόκκαλο. Τις υπόλοιπες ώρες είναι όλο αγκαλιές και φιλιά.




Τα κορίτσια απέκτησαν την καλύτερη παρέα. Ενώ ο λεβέντης έχασε πλέον την όρεξη του για τρέλες, αχ και γερνά ο καημένος μου, το λεβεντόπαιδο πάντα είναι πρόθυμος να τρέξει, να φάει παπούτσια, να κυνηγήσει, να κυλιστούν στο χώμα.

Στο μεταξύ είναι γλυκύτατος. Του αρέσουν οι αγκαλιές και τα φιλιά και δεν χάνει ποτέ ευκαιρία για ένα καλό γλείψιμο. Εδώ θα βρεθούν κάποιοι που θα πουν γιαξ, αλλά να σας πληροφορήσω πως πρώτο το σάλιο των σκύλων είναι αντισηπτικό και δεύτερο πως οι μποξέρ έχουν τη μεγαλύτερη γλώσσα ανάμεσα στους σκύλους, επομένως δίνουν και τα καλύτερα φιλιά. Ακαταμάχητο πράμα.

Οι σκύλοι και γενικά τα ζώα μόνο αγάπη έχουν να προσφέρουν. Και αυτό το πράμα είναι θαυμάσιο.  Αγάπη και μόνο αγάπη. Με κοιτούν και οι δυο με τα πελώρια τους, μποξερίσια μάτια και λιώνω. Είναι ακαταμάχητοι. Και μπορώ να πω ότι είμαι πολύ πιο ελαστική με τους σκύλους παρά με τις κόρες. Ανέχομαι τους πρώτους να κάνουν βλακείες χωρίς να θυμώνω, βάζω τιμωρίες τα παιδιά μου όταν παραξηλώνουν το θέμα.

Το λεβεντόπαιδο αποτελεί την καλύτερη εκδίκηση για όσα "μαζέψετε τα παιχνίδια σας" είπα στη ζωή μου. Τώρα πια δεν χρειάζεται να ανησυχώ ή να το πω δεύτερη φορά. Οι πιτσίρτες ξέρουν πως όσα πράγματα αφήσουν πετάμενα, θα τα βρουν μασημένα, κομματιασμένα, έτοιμα για τα σκουπίδια. Το λεβεντόπαιδο, δεν τους χαρίζει μια. 

Οι σκύλοι μας είναι πολύ περισσότερο από κατοικίδια. Σίγουρα είναι φύλακες, σίγουρα προστατεύουν το σπίτι μας, αλλά πάνω από όλα είναι οικογένεια. Εννοείται πως είναι πιο δύσκολο με δύο σκυλιά. Περισσότερα έξοδα, περισσότερη φροντίδα, περισσότερη δυσκολία για αποδράσεις τα σαββατοκυρίακα και τα καλοκαίρια.


Αξίζει όμως τον κόπο. Όσα παίρνουμε πίσω από το λεβέντη και το λεβεντόπαιδο είναι πολύ περισσότερα από αυτά που δίνουμε. Οι σκύλοι μας κάνουν να είμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Οι σκύλοι είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε ένα άνθρωπο, σε μια οικογένεια.

17 comments:

  1. τι τρυφερη αναρτηση!
    ο λεβεντης και το λεβεντοαιδο κουκλοι!!!
    να τους χερεσται!
    φιλακια ολλα!

    ReplyDelete
  2. τέλειο ποστ και τέλειοι σκύλοι!! :-))

    ReplyDelete
  3. Μα τι κουκλι το λεβεντοπαιδο! Να σας ζησει!

    ReplyDelete
  4. ούχχου. πολύ γλυκό
    καλά εκάμετε, εγώ μετανιώνω που εν έπιασα ένα όταν έκαμε ο δικός μου

    ReplyDelete
  5. Mάνα μου τους εν τέλειοι!!!Καλό νέο έτος Μάνα!!!!

    ReplyDelete
  6. να τους σιαίρεστε μάνα. όπως τα λαλείς, εν αγάπη τα ζώα.

    ούσα προσωπικά κυρίως γατόφιλη κ γατομάνα, θαυμάζω σας που τα φέρνετε πέρα με θκυο σιύλλους. Το Ζιζάνιο που εν μια σκατούλα εν ήδη πλήρης απασχόληση. χωρίς να έχω 2 κοράσες..

    τζιαι όι να θιχτείς που εσύγκρινα τους λεβέντες σου με μιαν...κάττα! :))))

    χρόνια πολλά είπα σου, ας πούμε;

    ReplyDelete
  7. Χρειάζεται να σου πω εγώ ("ο πιο πιστός φίλος του σκύλου") πόσο λάτρεψα αυτήν την ανάρτηση κι αυτές τις φωτογραφίες;; Μούρλια! Πολλά φιλιά και καλή χρονιά Μάνα μου!

    ReplyDelete
  8. Είναι κούκλοι και πολύ αγαπημένοι Εκφράσου. Καλή χρονιά σου εύχομαι, πολλά φιλιά.

    Καλη χρονιά Ουφ. Τα ποστ με σκύλους είναι πάντα τέλεια.

    Ευχαριστώ Κυπριοπούλα.

    Beatrix αν και αμφιβάλλω ότι κατάλαβε ότι εν ο γιος του έχει πλάκα. Βλέπουμε χαρακτηριστικά που τάχα κληρονόμησε που τον παπά του, αλλά πιστεύκω ότι είναι απλά η ιδέα μας…

    Καλή χρονιά Αμαδρυάδα. Τζαι όπως δκιάβασα σε ένα ποστ μακάρι να γίνουμε όλοι ο άνθρωπος που ο σκύλος μας πιστεύει ότι είμαστε.

    Δεσποσύνη μου χρόνια πολλά καλή χρονιά ας πούμε. Εν υπάρχει περίπτωση να θιχτώ τζαι τους γάτους τους αγαπώ. Είπα σου την ιστορία με τη Ζάρκα; Στη μάμα μου είχαμε ένα γάτο, τον ονομάσαμε Ζάρκο προς τιμή του Πάσπαλι ήταν καλαθοσφαιριστής στον Ολυμπιακό. Με τον που τον βλέπει μια θεία μου, λαλεί μας εν κάτα τούτη έννε αρσενικός. Αρσενικός είναι της απάντησα, θα βλαστήσουν αργότερα τα αρχίδια του. Πέντε μήνες αργότερα τα αρχίδια δεν εβλαστήσαν, ο γάτος εγέννησε και ονομάστηκε Ζάρκα :))

    Εμ γίνεται να λείπει σχόλιο από τον πιο πιστό φίλο του σκύλου; Τελικά με ένα ή με δύο λ είναι ο σκύλος; Καλή χρονιά φιλενάδα μου.

    ReplyDelete
  9. Να τα χαίρεστε τα ζωακια σας. Όντως λεβέντες.

    ReplyDelete
  10. Μάνα πολύ συγκινητική και όμορφη η ανάρτηση σου!! Συμφωνώ και επαυξάνω οτι όλα τα ζώα φέρνουν μόνο χαρά και αγάπη σε ένα σπίτι και είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο οτι η επαφή με ζώα σε κάνει πιο χαρούμενο και καλό άνθρωπο, οπόταν είναι πολύ σωστό για το μεγάλωμα των κόρων σου η ύπαρξη των δυο λεβέντων!:) Επίσης, οι 'άνθρωποι' που μισούν τα ζώα και που δεν είχαν ποτέ επαφή μαζί τους είναι αποδεδειγμένα κωλάνθρωποι.

    ReplyDelete
  11. Μπράβο μάνα που είσαστε τόσο φιλόζωοι. Είναι πραγματικά ένδειξη καλλιέργειας να αγαπάς και να σέβεσε τα ζώα

    ReplyDelete
  12. Μάνα μου τους!!!!!!!!!!
    Καλή χρόνια καταρχάς.
    Πολλά όμορφο που το μοιράστηκες μαζί μας.
    Είδες;;; Ήξερα το ότι το γλείψιμο που το σσιήλο έπρεπε να έσσιει τζιαι τα καλά του. Άι νόου, γιαξ, όπως είπες τζιαι εσσίει αλλά πε μου πως να αντισταθείς αφού έτσι σου δείχνουν την αγάπη τους.
    Άτε καλά να περνάτε. =D

    ReplyDelete
  13. Ενταμπου μαθύμησες τωρά!!!! Είχαμε τζαι εμείς έναν μποξέρ πριν πολλάααα χρόνια όταν ήμουν μικρό ασπρουλλί. ΄Ηταν πολλά αγαπησιάρης τζαι ελάτρευκα τον!

    Να σας ζήσουν οι λεβέντες σας τζαι καλή χρονιά να έχουμε ούλλοι μας γεμάτη με αγάπη, τζαι υγεία. Ούλλα τα άλλα εν μουσκουρούθκια. Χ

    ReplyDelete
  14. Αγαπώ σκύλους και λατρεύω boxer. Όταν γεννήθηκα υπήρχε ήδη ένα στο σπίτι μας, η Πιστίνα, η οποία μάλλον ήταν και η μεγαλύτερη μου αγάπη από όλα τα σκυλιά που ακολούθησαν (διότι υπήρξαν και πολλά. άλλο στο σπίτι της μαμάς, άλλο στου μπαμπά, άλλο στου παπού και της γιαγιάς κ.ο.κ). Τα boxer είναι ειλικρινά λατρεμένα και απίστευτα καλά με τα παιδιά! Τα τα χαίρεστε βρε!
    Α! Και καλή σας χρονιά!!

    ReplyDelete
  15. Συγκινητικό. :)
    Πάντως εγώ εν μπορώ, καρκαλιούμαι πλέον αφάνταστα άμα με γλύφουν με τζείνη τη γλώσσα τους τζαι φκάλλω χαζοήχους τζαι περιπαίζουν με!
    Εσυνήθησα με τη γαμογλώσσα τη μικρή και τραχιά σαν το γυαλλόχαρτο! :p
    Κιούτ!!!!

    ReplyDelete
  16. Γενικά είμαστε λεβεντοοικογένεια Κολόνα χαχαχαχα.

    Ανώνυμε θα συμφωνήσω πως όσοι μισούν τα ζώα είναι απαίσιοι άνθρωποι.

    Γεια σου Σάικ.

    Ασπρο και λεπτό οι μποξέρ είναι πολλά αγαπησιάρηδες. προτιμούν να μεινουν νηστικοί παρά χωρίς χάδια.

    Λουκρεζία δεν μπορείς να αντισταθείς στο γλύψιμο τους. άσε που στο τέλος μας αρέσει και μας λείπει όταν δεν το έχουμε :)))

    Μαμούλι λατρεμένοι οι μπόξερ. άλλο ένα κοινό σημείο που έχουμε. Θα σου κάνω κατάλογο καμιά μέρα.
    Καλή χρονιά, χρόνια πολλά.

    Μουν μισό λεπτό να σκουπίσω τα σάλια τζαι να σου απαντήσω :))))

    ReplyDelete